Share

42 ปางช้าง [3/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-04-15 09:38:15

“ทำไมหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างนั้นล่ะ” คุณหมอหันมาเห็นคนรักมองตนด้วยใบหน้าเครียดก็ฉุกคิดว่าอาจจะมีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น

[ก่อนที่ร่างต้นของมันจะรู้ตัว จงหนีไปเสีย]

เสียงมาอีกแล้ว ร่างแยก… ต้นไม้พวกนี้น่ะเหรอ?

แล้วร่างต้นที่ว่า…

!!!!

“พี่นิค พวกเรารีบออกไปจากที่นี่ก่อนดีกว่า” เจ้ากระต่ายไปช่วยหยิบสัมภาระออกมาจากรถพลางดึงรั้งคนรักให้ออกห่างจากแนวป่าให้มากที่สุด

“เกิดอะไรขึ้น” นิโคลัสเห็นเจ้ากระต่ายมีสีหน้ารีบร้อนก็เร่งประสาทสัมผัส

“เดี๋ยวค่อยคุยกัน”

ครืน...!!

“เหวอ” อยู่ ๆ แผ่นดินที่เคยสงบนิ่งก็สั่นอย่างรุนแรง

อะไร! แผ่นดินไหว?

ยังไม่ทันตั้งตัวได้ก็มีรากต้นไม้ขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมาจากพื้น ขนาดของมันใหญ่ยิ่งกว่ามากจนทำให้พื้นถนนที่ถูกมันดันขึ้นมาเป็นรูกว้าง

นิโคลัสรีบพาตัวเองไปอยู่เบื้องหน้าคนรัก ไม่กี่วินาทีต่อมาก็เกิดแรงสั่นสะเทือนรุนแรงขึ้นอีกครั้ง

ตูม!

รากต้นไม้เส้นที่สอง สาม และสี่ ตามมาติด ๆ ยิ่งสามรากสุดท้ายที่โผล่ขึ้นมาด้านหลัง ปิดล้อมไม่ให้พวกเขาสามารถกลับไปยังเส้นทางเดิมได้

[ไม่ทันการณ์แล้ว มนุษย์เอ๋ย จงรีบเร่งมาข้างหน้าโดยเร็ว]

ข้างหน้า?

“พี่นิค ไปที่ปางช้างกันเดี๋ยวนี้!!” เจ้ากระต่า
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   121 แมลง [5/5]

    คุณหมอหมีดีดนิ้วเรียกลูกบอลไฟขนาดเท่ากับบาสเกตบอลไว้ตามตำแหน่งที่คนรักบอก ทันใดนั้นแมลงเม่าที่อยู่บริเวณบาเรียต่างก็บินขึ้นสูงไปหาบอลไฟตามสัญชาตญาณบางตัวบินเข้าไปให้ไฟไหม้ตาย แต่บางตัวก็ทำแค่บินวนรอบๆ“มีใครมีพลังน้ำไหมครับ” เฉินเฟิงเขย่งตัวสอบถามคนรอบตัว“ผมครับ/ฉันค่ะ” มีหญิงสาวและชายหนุ่มยกมือขึ้น“ช่วยสร้างบอลน้ำรวบรวมพวกแมลงเม่าให้ด้วยครับ ผมเชื่อว่าพวกคุณน่าจะเคยทำตอนเด็กๆ นะ” เจ้ากระต่ายเอ่ยยิ้มๆ ซึ่งคนที่มีพลังต่างก็คิดตามและหัวเราะออกมา ทำให้บรรยากาศเคร่งเครียดผ่อนคลายขึ้นทันตาเห็นเฉินเฟิงจำได้ว่าตอนที่เป็นเด็ก เวลามีแมลงเม่ามาตอมไฟหน้าบ้าน มารดาจะนำกะละมังใส่น้ำไปวางไว้ เช้าวันต่อมาก็จะมีพวกมันมานอนตายอยู่ในนั้นเป็นจำนวนมาก ที่บ้านไม่มีใครกินแมลงเม่าคั่วเกลือเป็น จึงมอบแมลงเม่าทั้งหมดให้กับชาวบ้านละแวกใกล้เคียง มีครั้งหนึ่งที่เฉินเฟิงอยากลองจึงไปขอชิม รสชาติของมันไม่เลวเลยทีเดียว กินเป็นขนมขบเคี้ยวเพลินๆ ได้ถึงแมลงเม่าที่นี่จะมีเชื้อซอมบี้ แต่พวกเขาที่ผ่านการกินเนื้อติดเชื้อมาทุกรูปแบบจนเริ่มเข้าใจแล้วว่าหากนำไปปรุงสุกด้วยความร้อนที่มากพอ เชื้อในร่างสัตว์ชนิดนั้นก็จะตายตา

