น้ำค้างเดินเข้าไปในห้องหมายเลข 999 ของวอร์ดลับ Super VIP ด้วยความรู้สึกที่สงบลงมากยิ่งขึ้นหลังจากที่ได้ระบายกับมิวไปบ้างแล้วเมื่อคราวก่อน
เธอสวมชุดพยาบาลสีขาวที่รัดรึงร่างกายเอาไว้เช่นเดิม แม้จะมองดูเรียบง่ายแต่ก็เผยให้เห็นส่วนโค้งของสะโพกกลมกลึงและหน้าอกอวบอิ่มที่ซ่อนอยู่ในยกทรงสีครีมอ่อนของเธอได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว
น้ำค้างคิดว่านี่เป็นเพียงวันทำงานธรรมดา ๆ อีกวันเท่านั้น แต่เมื่อประตูเปิดออก หัวใจของเธอก็แทบจะหยุดเต้นทันที
ภาพนนท์นอนรออยู่บนเตียงคิงไซส์ โดยที่ดวงตาคู่คมที่เธอไม่เคยลืมยังคงจ้องมองยังเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ทำให้หญิงสาวอดที่จะหัวใจสั่นไหวขึ้นมาไม่ได้
วันนี้เขาสวมชุดคนไข้สีเขียวอ่อน แต่ร่างกายที่ดูแข็งแรงขึ้นมากกว่าครั้งก่อนทำให้เขาดูอันตรายมากยิ่งขึ้นไปอีก
“คุณนนท์!” น้ำค้างร้องทักออกมาด้วยความตกใจปนเป็นห่วงที่ฉายชัดอยู่ในดวงตาคู่สวย
เธอรีบวางถาดเครื่องมือลงแล้วเดินไปที่ข้างเตียง “คุณเป็นอะไร ทำไมถึงกลับมาที่นี่ได้คะ?” เธอถามด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย
นนท์ยิ้มกว้างแล้วตอบด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “ผมป่วยหนัก”
ดวงตาของเขากวาดมองร่างของน้ำค้างจากบนลงล่าง ความหิวกระหายเริ่มปรากฏในแววตาโดยที่คนตัวเล็กไม่ทันได้สังเกตเห็น
น้ำค้างตื่นตระหนกกับคำตอบที่ได้และแสดงสีหน้าเป็นกังวลทันที
“ป่วยเป็นอะไรคะ?” เธอถามแล้วรีบหยิบเครื่องวัดความดันขึ้นมาตรวจอีกฝ่าย
แต่ก่อนที่เธอจะได้ตรวจอะไร นนท์ก็คว้าข้อมือของเธอไว้ก่อนเสียได้
“ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลไป ไม่มีใครตอบสนองความต้องการของผมได้เหมือนคุณเลย มันทำให้ผมไม่มีความสุข พอไม่มีความสุขก็เกิดความเครียด โรคเครียดนี่ก็ถือว่าป่วยหนักได้ใช่ไหม?” นนท์พูดด้วยน้ำเสียงยั่วเย้าโดยที่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ยังคงประดับอยู่บนใบหน้าของเขาเช่นเดิม
น้ำค้างหน้าแดงจัดด้วยความเขินอาย หัวใจของเธอเต้นรัวราวกับจะหลุดออกจากอก หญิงสาวพยายามที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่คำพูดเหล่านั้นกลับติดอยู่ในลำคอเสียได้
