LOGINShare
ตอนที่ 1 ถูกใจแต่ไม่ถูกต้อง
Last Updated:
2025-10-15 20:05:32กลิ่นกาแฟหอมฟุ้งไปทั่วโซนออกแบบภายในของ เอสดับบลิวโฮมส์ แต่ญาณิดาหรือดรีมมัณฑนากรสาววัย 25 ปี กลับไม่ได้รู้สึกสดชื่นไปกับกลิ่นที่คุ้นเคยเลยแม้แต่น้อย เธอมองกระดาษแบบแปลนที่วางอยู่ตรงหน้าด้วยสายตาที่ผิดหวังและคับข้องใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“ดรีมแกยังไม่เลิกคิดเรื่องงานบ้านคุณธวัชอีกเหรอ” เสียงของวริษาหรือแยมเพื่อนซี้ตำแหน่งนักการตลาดเอ่ยขึ้นเมื่อเดินถือแก้วกาแฟเข้ามาแล้วเห็นเพื่อนเอาแต่นั่งเหม่อลอย
“จะไม่ให้คิดได้ยังไงล่ะแยม ก็มันเป็นผลงานของฉันแท้ๆ แต่พี่กรเขากลับบอกลูกค้าว่าเป็นงานของเขา” ญาณิดาบ่นด้วยความไม่พอใจก่อนจะรับกาแฟมาจิบ
“ฉันก็ไม่รู้จะช่วยยังไง ฉันเห็นแกทุ่มเทกับมันมากยิ่งกว่าโปรเจกต์ใหญ่ที่ผ่านมาอีกนะ” วริษา
“ฉันอดหลับอดนอนเป็นอาทิตย์ๆ เพื่อให้งานมันออกมาสมบูรณ์แบบที่สุด ตั้งใจทำทุกรายละเอียด จนลูกค้าพอใจมากแต่สุดท้ายพี่กรกลับเคลมว่าเป็นของตัวเองหน้าตาเฉย” ดวงตาของญาณิดาเต็มไปด้วยความผิดหวังและเจ็บปวด
“พี่กรก็เป็นแบบนี้มานานแล้วนี่นา ชอบเอาเปรียบคนอื่นแต่ที่แปลกคือคุณสมเกียรติเชื่อว่าเป็นผลงานของเขา”
“ก็คงเพราะเห็นว่าเขาทำงานมานานกว่าฉันอีกอย่างเขาก็พูดต่อหน้าลูกค้าแล้วฉันจะไปทำอะไรได้ล่ะ” เธอพูดแล้วถอนหายใจ
“แกว่าผันผิดปกติไหมที่จู่ๆ พี่กรเขาก็สนใจงานเล็กๆ นี่มันแค่บ้านพักตากอาอาศเองนะ” วริษาตั้งข้อสังเกต
“นี่มันเป็นงานเล็กก็จริงแต่ฉันได้ยินมาว่าคุณธวัชเขาแผนมีจะทำบ้านจัดสรรหรูและการตกแต่งภายในครั้งนั้นจะเป็นใบเบิกทาง ฉันแทบจะกระโดดตัวลอยตอนคุณธวัชบอกว่าชอบไอเดียการใช้แสงและวัสดุมาก แล้วพี่กรก็พูดว่า ขอบคุณครับคุณธวัช นี่คือไอเดียที่ผมคิดขึ้นมาเป็นพิเศษสำหรับบ้านของคุณเลยครับ”
“แบบนี้โคตรหน้าด้าน” วริษาสถบออกมาเบาๆ เพราะกลัวคนอื่นในแผนกจะได้ยิน
“ฉันเหมือนน้ำท่วมปากเลยแก”
“คุยอะไรกันเสียงดังเชียวสองสาว”
ญาณิดากับวริษาหันไปมองศิวกรหรือพี่กรรุ่นพี่มัณฑนากรวัย 27 ปีที่ญาณิดาเคยให้ความนับถือและสนิทสนมด้วยมากที่สุด ยืนยิ้มอยู่ตรงหน้า มือข้างหนึ่งถือแฟ้มงาน อีกข้างถือแก้วกาแฟเช่นกัน
วริษามองศิวกรด้วยสายตาไม่เป็นมิตร แต่ญาณิดาพยายามเก็บอาการ เธอไม่ต้องการให้สถานการณ์แย่ลงไปกว่าเดิม
