Share

86 ทะเลบก (1) [2/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-05-30 12:23:38

“ในข้อมูลที่หน่วยสอดแนมรายงานมาไม่มีพวกมันอยู่ แสดงว่าอาจจะเพิ่งย้ายถิ่นฐานมา” นิโคลัสสะกิดให้หงส์ถอยหลังอย่างช้า ๆ ไม่ไปรบกวนเวลาอาหารของเจ้าสัตว์ประหลาดพวกนี้ เขารู้สึกว่าพวกมันน่าจะมีจำนวนอีกเยอะมาก เจ้าตัวแรกพวกเขาฆ่าไปไม่ถึง 10 นาทีก็มีกลุ่มใหม่มาเสริมในเวลาต่อมา

แล้วถ้าฆ่าหมด 3 ตัวล่ะ… จะมีมาเพิ่มอีกเท่าไร?

พวกเขายังนับว่ามีความสามารถในการฟังระดับสูงพอสมควร ในทันทีที่พวกมันลดระดับเพดานบินลงมาเสียงลมใต้ปีกจึงช่วยบอกตำแหน่งที่พวกมันอยู่ได้ทันท่วงที แต่ถ้าคนที่ไม่มีทักษะการฟังหลงมาที่นี่อาจจะกลายเป็นอาหารของพวกมันอย่างไม่ทันตั้งตัว

“อย่าเพิ่งเลย เราลองฆ่ามันก่อนดีกว่า” ปกติปลาจะรวมฝูงกันเพื่อหลีกเลี่ยงศัตรูทางธรรมชาติ แต่เจ้าพวกนี้อยู่ห่างจากฝูงในทะเล ดังนั้นอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้ที่มีตัวใหม่มาสมทบหลังจากฆ่าตัวแรกไปได้ไม่นาน

“...” นิโคลัสไม่พูดอะไรแต่เรียกพลังไฟออกมาแทนคำตอบ

ปลามี 3 ตัว พอดีเลย! พวกเขาเองก็มี 3 คนเช่นกัน

“คนละตัวนะ” หญิงสาวเรียกพลังน้ำออกมาคลุกเคล้ากับหิมะอยู่ครู่หนึ่ง รวบรวมหิมะได้เยอะแล้วก็ส่งมันลอยสูงขึ้นไปในอากาศและบีบให้มันเล็กลงเรื่อย ๆ คลายลูกเห็บขนาดเท
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   88 ทะเลบก (3) [5/5]

    “ครับ” สิงหาพยักหน้าขึ้นลงไม่หยุด ราวกับกลัวว่าจะไม่เชื่อในสิ่งที่ตนพูด ต้องใช้การแสดงทางกายสนับสนุนเพิ่มเติม“ใจเย็น ๆ ก่อนค่ะคุณหมอ หายใจเข้าหายใจออก สงบสติอารมณ์กันสักหน่อยดีกว่านะคะ เดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาพอดี” เมตตาทนดูต่อไปไม่ไหว ขืนยังเป็นแบบนี้ต่อไปคงพูดคุยกันไม่รู้เรื่องเสียที“ขอโทษครับ ผมเสียมารยาทมากไปหน่อย” สิงหายิ้มเก้อ ถอยห่างออกจากเลวี่ก่อนสองก้าว พาตัวเองไปนั่งที่โซฟาเดี่ยวสำหรับรับรองแขก“อะแฮ่ม ผลตรวจร่างกายของคุณเลวี่ปกติทุกอย่างครับ ไม่ว่าจะเป็นมวลร่างกาย คลื่นหัวใจ ความแข็งแรงของกระดูก ทุกอย่างปกติดีมาก ๆ ตามวัยของคุณเลวี่เลยครับ” เด็กหนุ่มกระแอมออกมาคำหนึ่ง เริ่มรายงานผลการตรวจทั่วไปที่ได้รับข้อมูลมาจากแพทย์ที่ไว้ใจได้ เพราะเขาขอให้เก็บการตรวจนี้เป็นความลับแต่ที่ทำให้เขาแตกตื่นนั้นกลับเป็นในส่วนที่เขารับผิดชอบตรวจสอบด้วยตัวเองนั่นก็คือ… ผลเลือด“คุณเลวี่เคยได้ยินเกี่ยวกับ ‘เซรุ่ม’ บ้างไหมครับ” สิงหาจ้องมองคนตรงหน้าด้วยดวงตาเป็นประกาย ถ้ามีแสงออกจากตาได้คงยิ่งเปล่งประกายระยิบระยับ“เซรุ่ม… อ๊ะ!” อดีตนักศึกษาหนุ่มทวนคำถามที่ได้รับมา ยังไม่ทันค้นหาความทรงจำก็ม

