หน้าหลัก / โรแมนติก / วิวาห์บังคับรัก / บทที่ 2 ป้อนยา/หมอดูทัก

แชร์

บทที่ 2 ป้อนยา/หมอดูทัก

ผู้เขียน: ผกายมาส
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-12-06 04:51:57

<span;>บทที่ 2 ป้อนยา

ภายในห้องมีแค่เสียงแอร์ที่ทำงานอยู่ ฉันนั่งปลายเตียง เจ้าของห้องนั่งหน้าโต๊ะแป้ง เราทั้งคู่นั่งเงียบกันมาสักพักแล้ว หลังจากที่เข้าห้องมา

‘ ก๊อกๆ ก๊อกๆ ’

ใครอีกเนี่ย!? ถ้าเป็นพี่สาวสองคนก็ไม่เป็นอะไรหรอก แต่ถ้าเป็นคนอื่นล่ะ ฉันควรทำไงดี! คิดอะไรไม่ออกรีบหันไปมองหน้าพี่ฉัตรทันที แต่พี่เขามองหน้าฉันก่อนแล้ว เหมือนจะช่างใจอยู่สักครู่ เมื่อมีเสียงเคาะดังอีกรอบ ก็ยันกายลุกขึ้นยืนเดินตรงไปที่ประตูพร้อมส่องตาแมว แต่ก็ไม่พูดอะไร ฉันที่นั่งดูการกระทำของเขาก็แอบลุ้น! ถ้าพี่เขาเปิดประตูออกไป น่าจะเป็นคนใกล้ตัวแหละ เพราะดูท่าเขาก็คงไม่อยากให้ใครรู้ความสัมพันธ์ของเราหรอก

“ อะนี่ยา ฉัตรก็บอกมุกด้วยนะ ว่าต้องกินเวลาไหนอะ แล้วอีกอย่างมุกไม่ชอบกินยาเม็ด เป็นคนกลืนยากด้วย ฝากฉัตรจัดการให้ด้วย ” เสียงพี่มดดังพอสมควรและรีบพูดเหมือนจะรีบไป

“ อืม ” พี่ฉัตรตอบรับด้วยน้ำเสียงที่ผ่านลำคอ พร้อมกับปิดประตูแล้วล็อกห้องทันที

“ อะนี่ยาคุมฉุกเฉิน รีบกินเลย เดี๋ยวจะเลยเวลา เกิดท้องขึ้นมา จะไม่มีอิสระแล้วนะ ” ใบหน้านิ่งที่มาพร้อมกับน้ำเสียงห้วนแกมบังคับและประชด เขาน่าจะมันไส้ที่ฉันพูดว่ายังต้องการอิสระตอนอยู่ในห้องแม่

“ พี่ฉัตรคือมุก…ขอกลับไปกินที่ห้องได้ไหมอะ ”

“ ไม่ได้ ”

“ แต่มุก…”

“ โตจนหมาเลียก้นไม่ถึงแล้ว ยังไม่กล้ากินยาเม็ดอีก มันจะยากอะไร ก็แค่กลืนเข้าไป แล้วกินตามน้ำเอง ”

เขาก็พูดง่ายสิ คนที่กินได้พูดแบบนี้ทุกคน แล้วฉันเป็นคนที่ไม่ชอบกินยาเลย เมื่อก่อนถ้าได้ยาเม็ดมามักจะเอาไปละลายน้ำแล้วกินหรือบางครั้งก็เคี้ยว ถึงจะขมแต่ยอมกลั้นหายใจเคี้ยวไปเลย

“ … ” นั่งเงียบปากไปเลย ยังไงฉันก็ไม่กินหรอก เหมือนว่าเสียงฝีเท้าพี่เขาจะดังมาใกล้แล้ว สักพักก็มีเสียงแกะยาออกจากแผง ฉันรีบหันไปหาพี่เขาทันที ไม่ใช่ว่าจะว่าบังคับกรอกปากหรอกใช่ไหมอะ