“ไม่มีอะไรค่ะพี่กร แค่คุยเรื่องงานกันนิดหน่อย” ญาณิดาตอบเสียงเรียบ พยายามไม่สบตาอีกฝ่าย
“งานอะไรเหรอ หรือว่างานบ้านคุณธวัช”
“ใช่ค่ะ เรื่องที่พี่กรบอกว่ามันเป็นผลงานของพี่” ญาณิดาพยายามควบคุมน้ำเสียงให้ดูอ่อนลง
“ก็ปกติดรีมเป็นลูกน้องที่อยู่ในความดูแลของพี่ไง” ศิวกรหัวเราะเบาๆ
“แต่งานนี้ดรีมทำเองทั้งหมดนะคะ”
“แล้วถ้าเราบอกลูกค้าไปว่างานที่นำไปเสนอเป็นของมัณฑนากรที่เพิ่งทำงานมาไม่ถึงสองปีดรีมคิดว่าลูกจะค้าจะยังไว้ใจเราไหมล่ะ งานแบบนี้ประสบการณ์เป็นสิ่งสำคัญนะ” ศิวกรอธิบาย
“แต่มันไม่ยุติธรรมเลย”
“เอาน่าดรีมอย่าคิดมากเลย ถ้าเราได้งานโครงการบ้านจัดสรรของคุณธวัชพี่จะบอกผู้จัดการให้เพิ่มโบนัสให้ตกลงไหมล่ะ”
“แต่ทำแบบนี้มันไม่ถูกต้องนะคะพี่กร” วริษาท้วงขึ้น
“เรื่องบางอย่างมันก็ไม่ต้องการความถูกต้องหรอกนะ บางครั้งความถูกใจก็ต้องมาก่อน”
“แยมไม่คิดเลยว่ารุ่นพี่ที่ดูน่าเคารพจะทำแบบนี้ เราก็เห็นกันอยู่ว่ายัยดรีมตั้งใจทำงานนี้มากแค่ไหนแต่สุดท้ายพี่ก็ชุบมือเปิบ”
“แล้วเธอคิดว่าถ้าฉันไม่ช่วยพูดกับผู้จัดการเพื่อนของเธอจะได้โอกาสเข้ามาทำงานที่นี่ทั้งที่ไม่มีประสบการณ์ไหมล่ะแยม” ศิวกรพูดแล้วมองหน้าวริษาอย่างไม่พอใจ
“พี่กรพูดแบบนี้คือกะจะไม่ให้ยัยดรีมมีผลงานอะไรเลยเหรอคะ รุ่นพี่ที่ไหนเอาเปรียบรุ่นน้องตลอด”
“แยมพอเถอะ” ญาณิดารีบปรามเพื่อน
“ไม่เป็นไรดรีม ช่างเถอะ พี่เข้าใจว่าเธอสองคนอาจจะยังเด็ก ยังไม่เข้าใจโลกการทำงานเท่าไหร่” เขาพูดแล้วหัวเราะ
“โลกการทำงานแบบที่พี่กรทำอยู่เนี่ยนะคะ ที่ใครอยากจะได้อะไรก็แค่ช่วงชิงไปจากคนอื่นเนี่ยเหรอคะ” ในที่สุดญาณิดาก็หลุดปากพูดความรู้สึกจริงๆ
“ดรีมเธอพูดอะไรออกมาน่ะ” น้ำเสียงของศิวกรเริ่มแข็งขึ้น
“ก็พูดความจริงไงคะพี่กร งานออกแบบบ้านคุณธวัช เป็นผลงานของญาณิดาทั้งหมด พี่กรรู้ดีแก่ใจว่าพี่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการออกแบบเลย” ญาณิดากำหมัดแน่น
“พี่ไม่คิดเลยนะดรีมจะกลายเป็นคนแบบนี้ ไม่รู้จักบุญคุณคนที่เคยช่วยเหลือ”
คำว่า ‘บุญคุณ’ ทำให้ญาณิดาอึ้งไปชั่วขณะ
“ถ้าพี่ไม่แนะนำเธอให้คุณสมเกียรติ ใครจะรู้ว่าเธอจะได้เข้ามาทำงานที่เอสดับบลิวโฮมส์”
ญาณิดานิ่งเพราะสิ่งที่ศิวกรพูดมันก็ถูกต้องแล้ว เธอจำได้ดีว่า เมื่อสองปีก่อน ตอนที่เธอกำลังหางานหลังเรียนจบ ศิวกรซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยและสนิทสนมกันมากได้แนะนำเธอให้กับคุณสมเกียรติ ผู้จัดการของบริษัทเอสดับบลิวโฮมส์และจากนั้นหญิงสาวก็ได้เข้ามาทำงานที่นี่