  • วันสิ้นโลกของผม   88 ทะเลบก (3) [4/5]

    “เดี๋ยวผมไปเตรียมอุปกรณ์ก่อน คุณจะเล่นกับมันก็ได้นะครับ ถ้าไม่ทำตัวเสียมารยาทมากเกินไปชาล็อตก็ค่อนข้างที่จะเป็นมิตรพอสมควร” สิงหาบอกกล่าวกับแขกก่อนล่วงหน้า เขาไม่อยากออกคำสั่งกับเจ้ากระต่ายขาวเลยเลือกที่จะเตือนเลวี่แทน“...” แล้วเขาจะรู้ไหมว่าควรเข้าหากระต่ายอย่างไรไม่ให้เสียมารยาท“...” ชาล็อตแหงนหน้าใช้ตาสีแดงจ้องผู้มาใหม่ตาแป๋ว“เอ่อ สวัสดี เรามาอย่างเป็นมิตร” งั้นเริ่มจากโบกมือพร้อมประโยคทักทาย…เจ้ากระต่ายพ่นลมหายใจออกมาพรืดใหญ่จนขนพอง สะบัดหน้าเดินกลับเข้ากรงกระต่ายไม่สนใจแขกอีกต่อไป“...” ขะ เขาเสียมารยาทกับกระต่ายเหรอตะ แต่แค่ทักทายเองนะ…“หลังถูกกัดไม่มีอะไรที่แสดงออกเป็นพิเศษบ้างเลยเหรอครับ” เตรียมอุปกรณ์เสร็จสิงหาก็พาเลวี่ไปตรวจแทบจะทุกส่วนของร่างกาย ตั้งแต่น้ำหนัก ส่วนสูง ความดัน คลื่นหัวใจ เอกซเรย์ทั้งร่าง เจาะเลือด ฯลฯ ระหว่างนั้นก็ไม่ลืมถามข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อใช้ประกอบการตั้งข้อสันนิษฐาน“ไม่มีเลยครับ ผมลองพยายามทำทุกอย่างทั้งเรียกน้ำ เรียกลม หรือแม้แต่พยายามนึกถึงสถานที่ที่เคยไป (พลังเทเลพอร์ต) ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยครับ” เลวี่ชื่นชอบภาพยนตร์แนวแฟนตาซีไซไฟหรือซูเปอร์

  • วันสิ้นโลกของผม   88 ทะเลบก (3) [3/5]

