๓๙ เชือดไก่ให้ลิงดู

ภายหลังจากงานเลี้ยงต้อนรับคณะทูต ข่าวการท้าประลองขององค์ชายจ้าวเฟิงแห่งแคว้นเวยได้แพร่สะพัดไปทั่ววังหลวงดุจระลอกคลื่นที่ขยายวงกว้าง เหล่าขุนนางต่างจับกลุ่มวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างออกรส บ้างก็ตื่นเต้นที่จะได้ชมการประลองอันน่าตื่นตา บ้างก็แอบเย้ยหยันด้วยเห็นว่านี่คือการหยามเกียรติแผ่นดินต้าเฉินอย่างโจ่งแจ้ง

ณ เรือนพักของหมอหลวง บรรยากาศกลับเงียบสงบแต่แฝงไว้ด้วยความตึงเครียด

“พวกเขาโยนหินถามทาง เราก็จำต้องสร้างสะพานให้เขาข้าม แล้วค่อยทำลายสะพานนั้นทิ้งเสีย” ตู้เยี่ยนอวี่กล่าวขึ้นอย่างแผ่วเบา ขณะที่นางและกู้เหยียนหลงกำลังปรึกษาหารือกันถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้น แววตาของนางมิได้มีความหวาดหวั่น แต่กลับฉายประกายแห่งความท้าทาย

กู้เหยียนหลงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

“เจ้ารับมือศึกทางการแพทย์ ส่วนข้ารับมือศึกในสนามประลอง เราจะทำให้พวกเขาได้เห็นว่า พยัคฆ์แห่งต้าเฉินนั้นมิใช่เพียงรูปสลักในตำรา”

วันรุ่งขึ้น ณ ท้องพระโรง

องค์ชายจ้าวเฟิงได้ทูลขอการแลกเปลี่ยนความรู้อย่างเป็นทางการต่อเบื้องพระพักตร์ฝ่าบาท เสนาบดีหลิวรีบฉวยโอกาสนี้