LOGINShare
บทที่ 629
Latest chapter
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 630
เจียงเม่ยเอ๋อร์แอบดีใจอยู่ลึก ๆ จวนอ๋องกลับทอดทิ้งนางเพื่อหญิงบ้านนอกเช่นเจียงซุ่ยฮวน หากวันใดนางทำเรื่องขายหน้า เหล่าคนในจวนย่อมต้องเสียใจภายหลังเป็นแน่เมื่อคิดถึงตรงนี้นางก็ยิ่งเบิกบาน ก้มหน้ามองเจียงซุ่ยฮวนพลางหัวเราะเยาะ “ข้าขอเตือนเจ้านะว่ารีบกลับไปเสียเถิด”เจียงซุ่ยฮวนเพียงหัวเราะเบา ๆ ยังมิทันเอื้อนเอ่ย ก็มีสตรีผู้หนึ่งซึ่งกำลังต่อแถวอยู่ด้านข้างโกรธกริ้วขึ้นมาสตรีนางนั้นเคยมาใช้บริการเมื่อสองวันก่อน ครั้นเห็นผลลัพธ์ดีนัก จึงรีบมารอต่อแถวแต่เช้าตรู่เพื่อซื้อของบำรุงผิวอีกนางชี้นิ้วไปที่เจียงเม่ยเอ๋อร์บนหน้าต่าง พลางตวาดลั่นว่า “ข้าทนเจ้ามานานแล้ว เจ้าว่าใครบ้านนอกหรือ”เจียงเม่ยเอ๋อร์กล่าวอย่างงุนงงว่า “ข้ามิได้เอ่ยถึงเจ้าสักหน่อย เจ้าตะโกนทำไม”“เจ้าว่าหมอเจียงก็เท่ากับว่าด่าว่าพวกข้า” สตรีผู้นั้นถลกแขนเสื้อ ตวาดใส่ว่า “เจ้าสติไม่ดีหรืออย่างไร ถ้าหมอเจียงกลับไปแล้ว ใครจะมาดูแลลูกค้าอย่างพวกข้าเล่า” เจียงเม่ยเอ๋อร์ฟังจนงงงัน กล่าวอย่างไม่เข้าใจ “นางจะอยู่จะไปเกี่ยวอันใดกับลูกค้า ข้ายังอุตส่าห์มาเข้าแถวตั้งแต่เที่ยงคืน”เจียงซุ่ยฮวนจึงกล่าวอย่างสงบ “ความหมายของนางคือ
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 629
เมื่อทั้งสองกล่าวคำร่ำลากับพระน้อยแล้ว ลิ่วลู่เมื่อเห็นว่าพระน้อยเก่งกาจถึงเพียงนี้ จึงเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ว่า “ท่านอาจารย์ ท่านแลเห็นหรือไม่ ว่าข้าจะเปลี่ยนเป็นชะตาดีหรือไม่”พระน้อยยิ้มบาง เอื้อนเอ่ยว่า “ตราบใดที่ท่านทั้งหลายมิได้หลงลืมจิตเดิมแท้ สุดท้ายโชควาสนาก็จักมาเยือน”“ขอบคุณท่านอาจารย์” ทุกคนกล่าวขอบคุณ แล้วจึงลงจากเขาด้วยใจเปี่ยมสุขคงเป็นเพราะได้เซียมซีที่ดียิ่งเหนือใคร เจียงซุ่ยฮวนจึงมีจิตใจที่เบิกบานหลายวันติดกันช่างก่อสร้างที่เถี่ยจู้นำมาล้วนขยันขันแข็ง เพียงไม่กี่วันก็วางฐานรากสำเร็จร้านหรงเยว่เก๋อรุ่งเรืองยิ่งนัก ไม่ว่าเจียงซุ่ยฮวนจะไปแต่เช้าเพียงใด ก็มีผู้คนตั้งแถวยาวเหยียดรออยู่หน้าประตูแล้วนางขนผลิตภัณฑ์ดูแลผิวจากห้องทดลองออกมาจนเต็มห้อง แต่ไม่ถึงสามวันก็ขายเกลี้ยง จึงต้องแอบเติมสินค้าอยู่เนือง ๆทุกสิ่งล้วนราบรื่นดี เว้นเพียงเรื่องหนึ่งที่ทำให้นางห่อเหี่ยวใจนั่นคือหลายวันมาแล้วที่นางมิได้พบกู้จิ่น แม้รู้ว่าเขายุ่งมาก แต่นางก็อดคิดถึงเขามิได้อย่างไรก็ดี นางก็ปลอบตนเองได้ ว่ากู้จิ่นกำลังทำเรื่องสำคัญอยู่ นางเองก็สามารถตั้งใจสร้างเนื้อสร้างตัว รอวันเขา