ความคิดถึงที่ฝังลึกอยู่ภายในจิตใจพุ่งออกมาเหมือนน้ำที่ถูกปล่อยจากเขื่อน เธอโผเข้ากอดนนท์แน่นและฝังจูบลงบนริมฝีปากของเขาด้วยความดีใจอย่างลืมตัว
นนท์จูบตอบอย่างเร่าร้อน ลิ้นของเขาสอดเข้าไปในปากของน้ำค้างพลางตวัดวนรอบลิ้นของเธออย่างหิวกระหาย
มือของเขาดึงชุดพยาบาลของน้ำค้างออกอย่างรวดเร็วจนเผยให้เห็นร่างกายเนียนนุ่มที่เขาคิดถึงในเวลาต่อมา
“น้ำค้าง หุ่นของคุณยังน่าเอาเหมือนเดิมเลยนะ” เขากระซิบข้างหูของพยาบาลสาวพลางกอบกุมหน้าอกอิ่มแล้วบีบเคล้นเต้าทั้งสองข้างของเธอผ่านยกทรงบาง ๆ ด้วยความหลงใหล
“วันนี้ผมจะทำให้คุณลืมทุกอย่างเลย” เขากระซิบข้างหูเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาฉายแววของความต้องการออกมาอย่างไม่ปิดบัง
น้ำค้างครางหวานเมื่อเขาดึงยกทรงของเธอออก หน้าอกเต่งตึงและหัวนมสีชมพูอ่อนตั้งชันขึ้นยั่วยวนสายตาของชายหนุ่มทันที
นนท์ฝังจูบลงบนหัวนมข้างหนึ่งของเธอพลางตวัดลิ้นร้อนไปรอบหัวนมก่อนจะดูดมันเข้าไปในปากอย่างแรง
“อ๊ะ คุณนนท์ อ๊า…” น้ำค้างครางหวาน ร่างของเธอสั่นระริกด้วยความเสียวซ่านที่เริ่มถูกครอบงำมากขึ้นเรื่อย ๆ
นนท์ขบหัวนมของหญิงสาวเบา ๆ ขณะที่มือแกร่งลูบไล้ไปตามหน้าท้องแบนราบของเธอก่อนเลื่อนลงไปที่กางเกงชั้นในบาง ๆ เป็นเป้าหมายต่อมา
“แฉะหมดแล้ว คิดถึงของผมขนาดนั้นเลยเหรอ?” นนท์ถามด้วยน้ำเสียงยั่วเย้า มือของเขาดึงกางเกงในของน้ำค้างออกจนเผยให้เห็นร่องสวาทสีชมพูที่เยิ้มฉ่ำไปด้วยน้ำหล่อลื่น
คนไข้หนุ่มเลื่อนตัวลงไปนั่งระหว่างขาของพยาบาลสาวแล้วเอ่ย “ของคุณยังน่าอร่อยเหมือนเดิมเลย”
ว่าจบชายหนุ่มก็ยื่นลิ้นออกมาเลียไปตามร่องสวาทอย่างช้า ๆ แล้วตวัดลิ้นวนรอบเม็ดเสียวของเธอ ก่อนที่จะดูดมันเบา ๆ อย่างรวดเร็วทันที
“อ๊ะ เสียวจัง อ๊า...” น้ำค้างครางหวานพลางกดหัวของนนท์ให้เข้าใกล้กับร่องสวาทของเธอมากยิ่งขึ้น
นนท์สอดนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแน่นแล้วขยับเข้าออกช้า ๆ ขณะที่ปากของเขายังคงดูดเม็ดเสียวของเธอไปด้วย
“แน่นจริง ร่องของคุณตอดนิ้วผมใหญ่เลย” เขาว่า ก่อนที่จะขยับนิ้วเร็วขึ้นจนน้ำค้างแอ่นสะโพกขึ้นรับตามสัญชาตญาณ
“อ๊ะ… คุณนนท์… ฉันไม่ไหวแล้ว… อ๊า…” พยาบาลสาวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นระริกเมื่อความเสียวซ่านพุ่งสูงมากขึ้นเรื่อย ๆ