“นั่นมันก็แค่การแนะนำไม่ใช่เหรอคะพี่กร มันไม่เกี่ยวอะไรกับการที่พี่มาเคลมผลงานของดรีมนะ” ญาณิดาพยายามตั้งสติและถามออกไปอีกครั้ง
“เธอคิดว่าไม่เกี่ยวเหรอ” ศิวกรหัวเราะในลำคอ เขามองหน้ารุ่นน้องแล้วส่ายหน้าช้าๆ
“ดรีมคิดว่ามันไม่เกี่ยวกันเลยนะคะ เรื่องแนะนำนั่นมันก็ตั้งเกือบสองปีแล้วนะคะ”
“ถ้าพี่ไม่แนะนำเธอเข้ามารับผิดชอบงานออกแบบในบริษัทใหญ่ๆ แบบนี้ เธอจะมีความสามารถได้โชว์ผลงานแบบนี้ได้ยังไง” ศิวกรพูดจบก็รีบเดินออกจากบริเวณนี้ออกไปเพราะตอนนี้คนในแผนกเริ่มสนใจการพูดคุยของพวกเขามากขึ้นแล้ว
“ใจเย็นนะดรีม ฉันเชื่อว่าสักวันความจริงจะปรากฏ รอคุณสมเกียรติกลับมาก่อน แกค่อยไปบอกเขาก็ได้”
“ฉันหวังว่าถึงวันนั้นเขาจะฟังสิ่งที่ฉันจะพูดน่ะ ญาณิดาพูดอย่างมีความหวัง
Latest chapter
วันไนท์ฯมายบอส ตอนที่ 37 วันไนท์ฯที่แปลว่าตลอดไป (ตอนจบ)
เข้าสัปดาห์ที่สองของการมาทำงานที่ปราณบุรีตอนนี้งานของญาณิดาคืบหน้าไปมากอีกเพียงไม่กี่วันเธอก็จะได้กลับไปอยู่กรุงเทพแล้ว หญิงสาวเลยอยากจะใช้เวลาที่นี่อย่างเต็มที่หลังจากเลิกงานแล้วญาณิดาก็ทานอาหารที่ห้องอาหารของรีสอร์ทจากนั้นก็กลับมาที่บ้านพัก เธอหยิบชุดว่ายน้ำแบบบิกินี่สีม่วงพาสเทลตัวจิ๋วขึ้นมาสวมก่อนจะลงไปว่ายน้ำที่สระว่ายน้ำบ้านพักของเธอเป็นบ้านพักหลังริมสุดมีความมิดชิดเป็นส่วนตัวมาก ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่หญิงสาวก็ลงว่ายน้ำอยู่ตลอดเธอรู้สึกผ่อนคลายเวลาที่ตัวเองแช่อยู่ในสระน้ำแม้จะแหวกว่ายอยู่คนเดียวแต่ก็รู้สึกมีความสุขมากๆ เธอนอนหงายทรงตัวอยู่เหนือผืนน้ำตามองขึ้นไปบนฟ้ามองดวงจันทร์ที่คืนนี้มันกลมโตสวยงามมากกว่าคืนไหน แล้วก็คิดถึงคนที่อยู่ไกลออกไปอีกไม่นานเธอกับเขาก็คงจะได้มาอยู่ด้วยกันหญิงสาวกำลังเพลิดเพลินกับบรรยากาศแต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อมีเสียงเหมือนใครกำลังลงมาในสระ เธอรีบพลิกตัวแล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าตอนนี้คนที่เธอคิดถึงอยู่นั้นยืนห่างออกไปเพียงนิด“ธันวา” เธอเรียกเขาด้วยความดีใจก่อนจะว่ายเข้าไปใกล้และกอดด้วยความคิดถึง“คิดถึงจัง”“ดรีมก็คิดถึงคุณค่ะ น่าจะบอกก่อนว่าจะมาเหนื่
วันไนท์ฯมายบอส ตอนที่ 36 เพราะความสามรถ