  • วันสิ้นโลกของผม   121 แมลง [4/5]

    แม้จะมีคนที่กลายร่างเป็นซอมบี้ แต่ก็ไม่สามารถรอดพ้นจากการรุมกินโต๊ะมื้อใหญ่ของแมลงได้“เป็นอะไรกันหรือเปล่าครับ” เฉินเฟิงเดินตรงไปยังบาเรียของสิงหา เมื่อบาเรียทั้งสองผนวกเข้าด้วยกันก็เผยให้เห็นกลุ่มคนจำนวนมากที่หลบอยู่ด้านใน นักวิทยาศาสตร์หนุ่มมีสีหน้าแช่มชื่นขึ้นทันทีเมื่อเห็นพวกเขาสองคน ที่ด้านข้างมีหัวหน้ายามาโมโตะคอยลูบหัวลูบไหล่ปลอบขวัญคนขี้กลัวสถานการณ์แบบนี้… ขอหมั่นไส้ก่อนได้ไหม“คุณเฉินเฟิง!” ดวงตาของสิงหาเป็นประกาย ผละจากคนตัวใหญ่มากอดเอวเจ้ากระต่ายไว้แน่น“แล้วชาล็อตล่ะ” ปกติต้องมีกระต่ายตัวขาวตามเด็กน้อยอยู่ตลอดเวลานี่นา“อยู่กับคนคุ้มกันของคุณยามาโมโตะครับ” เฉินเฟิงกวาดสายตากลับไปมองก็เห็นว่ามีคนอุ้มชาล็อตอยู่จริง “คือผมถือทั้งหินอุกกาบาตแล้วก็อุ้มชาล็อตไม่ไหว” คนไม่ออกกำลังกายอธิบายเสียงเบาความจริงแล้วเป็นแผนของคนเจ้าเล่ห์ที่อยากให้คนตัวเล็กได้ออกกำลังกายเสียบ้าง จึงอ้างว่าโจเซฟมอบหินอุกกาบาตก้อนนี้ให้สิงหา คนที่ต้องถือและเก็บรักษาก็ควรจะมีแค่เจ้าตัวเพียงคนเดียว ซึ่งเด็กหนุ่มก็พยักหน้าเห็นด้วย แค่รู้ว่าจะมีบาเรียคอยอยู่รอบตัวตลอดเวลาก็แทบไม่อยากห่างจากหินก้อนนี้แล้ว ต่

  • วันสิ้นโลกของผม   121 แมลง [3/5]