แต่ก่อนที่เธอจะแตะถึงของสวรรค์นนท์กลับดึงนิ้วของเขาออก จนทำให้อดที่จะประท้วงเขาขึ้นมาไม่ได้ “คุณ… ทำไมถึงหยุดล่ะ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“ยัง เดี๋ยวเสร็จง่ายไป… ผมอยากเอาคุณให้มันสะใจมากกว่านี้” นนท์พูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
เขาถอดชุดคนไข้ของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นลำเอ็นแข็งขึงที่ตึงจนเห็นเส้นเลือดปูดโปนพร้อมใช้งาน มันตั้งชันราวกับว่ารอที่จะสอดใส่เข้าไปในร่างของน้ำค้างไม่ไหวแล้วอย่างไรอย่างนั้น
ชายหนุ่มจ่อส่วนปลายของท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่ปากทางร่องสวาทของน้ำค้างแล้วถูมันไปมาช้า ๆ เพื่อยั่วให้เธอทรมานเล่น ๆ ด้วยความคุ้นชิน
“อยากให้ผมใส่เข้าไปไหม?” เขาถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
น้ำค้างหน้าขึ้นสีอย่างอดไม่อยู่ ความต้องการที่ถูกกักเก็บเอาไว้มานานไว้ทำให้เธอเลือกที่จะทำตามใจตัวเองได้อย่างง่ายดาย “ได้โปรด ใส่มันเข้ามาในนี้เถอะนะคะ” เสียงหวานที่เต็มไปด้วยความรู้สึกโหยหากระซิบตอบออกไปอย่างแผ่วเบา
นนท์ยิ้มด้วยความพึงพอใจ เขาดันท่อนลำของตนเข้าไปในช่องทางคับแน่นอย่างช้า ๆ แต่ลึกจนมิดลำในคราวเดียว
“ซี้ด ร่องของคุณตอดของผมแน่นจนผมแทบจะแตกตอนนี้เลย” เสียงทุ้มของชายหนุ่มเอ่ยขึ้น เขารู้สึกถึงผนังด้านในที่ตอดรัดรอบความเป็นชายของได้เป็นอย่างดี
น้ำค้างครางออกมาด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน
“คุณ... ลึกดีจัง… อ๊า…” เธอว่าพลางจิกมือลงบนไหล่แกร่งของชายหนุ่มเพื่อระบายความกระสันของตนด้วยความทุลักทุเล
นนท์เริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้น เสียงเนื้อกระทบกันทำลายความเงียบของห้องพักฟื้นผู้ป่วยแห่งนี้ดังตับ ๆ เป็นจังหวะสม่ำเสมอ
ร่างแข็งแกร่งถอนความเป็นชายของตนออกมาจนเกือบจะสุดแล้วกระแทกเข้าไปใหม่อย่างแรง แรงกระแทกแต่ละครั้งทำให้น้ำค้างครางลั่นออกมาทันที “อ๊ะ… คุณ… ลึกเกินไปแล้ว… อ๊า…”
“ลึกแบบนี้คุณไม่เสียวเหรอ?” นนท์ถามก่อนที่จะเร่งจังหวะให้เร็วมากยิ่งขึ้น
นนท์ดึงขาทั้งสองข้างของคนตัวเล็กขึ้นพาดบ่าเพื่อทำให้มุมของการสอดใส่ลึกขึ้นแล้วกระแทกเข้าไปอีกครั้ง
“ซี้ด ร่องของคุณตอดสุดยอดเลย… ผมจะไม่ไหวแล้ว” เขากัดฟันพูดแล้วขยับสะโพกเร็วและแรงมากกว่าเดิมจนเตียงเริ่มสั่นจนเกิดเสียง