“ อ้าปาก ” พี่เขาพูดแล้วนั่งลงใกล้ๆ ดูท่าจะเป็นอยากที่คิด ฉันขยับถอยห่างทันที แต่ได้เพียงนิดเดียวพี่เขาก็คว้าเอวคอดออกแรงดึงเล็กน้อย ตัวฉันจึงต้องไปแนบชิดใกล้ตัวเขา

“ พี่จะทำอะไรอะ…อุ้ปส์~ ” จู่ๆ พี่เขาก็ประกบจูบ ทำเอาดวงตากลมเบิกกว้าง ก็ตกใจอะ มัวแต่จ้องตาเขาเพราะกำลังตะลึง จะว่าจูบก็ไม่เชิงเพราะแค่เอาปากมาชนกัน กำลังจะอ้าปากต่อว่า มือเรียวก็พร้อมจะผลัก…แต่แทบจะสำลักเพราะจู่ๆ ก็มีเม็ดอะไรไม่รู้เล็กๆ ไหลผ่านเข้าลำคอไปแล้ว

“ รีบกินน้ำตามไปเลย ” พี่เขาผละออกแล้วยกขวดน้ำให้ ฉันก็รับมาดื่มอย่างงงๆ

หลังจากนั้นพี่เขาก็พูดเรื่องยาคุม บอกว่าให้กินเวลาไหน กินยังไง กินถึงจนตอนไหน บลาๆ

“ แล้วเม็ดเเรก มันไปไหนแล้วอะ ” ถามขึ้นเพราะเมื่อกี้เห็นพี่เขาแกะมันออกมา

“ หึ นี่ไม่รู้หรือแกล้ง เมื่อกี้ที่จูบไม่ได้พิศวาสแต่ป้อนยา ” พี่เขาพูดพร้อมยักไหล่

“ ปะ…ป้อนยา วิธีแบบนี้ในทหารเขาใช้กันเหรอ? ”

“ ตั้งแต่ที่พูดคุยกันมา ฉันไม่เห็นว่าเธอจะพูดมีหางเสียงเลยนะ ” เอาแล้วๆ

“ … ” นั่งเงียบๆ ไม่พอ ก็รีบเอาขาขึ้นมานั่งชันเข่า

“ นั่งดีๆ เป็นผู้หญิงนะ โตแล้วด้วย ” ไม่พูดเปล่ายังผลักขาฉันอีก

รู้แหละว่าเป็นทหารควรไปมีระเบียบกับพวกทหารด้วยกันไม่ดีกว่าเหรอ ฟังมาหลายปากไม่เท่ากับรู้กับตัวเองสินะ

“ รีบไปเก็บของ คนอื่นจะกลับกันหมดแล้ว ” พี่ฉัตรพูดขึ้น เมื่อเห็นว่าฉันนั่งคอตก

“ อืม ” ตอบผ่านลำคอ

“ มาอืม อะไร ผู้หญิงต้องพูดว่าอะไร ”

“ โอเค จะรีบไป ” ฉันพูดแล้วลุกขึ้น ใครจะทำตาม เชอะ!

“ พูดใหม่สิ ” พี่เขาไม่ปล่อย คว้าข้อมือฉันได้ก็ดึงกลับ และต้องหันปะทะหน้าเขาตรงๆ รอบนี้เขานั่งปลายเตียงแต่ฉันยืนอยู่ มือหนาก็จับมือเรียวแน่น

“ พูดมาใหม่สิ ”

“ ก็…มุกตอบแล้วไง ว่าโอเค ”

“ มุก! ” แหม่…น้ำเสียงหนักแน่นมาเชียว

“ ว่า! ” แสร้งพูดถามกลับไป

“ มันไม่ตลกเลยนะ ผู้หญิงควรตอบยังไง ไหนลองพูดมาสิ ”