    มันหรี่ตามองซ้ายมองขวา เมื่อเห็นว่าบริเวณนี้ไม่มีใครอยู่ก็เดินออกมานอกบ้าน เดินตรงไปที่รอยกระเพื่อมนั้นอย่างช้าๆ กระทั่งรอยน้ำจางหายไป ความเงียบก็โรยตัวลงมาอีกครั้งตึง!พลายมงคลสะดุ้งโหยงเมื่อจุดที่ถูกชนเป็นจุดเดียวกับที่มันกำลังเพ่งสายตามอง ทำให้เผลอก้าวถอยหลังไปก้าวหนึ่งตึงๆ ๆคราวนี้ไม่ได้ชนแค่ครั้งเดียว แต่ยังชนอีกหลายต่อหลายครั้งจนเกิดวงน้ำขึ้นเป็นจำนวนมากทางฝั่งไซต์ก่อสร้างทางรถไฟเองก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นมาพร้อมกัน“ดูเหมือนว่าจะเป็นแมลง” รายงานข่าวที่ตนรู้ทันที พร้อมกับแจ้งข่าวที่สืบมาได้ไปด้วยจะได้ไม่เสียเวลา“ส่วนข่าวที่จะแจ้งให้ฟังก็คือ ตอนนี้มีคนมารับหินอุกกาบาตไปอีกสถานที่หนึ่งแล้ว สื่อกลางก้อนนั้นกำลังอยู่ระหว่างเดินทาง” เพราะรอบด้านมีแต่ทุ่งหญ้าโล่งเตียนทำให้ยากต่อการซ่อนตัว วิญญาณช้างใหญ่จึงกลับมาก่อนครู่หนึ่ง“เรือบินไม่ใช่ฐานบัญชาการหลักจริงๆ ด้วย” เจ้ากระต่ายตาลุกวาว เสียงตึงตังนอกบาเรียไม่ได้น่าสนใจอีกต่อไป“ระหว่างนั้นก็มีมนุษย์หน้าตาประหลาดไปรายงานกับมนุษย์นกอินทรี บอกว่าตัวอย่างการทดลองหมด ต้องเร่งออกตามหา และอาจต้องใช้เวลาอีกหลายเดือนว่าจะเจอ” สายสืบรุ่น

  • วันสิ้นโลกของผม   121 แมลง [2/5]

    “หึๆ” นิโคลัสนึกภาพคนขี้เล่นอย่างหัวหน้าค่ายประเทศ L มันเขี้ยวอยากหยุมหัวนักวิทยาศาสตร์ตัวน้อยที่แสนไร้เดียงสานี่วันละหลายเวลาออก เพราะน้ำหยดลงหินทุกวัน หินก็ไม่สะดุ้งสะเทือนเลยสักนิดเฉินเฟิงลอบโล่งใจเล็กๆ เขาไม่ได้อยากเข้าไปยุ่งกับความสัมพันธ์ของคนอื่นหรอก แต่เห็นสิงหายังเป็นแค่เด็กหนุ่มที่ยังไม่โตเต็มวัย เขาก็อยากให้ยามาโมโตะรอไปก่อน อีกไม่นานสิงหาก็อายุครบ 18 ปีแล้ว…แค่ปีกว่าเอ๊ง!การก่อสร้างในประเทศนั้นคืบหน้าไปมาก เหล่าเชลยเองก็ถูกปฏิบัติไม่ดีไม่แย่ มีอาหารการกินมอบให้ครบทุกมื้อ ที่พักอาศัยและสาธารณูปโภคที่ควรได้รับก็ไม่ขาดตกบกพร่อง แค่จะถูกจับแยกให้ไปอยู่รวมกัน ไม่ให้ปะปนกับประชาชนทั่วไปเท่านั้นแต่การที่ไม่ได้รับยาจากการส่งข่าวเป็นเวลานานก็ทำให้บางคนกลายสภาพเป็นซอมบี้ให้ทหารไล่ฆ่าวันละคนสองคน สร้างความสะเทือนใจให้กับคนที่มองดูเป็นอย่างมากแน่นอนว่าการกระทำนี้ไม่ได้ถูกนำไปเผยแพร่ต่อในค่ายพันธมิตร มีเพียงผู้บริหารระดับสูงกับคนในไซต์ก่อสร้างเท่านั้นที่รู้ความจริง แต่ก็ไม่ได้ใจจืดใจดำมากนักดนัยออกความเห็นว่าควรแจกแต้มคะแนนให้คนที่ทำงานด้วย ต่อให้เป็นหนอนบ่อนไส้ก็ตาม แต่แต้มคะแนน

  • วันสิ้นโลกของผม   121 แมลง [1/5]

