LOGINShare
83 ขอความช่วยเหลือ [1/5]
Last Updated:
2025-05-27 09:54:42
Latest chapter
วันสิ้นโลกของผม 142 เพื่ออะไร [5/5]
ตึงๆๆๆแอ๊วๆ~“...” พิมพาไม่รู้จะบรรยายภาพที่เห็นตรงหน้าออกมาเป็นคำพูดอย่างไรเพื่อไม่ให้กระทบกระเทือนจิตใจตนมากเกินไปนักในภาพความทรงจำของเธอ ต้นไทรใหญ่ประจำหมู่บ้านริมธารนั้นมีอายุเกินกว่า 100 ปีไปแล้ว เป็นคุณทวดต้นไม้ที่ชาวบ้านในละแวกนี้ล้วนให้ความเคารพและนิมนต์พระมาทำบุญอย่างสม่ำเสมอมีเรื่องเล่าและตำนานมากมายเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของต้นไม้ต้นนี้ ถึงแม้จะผ่านมาหลายปากและถูกแต่งเสริมให้เกินจริงไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความศรัทธาลดน้อยลงพิมพาเคยเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งตามประสาคนที่เติบโตขึ้นมาในยุคสมัยที่การศึกษาเริ่มเข้ามามีบทบาทและเทคโนโลยีที่สามารถทำให้เรารับรู้ข่าวสารได้มากขึ้น ความศรัทธาแบบงมงายจึงเบาบางลงไปตามกาลเวลาแต่วันนี้เธออาจจะต้องจัดระเบียบความคิดเสียใหม่… หรือเทพารักษ์ รุกขเทวดาจะมีจริง?แซ่กๆๆตึง!!กรรรซ์!!!แอ๊ว!~ต้นไทรใหญ่ยังคงมีขนาดลำต้นเท่าเดิม ที่แปลกไปคือรากอากาศที่ควรห้อยตกลงมาตามแรงโน้มถ่วงกลับสามารถยืดออกไปไล่จับซอมบี้มนุษย์นกบนอากาศได้ ทั้งยังเหวี่ยงซอมบี้ตนนั้นกระแทกพื้นอย่างแรง กระดูกตามร่างกายหักงอผิดรูป และมีกองเชียร์เป็นพลายวารีที่กระโดดโลดเต้นชูงวง
วันสิ้นโลกของผม 142 เพื่ออะไร [4/5]
“ไปตามใครก็ได้มาที่นี่ที” ชายวัยกลางคนเอ่ยด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น สายตาไม่ละไปจากสัตว์กลายพันธุ์เลยแม้แต่วินาทีเดียว“แล้วก็ไปรายงานท่านจอมพลเรือ เจ้านี่เหมือนกำลังพยายามสื่อสารกับพวกเรา” มันอาจเป็นสัตว์กลายพันธุ์ที่มีสติปัญญาเหมือนทหารที่ไปขั้วโลกเหนือเคยเจอ“ทราบแล้วครับ” ทหารนายนั้นก้าวถอยหลังไปช้าๆ พอเห็นว่าตนอยู่ใกล้ประตูมากพอก็ผลุนผลันจากไป เขารีบเรียกทหารเวรให้ไปช่วยพ่อครัวออกจากสถานการณ์สุ่มเสี่ยง จากนั้นก็พาตัวเองไปรายงานจอมพลเรือโคลตันว่าจะออกคำสั่งจัดการเรื่องนี้อย่างไร…“ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ” เจ้ากระต่ายกอดอกมองแร็กคูนอ้วนที่นั่งทำหน้าจ๋อยหวังให้ตนสงสารและสัตว์กลายพันธุ์ปริศนาก็ไม่ใช่ใครอื่นเลย แต่เป็นมังคุดที่สามารถลักลอบขึ้นเรือรบมาได้โดยที่ไม่มีใครรู้ใครเห็น แม้แต่กล้องวงจรปิดตามทางเดินก็ยังไม่เห็นว่าเจ้าตัวอ้วนใช้วิธีไหนในการขึ้นมาบนเรือลำนี้เฉินเฟิงพาเจ้าตัวอ้วนออกมาที่ดาดฟ้าเรือ ให้ไปอยู่ในห้องเสบียงเดี๋ยวก็อดใจไม่ไหว หยิบอาหารในนั้นมากินอีก ขนาดเวลานี้กำลังถูกดุ มือข้างหนึ่งก็ยังไม่ยอมปล่อยจากกระสอบอาหารแห้งเลยจะไว้ใจคุยกันในห้องนั้นได้ยังไง?ทหารที่เคยห
วันสิ้นโลกของผม 142 เพื่ออะไร [3/5]