พยาบาลสาวครางไม่เป็นภาษา ความเสียวซ่านนั้นรุนแรงจนเธอสูญเสียการควบคุมตัวเองไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
น้ำค้างรู้สึกถึงท่อนเอ็นลำใหญ่ของนนท์ที่ครูดไปมากับร่องสวาทของเธอได้อย่างชัดเจน แรงกระแทกแต่ละครั้งทำเอาร่องของเธอกระตุกและตอดด้วยความสะใจอย่างไม่ค่อยได้เกิดขึ้นบ่อยนัก
นนท์เริ่มเปลี่ยนท่าอีกครั้ง เขาดึงท่อนลำออกช้า ๆ ก่อนที่จะพลิกน้ำค้างให้นอนคว่ำ แล้วยกสะโพกของเธอขึ้นแล้วจัดให้อยู่ในท่าทางที่เชิญชวนมากยิ่งขึ้น
เขาลูบบั้นท้ายกลมกลึงของหญิงสาว ก่อนที่จะตบลงไปเบา ๆ จนเกิดเสียงด้วยความมันเขี้ยว
“ท่านี้… คุณชอบไหม” เขากระซิบถามก่อนจ่อท่อนเอ็นของตนไปที่ปากทางร่องสวาทของพยาบาลสาวจากด้านหลัง แล้วดันมันเข้าไปจนมิดลำในคราวเดียว
“ซี้ด… ลึกสะใจจริง… ร่องของคุณกระตุกไม่หยุดเลยนะ” เขาครางพลางขยับสะโพกถี่ ๆ เสียงบั้นท้ายของร่างบอบบางกระทบกับหน้าขาแกร่งของชายหนุ่มดังก้องไปทั่วทั้งห้อง
“อ๊ะ… เสียว… อ๊า…” น้ำค้างจิกผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อระบายความเสียว ร่างกายของเธอสั่นไหวไปตามจังหวะรักที่ชายหนุ่มปรนเปรอให้
นนท์โน้มตัวลง ฝังจูบลงบนแผ่นหลังเนียนนุ่มของน้ำค้าง ขณะที่มือของเขาก็เลื่อนไปลูบไล้อกอิ่มที่กระเพื่อมไปตามแรงกระแทกของเธอไปด้วย
“ร้องดังกว่านี้อีก ผมอยากได้ยินเสียงของคุณที่เสียวจนใจจะขาด” เขาออกคำสั่ง โดยมือแกร่งยังคงบดคลึงยอดอกที่ชูชันของคนตัวเล็กไปพร้อมกับจังหวะที่เขาแทงท่อนลำเข้าออกไปด้วย
“อ๊ะ… คุณนนท์… ฉันใกล้แล้วค่ะ… อ๊า…” พยาบาลสาวครางออกมาด้วยน้ำเสียงหวานหยดไปพร้อม ๆ กับความเสียวซ่านที่พุ่งขึ้นสูงจะใกล้ที่จะแตะถึงฝั่งฝัน
แต่แล้วนนท์กลับชะลอจังหวะในการกระแทกหญิงสาวลง
เขาดึงท่อนเอ็นออกอย่างช้า ๆ แล้วไม่กระแทกกลับเข้าไปอีกจนทำให้น้ำค้างต้องร้องออกมาด้วยความทรมานอีกครั้ง
“คุณ... ทำไมหยุดล่ะคะ” หญิงสาวถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแง่งอนเล็กน้อยอย่างอดไม่อยู่
นนท์มองไปยังใบหน้าหวานใต้ร่างที่มีดวงตาปริ่มน้ำดูน่ารังแกแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
เขากระซิบข้างหูของน้ำค้างทีละคำ ปนกับจังหวะของเอวสอบที่กระแทกเข้าใส่ความอ่อนหวานตรงหน้าเบา ๆ “น้ำค้าง… คุณ… จะ… แต่งงาน… กับ… ผม… ได้… ไหม?”