    “เฮ้อ” โจเซฟถอนหายใจยาว ไล่ความรู้สึกด้านลบที่ยังรบกวนจิตใจออกไปก่อนชั่วคราว จบภารกิจนี้เขาถือว่าตัวเองได้ติดหนี้บุญคุณสมาชิกทุกคนครั้งใหญ่แล้ว“พี่โจ ๆ มาดูนี่สิครับ” ชั้นสามของสำนักงานแห่งนี้ให้ความรู้สึกคล้ายคลึงกับหน่วยงานอื่น นั่นก็คือต้องเป็นห้องของผู้บริหารสูงสุดประจำหน่วยงานนั้น ๆ หน้าต่างชั้นบนถูกออกแบบมาให้แข็งแรงทนทาน อำนวยความปลอดภัยให้กับผู้นำ อีกทั้งที่นี่ยังอยู่ติดชายทะเล หากไม่สร้างหน้าต่างให้ใหญ่สักหน่อยก็คงเสียดายวิวทิวทัศน์แย่“นี่มันอะไรกันเนี่ย” โจเซฟเดินมาหยุดอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ สองมือยกขึ้นแนบกระจกโดยไม่รู้ตัว นัยน์ตาคมเหม่อมองด้านหลังของอาคารสำนักงานที่ควรจะเป็นโรงอาหารและโรงนอนของทหารประจำการ ทว่ากลับถูกพังราบเป็นหน้ากลอง เหลือแค่เศษซากอาคารที่แทบดูไม่ออกว่าเคยเป็นอะไรและมีเศษซากสัตว์น้ำชนิดหนึ่ง… ทั้งยังเป็นประเภทเดียวกับที่พวกเขาเพิ่งปะทะมาใช่แล้ว… ท่ามกลางเศษซากปรักหักพังนั่นมีซากปูก้ามดาบกองปะปนอยู่ด้วย และมีด้วยกันถึง 2 ตัว สภาพศพของพวกมันก็ไม่ได้ดีนัก ตัวหนึ่งขาดครึ่ง อีกตัวก็เหลือแต่ขาและก้ามด้านหน้า ราวกับว่าพวกมันถูกตัวอะไรบางอย่างกัดตายภายในคำเดีย

  • วันสิ้นโลกของผม   88 ทะเลบก (3) [2/5]

    สภาพของเจ้าปูยักษ์ตอนนี้จึงไม่น่าดูนัก เรียกได้ว่าเป็นอัมพาตซีกขวาไปแล้วเรียบร้อย ขาข้างซ้ายพยายามตะเกียกตะกายต่อสู้กับแรงดึงของเถาฟักทองอย่างหนักเฉินเฟิงไม่รอให้มันดึงรั้งจนขาด เถาเส้นที่ 3 ก็รัดขาอีก 2 ข้างทางฝั่งซ้ายในทันที พร้อมกับเส้นที่ 4 ผนึกก้ามใหญ่ซ้ำอีกหนเพิ่มความแน่นหนาจากนั้นก็ใช้ต้นที่ 5 รวบปูจากทางด้านหลังโดยมัดตัวมันไปพร้อมกับก้ามทั้งสองข้างของมัน ลักษณะคล้ายกับที่แม่ค้าในร้านขายอาหารทะเลสดทำ นอกจากจะสะดวกต่อการซื้อขายแล้วยังป้องกันไม่ให้ปูหนีบทั้งแม่ค้าและลูกค้าด้วย“วิ่งเลย!” ไม่รอให้ปูก้ามดาบหาทางหลุดจากพันธนาการ โจเซฟออกคำสั่งเร่งให้ทุกคนวิ่งไปที่อาคารสำนักงานทันที ป้องกันในกรณีที่อาจจะมีตัวอื่นมาสมทบโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัวอีกก่อนที่จะวิ่งผ่านปูยักษ์ไปเฉินเฟิงลอบมองมันเล็กน้อย ดวงตารียาวของมันเร่งกลอกไปมาพร้อมกับร่างกายที่พยายามดิ้นให้หลุดจากเถาฟักทอง“ที่รักอย่าเหม่อ!” นิโคลัสกระตุกมือเจ้ากระต่ายให้วิ่งเร็วขึ้น“อื้อ” อดีตผู้ช่วยเชฟหนุ่มหันหน้ากลับมามองทาง พาตัวเองตามหลังคนรักไปติด ๆ เมื่อครู่เขาแค่เผลอคิดไปว่านี่อาจจะเป็นครั้งแรกเลยหรือเปล่านะที่เขาใช้การเร่งโตติ

  • วันสิ้นโลกของผม   88 ทะเลบก (3) [1/5]