“ยินดีด้วยนะครับหัวหน้า” ตุ่นผงกศีรษะให้ เอื้อมไปจับมือคนรักมากุมไว้ บรรยากาศที่อบอวลไปด้วยความรักทำให้ชายหนุ่มนึกถึงงานแต่งงานของตนและภรรยาเมื่อห้าปีก่อน“นี่คุณแต่งงานแล้วเหรอคุณโจ ผมขอแสดงความยินดีด้วยนะ” จอมพลเรือโคลตันที่ฟังบทสนทนาอยู่นานพูดขึ้น“ขอบคุณครับคุณโคลตัน” โจเซฟผงกศีรษะขอบคุณพร้อมกับแนะนำดาริณีให้อีกฝ่ายได้รู้จักคุยกันอีกเล็กน้อยผู้เป็นเจ้าของเรือรบก็หันสายตาไปมองลูกชายและลูกสะใภ้ที่ยังคงกอดกันอยู่ท้ายเรือ ทำให้จอมพลเรือผู้เป็นที่น่าเคารพนับถือของประชาชนประเทศ A ถึงกับหลั่งเหงื่อเย็นเมื่อนึกได้ว่าตนลืมนำแหวนประจำตระกูลที่ภรรยาไหว้วานมาให้ลูกชายไปเสียสนิท‘แล้วเจ้าลูกหมีของเขาใช้แหวนอะไรขอแฟนแต่งงานเนี่ย ถ้าเอเลนรู้เข้า เขาต้องโดนบิดหูแน่!’คนกลัวเมียดุรอจังหวะให้ลูกชายซึมซับช่วงเวลาแห่งความรักเสร็จ ตนจะได้รีบเข้าไปสารภาพบาป หากได้ลูกชายช่วยพูดสักหน่อย ภรรยาคู่ชีวิตคงพอลดโทษให้บ้างหรือไม่บางทีถ้าพาสะใภ้กลับไปด้วย ภรรยาอาจจะลืมโกรธเขาไปเลยก็ได้!“เอ่อ ขอประทานอภัยด้วยครับท่านจอมพล พวกเราเจอสัตว์กลายพันธุ์ที่ห้องเก็บเสบียง แล้วก็เป็นสัตว์กลายพันธุ์ที่มีสติปัญหาระดับสูงด
วันสิ้นโลกของผม 142 เพื่ออะไร [2/5]
“ขอนิ้วนางมือซ้ายให้พี่ด้วยครับที่รัก” คุณหมอหมีแบมือไปตรงหน้าอีกครั้ง และคราวนี้เจ้ากระต่ายก็ให้ความร่วมมืออย่างดี ยื่นมือซ้ายของตนไปวางบนฝ่ามือกว้างความเย็นจากโลหะยามกระทบเนื้อทำให้เฉินเฟิงยิ้มกว้างพร้อมกับน้ำตาคลอไม่ใช่ความฝัน… สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้และเวลานี้เป็นเรื่องจริงเขามีคนรักที่พร้อมจะยืนเคียงข้างและใช้ทั้งชีวิตอยู่ด้วยกันฉันสามีภรรยาแล้ว ทั้งยังเป็นความรักแท้จริงที่แม้แต่ความตายก็ไม่มีวันพรากเราจากกันได้เฉินเฟิงหยิบแหวนอีกวงขึ้นมาสวมให้นิโคลัสบ้าง แสงอรุณยามเช้าส่องกระทบตัวแหวนส่องประกายสีส้มสดใส เหมือนกับหัวใจของพวกเขาทั้งสองที่ถูกรัดผูกมัดพันธนาการให้อยู่ร่วมกันนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่ต้องสาบานต่อหน้าพระเจ้าในโบสถ์หรู… เราทั้งคู่ก็จะเป็นรักเดียวของกันและกันตลอดไป“หูวว โรแมนติกกันเหลือเกิน” ทีโออิจฉาตาร้อนกับภาพความสวยงามของคู่สามีภรรยาคู่ใหม่อะไรคือขอแต่งงานบนเรือรบในสถานการณ์ที่กำลังจะออกไปต่อสู้เพื่อมนุษยชาติ เหมือนกับภาพยนตร์แนวสงครามความรักเลยไม่ใช่หรือ?โคตรคูลลล~“แล้วมีอย่างเขาบ้างไหมล่ะ” หงส์เอ่ยแซว บนเรือลำนี้สมาชิกในทีมพกคู่มากันหมดยกเว้นทีโอเพียงคน
วันสิ้นโลกของผม 142 เพื่ออะไร [1/5]
