แชร์

๓๕ แสงแห่งหยกโลหิต

ผู้เขียน: ต้นไม้แห้ง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-20 18:03:11

ยามอรุณรุ่งสาดส่องลงมายังหุบเขาลึก แสงทองทาบทาผืนปฐพี ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย ตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงยังคงยืนอยู่ภายในถ้ำอสูร ใบหน้าของทั้งสองเปี่ยมด้วยรอยยิ้มแห่งความโล่งใจที่สามารถเอาชนะหลี่ชิงและบริวารชั่วร้ายได้

“ในที่สุดเราก็ได้หยกโลหิตพันปีมาแล้ว” ตู้เยี่ยนอวี่กล่าวด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อน แต่นัยน์ตาเป็นประกายระยิบระยับ นางเดินเข้าไปใกล้แท่นหินที่สมุนไพรหยกโลหิตพันปีเปล่งประกายสีเขียวมรกตออกมา ดุจไข่มุกเม็ดงามที่กำลังทอแสงในความมืดมิด นางยื่นมือออกไปสัมผัสสมุนไพรนั้นอย่างแผ่วเบา สัมผัสถึงไออุ่นและพลังบริสุทธิ์ที่แผ่ออกมาจากมัน

กู้เหยียนหลงเดินเข้ามาใกล้ตู้เยี่ยนอวี่ “เราต้องรีบนำสมุนไพรนี้กลับไปปรุงยาต้านพิษให้เร็วที่สุด ก่อนที่ขุนนางกังฉินเหล่านั้นจะกระทำการใด ๆ ที่เลวร้ายไปมากกว่านี้”

ตู้เยี่ยนอวี่พยักหน้า นางบรรจงเก็บสมุนไพรหยกโลหิตพันปีใส่ลงในกล่องไม้เนื้อหอมที่เตรียมมาอย่างระมัดระวัง กล่องไม้นั้นถูกห่อหุ้มด้วยผ้าไหมเนื้อดี เพื่อป้องกันมิให้สมุนไพรได้รับความเสียหาย

ทั้งสองรีบรุดออกจากถ้ำอสูรทันที แสงตะวันย

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๓๕ แสงแห่งหยกโลหิต

    ยามอรุณรุ่งสาดส่องลงมายังหุบเขาลึก แสงทองทาบทาผืนปฐพี ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย ตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงยังคงยืนอยู่ภายในถ้ำอสูร ใบหน้าของทั้งสองเปี่ยมด้วยรอยยิ้มแห่งความโล่งใจที่สามารถเอาชนะหลี่ชิงและบริวารชั่วร้ายได้“ในที่สุดเราก็ได้หยกโลหิตพันปีมาแล้ว” ตู้เยี่ยนอวี่กล่าวด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อน แต่นัยน์ตาเป็นประกายระยิบระยับ นางเดินเข้าไปใกล้แท่นหินที่สมุนไพรหยกโลหิตพันปีเปล่งประกายสีเขียวมรกตออกมา ดุจไข่มุกเม็ดงามที่กำลังทอแสงในความมืดมิด นางยื่นมือออกไปสัมผัสสมุนไพรนั้นอย่างแผ่วเบา สัมผัสถึงไออุ่นและพลังบริสุทธิ์ที่แผ่ออกมาจากมันกู้เหยียนหลงเดินเข้ามาใกล้ตู้เยี่ยนอวี่ “เราต้องรีบนำสมุนไพรนี้กลับไปปรุงยาต้านพิษให้เร็วที่สุด ก่อนที่ขุนนางกังฉินเหล่านั้นจะกระทำการใด ๆ ที่เลวร้ายไปมากกว่านี้”ตู้เยี่ยนอวี่พยักหน้า นางบรรจงเก็บสมุนไพรหยกโลหิตพันปีใส่ลงในกล่องไม้เนื้อหอมที่เตรียมมาอย่างระมัดระวัง กล่องไม้นั้นถูกห่อหุ้มด้วยผ้าไหมเนื้อดี เพื่อป้องกันมิให้สมุนไพรได้รับความเสียหายทั้งสองรีบรุดออกจากถ้ำอสูรทันที แสงตะวันย