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 628
“ภรรยาของคุณชายผู้นั้น จักช่วยเหลือตนเองให้พ้นเคราะห์กรรมได้”พระน้อยยืนอยู่ใต้ร่มไม้ แม้เยาว์วัยนัก แต่กลับมีท่วงท่าเปรียบประหนึ่งผู้บำเพ็ญตบะมาเนิ่นนาน ทำให้ผู้คนอดเลื่อมใสศรัทธาโดยไร้เหตุผลมิได้อีกทั้งยังแผ่กลิ่นอายความลี้ลับราวมิใช่มนุษย์จากโลกนี้ ดุจภาพลวงที่จางหายไปเพียงแค่สัมผัสลิ่วลู่ซึ่งยืนอยู่ด้านหลังเจียงซุ่ยฮวนกระซิบกับหยวนจิ่วว่า “ข้าให้เจ้าหนึ่งร้อยตำลึง ไปแตะตัวเขาที ดูว่าใช่มนุษย์จริงหรือไม่”หยวนจิ่วหาได้หลงกลไม่ พลันย้อนว่า “ข้าให้เจ้าสองร้อยตำลึง เจ้าไปลองเองสิ”ไป๋หลีกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ข้าให้อีกสามร้อยตำลึง พวกเจ้าทั้งสองไปพร้อมกันเลย”ทั้งสามเติบโตมาในสภาพแวดล้อมอันโหดร้าย ผ่านการฝึกฝนและการนองเลือดมาอย่างทรหด จึงได้กลายเป็นหนึ่งในหมื่นของยอดคนเฉกเช่นวันนี้ในสายตาพวกเขา การใช้กำลังแก้ปัญหาคือวิธีแก้ไขปัญหาที่ดีที่สุด ดังนั้นพวกเขาจึงมิได้ยึดถือศรัทธาต่อสิ่งใด พูดจาตรงไปตรงมาไร้เยื่อใยเจียงซุ่ยฮวนรู้ดีว่าทั้งสามมิได้มีเจตนาร้าย ทว่าก็เกรงว่าจะล่วงเกินพระน้อย จึงเอ่ยปรามว่า “อย่าได้พูดจาเหลวไหล”นางหันไปกล่าวแก่พระน้อย “พระอาจารย์น้อย พวกเขาเพียงแต
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 627
“ข้าเหนื่อยนัก” เจียงซุ่ยฮวนกล่าว พลางนั่งลงบนก้อนหินใต้ต้นไม้ “พวกเราพักสักหน่อ แล้วค่อยไปต่อเถิด”“ได้สิ”พวกนางนั่งพักอยู่ใต้ต้นไม้ครู่หนึ่ง จนกระทั่งเจียงซุ่ยฮวนเห็นร่างบัณฑิตหนุ่มเดินกะโผลกกะเผลก คงเป็นเพราะขาไร้เรี่ยวแรงจากการนั่งคุกเข่าอยู่นานเจียงซุ่ยฮวนร้องเรียกบัณฑิตว่า “คุณชายผู้นั้น ขอเชิญมาทางนี้หน่อยเถิด”บัณฑิตชะงักงัน ชี้ตนเองถามว่า “คุณหนูกำลังเรียกข้าหรือ”“ใช่แล้ว” เจียงซุ่ยฮวนพยักหน้าบัณฑิตงุนงง เดินเข้ามาถามว่า “คุณหนูมีธุระอันใดหรือ”เจียงซุ่ยฮวนลุกขึ้นกล่าวถาม “เมื่อครู่ในวิหาร ข้าได้ยินท่านกล่าวถึงภรรยา ท่านว่านางล้มป่วยหรือ”“ใช่แล้ว” บัณฑิตหลุบตาลงต่ำกล่าวเศร้า ๆ ว่า “นางล้มป่วยหนัก แพทย์สามัญในเมืองหลวงมิอาจรักษาได้ อีกทั้งข้าไม่มีเงินจ้างหมอที่มีฝีมือดีได้ จึงมาอ้อนวอนขอพรจากพระพุทธองค์”เจียงซุ่ยฮวนกล่าวอย่างจริงจัง “ข้าก็เป็นหมอเช่นกัน วานท่านบอกอาการของภรรยามาให้ข้าฟังหน่อยเถิด”บัณฑิตเปรียบดังได้คว้าฟางช่วยชีวิตไว้ รีบเล่ารายละเอียดถึงอาการของภรรยา แม้แต่ตัวยาที่ใส่ในยาต้มให้นางกินก็อธิบายอย่างละเอียดคนที่อธิบายอาการป่วยได้ละเอียดเช่นนี้หาย
