2 อนุสาม

จนเสียขวัญ นางพอจะล่วงรู้ว่าการนั่งเกี้ยวเข้าคฤหาสน์สกุลใหญ่ซึ่งทำการค้าทั้งแคว้นและต่างแดน นับว่าเป็นความโชคดียิ่ง และนางกำลังจะเป็นอนุคนใหม่ของเจ้าบ้านวัยสี่สิบเศษ อีกฝ่ายคือ มู่ป๋อจาง บุรุษที่ขุนนางในราชสำนักยังต้องเกรงใจ

        และทั้งนี้ หญิงสาวไม่ได้อ่อนหัดเรื่องการมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งของสตรีและบุรุษ นับแต่มาอยู่ในร่างนี้ เป็นเวลาเกือบหนึ่งปีเต็มที่นางถูกอบรมอย่างหนัก ทั้งเตรียมพร้อมเพื่อทำให้ร่างกายงดงามแสนอรชรเป็นที่ต้องตาต้องใจบุรุษเพศ หรือแม้แต่สตรีด้วยกัน เพื่อซื้อไปเป็นอนุในเรือน ส่วนมากก็เพื่อประดับบารมี ให้พวกนาง ร้องรำเพลง ต้อนรับแขกคนสำคัญ หรือไม่ก็มีไว้สำหรับระบายความใคร่ บางครอบครัวยังแบ่งบันอนุตนกับคนในเรือน ระหว่างพี่น้อง หรือ   แม้กระทั่งบิดากับบุตรชาย เมื่อขึ้นชื่อว่าเป็นอนุ อย่างไรก็เป็นสตรีที่มีเกียรติมากกว่าสาวใช้ห้องข้างเพียงเล็กน้อย ถึงอย่างนั้น หากเปรียบกับนางโลม สตรีเหล่านี้ย่อมสามารถลืมตาอ้าปากได้ ทั้งยังมีสาวใช้ไว้คอยปรนนิบัติ ได้รับเงินเดือน มีเรือนของตน หรือบางคนวาสนาดีสักหน่อย เมื่อใดมอบทายาทชายให้แก่สามี พวกนางย่อมมีชะตาชีวิตที่ดีราวกับหงส์ติดปีก  

        เมื่อนั่งเกี้ยวเจ้าสาวมาได้สักระยะหนึ่ง เหมียวจื่อเผยก็ถูกขู่แกมบังคับให้ไปขึ้นรถม้าที่จอดรออยู่ แน่นอน เรื่องนี้มีบางสิ่งที่ไม่ชอบมาพากล

        “แม่บ้านเกิดสิ่งใดติดขัดเยี่ยงนั้นหรือ” เหมียวจื่อเผยถามสตรีวัยกลางคน

        แม่บ้านถอนหายใจออกมาหลายเฮือกใหญ่ เงินนางก็รับมาแล้ว อีกทั้งเรื่องนี้ ผู้อยู่เบื้องหลัง กำชับนางว่า ห้ามเปิดปากบอกสิ่งใดเด็ดขาด

        “ข้าไม่ทราบ รู้แต่ว่า เมื่อนั่งเกี้ยวออกจากตรอกสำนักโคมเขียว ก็ให้เจ้าขึ้นรถม้า และจะมีคนพาไปยังสถานที่หนึ่ง”

        “ตะแต่ ข้าสมควรได้เข้าคฤหาสน์สกุลมู่!”

        “ฮึ... ฝันสูงส่งเกินไปหรือเปล่า หากนางโลมเช่นเจ้าสามารถลืมตาอ้าปากในคฤหาสน์สกุลมู่ได้ เยี่ยงนั้นสาวใช้เฝ้าห้องเก็บฝืน และหญิงตักมูลเจ้านาย คงเป็นฮูหยินได้สินะ”

        และเหมียวจื่อเผยไม่ได้คิดต่อความยาวสาวความยืดกับอีกฝ่าย นางได้แต่เงียบ คิดถึงสิ่งต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ และแน่นอนนางต้องหลักแหลม หาวิธีเอาตัวรอดให้ได้ มิเช่นนั้น คนที่ทำเรื่องชั่วช้าต่อนางคงสาสมใจ กับสิ่งที่ตนต้องการให้นางเป็นหมากตัวเล็กๆ ที่ถูกทิ้งไปอย่างไร้ความหมาย

       

        ซึ่งฝ่ายเถ้าแก้เนี้ยที่ดูแลนางก่อนหน้านั้น เล่าสิ่งต่างๆ ให้ฟังมากมาย บอกวิธีการรับมือพวกจิตใจอำมหิต กระทั่งโชคชะตาลิขิตให้นางมีเส้นทางของตน ซึ่งยามนี้ย่อมต้องเล่นบทปัญญาทึบ แสร้งบีบน้ำตาและทำให้ตนดูน่าสงสารสักหน่อย เพื่อให้พวกตัวร้ายตายใจ ก่อนที่นางจะถูกส่งตัวไปยังตำหนักน้ำพุซีเฉอ เพื่อที่ในภายภาคหน้า นางจะเป็นอนุสามในโลกนิยายนี้ โดยที่ไม่ได้ตายโหงตั้งแต่ต้นเรื่อง เหมือนนิยายเรื่องเก่าซึ่งถูกเขียนไว้

        ย้อนเวลากลับไปราวๆ สามเดือนก่อน!

