Share

ตอนที่ 34 จงเหวิน

Author: MoonDust
last update Last Updated: 2025-06-19 19:00:31

ฉันรู้สึกถึงกลิ่นหอมบาง ๆ ของชา กับความเย็นของอากาศก่อนจะรู้ตัวว่ากำลังตื่น ฉันลืมตาขึ้นช้า ๆ ภาพที่เห็นไม่ใช่ห้องมืดอับหรือคุกสกปรกแต่อย่างใด…

แต่กลับเป็นห้องรับรองหรูหราสไตล์จีนโมเดิร์น

โคมไฟกระดาษทรงกลมแขวนอยู่เหนือศีรษะ

โต๊ะไม้แกะสลักลายมังกรดำตั้งอยู่กลางห้อง ทุกอย่างดูหรูหรา

และเบื้องหน้า...คือชุดกี่เพ้าสีแดงเลือดหมูวางพาดอยู่ตรงปลายเตียง

ไม่มีเชือกมัดหรือโซ่ตรวน

…แต่ฉันรู้ดีว่ามันคือกรง

เสียงเคาะประตูดังขึ้นแผ่วเบา

หญิงสาวในชุดสูทสีดำเรียบ ๆ ก้าวเข้ามา พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“คุณจงสั่งให้เตรียมอาหารไว้ให้คุณค่ะ...และชุดนี้ เขาอยากให้คุณใส่”

ฉันไม่ตอบ แค่พยักหน้าเบา ๆ ก่อนลุกขึ้นมาหยิบชุดนั้น กี่เพ้าเข้ารูปสีแดงเลือดหมูผ่าข้างสูง และเดินเข้าห้องน้ำที่อยู่ติดกันกับห้องนี้

บนอ่างล้างหน้าลายหินอ่อน มีสกินแคร์และเครื่องสำอางราคาแพงวางเรียงอย่างมีระเบียบในห้องน้ำสุดหรู ทุกชิ้นเป็นของใหม่เอิี่ยมราวกับซื้อใหม่มาสำหรับฉันโดยเฉพาะ

ฉันอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะมวยผมและปักปิ่นสีทองที่ว

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วราลีคนนี้ไม่เหมือนเดิม   ตอนที่ 34 จงเหวิน

    ฉันรู้สึกถึงกลิ่นหอมบาง ๆ ของชา กับความเย็นของอากาศก่อนจะรู้ตัวว่ากำลังตื่น ฉันลืมตาขึ้นช้า ๆ ภาพที่เห็นไม่ใช่ห้องมืดอับหรือคุกสกปรกแต่อย่างใด…แต่กลับเป็นห้องรับรองหรูหราสไตล์จีนโมเดิร์นโคมไฟกระดาษทรงกลมแขวนอยู่เหนือศีรษะโต๊ะไม้แกะสลักลายมังกรดำตั้งอยู่กลางห้อง ทุกอย่างดูหรูหราและเบื้องหน้า...คือชุดกี่เพ้าสีแดงเลือดหมูวางพาดอยู่ตรงปลายเตียงไม่มีเชือกมัดหรือโซ่ตรวน…แต่ฉันรู้ดีว่ามันคือกรงเสียงเคาะประตูดังขึ้นแผ่วเบาหญิงสาวในชุดสูทสีดำเรียบ ๆ ก้าวเข้ามา พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล“คุณจงสั่งให้เตรียมอาหารไว้ให้คุณค่ะ...และชุดนี้ เขาอยากให้คุณใส่”ฉันไม่ตอบ แค่พยักหน้าเบา ๆ ก่อนลุกขึ้นมาหยิบชุดนั้น กี่เพ้าเข้ารูปสีแดงเลือดหมูผ่าข้างสูง และเดินเข้าห้องน้ำที่อยู่ติดกันกับห้องนี้บนอ่างล้างหน้าลายหินอ่อน มีสกินแคร์และเครื่องสำอางราคาแพงวางเรียงอย่างมีระเบียบในห้องน้ำสุดหรู ทุกชิ้นเป็นของใหม่เอิี่ยมราวกับซื้อใหม่มาสำหรับฉันโดยเฉพาะฉันอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะมวยผมและปักปิ่นสีทองที่ว