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 626
ไม้เซียมซีไร้ซึ่งตัวอักษร ดูไม่ต่างจากไม้ไผ่ธรรมดา เจียงซุ่ยฮวนจึงยื่นให้พระน้อยดู ถามว่า “พระอาจารย์น้อย มีผู้ใดจงใจนำไม้เปล่ามาใส่ไว้หรือ”พระน้อยยิ้มพลางส่ายหน้า “ท่านผู้มีจิตศรัทธา นี่หาใช่ไม้ไผ่ธรรมดาไม่ แต่คือเซียมซีไร้อักษร”“เซียมซีไร้อักษรนี้หมายความว่าอย่างไร เป็นลางดีหรือร้ายกัน”“เรื่องนี้ต้องขึ้นอยู่กับตัวท่านเอง” พระน้อยยื่นพู่กันให้เจียงซุ่ยฮวน “ท่านจะกำหนดความหมายด้วยปลายพู่กันนี้”“ทำเช่นนี้ได้ด้วยหรือ” เจียงซุ่ยฮวนรับพู่กันมา พลางถามด้วยความแปลกใจ“เซียมซีนี้ พระมหาเถระฮุ่ยทงเป็นผู้ใส่ไว้ด้วยองค์เอง มีเพียงหนึ่งเดียวในถัง มีแต่ผู้มีวาสนาเท่านั้นจึงได้ครอบครอง และท่านก็คือผู้มีวาสนานั้น จะเขียนเช่นไรก็สุดแล้วแต่ใจท่าน” พระน้อยกล่าวด้วยรอยยิ้มเจียงซุ่ยฮวนไม่ลังเล จรดปลายพู่กันเขียนตัวหนังสือไว้หกคำ "โชคดี ดี ดี ดี ดี"เซียมซีโชคดีนี้ เป็นของนางแล้วนะ“ขอบคุณพระอาจารย์น้อยเป็นอย่างมาก” นางเก็บเซียมซีลงด้วยความพอใจ แล้วกล่าวลาพระน้อยพร้อมว่านเมิ่งเยียนขณะเดินออกมา ทั้งสองก็เห็นบัณฑิตหนุ่มที่เดินขึ้นเขามาก่อนหน้าบัณฑิตได้รับการประคองจากพระไปยังวิหารใหญ่ เขากล่
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 625
“หากข้าได้เป็นสหายกับคุณหนูว่านจริง ๆ คงเป็นโชคลาภอันยิ่งใหญ่ของข้าแล้ว”เจียงซุ่ยฮวนกับว่านเมิ่งเยียนมาถึงวิหารใหญ่ แม้มีผู้คนมากมาย ทว่าบรรยากาศกลับสงบเงียบ คนทุกผู้มีสีหน้าเคร่งขรึมและนอบน้อมเจียงซุ่ยฮวนคุกเข่าบนเบาะฟาง หลับตาลง รำพึงภาวนาในใจว่าขอให้กู้จิ่นสามารถปราบแมงป่องพิษได้โดยราบรื่น ขอให้เสี่ยวถังหยวนเติบโตอย่างปลอดภัย ขอให้ท่านอาจารย์กลับมาอย่างสวัสดิภาพ...