        โลกปัจจุบัน

        เหมียวจื่อเผย คือนักเขียนสาววัยเฉียดสามสิบ และถือเป็นช่วงขาลงของอาชีพ เพราะถูกเพื่อนรักกับสามีอีกฝ่ายที่เป็นบรรณาธิการต้นฉบับให้เธอลอกพลอตอย่างหน้าด้านๆ และงานของคนพวกนั้นกลับดังกว่า อีกทั้งมีชื่อเสียงในโลกออนไลน์ มีเพื่อนในวงการเป็นขโยง ฝ่ายเธอที่เป็นมือใหม่ และแทบไม่ได้รู้จักพวกหน้าเนื้อใจเสือมาก่อน จึงถูกเอาเปรียบสารพัด สุดท้ายกลายเป็นคนผิด เมื่อผลงานหญิงสาวออกนำเสนอ ทั้งรูปแบบการขายแบบรายตอน และงานอีบุ๊ค ก็โดนจับผิด กล่าวหาว่าเธอ ยำนิยายเพื่อนและบรรณาธิการอย่างไม่มีหัวคิด

        เพื่อความอยู่รอด เหมียวจื่อเผยจึงต้องการหาผลงานที่แตกต่าง หญิงสาวเลือกเขียนแนวอีโรติก เน้นฉากหวือหวาเร่าร้อน พร้อมขยี้เรื่องการมีความสัมพันธ์อันหมิ่นเหม่ และรักต้องห้าม แม้จะทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำ หากสุดท้ายเธอพบความจริงว่า โลกในตัวหนังสือเมื่อต้องทำงานคนเดียว มันมีความเปลี่ยวเหงา ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ซ้ำร้ายแฟนหนุ่มที่คบหากัน พยายามหาเรื่องทะเลาะ ทั้งบอกว่าเธอไม่ค่อยมีเวลาให้เขา เอาแต่หมกหมุ่นเรื่องใต้สะดือเกินไป

        กระนั้นเหมียวจื่อเผยดึงดันจะแต่งงานกับอีกฝ่ายให้ได้ เนื่องจากทั้งคู่วางแผนนี้ไว้นานแล้ว แต่เรื่องย่ำแย่หนัก เมื่อแฟนหนุ่มหายตัวไปเสื้อดื้อๆ ในวันแต่งงาน สาเหตุเพราะญาติเธอจับได้ว่า อีกฝ่ายมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับพี่สะใภ้ของเหมียวจื่อเผย

        แน่นอนหญิงสาวสติแตก ไม่อาจทนรับรู้เรื่องราวต่างๆ ได้อีก ซ้ำร้ายยังถูกสายตาผู้อื่นดูถูกเหยียดหยามว่า เป็นเพราะเหมียวจื่อเผย ไร้เสน่ห์ ทั้งกดขี่ข่มเหงน้ำใจเจ้าบ่าวตนเสมอ ด้วยอีกฝ่ายมีฐานะต้อยต่ำกว่า นอกจากนั้น ยังเป็นเธอที่ตีแต่ชีวิตบัดซบของเขา มาขายเป็นนิยายจนทำให้กลับมามีชื่อเสียงอีกครั้ง

        ในวันที่เหมียวจื่อเผยพอจะรวบรวมแรงกายได้ เพื่อสะสางเรื่องราวอันบัดซบ เธอตั้งใจเคลียร์ของแฟนหนุ่มออกจากคอนโด จู่ๆ ฝ่ายชายกลับมาพร้อมพี่สะใภ้ คนทั้งคู่หน้าด้านถึงขั้นกล้าขอเงินจากเธอ และต้องการแบ่งทรัพย์สินต่างๆ ไป โดยอ้างว่าเขาสมควรที่จะได้มัน จึงทำให้เกิดการทะเลาะรุนแรง สุดท้าย เหมียวจื่อเผยถูกเจ้าบ่าว และพี่สะใภ้ พลั้งมือทำร้ายหนัก และเธอพลัดตกคอนโดสูง!

        แน่นอน เหมียวจื่อเผยไม่ได้อยากตาย เธอยังอยากใช้ชีวิตต่อ ต้องการพบรักแท้สักครั้งในชีวิต ปรารถนาความซาบซ่านสยิวใจกับบุรุษด้วยตัณหา เสพรักกันด้วยราคะอย่างเช่นนิยายที่เขียนเอาไว้ ทว่าคนชั่วทั้งสองกลับเป็นต้นเหตุให้เหมียวจื่อเผยต้องจบชีวิตก่อนวัยอันควร

        ในห้วงสุดท้ายก่อนวิญญาณออกจากร่าง เหมียวจื่อเผย อธิษฐานว่า หากชาติหน้ามีจริงขอให้ได้พบกับบุรุษที่เพียบพร้อมด้านฐานะ หน้าตาหล่อเหลา มีความรอบรู้ ชาญฉลาด เปี่ยมด้วยอำนาจบารมี ร่ำรวย แข็งแรง เป็นผู้อ่อนเยาว์ ที่สำคัญต้องรักเธออย่างสุดหัวใจ!

        กระทั่งลืมตาขึ้นอีกครั้ง เหมียวจื่อเผยต้องหัวเราะทั้งน้ำตา

หญิงสาวมาอยู่ในโลกคล้ายจีนโบราณ เป็นวิญญาณสิงร่างสตรีโฉมงามที่มีชื่อแซ่เดียวกัน เพียงแต่อยู่ที่โลกคู่ขนาน ซึ่งมีระยะเวลาห่างกันนับพันปี!

        ภาพต่างๆ ย้ำย้อนไปมา และเสียงแม่เล้าก็กล่าวเตือนสติ

        “อาเผย เป็นอนุผู้อื่น อย่างไรก็คงดีกว่าเป็นนางโลมในหอคณิกาข้า”

        หญิงสาวมองไปยังแม่เล้าที่ดูแลนางมาหลายปี นับแต่ถูกพ่อค้าทาสชิงตัวมาจากโจรป่า และเอ่ยว่า “อย่างน้อย ทำงานกับท่าน ข้าก็มีข้าวกินสามมื้อ ได้แต่งตัวงดงาม และมีเงินมีทองใช้สอยไม่ขาดมือ”

        “โถ เด็กโง่ เป็นอนุสกุลมู่แล้ว ประสงค์สิ่งใด ย่อมต้องไขว่คว้ามาให้ได้ ขอเพียงหัดใช้ความงาม กับเรือนร่างให้เป็น บุรุษแซ่มู่ล้วนมีดีทุกคน ขอเพียงเจ้ากุมหัวใจพวกเขาให้ได้ อีกอย่าง คณิกาที่ก้าวออกจากสำนักของข้าไป หากไม่ร่ำรวยจงอย่ากลับมาให้เห็นหน้าอีก มันคือกฏของที่นี่”

        แม่เล้าเอ่ยจบก็มอบของหลายสิ่งให้เหมียวจื่อเผย ทั้งยาลูกกลอนสลายการตั้งครรภ์ ยาหอม ยาคลายเครียด ยาสกัดพิษ ขี้ผึ้งเนื้อดี รวมถึงเข็มเงินสำหรับเงินฝังจุดรักษาสารพัดโรค รวมถึงบันทึกลับสนมหลันเอ๋อร์คนดัง ที่ทำให้ฮ่องเต้โปรดปราณยามร่วมรับนอนกับนาง

       

        และหลังจากขึ้นมาอยู่บนรถม้าได้สักพัก เหมียวจื่อเผยล่วงรู้ว่าจุดหมายข้างหน้ามิใช่กำแพงสูงของคฤหาสน์สกุลมู่ นางถูกพาออกนอกเมืองใหญ่ด้วยความรวดเร็ว

        เหมียวจื่อเผยกำลังจะขยับปากถามแม่บ้านและสาวใช้อีกคนที่ถูกซื้อตัวมาเพื่อให้ดูแลนาง ทว่ายามนั้นนางรู้สึกวิงเวียนศีรษะอย่างหนัก ก่อนที่ร่างจะโงนเงน และค่อยๆ สิ้นสติไป

        อย่างที่บอกไว้ก่อนหน้านี้ เหมียวจื่อเผยไม่ได้ตื่นตระหนก นางพอรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าที่จะเกิดขึ้น ตอนนี้ที่ทำได้คือ เล่นไปตามบทบาทตัวละคร เพียงแต่นางจะต้องเล่นได้ดี มีชีวิตแสนสุขห้อมล้อมด้วยเหล่าบุรุษ ทั้งอายุอยู่ยืนยาวกว่าในโลกที่จากมา และบทบาทนางที่ได้รับคือ เป็นสตรีที่จุดไฟราคะบุรุษทุกคนที่โผล่มาในนิยายเรื่องนี้ให้ลุกโชน

        ซึ่งสาเหตุที่เกิดเรื่องร้ายๆ กับเหมียวจื่อเผยคือ อนุรอง เฉินปี้ ตั้งใจส่งเหมียวจื่อเผยไปยังรังโจร หวังให้พวกป่าเถื่อนทำลายโฉมนาง และย่ำยีศักดิ์ศรี ทว่าชะตาชีวิตนางกลับพลิกผลัน เมื่อมีคนผู้หนึ่งแอบเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ก่อนที่นางจะขอร้องเขาให้พาไปที่น้ำพุศักดิ์สิทธิ์ เพื่อชำระสิ่งชั่วร้ายให้หมดไป โดยที่บ่อน้ำพุเดียวกันนี้ คือสถานที่ซึ่งบุรุษสกุลมู่จะมาชำระร่างกาย ก่อนลงเขาไปทำพิธีสำคัญ คือการคัดเลือกเจ้าบ้านน้อยคนใหม่ หรือผู้สืบทอดกิจการสกุลมู่ แทนคุณชายสามที่เคราะห์ร้ายพลัดตกหลังม้า และพิการจนต้องนั่งรถเข็น