น้ำค้างมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างทำอะไรไม่ถูก ความเสียวซ่านปนความตกใจทำให้สมองของเธอแทบจะหยุดทำงาน
“คุณ… อ๊ะ… พูดอะไรนะ… อ๊า… อ๊า…” เธอถามกลับด้วยน้ำเสียงขาดช่วงจากความเสียวที่ถูกกระแทกเป็นจังหวะอย่างต่อเนื่องอีกครั้ง
นนท์หยุดเคลื่อนไหว ดึงท่อนลำออกมาจนเกือบสุดโดยที่ปลายของมันยังค้างอยู่ที่ปากทางฉ่ำน้ำของน้ำค้างอยู่
“ถ้าไม่ตกลง ผมจะหยุดทำต่อ แล้วก็จะไม่ให้คุณแตกด้วย” เขาพูดด้วยท่าทีนักเลงโตดูน่าหมั่นไส้ระคนน่าหยิกไปในคราเดียวกัน
น้ำค้างไร้วาจาจะเอื้อนเอ่ยทันที ความต้องการที่ถูกกักเก็บเอาไว้ระเบิดออกมาจนทำให้เธอต้องยอมแม้จะรู้สึกอายมากก็ตามที
“ตกลง… ได้โปรด… ช่วยทำให้ฉันแตกเถอะนะคะ” เธออ้อนวอนด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ
แววตาของหญิงสาวเต็มไปด้วยความโหยหาที่ไม่คิดที่จะปิดบังเอาไว้อีกต่อไป
นนท์ยิ้มกว้างแล้วดันแก่นกายแกร่งเข้าไปใหม่ ก่อนที่จะกระแทกแรง ๆ จนน้ำค้างต้องครางเสียงหลงขึ้นมาอีกครั้ง
“ซี้ด… ที่รักของผม… แตกได้เลย… ผมอนุญาตให้คุณแตก” เขาออกคำสั่งพร้อมขยับสะโพกเร็วแรง เมื่อสัมผัสได้ว่าช่องทางคับแน่นของเธอเริ่มตอดรัดตัวตนของเขาแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว
น้ำค้างถึงจุดสุดยอดตามที่ชายหนุ่มต้องการอย่างง่ายดาย “อ๊ะ… คุณ... ฉันแตกแล้ว… อ๊า…” เสียงหวานครางแผ่ว ร่างของเธอสั่นระริกในอ้อมกอดของเขาราวกับลูกนกที่เพิ่งตกน้ำอย่างไรอย่างนั้น
นนท์เร่งจังหวะต่อทันทีที่ส่งหญิงสาวใต้ร่างไปถึงฝั่งฝันเรียบร้อยแล้ว
“ผมก็ใกล้แล้ว… ซี้ด… รับน้ำผมไปได้เลย” เขาว่าก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำรักอุ่นร้อนพุ่งเข้าไปในร่องกายสาว ขณะที่ร่างของทั้งสองสั่นระริกไปด้วยความสุขสมอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน
น้ำค้างนอนหายใจหอบถี่อยู่ภายในอ้อมกอดของนนท์ด้วยความเหนื่อยล้า
ร่างกายของเธอเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อและน้ำรักของทั้งสองที่ผสมปนเปจนแทบจะกลายเป็นเนื้อเดียวกัน
เธอกอดเขาแน่นพลางน้ำตาคลอด้วยความสุขที่เอ่อล้นออกมาอย่างคาดไม่ถึง
“คุณพูดจริงใช่ไหมคะ… เรื่องแต่งงาน” เธอกระซิบถามด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย
นนท์ยิ้มแล้วก้มลงไปจูบหน้าผากของร่างบอบบางในอ้อมแขนแล้วตอบ “ผมพูดจริง… จากนี้คุณจะเป็นของผมตลอดไป” เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
คำสัญญาภายในห้อง 999 ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเพียงความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นเพราะหน้าที่และความสนุกชั่วครั้งชั่วคราวของทั้งคู่นั้น ในตอนนี้มันได้กลายเป็นจุดเริ่มต้นของอนาคตที่ทั้งสองจะเดินไปพร้อม ๆ กันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