กลับจากเวียดนามครั้งนี้ญาณิดาคิดว่าสายตาที่คนในบริษัทมองเธอเปลี่ยนไป บางคนมองหน้าเธอแล้วก็กระซิบกระซาบกันทำให้หญิงสาวรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่เธอรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาพูดกันนั้นก็น่าจะเป็นเรื่องที่เธอกับธันวากำลังคบกันอยู่หญิงสาวเดินเข้ามาในแผนกด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่“พี่สุคะเรื่องของดรีมนี่เขารู้กันทั้งบริษัทแล้วใช่ไหมคะ”“ใช่จ้ะ ก็มีพวกวิศวกรที่เขาไปทำงานเวียดนามเจอดรีมกับคุณธันวาเรื่องมันก็เลยรู้กระจายเป็นวงกว้าง แต่ดรีมไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ พวกเขามองดรีมก็เพราะอิจฉา แล้วเป็นยังไงบ้างไปเวียดนามครั้งนี้ทุกอย่างโอเคมั้ย”“ค่ะพี่สุ เดือนหน้าคุณธันวาก็จะกลับมาอยู่ที่เมืองไทยแล้วก็บินไปดูเป็นระยะไม่ได้อยู่ที่นั่นถาวรแล้ว”“พี่ดีใจด้วยนะ ในที่สุดก็จะได้กลับมาอยู่ด้วยกันสักที”“ดรีมก็ดีใจค่ะ และรอให้ถึงวันนั้นเร็วๆ พี่สุคะดรีมมีอีกเรื่องที่ยังไม่ได้บอกพี่สุ”“มีความลับอะไรจะบอกพี่เหรอ” สุกัญญายิ้มก่อนจะขยับเก้าอี้มาใกล้ๆ เพื่อตั้งใจฟัง“ตอนนี้ดรีมกับคุณธันวาเราจดทะเบียนสมรสกันแล้วนะคะ”“เป็นข่าวดีเลยทีเดียว พี่ดีใจด้วยนะคุณธันวาเป็นคนดีมากและดรีมก็เหมาะสมกับเขามาก ทั้งสวยทั้งเก่งแล้วยังท
วันไนท์ฯมายบอส ตอนที่ 35 เสียวก็แค่เสร็จ nc
ญาณิดาอาบน้ำอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าธันวาจะตามเข้ามาในห้องน้ำ เธออาบเสร็จก่อนเวลาที่เขากำหนดและเมื่อเดินออกมาก็เห็นว่าตอนนี้ธันวานั่งรออยู่บนโซฟาเขานุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวไว้เพื่อจะรอเข้าห้องน้ำต่อจากคนรัก“ผมซื้อเบียร์ที่คุณชอบมาด้วย อยู่ในตู้เย็น คุณกินระหว่างรอผมอาบน้ำนะ แต่อย่าเพิ่งเมาก่อนล่ะ” ชายหนุ่มพูดกับคนรักก่อนจะรีบเปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินเข้าไปเมื่อธันวาเข้าห้องน้ำไปแล้วญาณิดาก็หยิบชุดนอนมาสวมก่อนจะเดินมาที่ตู้เย็นหยิบเบียร์มาสองกระป๋องก่อนจะเดินไปนั่งบนโซฟาเปิดทีวีดูไม่นานธันวาก็อาบน้ำเสร็จแล้วนั่งลงข้างๆ“ธันวาไปใส่เสื้อก่อนดีไหม”“ใส่ทำไมล่ะเดี๋ยวก็ต้องถอด”“นี่กะจะทำแบบนั้นอย่างเดียวเลยหรือไง ไม่คิดจะคุยกันหน่อยเหรอคะ ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะ”“เรามีเวลาคุยกันอีกเยอะ แต่ตอนนี้ขอก่อนนะ อดทนมานานตั้งเดือน”พูดจบเขาก็จูบอย่างเร่าร้อนจนหญิงสาวไม่ทันตั้งตัวแต่เธอก็ยอมให้เขาจูบไปตามใจปรารถนาเพราะตัวเธอเองก็คิดถึงเขามากเช่นกันธันวาจับให้ญาณิดานั่งลงบนโซฟาก่อนจะพลิกตัวเองคุกเข่าลงบนพื้นแล้ว ถอดชั้นในสีหวานออกแล้วจับเรียวขาข้างหนึ่งพาดไว้บนบ่าก้มใบหน้าเข้าใกล้ ลากปลายลิ้นร้อนบนกลีบกุหล
วันไนท์ฯมายบอส ตอนที่ 34 ปิดไม่ทันแล้ว
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ววันนี้ก็ครบหนึ่งเดือนที่ญาณิดาสัญญาว่าจะมาหาคนรักที่เวียดนามเมื่อลงจากเครื่องก็เห็นว่าธันวาเธอมารอรับอยู่แล้ว หญิงสาวรีบวิ่งเข้าไปหาเขาด้วยความคิดถึงที่มีท่วมท้น“ธันวาคิดถึงจัง” หญิงสาวโผเข้ากอดขณะที่ธันวาก็อ้าแขนรับทั้งสองกอดกันแน่นส่งผ่านความรู้สึกผ่านอ้อมกอด“ผมก็คิดถึงดรีมครับ เหนื่อยไหม”“ไม่เลยค่ะดรีมหลับมาตลอดเลย คุณล่ะช่วงนี้งานเป็นยังไงบ้างคะ”“ผมเคลียร์งานเรียบร้อยมีเวลาอยู่กับดรีมตลอดทั้งสามวันเลยครับ หิวหรือเปล่า”“นิดหน่อยค่ะ”“งั้นไปหาอะไรอร่อยๆ กินก่อนกลับโรงแรมนะ”“ดีค่ะ ดรีมขอร้านที่อยู่ไกลจากโรงแรมหน่อยนะคะ ไม่อยากเจอลูกน้องของคุณเท่าไหร่”“ทำไมล่ะครับเรื่องของเราไม่ใช่ความลับแล้วนะ”“ดรีมไม่รู้จะทำหน้ายังไงนี่คะ” หญิงสาวรู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้กลับมาที่นี่อีกครั้งและก็กลัวจะเจอคนรู้จักเพราะยังไม่พร้อมจะบอกสถานะของตัวเอง“ก็ทำหน้าสวยๆ แบบนี้ไงล่ะ” ธันวาหัวเราะอย่างอารมณ์ดีก่อนจะพาเธอเดินออกมายังรถที่จอดอยู่ธันวาขับรถพาเธอมายังร้านอาหารริมทะเลบรรยากาศดีทั้งสองนั่งทานอาหารและพูดคุยแลกเปลี่ยนถึงเรื่องราวที่ผ่านมาตลอดหนึ่งเดือน“ผมคิดถึงคุณมากเลย
วันไนท์ฯมายบอส ตอนที่ 33 จำเป็นต้องไป
แล้วก็ถึงวันที่ธันวาต้องเดินทางกลับไปทำงานที่เวียดนามโดยมีญาณิดามาส่งที่สนามบิน“อีกหนึ่งเดือนเจอกันนะคะธันวา” ญาณิดาบอกกับคนรักเพราะเธอวางแผนจะไปหาเขาที่เวียดนาม“ผมจะนับวันรอนะ แต่ถ้าผมคิดถึงดรีมก่อนผมก็จะมาหานะ”“ดรีมไม่อยากให้คุณเสียงานเพราะดรีมนะคะ”“แต่ตอนนี้งานก็คืบหน้าไปมากแล้วบางทีผมอาจจะได้กลับมาก่อนกำหนดก็ได้นะงานที่นั่นคืบหน้าไปมาก ผมคงไม่ต้องอยู่คุมงานตลอดก็ได้”“จริงเหรอคะ” ญาณิดาดีใจเพราะเธอเองก็อยากให้ธันวากลับมาอยู่ด้วย