  • วราลีคนนี้ไม่เหมือนเดิม   ตอนที่ 33 เกมสลับล่า

    ผ่านไปแล้วสามวัน...ภูริยังคงหลับใหลอยู่บนเตียงสีขาวสะอาด แม้เครื่องช่วยหายใจจะถูกถอดออกแล้ว สัญญาณชีพจรกลับมาคงที่...แต่ดวงตาคู่นั้น ยังไม่ลืมขึ้นมาเลยฉันมาที่นี่ทุกวัน นั่งตรงมุมเดิม จับมือเขาข้างเดิมมือของเขาใหญ่ อุ่น และนิ่ง เฝ้ารอให้เขาตื่นขึ้นมาทุกวันวันนี้ก็เช่นกันฉันนั่งเงียบ ๆ อยู่ข้างเตียง จนกระทั่งเสียงเคาะประตูเบา ๆ ดังขึ้นฉันหันไป ประตูก็เปิดออกช้า ๆภารัชเดินนำเข้ามา ลินาตามหลัง สีหน้าทั้งคู่ดูสงบและเรียบเฉย“สวัสดี” เขาเอ่ยเรียบ ๆ“สวัสดีค่ะ” ฉันพยักหน้า“เขาดูดีขึ้น” ภารัชมองน้องชาย พลางเดินเข้าไปใกล้“หมอบอกว่าอาการทรงอยู่ค่ะ...แต่ยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะฟื้น”ฉันตอบ น้ำเสียงเรียบพอ ๆ กับเขา“ก็ดีแล้วที่ไม่แย่ลง พวกเรากำลังหาตัวคนร้ายอย่างเต็มที่อยู่” เขาว่าพลางขยับมือนวดขมับเบา ๆ สีหน้าเหมือนพี่ชายทั่วไป...แต่กับผู้ชายคนนี้ ต่อให้เขายิ้มให้ ฉันก็ไม่วางใจลินาทำเพียงยืนมอง ไม่พ

  • วราลีคนนี้ไม่เหมือนเดิม   ตอนที่ 32 ไม่ว่ามันจะเป็นใคร

    เสียงสัญญาณรถพยาบาลยังคงดังก้องในหัวฉัน แม้มันจะเงียบไปแล้วก็ตามฉันนั่งนิ่งอยู่หน้าแผนกฉุกเฉิน โรงพยาบาลเอกชนขนาดใหญ่ชุดยังเปื้อนเลือดของเขา…ภูริ…“ญาติรอข้างนอกก่อนนะคะ คนไข้เสียเลือดมาก ต้องทำการผ่าตัดด่วน”เสียงพยาบาลดังแว่วคล้ายกลืนกับลมหายใจฉันที่แทบขาดช่วงฉันพยักหน้าช้า ๆ แต่ขาเหมือนไร้น้ำหนักนั่งลงที่เก้าอี้สีหม่นข้างฝาผนัง มือของฉันยังสั่นไม่หยุด แม้ผ่านมาหลายนาทีแล้ว กลิ่นคาวเลือดยังติดปลายนิ้ว…เป็นเลือดของเขาฉันเคยเห็นเลือดมามากมายในฐานะสายลับบางคนเจ็บ บางคนตายคาตา ฉันเคยเฉยชา...แม้ในวันที่มือเปื้อนเลือดคนแต่ครั้งนี้...มันต่างออกไปเพราะเลือดที่เปื้อนมือตอนนี้ ไม่ใช่ของเป้าหมาย ไม่ใช่ของศัตรูแต่มันคือเลือดของคนที่ฉันรัก…ประตูห้องฉุกเฉินปิดสนิทแผ่นป้ายสีแดงติดไว้ว่า ‘กำลังผ่าตัด'ใจฉันแทบระเบิดออกมาเป็นเสี่ยง ๆไม่นานนัก เสียงฝีเท้าก็เร่งเข้ามาคุณดารกากับคุณเตโชมาถึงพร้อมกัน สีหน้าซีดเผือดไม่ต่างจากฉ

  • วราลีคนนี้ไม่เหมือนเดิม   ตอนที่ 31 อยากขอคุณแต่งงานอีกครั้ง

    ฉันหันขวับไปหาเขา แววตาแทบสะท้อนคำว่า ช็อกเขายิ้มมุมปากเล็กน้อยฉันสะอึก รู้ทันทีว่า...โดนจับได้ฉันกำลังจะเถียงกลับอะไรสักอย่างแต่เขาพูดต่อทันที“ล้อเล่นครับ” เขายิ้มเล็กน้อย มุมปากกระตุกอย่างเจ้าเล่ห์ประสาจิ้งจอก...ให้ตายฉันหลุดกลอกตาในใจ ไม่แน่ใจว่าควรโล่งหรือควรหงุดหงิดกันแน่ แต่ฉันรู้ ว่าเขาไม่ได้พูดเล่นทั้งหมดภูริกำลังวัดใจฉันและเขาทำมันได้ดีเกินไป“กลับบ้านกันเถอะ”เขาพูดเสียงเรียบหลังจากหยอกเล่นเสร็จ ก่อนจะหันหน้ากลับไปขับรถอย่างนิ่งสนิท รอยยิ้มมุมปากเมื่อครู่หายไปแล้ว ฉันหันไปมองหน้าของเขาเงียบ ๆไม่พูดอะไรอีกเลย…ตั้งแต่นั้นสามวันถัดมาฉันไม่แน่ใจว่าเขายุ่ง หรือกำลังโกรธ แต่ความเงียบของเขามันบีบแปลก ๆเราแชตกันน้อยลงผิดปกติ บางทีฉันส่งไปว่า “กินข้าวหรือยังคะ”เขาตอบแค่ “กินแล้วครับ”ไม่มีอีโมจิ ไม่มีคำถามกลับ ไม่มีแม้แต่สติกเกอร์ที่เข