น้ำค้างเดินเข้าไปในห้องหมายเลข 999 ของวอร์ดลับ Super VIP ด้วยความรู้สึกที่สงบลงมากยิ่งขึ้นหลังจากที่ได้ระบายกับมิวไปบ้างแล้วเมื่อคราวก่อนเธอสวมชุดพยาบาลสีขาวที่รัดรึงร่างกายเอาไว้เช่นเดิม แม้จะมองดูเรียบง่ายแต่ก็เผยให้เห็นส่วนโค้งของสะโพกกลมกลึงและหน้าอกอวบอิ่มที่ซ่อนอยู่ในยกทรงสีครีมอ่อนของเธอได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียวน้ำค้างคิดว่านี่เป็นเพียงวันทำงานธรรมดา ๆ อีกวันเท่านั้น แต่เมื่อประตูเปิดออก หัวใจของเธอก็แทบจะหยุดเต้นทันทีภาพนนท์นอนรออยู่บนเตียงคิงไซส์ โดยที่ดวงตาคู่คมที่เธอไม่เคยลืมยังคงจ้องมองยังเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ทำให้หญิงสาวอดที่จะหัวใจสั่นไหวขึ้นมาไม่ได้วันนี้เขาสวมชุดคนไข้สีเขียวอ่อน แต่ร่างกายที่ดูแข็งแรงขึ้นมากกว่าครั้งก่อนทำให้เขาดูอันตรายมากยิ่งขึ้นไปอีก“คุณนนท์!” น้ำค้างร้องทักออกมาด้วยความตกใจปนเป็นห่วงที่ฉายชัดอยู่ในดวงตาคู่สวยเธอรีบวางถาดเครื่องมือลงแล้วเดินไปที่ข้างเตียง “คุณเป็นอะไร ทำไมถึงกลับมาที่นี่ได้คะ?” เธอถามด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อยนนท์ยิ้มกว้างแล้วตอบด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “ผมป่วยหนัก”ดวงตาของเขากวาดมองร่างของน้ำค้างจากบนลงล่าง ความหิวกระหายเริ่มปราก
น้ำค้างนั่งเงียบอยู่ในห้องพักพยาบาลของวอร์ดลับ Super VIPมุมเล็ก ๆ ของห้องถูกแสงจากโคมไฟสลัว ๆ สาดส่องจนเผยให้เห็นใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาของเธอหญิงสาวอยู่ในชุดพยาบาลสีขาวที่รัดรึงจนเห็นส่วนโค้งของร่างกาย แต่ชุดนั้นกลับยับย่นจากการที่เธอกอดเข่าตัวเองเอาไว้แน่นหัวใจของน้ำค้างในตอนนี้เต็มไปด้วยความสับสนเป็นอย่างมากความว่างเปล่าที่ฝังลึกในจิตใจหลังจากวันคืนอันร้อนแรงในห้อง 999 ผ่านพ้นไป และความรู้สึกที่ไม่อาจเติมเต็มด้วยการทำงานในวอร์ดลับได้อีกทำให้เธออดที่จะสะอื้นเบา ๆ ออกมาในความเงียบไม่ได้ประตูห้องถูกผลักเปิดออกโดยมิว พยาบาลรุ่นพี่ที่ทั้งใจดีและเป็นที่พึ่งของน้ำค้างเธอก้าวเข้ามาในห้องด้วยชุดพยาบาลเช่นเดียวกัน แต่ชุดของเธอรัดรูปยิ่งกว่าน้ำค้างอย่างเห็นได้ชัดจนเผยให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างกายที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ของหญิงวัย 30 ต้น ๆ อย่างเต็มเปี่ยมเลยทีเดียวดวงตาของมิวเต็มไปด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นน้ำค้างในสภาพนี้“น้ำค้าง! เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงร้องไห้?” เธอถามด้วยน้ำเสียงนุ่มแต่ก็เต็มไปด้วยความหนักแน่นร่างบอบบางของมิวรีบเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ พลางโอบรอบไหล่บางของรุ่นน้องเอาไว้