ช่วงที่เขามาอยู่เมืองไทยเป็นช่วงที่หญิงสาวมีความสุขที่สุดและถ้าเขากลับมาอยู่ตลอดก็คงจะดีมาก“ดูแลตัวเองด้วยนะคะธันวา” หญิงสาวพูดกับคนรักด้วยความเป็นห่วง“ผมสัญญาจะดูแลตัวเองดีๆ แต่ผมว่าดรีมดูแลผมได้ดีกว่านะดรีมคอยดูแลให้ผมกินยาผมก็เลยหายเร็ว” ชายหนุ่มชี้ไปบนศีรษะของตัวเองที่ตอนนี้ให้หมอที่เมืองไทยตัดไหมออกให้แล้ว“หายแล้วอย่าให้มีแผลเพิ่มล่ะ ดรีมเป็นห่วงคุณนะคะ ถ้าเป็นไปได้ดรีมก็อยากกลับไปทำงานที่นั่นพร้อมกับคุณ ดรีมอยากดูแลคุณค่ะ”“ช่างพูดแบบนี้ผมชักไม่อยากห่างดรีมเลย”“ธันวาคะดรีมรู้สึกว่าช่วงนี้คุณจะงอแงบ่อยเหลือเกิน ไหนบอกว่าทุกคนต้องมีหน้าที่รับผิ
วันไนท์ฯมายบอส ตอนที่ 32 ชอบของใหญ่ nc
“หญิงสาวโน้มลำคอเขาลงมาแล้วจูบไปบนริมฝีปากของเขาธันวาเข้าใจคำตอบของเธอได้อย่างดี เขาจูบตอบอย่างเร่าร้อนมือก็เคล้นคลึงหน้าอวบอิ่มอย่างไม่ปรานีเขาผละออกจากริมฝีปากที่บวมช้ำแล้วก้มลงดูดกินหน้าอกอิ่มอีกครั้ง ญาณิดาแอ่นหน้าอกให้เขาอย่างเต็มใจ ความคิดถึงและโหยหาตลอดเวลาสองสัปดาห์มันทำให้ร่างกายของเธอร้อนราวกับไฟความต้องการที่ซ่อนลึกมันมาล้นจนไม่อาจเก็บไว้ได้“ผมเข้าเลยนะดรีมไม่ไหวแล้ว”ธันวากระซิบแหบต่ำก่อนจะกดท่อนเอ็นร้อนระอุเข้าหาเธออย่างช้าๆ“อ๊ะ!.....”หญิงสาวสะดุ้งถอยหนีเพราะรู้สึกถึงความใหญ่ที่สอดเข้ามา“เมียจ๋า....ไม่เอาแค่สองอาทิตย์มันแน่นมากมันวิเศษที่สุด”ชายหนุ่มกัดฟันกรอดเมื่อส่วนปลายหยักเข้าได้เพียงครึ่งทางร่องรักของหญิงสาวก็ตอดแรงจนเขาปวดร้าวจวนเจียนระเบิด ธันวารู้สึกพอใจเป็นอย่างมากที่ร่างกายของเธอมันสร้างความเสียวซ่านให้กับเขาทั้งยังเข้าไปได้ไม่สุดเขาขยับสะโพกเข้าหา ริมฝีปากก็จูบอย่างเร่าร้อนเมื่อเข้าได้สุดทางก็เริ่มขยับเป็นจังหวะสอดประสานที่ลงตัว“อื้อ...ธันวา....อ้า....”เสียงหวานของญาณิดาครางกระเส่า ยิ่งเขาเข้าลึกเสียงนั้นก็ยิ่งครางหวาน ท่อนเอ็นร้อนเสียดสีกับโพรงอ่อนนุ่
You may also like
วิศวะร้อนรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์72.8K viewsเด็กเสี่ย NC-25
C85.2K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน304.3K viewsหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย34.7K viewsทาสสวาท คนเลี้ยงม้า
0I0VIII1.4K viewsYou ain’t my girlfriend | เธอไม่ใช่แฟนพี่
Meowmao152 viewsเมียกองขยะ
ดอกอ้อลู่ลม2.0K viewsเงาซ่อนรัก (ศิรา-โลมา)
Peach Poyy529 views