  • วราลีคนนี้ไม่เหมือนเดิม   ตอนที่ 30 เขาจะ...จูบเหรอ? [2/2]

    เฮือก...เสร็จแน่เรา!ฉันรีบหันไปมองเขาแล้วแสร้งหัวเราะเบา ๆ“คุยกับคุณพ่อเสร็จแล้วเหรอคะ?” เสียงของฉันดูปกติอย่างมืออาชีพ“คือ…ฉันแค่เดินดูบ้านไปเรื่อย ๆ น่ะค่ะ แล้วบังเอิญเห็นห้องนี้เปิดแง้มอยู่เลยลองเข้าไปดูนิดหน่อย...แต่ดันทำต่างหูหล่น เลยก้มหาอยู่น่ะค่ะ”“ต่างหู?” เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย“ค่ะ! นี่ไง เจอแล้ว”ฉันรีบหยิบต่างหูขึ้นมาจากพื้นอย่างแนบเนียน…ของที่เตรียมไว้เผื่อสถานการณ์แบบนี้อยู่แล้วเขาเลิกคิ้วนิด ๆ เดินเข้ามาใกล้ทีละก้าวลมหายใจของฉันสะดุด จังหวะหัวใจเริ่มรัวเหมือนกลองสัญญาณเตือนภัยฉันถอยหนึ่งก้าว แต่หลังดันชนเข้ากับโต๊ะทำงาน ร่างเอนเล็กน้อยจนสุดท้ายก็ต้องนั่งลงบนนั้นอย่างเสียไม่ได้“ถ้าไม่เชื่อ...จะค้นตัวดูก็ได้นะคะ” ฉันเงยหน้ามองเขา ดวงตาสบกันตรง ๆ แบบไม่ยอมแพ้เขายิ้มมุมปาก เจ้าเล่ห์อย่างที่เคยเป็นมือข้างหนึ่งยกขึ้น…ฉันนึกว่าจะลูบผม แต่กลับเลื่อนลงแตะต้นคอเบา ๆสัมผัสอุ่นจากมือแทรกผ่

  • วราลีคนนี้ไม่เหมือนเดิม   ตอนที่ 30 เขาจะ...จูบเหรอ? [1/2]

    ชนกันต์ยื่นกล่องเล็ก ๆ สีดำด้านให้ฉันขนาดเท่ากล่องแหวนแต่งงาน แต่เบากว่ามาก“นี่คือรุ่นใหม่ล่าสุด ขนาดเล็ก เสียงคมชัด ติดตั้งแล้วแทบมองไม่เห็น”เขาว่าเสียงเบา ขณะยื่นมาให้ฉันรับมันมา เปิดดูในมือข้างในมีอุปกรณ์ดักฟังขนาดเล็กเพียงปลายนิ้ว กับแผ่นรองแม่เหล็กจิ๋วสำหรับแนบติดฉันปิดกล่อง แล้วเก็บลงกระเป๋า ก่อนจะมองเขานิ่ง ๆ แล้วเอ่ยเสียงชัด“ชนกันต์…ห้ามบอกใครเรื่องตัวตนจริง ๆ ของฉัน…แม้แต่คนในทีมนาย”เขาพยักหน้าโดยไม่ต้องคิดนาน“รู้ครับพี่…เรื่องแบบนี้เชื่อง่ายมากมั้ง”ฉันหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันคืนนั้น ฉันนั่งมองกล่องอุปกรณ์ที่วางอยู่บนเตียง ในใจมีเพียงความคิดเดียว…“จะติดอุปกรณ์นี้ยังไง?”จากที่เห็น ภารัช...ดูเป็นคนระวังตัวสูง ไหนจะลินา ภรรยาของเขาที่โคตรจะไม่ชอบหน้าฉันอีก การเข้าไปใกล้เขาโดยไม่มีข้ออ้าง จะดูผิดปกติเกินไปฉันทิ้งตัวนอนลงบนเตียง ตามองเพดาน ในหัวครุ่นคิด...แล้วหยุด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status