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๓๔ คมกระบี่หยกโลหิต

    ยามราตรี ดวงจันทร์ทอแสงนวลผ่องลงมายังป่าลึกที่เงียบสงัด ตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงยังคงเดินทางต่อไปในความมืดมิดของราตรี แต่เต็มไปด้วยความหวังและความมุ่งมั่นที่จะนำความสงบสุขกลับคืนสู่แผ่นดินนี้อีกครา“เราใกล้จะถึงที่หมายแล้ว” กู้เหยียนหลงกล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “แต่หลังจากนี้จะอันตรายยิ่งกว่าที่ผ่านมานัก เพราะสมุนไพรหยกโลหิตพันปีมักจะได้รับการคุ้มกันจากสัตว์อสูร หรือพลังธรรมชาติบางอย่างที่มิอาจคาดเดาได้”ตู้เยี่ยนอวี่พยักหน้า นางรู้ดีว่าเส้นทางข้างหน้ายังคงยาวไกล และเต็มไปด้วยอันตรายอีกมากมาย แต่ด้วยความรู้ความสามารถ และจิตใจอันบริสุทธิ์ ตู้เยี่ยนอวี่ก็พร้อมแล้วที่จะเป็นแสงสว่างกลางเงามืดนี้ เพื่อนำพาความหวังกลับคืนสู่แผ่นดินนี้แสงจันทร์ยังคงทอแสงนวลผ่องลงมายังป่าลึกที่เงียบสงัด ตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงยังคงเดินทางต่อไปในความมืดมิดของราตรี แต่เต็มไปด้วยความหวังและความมุ่งมั่นที่จะนำความสงบสุขกลับคืนสู่แผ่นดินนี้อีกคราทั้งสองก้าวเดินอย่างระมัดระวังไปตามเส้นทางที่กู้เหยียนหลงเคยได้รับข้อมูลมา อากาศเริ่มเย็นยะเยือกขึ้นเรื่อย

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๓๓ แผนการอันแยบยล

    ยามราตรี ดวงจันทร์ทอแสงนวลผ่องลงมายังเมืองหลวงที่จมดิ่งในความเงียบสงัด ตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงนั่งอยู่ริมหน้าต่างห้องลับ มองดูแสงจันทร์ที่ทอแสงลงมายังเมืองหลวงที่เงียบสงบ ความกังวลและความมุ่งมั่นที่จะปกป้องแผ่นดินและผู้คนบริสุทธิ์แผ่คลุ้งไปทั่วจิตใจของทั้งสอง“เราจะมิมีวันท้อถอยเด็ดขาด” ตู้เยี่ยนอวี่กล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ไม่ว่าจะยากลำบากเพียงใด เราก็จะร่วมกันเผชิญหน้าไปพร้อม ๆ กัน”กู้เหยียนหลงจับมือของตู้เยี่ยนอวี่ไว้แน่น “ใช่แล้วอวี่เอ๋อร์ ตราบใดที่เรายังอยู่เคียงข้างกัน เราก็จะสามารถฝ่าฟันอุปสรรคทุกอย่างไปได้”แสงจันทร์ยังคงทอแสงนวลผ่องลงมายังเมืองหลวง ตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงยังคงนั่งอยู่ริมหน้าต่างห้องลับ มองดูแสงจันทร์ที่ทอแสงลงมายังเมืองหลวงที่เงียบสงบ ด้วยจิตใจที่เปี่ยมด้วยความหวังและความมุ่งมั่นที่จะนำความสงบสุขกลับคืนสู่แผ่นดินนี้อีกคราวันเวลาผันผ่านไปอย่างเชื่องช้า แต่ก็เต็มไปด้วยความตึงเครียด จางอู๋จีออกไปสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับขุนนางกังฉินและแผนการของพวกเขาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ทุกครั้งที่เ

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๓๒ แสงจันทร์นำทาง

    ยามราตรี ดวงจันทร์ทอแสงนวลผ่องลงมายังป่าลึกที่เงียบสงัด ตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงยังคงวิ่งไปตามทางเดินในป่าอย่างรวดเร็วและเงียบเชียบ ร่างกายของทั้งสองอ่อนล้าเต็มที แต่จิตใจกลับเปี่ยมด้วยความมุ่งมั่นและอดทน เพื่อสืบหาความจริง และนำความสงบสุขกลับคืนสู่แผ่นดินนี้“เราจะไปที่ไหนกันดีเจ้าคะ ?” ตู้เยี่ยนอวี่ถามด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อนกู้เหยียนหลงมองไปยังท้องฟ้าที่มืดมิด ดวงตาของเขาฉายแววความมุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยว “เราจะไปหาท่านหมอหลวงชางและท่านจางอู๋จี พวกเขาจะต้องรู้เรื่องนี้เป็นแน่”ทั้งสองตัดสินใจที่จะเดินทางไปยังเมืองหลวง แม้จะรู้ว่าหนทางข้างหน้าเต็มไปด้วยอันตรายและอุปสรรคมากมาย แต่จิตใจของพวกเขากลับเปี่ยมด้วยความมุ่งมั่นที่จะเปิดโปงความจริง และนำความยุติธรรมกลับคืนสู่แผ่นดินนี้“ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้น เราจะมิมีวันท้อถอย !” ตู้เยี่ยนอวี่กล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นกู้เหยียนหลงจับมือของตู้เยี่ยนอวี่ไว้แน่น “ใช่แล้วอวี่เอ๋อร์ ตราบใดที่เรายังอยู่เคียงข้างกัน เราก็จะสามารถฝ่าฟันอุปสรรคทุกอย่างไปได้”