เมื่อนั้น นางลุกขึ้นเดินไปยังหีบทำบุญ หย่อนตั๋วเงินลงไปหนึ่งใบเพราะตั้งจิตขอพรถึงสามข้อ ควรทำบุญถวายมากสักหน่อยจึงจะสมควรว่านเมิ่งเยียนก็บริจาคเงินเช่นกัน ทั้งสองจึงค่อย ๆ เดินตามฝูงชนภายในวิหาร กลิ่นไม้หอมอบอวลทำให้ใจคนสงบนิ่งไป๋หลีและพวกไม่มีสิ่งใดอยากขอพร จึงเพียงติดตามอยู่เบื้องหลังเจียงซุ่ยฮวน เดินทอดน่องไปอย่างช้า ๆครั้นเดินได้ครึ่งทาง ว่านเมิ่งเยียนชี้ไปยังมุมหนึ่งกล่าวว่า “ดูสิ ตรงนั้นมีถังเซียมซีอยู่”ถังเซียมซีนั้นเก่าโทรมจนแทบดูไม่ได้ ผู้คนล้วนเพิกเฉยไม่สนใจ“ข้าอยากเสี่ยงเซียมซีดูสักครั้ง” ว่านเมิ่งเยียนว่า แล้วเดินไปเขย่าถังหนึ่งที ก็มีเซียมซีไม้ยาวตกลงมาว่านเมิ่งเยียนเก็บเซียมซีขึ้นอ่าน เจ
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 624
คุณชายผู้มั่งคั่งเริ่มไม่สบอารมณ์ ตวาดว่า “พวกเจ้าจะอะไรนักหนา คนแล้วคนเล่าขวางข้าอยู่ได้”“หากมิใช่พระวัดหมิงอัน ข้าคงลงมือไปนานแล้ว เห็นแก่ผ้าเหลืองของพวกเจ้า ข้ายังอดกลั้นอยู่ รีบหลีกทางเสียเถิด!”หญิงสาวข้างกายกระทืบเท้า เบะปากกล่าวว่า “คุณชาย ไหนว่ามาไหว้พระกับข้า แล้วไยจึงจะไปตามจีบคุณหนูว่านได้”“ยอดดวงใจของข้า ข้ามีเจ้าแล้ว ยังจะแลใครได้อีกเล่า” คุณชายผู้มั่งคั่งโอบนางปลอบใจ “อีกอย่าง คุณหนูว่านน่ะหรือ ข้าจะคู่ควรได้อย่างไร”หญิงสาวใช้นิ้วเกี่ยวปกเสื้อเขาแผ่วเบา “ข้าไม่เชื่อหรอก ท่านเองก็ร่ำรวยมหาศาลดั่งเช่นเถ้าแก่ว่าน ไยจึงไม่คู่ควรกับธิดาของเขา”คุณชายได้ฟังก็หัวเราะร่า “ปากเจ้าช่างหวานเสียจริง ทว่าท่านเถ้าแก่ว่านหาใช่พ่อค้าเล็กน้อยไม่ เงินตราของเขากระจายไปทั่วแคว้นต้าหยวน เป็นหนึ่งในเศรษฐีอันดับต้นของเมืองหลวง”“หากได้สานสัมพันธ์กับเขา ธุรกิจที่บ้านข้าย่อมเจริญขึ้นเป็นสิบเท่าแน่ เมื่อถึงวันนั้นข้ายังจะต้องมาไหว้พระหาอะไรอีก แถมยังไล่ตะเพิดนางยักษ์ที่บ้านข้าออกไปได้แน่”ทั้งสองหยอกเย้ากันหน้าวัดหมิงอัน ผู้คนที่เดินผ่านต่างเหลียวมอง บางคนถึงกับส่ายหน้าถอนหายใจ ที่แท้ในส
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 623
เจียงซุ่ยฮวนกับว่านเมิ่งเยียนเดินผ่านบัณฑิตผู้นั้น พบว่าขาทั้งสองของเขาสั่นระริก ไม่รู้ว่าเพราะเหน็บหนาวหรืออ่อนล้า หรือทั้งสองอย่างรวมกัน เสื้อผ้าตรงเข่ายังถลอกจนสีซีดจางทว่าบัณฑิตยังคงเดินด้วยจิตแน่วแน่ ก้าวขึ้นบันไดทีละขั้น ครบสิบขั้นก็คุกเข่าลงกราบอีกคราว่านเมิ่งเยียนมองบัณฑิตด้วยแววตาเวทนา “ศรัทธามั่นคงถึงเพียงนี้ มิรู้ว่ากำลังขอพรสิ่งใด”เจียงซุ่ยฮวนกล่าวพลางย่างขึ้นบันได “ผู้คนล้วนมีสิ่งที่ปรารถนา แตกต่างกันไป ทั้งในสิ่งที่ขอและความปรารถนาในใจ”ภูเขาลูกนี้ช่างประหลาดนักตอนเริ่มปีนรู้สึกเบิกบานใจ ทว่าครั้นใกล้ถึงยอดเขา