บทที่ 808

เจียงซุ่ยฮวนเก็บม้วนกระดาษไว้ พลางกล่าวเรียบๆ ว่า “กินข้าวก่อนเถิด”

ยามบ่าย เจียงซุ่ยฮวนเรียกเหล่าผู้คนมารวมกัน เอ่ยด้วยน้ำเสียงสงบว่า “ข้าตัดสินใจแล้ว ข้าจะติดตามท่านอาจารย์ไปยังเมืองกวนหนาน”

“ยวี่จี๋กับจางอวิ๋นให้เฝ้าเรือน หากมีผู้ใดมาถามหา ก็ให้บอกว่าข้าออกเดินทางไปต่างถิ่นเพื่อศึกษาวิชาแพทย์จากยอดฝีมือ”

“แม่นมนั้นให้อยู่ดูแลเสี่ยวถังหยวน ส่วนชุนเถาก็เฝ้าห้องโอสถ คนอื่นๆ ยังมีผู้ใดประสงค์จะอยู่บ้างหรือไม่”

คำตัดสินนี้คล้ายสายฟ้าฟาด ทุกคนต่างมองหน้ากันอย่างตื่นตระหนก ไม่รู้จะกล่าวสิ่งใด

ไป๋หลีเป็นผู้แรกที่กล่าวขึ้น “ท่านอ๋องสั่งให้หม่อมฉันปกป้องพระชายา พระชายาไปที่ใด หม่อมฉันย่อมตามไปที่นั่น”

หยวนจิ่วมิอยู่ แต่ลิ่วลู่กับปาฟางต่างกล่าวพร้อมกันว่า “พวกเราก็เช่นกัน!”

“คุณหนูๆ เจ้าคะ พวกเราก็จะติดตามท่านไปด้วย!” หยิ่งเถาและหงหลัวได้สติจากความตกตะลึง รีบตอบรับอย่างมิรีรอ

เจียงซุ่ยฮวนย่อมรู้ว่าคำตัดสินของตนฉับพลันเกินไป แต่จะให้ปล่อยฉู่เฉินไปผู้เดียว นางย่อมมิอาจวางใจ

อีกทั้งหากฉู่เจวี๋ยและเจียงเม่ยเอ๋อร์ไปถึงเมืองกวนหนาน แล้วบังเอิญสมคบคิดกับผู้คนที่หนานเจียงขึ้นมา ย่อมยิ่งลำบากเ