“ ก็…พี่จะให้มุกตอบยังไงเหรอ? ปกติที่บ้านไม่ค่อยเคร่งเรื่องแบบนี้อะ ” พูดจาแบบกวนที-ออกไป

“ ต่อไปถ้าแต่งงานกัน เธอต้องพูดแบบมีหางเสียง หัดไว้ตั้งแต่ตอนนี้ก็ยังดีนะ แต่จริงๆ เรื่องแบบนี้น่าจะมีติดตัวมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วนะ ”

จึก! ฟังดูแรงๆ นะ น่าจะว่าเราไม่มีมารยาทมาตั้งแต่เด็กหรือไง

“ คะ? ค่ะ! พอใจหรือยัง…คะ? ”

“ ไม่ต้องมาประชดหรอกนะ ”

“ เปล่าประชดสักหน่อย ปล่อยมือได้แล้ว มุกจะกลับห้อง ”

“ เพิ่งพูดไปหยกๆ เองนะ เวลาพูดต้องมีหางเสียง ”

“ ค่ะๆ คุณพรี่…นี่ถ้ายังไม่ปล่อยมือ มุกจะขึ้นคร่อมอีกรอบแล้วนะ ” ตั้งใจพูดให้เขากลัว เพราะดูท่าพี่เขาจะมีเหนียมอายในเรื่องบนเตียงนะ อันนี้เดาเอาเอง

“ หึ ” ทำเสียงเหมือนหัวเราะเยาะผ่านลำคอ มือหนาก็ปล่อยให้มือเรียวเป็นอิสระทันที

ตอนที่กำลังจะขึ้นรถกลับบ้าน ก็มีหมอดูจากไหนไม่รู้เดินมาใกล้ บอกจะดูดวงให้ฟรี ฉันไม่เอาหรอก พี่เมย์พี่มด พี่เขยพากันงมงาย ดูกันหมด แล้วคะยั้นคะยอให้ฉันดูด้วย ถึงฉันจะไม่ยอมแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะพี่มดบอกวันเดือนปีเกิดฉันไปแล้ว

“ ตอนนี้ยังไม่มีงานทำใช่ไหม? แต่ก็จะได้งานที่ชอบและถนัดทำ บอกก่อนเลยหนูคนนี้ดวงแข็งมาก จะตายก็ไม่ตาย บางคนคิดว่าไม่รอดแต่ก็รอด เรื่องความรัก คนที่กำลังจะหมั้นกันไม่นานนี้ จะเป็นคู่ชีวิต คู่แท้ คู่สร้าง คู่สม แต่....ความรักมันไม่ได้ราบรื่นขนาดนั้น ถึงทั้งคู่จะเริ่มรักกัน แต่...อุปสรรคขวากหนามก็หนักอยู่ ไม่ว่าจะด้านร่างกายและจิตใจ แต่ถ้าผ่านช่วงนั้นไปได้ มันก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าเบิกกันไปทั้งคู่จะมีแต่มรสุมที่เข้ามาไม่ยั้ง ง่ายๆถ้าอยากผ่านอุปสรรคนั้นไปก็คือความเชื่อใจจะทำให้รักมั่นคง ”

    พอหมอดูพูดจบฉันก็ขึ้นรถทันที ไม่อฝเอะใจอะไร เพราะไม่เยื่ออยู่แล้ว ไม่เชื่อว่าฉันกับพี่ฉัตรจะรักกันได้...