    เช้าวันต่อมา เฉินเฟิงได้พบกับไอซ์ที่มากล่าวขอบคุณเรื่องหินอุกกาบาตก้อนใหม่ พร้อมกับแจ้งว่าลูกพี่ลูกน้องได้กลับมาที่่ค่ายเมื่อเช้ามืดของวันนี้แม้จะได้รับบาดเจ็บ แต่แพทย์ทหารในกลุ่มก็ให้การช่วยเหลือไว้ได้ทันท่วงที และกำลังพักรักษาตัวอยู่ที่บ้านของตนเอง อีกทั้งยังฝากมาขอบคุณเรื่องหินอุกกาบาตที่มอบให้เช่นกันเจ้ากระต่ายลอบพอใจที่แฮมสเตอร์หนุ่มตรงหน้าคุยกับเขาโดยที่สายตาไม่วอกแวกไปมองคุณหมอหมีด้านหลังเลย มีแค่ก้มหัวทักทายตามประสาคนรู้จักเท่านั้น พอพูดธุระของตนเองเสร็จ ก็ขอตัวไปตรวจงานที่คลังเสบียงต่อไม่มีสายตาอาลัยอาวรณ์ หรือยังรู้สึกชอบพอกับคนรักของตนหลงเหลืออยู่อีกคงตัดใจได้แล้วจริง ๆ...เส้นทางรถไฟถูกสร้างให้ห่างจากค่ายพันธมิตรไปพอสมควร เผื่อในอนาคตจะมีการปรับปรุงผังเมืองเนื่องจากจำนวนผู้รอดชีวิตเยอะขึ้น จะได้ไม่ต้องปรับเส้นทางรถไฟใหม่ทำให้วันนี้เฉินเฟิงต้องขับรถออกไปไกลหลายกิโลเมตรเพื่อไปยังสถานที่ก่อสร้างในปัจจุบัน“เผลอแป๊บเดียวก็สุดเขตประเทศแล้วเหรอเนี่ย” นิโคลัสลองขับรถเลียบเส้นทางรถไฟที่ทำเสร็จแล้ว เพราะอยากเห็นความคืบหน้าของการก่อสร้างในปัจจุบันนอกจากจะมีการกั้นเหล็กสูงป้อง

  • วันสิ้นโลกของผม   120 สายสืบรุ่นใหญ่ [5/5]

    “พวกเรามีของดีติดตัวมาด้วย มันสามารถช่วยคัดกรองคนติดเชื้อได้ ถ้าวิทย์ยืนยันว่าไม่อยากทำตรงนี้ต่อแล้ว ผมจะไปพูดกับท่านนายพลให้”“จริงเหรอครับคุณนิค!” วิทย์ได้ยินก็ลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้ประจำตำแหน่ง ที่เขายังทำอยู่ตรงนี้เพราะมีสัญญาแลกเปลี่ยนเสบียงและตอบแทนเรื่องวัคซีนกระตุ้นพลังที่ได้รับไปแล้ว เพราะจนถึงปัจจุบันทางหมู่บ้านก็ยังผลิตรถยนต์พลังงานไฟฟ้าได้ไม่ครบตามจำนวนที่ทางค่ายร้องขอเป็นการแลกเปลี่ยน“ขอไปคุยกับท่านนายพลก่อนแล้วกันนะ” นิโคลัสพยักหน้ายืนยัน วิทย์พูดคุยกับทั้งสองคนอีกเล็กน้อยก็ปล่อยให้เข้าไปด้านใน“สวัสดีครับคุณเฉินเฟิง คุณนิโคลัส” เลขาฯ หน้าห้องนายพลอธิยังคงเป็นหนอนบ่อนไส้คนเดิม อีกฝ่ายได้รับคำสั่งจากท่านนายให้มารับทั้งคู่ไปยังบ้านพักส่วนตัวประจำทีมของพวกเขา“สวัสดีครับคุณเลขาฯ ไม่เห็นต้องลำบากมานำทางพวกเราเลย” เฉินเฟิงยกยิ้ม พูดคุยอย่างเป็นกันเอง ทั้งที่กำลังใช้สายตาลอบสำรวจร่างกายของอีกฝ่าย อยู่ ๆ ก็เกิดอยากรู้ว่าถ้าเปิดใช้พลังงานบาเรียขึ้นมาจะให้ผลกระทบอย่างไรกับคนตรงหน้า“ไม่เลยครับ เป็นเกียรติของผมมากกว่าที่ได้ทำงานนี้” เลขาฯ วัยกลางค้นค้อมศีรษะ ลอบจดเรื่องที่กำลังหลั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status