จิตใจกลับบังเกิดความอยากถอดใจขึ้นอย่างฉับพลันร่างกายแม้จะเหนื่อยล้า แต่สำหรับเจียงซุ่ยฮวนหาได้เป็นปัญหา ทว่าความคิดอยากถอดใจนั้นกลับโผล่ขึ้นมาโดยไร้สาเหตุเจียงซุ่ยฮวนเอ่ยถามว่านเมิ่งเยียนข้างกาย “เจ้ารู้สึกอยากกลับลงเขาไปหรือไม่”“เจ้าก็รู้สึกหรือ” ว่านเมิ่งเยียนตกใจ “ข้านึกว่าเป็นเพราะข้าเหนื่อยเกินไปจึงไม่อยากปีนขึ้นไปต่อ”เจียงซุ่ยฮวนหันไปมองผู้คนรอบข้าง เห็นบนใบหน้าทุกผู้ล้วนมีความลังเล บ้างตัดสินใจหันหลังกลับลงเขา บ้างก็อดกลั้นฝืนใจปีนต่อไปเดิม
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 622
เจียงซุ่ยฮวนตื่นเต้นจนแทบจะกระโดดโลดเต้น แต่แล้วก็อดรู้สึกขุ่นเคืองไม่ได้ ทำไมนางถึงเพิ่งนึกได้เดี๋ยวนี้เองนะ ช่างมิสมกับการเป็นคนหน้าเงินเอาเสียเลยไป๋หลีเห็นสีหน้าของนางเปลี่ยนไป จึงเอ่ยถามว่า “พระชายา ทรงเป็นอะไรหรือเพคะ”เจียงซุ่ยฮวนกระแอมเบา ๆ แล้วตอบว่า “ไม่มีอะไร”ครั้นเมื่อมาถึงถนนใหญ่ เจียงซุ่ยฮวนก็ราวกับเศรษฐีหน้าใหม่ผู้เพิ่งร่ำรวย เห็นสิ่งใดเป็นประโยชน์ก็กว้านซื้อทันที ไม่แม้แต่จะต่อรองราคาสักคำ แม้จะแพงไปบ้างนางก็มิสนใจของมากมายจนรถม้าบรรทุกไม่พอ นางต้องเช่ารถลากลาอีกถึงสามคัน ถึงจะขนของได้หมด และของเหล่านี้ก็สูญเงินไปถึงหนึ่งหมื่นตำลึงเงินข้าวของทั้งหมดถูกเก็บไว้ในคลังที่บ้าน ครั้นยามค่ำสงัด เจียงซุ่ยฮวนจึงแอบไปยังที่คลังนางนำของที่ซื้อมาทั้งหมดใส่เข้าไปในห้องทดลอง แล้วหยิบออกมาอีกครั้ง เช่นนี้ในห้องคลังก็จะมีชุดหนึ่ง และห้องทดลองจะเติมของใหม่ขึ้นมาเองอีกชุดหนึ่งช่างสมบูรณ์แบบต่อมา เจียงซุ่ยฮวนหยิบตั๋วเงินขึ้นมาใบหนึ่ง ใส่เข้าไปในห้องทดลอง แล้วหยิบออกมาด้วยความคาดหวังไม่นาน นางก็พบว่า ตั๋วเงินนั้นมีหมายเลขกำกับอยู่ ต่อให้เอาเข้าเอาออกซ้ำไปซ้ำมา ก็ยังเป็นหมาย
You may also like
พระชายาอย่าหนีข้าไป
ป่าดอกท้อ9.1K viewsหลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
เชี่ยเก้อจวี๋จื่อ218.9K viewsบุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี132.1K viewsรักเร่าร้อนของฮูหยินทั้งห้า
ไห่ถาง7.2K viewsสามีของข้าคือคุณชายผี....บรื้อ
Lovedee421 viewsท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน
สายธารสะท้อนเงา446.8K viewsกลวิธีเปลี่ยนนางร้ายเป็นนางเอก
กะปอมพ่นไฟ1.7K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง87.8K views