นิโคลัสจับจูงเจ้ากระต่ายมาบริเวณท้ายเรือ แม้วิวระเบียงห้องควบคุมของกัปตันเรือรบจะดี แต่ก็มีเจ้าหน้าที่ทำงานอยู่เยอะ ขืนไปที่นั่นมีหวังคนรักของเขาได้อายม้วนจนปฏิเสธคำขอแต่งงานแทนแน่นอกจากนี้ยังเป็นเวลาเกือบจะตีห้าแล้ว บริเวณนี้สามารถมองเห็นเส้นขอบฟ้าที่กำลังเริ่มมีแสงสว่างรำไรให้เห็นเป็นริ้วจางๆ ไม่มีบรรยากาศไหนจะโรแมนติกได้เท่านี้อีกแล้วเฉินเฟิงก้มมองมือของตนเองในมือคนรัก ระหว่างทางจากห้องอาหารมาถึงที่นี่ไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคำ แต่ภายในใจกลับเต้นโครมครามไม่หยุด ต่อให้สูดอากาศเข้าปอดอีกกี่ครั้งก็ไม่สามารถสงบจิตสงบใจได้เลยตกลงคบหากันได้ปีกว่า อดีตผู้ช่วยเชฟไม่เคยมีความคิดเรื่องการแต่งงานอยู่ในหัวเลยแม้แต่เสี้ยวเดียว ไม่ใช่ไม่อยากเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับคนรัก แต่เขาแค่คิดว่าขอให้เรามีกันและกันไปจนถึงวันต่อไปได้ก็พอแล้ว และคิดมาเสมอว่าคุณหมอหมีก็คิดเหมือนกันมาวันนี้ดูเหมือนว่าเขาจะคิดผิดถนัดทั้งคู่มาถึงท้ายเรือตรงบริเวณที่ปลอดผู้คน เสียงลมหวีดหวิวในยามเช้าไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มทั้งสองหนาวสั่นเลย กลับกันมันช่วยคลายความร้อนและประหม่าของคนทั้งคู่ให้ปลิวไปกับสายลมนิโคลัสสูดลมหายใจเข้าป
วันสิ้นโลกของผม 141 ผลงานชิ้นโบแดง [5/5]
“โกรธจริงๆ ด้วยสินะ” พอโดนถามอีกครั้งก็เงียบแบบนี้ เดาไม่ออกก็โง่เต็มที “ให้ฉันทายไหมว่านายโกรธฉันเรื่องอะไร” ยามาโมโตะยังคงมีสีหน้ายียวนเช่นเดิม แม้ปากเล็กของนักวิทยาศาสตร์น้อยใกล้จะเบะคว่ำอยู่รอมร่อ“นายมึนตึงใส่ฉันตั้งแต่จบการประชุมครั้งก่อน ลากยาวมาถึงครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกัน” ยามาโมโตะเริ่มย้อนความทรงจำพร้อมกับสังเกตสีหน้าของเด็กหนุ่มไปด้วย และคีย์เวิร์ดคำว่า ‘การประชุมครั้งก่อน’ นั้นเองที่ทำให้คนตรงหน้าขมวดคิ้วเล็กน้อย“เอ… การประชุมครั้งก่อนเหรอ” ชายหนุ่มเริ่มนึกทวนความทรงจำ“...” สิงหาเม้มปากแน่น ร่างกายขยับยุกยิกอยากผละตัวออกจากบริเวณนี้ใจจะขาด“การประชุมครั้งนั้นเหมือนฉันจะพาผู้ติดตามมามากกว่าปกติ” เพราะครั้งนั้นเป็นการประชุมหารือเกี่ยวกับการเพิ่มออกซิเจนให้กับโลก เขาจึงต้องพาคนที่มีความรู้ติดตามมาด้วยเผื่อจะเป็นประโยชน์กับทุกฝ่าย“นายหึงเหรอ” เขาจำได้ว่าในกลุ่มผู้ติดตามมีนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งที่ค่อนข้างชอบเข้ามาพูดคุยกับเขาเกินจำเป็นอยู่บ้าง แต่เพราะเห็นเป็นผู้ชายด้วยกันก็เลยไม่ได้เอะใจ บวกกับตนเองก็เป็นคนอัธยาศัยดีประมาณหนึ่ง คงจะทำให้ใครบางคนแถวนี้เข้าใจผิดไปแน่ๆ“ผมเปล่า
You may also like
สญามน ข้ามเวลา
Chocolate lily 175 viewsข้านี้แหละที่จะทำให้ตระกูลนี้ร่ำรวย
ยัยแม่มดแสนน่ารัก566 viewsสมบัติแห่งขุนเขา
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ6.2K viewsเกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี
Madam Hangover2.6K viewsตื่นขึ้นในร่างท่านหญิงตัวร้าย
หลูซื่อเต๋อ162 viewsบันทึกของเจ้าหญิงผู้ลืมเลือน
Aesmech155 viewsไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า22 viewsแล้วฉันมาอยู่บนเตียงของตัวร้ายได้ยังไงเนี่ย
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า11 views