น้ำค้างเดินเข้าไปในห้องหมายเลข 999 ของวอร์ดลับ Super VIP ด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยราวกับเครื่องจักร หัวใจของเธอเต้นอย่างช้า ๆ ไร้ซึ่งความตื่นเต้นใด ๆ แม้ว่าภายใต้ชุดพยาบาลสีขาวสะอาดตาของเธอจะซ่อนร่างกายที่เนียนนุ่มและน่าสัมผัสไว้เพียงใดก็ตามน้ำค้างรู้ดีว่าวันนี้หน้าที่ของเธอคือตอบสนองความต้องการของผู้ป่วย VIP คนใหม่แต่หลังจากที่เธอตัดขาดกับต้นและได้พบเจอกับประสบการณ์อันร้อนแรงในห้องนี้เมื่อครั้งก่อน บางสิ่งในตัวเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงความต้องการที่จะถูกควบคุม และถูกครอบงำในยามร่วมรักฝังลึกเข้าไปในจิตใจของเธอ การร่วมรักแบบธรรมดาไม่สามารถจุดไฟในตัวเธอได้อีกต่อไปแล้วผู้ป่วยของห้อง 999 ในวันนี้คือคุณตาวัย 70 ปี ชายชราผู้ร่ำรวยมหาศาลที่ใช้เงินซื้อความสุขสุดท้ายในชีวิตของเขาคุณตานอนอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ด้วยท่าทีสบาย ๆ ร่างกายของเขาเหี่ยวย่นเต็มไปด้วยริ้วรอยแห่งวัย แต่ดวงตาคู่นั้นของชายชรายังคงเปล่งประกายด้วยความหิวกระหายเมื่อเห็นน้ำค้างก้าวเข้ามาในพื้นที่ของตน“ว่าไงแม่หนูพยาบาล… วันนี้มีอะไรพิเศษบ้างไหม?” คุณตาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นแหบ มือที่เต็มไปด้วยรอยย่นลูบไล้ไปตามขอบเตียงราวกับรอคอยบ
“น้ำค้าง… เป็นไงบ้าง… เสียวมากใช่ไหม” เขากระซิบข้างหูของเธอ ขณะที่เร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ท่อนลำของเขาครูดไปมากับผนังด้านในของร่องกายสาวอย่างรุนแรงเสียงน้ำหล่อลื่นที่ถูกบดอัดดังแฉะ ๆ ปนกับเสียงครางต่ำของต้นดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ยังไม่มีเสียงใด ๆ ดังออกมาจากปากของน้ำค้างเช่นเคยเธอยังคงนอนนิ่ง ๆ แม้ร่างกายจะตอบสนองตามสัญชาตญาณ แต่จิตใจของเธอกลับไม่ต่างจากคนที่ตายไปแล้วอย่างไรอย่างนั้นต้นเปลี่ยนท่า เขาดึงท่อนลำของเขาออกช้า ๆ ก่อนจะพลิกน้ำค้างให้นอนคว่ำหน้า แล้วยกสะโพกกลมกลึงของเธอขึ้นมาอยู่ในท่าทางที่ยั่วยวนโดยธรรมชาติ เขาเข้าหาเธอจากด้านหลัง ก่อนที่จะตบสะโพกกลมมนของอีกฝ่ายเบา ๆ จนเกิดเสียงดังเพี้ยะ“ท่านี้คุณเคยชอบมาก” เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ก่อนจะจ่อท่อนเอ็นลำใหญ่ของตนไปที่ร่องสวาทของน้ำค้างจากด้านหลังต้นดันความเป็นชายเข้าไปในร่องเสียวของหญิงสาวในคราวเดียวจนมิดลำ เขารู้สึกถึงความลึกที่มากขึ้นจากมุมนี้ “ซี้ด… ลึกจนสุดลำเลย… เสียวฉิบหาย” เขาครางต่ำพลางขยับสะโพกถี่ขึ้น เสียงบั้นท้ายของหญิงสาวที่กระทบกับหน้าขาของเขาดังตับ ๆ เป็นจังหวะหนักแน่นน้ำค้างนอนคว่ำหน้ามือกำผ้าปูที่นอนแน่