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๓๑ ท้าราชโองการ

    ยามราตรี ดวงจันทร์ทอแสงนวลผ่องลงมายังหมู่บ้านซีหลินที่จมดิ่งในความวุ่นวาย ตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงยังคงต่อสู้กับทหารวังหลวงอย่างดุเดือด ร่างกายของทั้งสองอ่อนล้าเต็มที แต่จิตใจกลับเปี่ยมด้วยความมุ่งมั่นและอดทน เพื่อปกป้องความจริง และหมู่บ้านอันเป็นที่รักยิ่งกว่าชีวิตของพวกเขา“เราจะมิยอมพ่ายแพ้ !” ตู้เยี่ยนอวี่กล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้น เราก็จะร่วมกันเผชิญหน้าไปพร้อม ๆ กัน”กู้เหยียนหลงมองตู้เยี่ยนอวี่ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรักและความเชื่อใจ “ใช่แล้วอวี่เอ๋อร์ ตราบใดที่เรายังอยู่เคียงข้างกัน เราก็จะสามารถฝ่าฟันอุปสรรคทุกอย่างไปได้”การต่อสู้ดำเนินไปอย่างยาวนาน ดุจการร่ายรำเพลงกระบี่ภายใต้แสงจันทร์ ทหารวังหลวงแม้จะมีจำนวนมากและวรยุทธ์แข็งแกร่ง แต่ตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงก็มิได้ด้อยไปกว่า พวกเขาร่วมกันโจมตีและป้องกันอย่างชาญฉลาด หรือพยัคฆ์เหยงหย่างในพงไพรตู้เยี่ยนอวี่ใช้กำลังภายในที่ฝึกฝนมาตลอดอย่างเต็มที่ ท่วงท่าของนางพลิ้วไหวแต่แฝงด้วยความแข็งแกร่ง ปลายนิ้วของนางดุจเข็มเงินที่สามารถแทงท

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๓๐ ผลิบานกลางวสันตฤดู

    ยามตรุษวสันต์เวียนมาบรรจบอีกครา อากาศยังคงเย็นยะเยือกดุจไอเหมันต์ที่ปกคลุมผืนปฐพี ทว่าในหมู่บ้านซีหลิน บรรยากาศกลับอบอวลไปด้วยความสุขและความปิติยินดี ชาวบ้านต่างเฉลิมฉลองเทศกาลปีใหม่กันอย่างครึกครื้น ใบหน้าของพวกเขาเปี่ยมด้วยรอยยิ้มและความหวังตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงนั่งอยู่ริมหน้าต่างเรือนไม้ริมธาร มองดูชาวบ้านที่กำลังจุดประทัดและร้องเพลงอย่างสนุกสนาน ดุจคู่รักที่กำลังชื่นชมภาพวาดอันงดงาม“คุณหนูเจ้าคะ วันนี้มีชาวบ้านนำผลผลิตมามอบให้เรามากมายเลยเจ้าค่ะ” เสี่ยวจูกล่าวด้วยรอยยิ้ม นางนำตะกร้าผลไม้และผักสดที่ชาวบ้านนำมามอบให้มาวางไว้ตรงหน้าตู้เยี่ยนอวี่ตู้เยี่ยนอวี่ยิ้มอย่างอ่อนโยน“พวกเขามีน้ำใจต่อพวกเรายิ่งนัก” นางสัมผัสถึงความรักและความผูกพันที่ชาวบ้านมีต่อพวกนางหลังจากที่ตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงได้ร่วมกันพัฒนาหมู่บ้านซีหลินให้เจริญรุ่งเรือง ผลผลิตทางการเกษตรเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ชาวบ้านมีกินมีใช้มากขึ้น และมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นกว่าเดิมมาก ชื่อเสียงของหมอเทวดาตู้ และท่านกู้เหยียนหลงผู้มีน้ำใจและชาญฉลาดได

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status