    “คุณดา!!” โจเซฟผวาวิ่งนำขึ้นไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว คว้าเอวหญิงสาวเหวี่ยงไปอีกทางเมื่อเห็นว่ามันเตรียมจะขยับก้ามอันใหญ่โตโจมตีต่อเนื่อง“อ๊ะ” ดาริณีถูกเหวี่ยงอย่างไม่ทันตั้งตัว โชคดีที่เมื่อคืนหิมะตกหนักตลอดคืน เมื่อร่างกายของหญิงสาวกระทบพื้นจึงไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนหลังจากแน่ใจว่าดาริณีหลุดพ้นวิถีการโจมตีครั้งที่สองของเจ้าปูก้ามดาบตัวยักษ์ได้ โจเซฟก็วิ่งพุ่งไปข้างหน้าใช้เท้ายันก้ามปูเพื่อดีดตัวไปข้างหลังในจังหวะเดียวกับที่มันกำลังจะยกก้ามขึ้นกวาดศัตรูตัวเล็กจ้อย กลายเป็นช่วยให้หัวหน้าทหารหนุ่มสามารถพาตัวเองถอยหลังกลับไปตั้งหลักได้ไกลพอสมควร“ตัวใหญ่เกินไปแล้ว...” เฉินเฟิงต้องแหงนคอตั้งบ่าจึงจะสามารถมองเห็นส่วนก้านตาด้านบนของปูยักษ์ตัวนี้ได้คะเนจากสายตาแล้วมันน่าจะตัวใหญ่มากกว่า 10 เมตร หรือเทียบเท่ากับอาคารสามชั้นโดยประมาณ“โคตรปูชัด ๆ” ทีโอเผยสีหน้าเคร่งเครียด “มันไม่ให้เราเข้าไปในอาคาร”“มะ เมื่อกี้...” ดาริณีมองความใหญ่โตของสัตว์เปลือกแข็งตรงหน้า แล้วนึกไปถึงการโจมตีที่พุ่งเป้ามาหาเธอ ถ้าโจเซฟไม่เหวี่ยงเธอไปด้านหลังป่านนี้เธอคงถูกทับแบนไปแล้ว “ใจเย็นก่อนครับพี่ดา”

  • วันสิ้นโลกของผม   87 ทะเลบก (2) [5/5]

    ฐานปฏิบัติการทางทะเลฐานปฏิบัติการยังคงตั้งตระหง่านเฉกเช่นเดิม ไม่มีส่วนไหนบุบสลายและไม่ถูกรุกรานโดยฝูงปลาบิน หรือไม่ในนั้นก็อาจไม่มีอาหารที่มันต้องการ“ถนนมีหลุมบ่อเหมือนในเมือง” โจเซฟกวาดหิมะตรวจสอบสภาพโดยรอบ“พลังของพวกเราจะเจาะกระดองปูได้หรือเปล่านะ” เฉินเฟิงค่อนข้างกังวล การต่อสู้กับปลานกกระจอกเมื่อวานเป็นเพราะเขารู้ดีว่าปลาทุกชนิดจุดอ่อนล้วนอยู่ที่เหงือกทั้งนั้น ขอแค่เข้าไปในข้างแก้มมันได้การปลิดชีพย่อมไม่ใช่เรื่องยากแต่ปูที่มีกระดองแข็งนี่สิ… เขาควรสู้มันด้วยพืชชนิดไหน?“ก็ทำปูเผาเลยสิ” นิโคลัสยักไหล่ไม่ใช่เรื่องยากในการจัดการกับสัตว์ที่มีกระดองแข็งสำหรับเขา แต่ถ้ามันทนความร้อนได้ด้วยค่อยมานั่งเครียดคิ้วขมวดหาวิธีจัดการ“อย่าฝืนเกินไปนะครับ ถ้า…” เจ้ากระต่ายค่อนข้างเป็นห่วงคุณหมีมาก ตั้งแต่ฤดูหนาวมาเยือนอีกฝ่ายใช้พลังไปเยอะมาก“ถ้ารู้สึกว่าพลังใกล้หมดจะรีบกินคริสตัล 1 เม็ด และถ้ายังใช้ติดต่อกันอีกจะกินอีก 1 เม็ด แต่จะไม่มีเม็ดที่ 3” นิโคลัสเอ่ยทวนประโยคที่คนรักพร่ำบอกเขามาตั้งแต่เมื่อคืน“พี่อย่าแกล้งผมแบบนี้สิ” เขายิ่งใจไม่ดีอยู่“พวกเราเข้าไปกันเถอะ” โจเซฟจอดจักรยานรถลากไว้ห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status