ร่างของเขาดูโทรมขึ้นไม่น้อย แต่ถึงอย่างนั้นสายตาของชายหนุ่มก็ยังคงเต็มไปด้วยความมั่นใจในความรู้สึกที่อีกฝ่ายมีให้แก่ตนเช่นกัน“น้ำค้าง ต้นขอโทษ ขอโอกาสให้ต้นอีกครั้งนะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง พลางเดินเข้าไปใกล้แฟนสาวก่อนที่จะโถมตัวเข้าไปกอดน้ำค้างจากด้านหลังแขนแข็งแรงของต้นรัดรอบเอวบางของเธอแน่น ปากของเขาเริ่มซุกไซร้ลงบนซอกคอขาวเนียนของคนรักด้วยความกระหายอยาก ลมหายใจร้อนผ่าวของชายหนุ่มทำให้เธออดที่จะขนลุกขึ้นมาไม่ได้“พอเถอะต้น… อย่าทำแบบนี้เลย…” น้ำค้างพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังเต็มไปด้วยการสั่นด้วยความโกรธและเจ็บปวดปะปนอยู่ด้วยเช่นเดียวกันเธอแสดงท่าทีนิ่งเฉยไม่ตอบสนองต่อสัมผัสใด ๆ ของชายคนรัก แต่ถึงอย่างนั้นต้นกลับไม่ได้สนใจ เขากระชากเสื้อยืดบางๆ ของน้ำค้างออกจากร่างอย่างรุนแรงจนเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มที่ซ่อนอยู่ภายใต้ยกทรงลูกไม้สีขาว“น้ำค้าง… ต้นรู้ว่ายังไงน้ำค้างก็รักต้น ต้นขอโทษ ขอโอกาสให้ต้นอีกครั้งนะ” ต้นพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนมือของเขาเลื่อนไปปลดตะขอยกทรงของน้ำค้างอย่างรวดเร็วจนหน้าอกเต่งตึงของเธอเด้งออกมาปรากฏสู่สายตาของชายหนุ่มในเวลาต่
น้ำค้างนั่งอยู่ในร้านกาแฟเล็ก ๆ ใกล้โรงพยาบาลที่เธอทำงานอยู่ ในตอนนี้หัวใจของเธอเต้นรัวราวกับจะหลุดออกจากอกอย่างไรอย่างนั้นในวันนี้หญิงสาวสวมชุดเรียบง่ายด้วยเสื้อยืดสีขาวบางเบาที่รัดรึงจนเห็นส่วนโค้งของหน้าอกอวบอิ่มและกางเกงยีนส์ขาสั้นที่เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนยาวระหงเท่านั้นมิว หรือพี่มิว พยาบาลรุ่นพี่ที่เป็นทั้งเพื่อนและที่ปรึกษาของน้ำค้างนั่งข้าง ๆ พลางวางมือแตะไหล่ของรุ่นน้องเบา ๆ“แกทำดีแล้วน้ำค้าง หลังจากนี้มันจะจบแล้ว” มิวพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มแต่หนักแน่น เงินก้อนโตที่น้ำค้างหามาได้จากวอร์ดลับ Super VIP อยู่ในกระเป๋าสะพายข้างของเธอแล้วและตอนนี้เธอพร้อมที่จะใช้ชำระหนี้ที่ต้น แฟนหนุ่มสุดเลวของเธอทิ้งไว้ให้เรียบร้อยแล้วเช่นกันเจ้าหนี้เป็นชายร่างใหญ่ที่มีรอยสักเต็มแขน สายตาของพวกเขาดุดันราวกับจะกลืนกินน้ำค้างทั้งตัวอย่างไรอย่างนั้นเมื่อเหล่าเจ้าหนี้เดินเข้ามาในร้าน พวกเขาก็นั่งลงตรงข้ามกับเธออย่างรวดเร็ว “เงินพร้อมแล้วใช่ไหม?” เสียงเข้มถามขึ้นด้วยความเย็นชาน้ำค้างยื่นซองเงินปึกใหญ่ให้อีกฝ่ายด้วยมือสั่นเทา “ครบแล้วค่ะ” เธอตอบพวกเขาเสียงเบาราวกับกำลังกระซิบเจ้าหนี้เปิดและตรวจนั