❤️__________❤️

นามปากกาผกายมาส

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 14 เมา / งอแง

    บทที่ 14 เมา / งอแงแอบดีใจที่เจอคนรักเก่า ถึงจะกลายเป็นอีกสถานะก็เถอะ แต่ก็ร่วมแสดงยินดีกับเธอด้วย… ถ้าเธอมีความสุขเขาก็พลอยมีความสุขด้วย ถึงไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วแต่ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ยอมรับว่าในใจลึกๆ ยังคงมีเยื่อใยต่อเธอแต่ก็รู้ว่าอะไรควรอะไรที่ไม่ควร เลยเลือกจะเก็บมันเอาไว้ พอแยกกับคู่หมั้นสาว เขามานั่งกินเหล้ากับเพื่อนได้สี่ถึงห้าแก้ว ในหัวมันก็ไหลลื่นพลันคิดได้เรื่องตอนที่สะบัดมือของมุกในตอนนั้น เพราะความเคยชินที่เมื่อก่อนสนใจแค่คนตรงหน้า ทำให้ลืมบางอย่างไป คิดได้ดังนั้นสายตาเขาก็มองไปทั่วในห้องนี้ พยายามสอดส่องแต่ก็ไม่เจอ ไม่รู้ว่าไปแอบอยู่ตรงไหนหรือจะโกรธเรื่องตอนนั้น แต่เขามันไม่ได้เรื่องจริงๆ ตอนแรกกะจะพามุกมาเปิดตัวและทำให้คนอื่นรู้ว่าเขาก็มีคนรู้ใจแล้ว มีคนรักใหม่แล้ว แต่ความรู้สึกในตอนนั้นมันกลับเห็นแก่ตัว ละเลยอีกคนไป ป่านนี้ไม่รู้มุกจะเป็นไงบ้างเฮ้อ! อยากจะทึ้งหัวเองซะเหลือเกินในตอนนี้ ความรู้สึกดีๆที่มีต่อมุกมันก็ไม่ธรรมดาตั้งแต่ตอนที่มุกหายไปเข้าป่า ตอนนั้นเขากลับรู้สึกว่าขาดอะไรไป ถึงแม้จะคุยกันแต่ละทีก็แค่เวลาเพียงสั้นๆ และเขาก็เอาคำพูดที่เธอทิ้งท้ายมา

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 13 ไม่สนใจกันเลย นอกจากแฟนเก่า

    บทที่ 13 ไม่สนใจกันเลย นอกจากแฟนเก่าตอนแรกพกความมั่นใจมาเต็มร้อย แต่ตอนนี้เหลือเกือบศูนย์ ไม่น่าเลย ไม่น่ามาตั้งแต่เเรก รู้สึกเริ่มประหม่าเพราะเห็นคนเยอะมากและแน่นอนว่าแต่ละคนแต่งตัวมาสวยๆ กันทั้งนั้น ชุดเดรสมาพร้อมรองเท้าคัทชูไม่ก็ส้นสูง มองยังไงก็เข้ากับชุด พอมองมายังตัวเองรู้สึกประหม่ามาก ไม่ค่อยมั่นใจ แต่ก็พยายามยิ้มเข้าไว้หึก! อย่าคิดว่าตัวเองจะได้ฉายเดี่ยวเลยนะ ตอนแรกว่าจะต่างคนต่างเดินแต่ฉันจะเป็นที่น่าจับตามองที่สุดแน่ๆด้วยเพราะชุดที่ใส่มามันแตกต่างจากคนอื่นแล้วคิดได้ดังนั้น ก็เดินไปชิดใกล้พี่ฉัตร พร้อมเอามือคล้องแขน พี่เขาสะดุ้งเล็กน้อยเพราะตอนนั้นน่าจะเหม่อลอยถึงแฟนเก่าละมั้ง!! น่ามันไส้เนอะ เลิกกันแล้วยังจะติดต่อกันอีกเหรอ!? ยังจะเป็นเพื่อนกันได้เนอะ!!! ถ้าเป็นฉันคือจบก็จบ ที่รู้ๆมาพี่เพลงเป็นฝ่ายบอกเลิกก่อนพี่ฉัตรเดินช้าๆ เหมือนสโลโมชั่นหรือพี่เขายังจะยอมรับไม่ค่อยได้ เลิกกันไปก็เป็นปีๆ แล้ว ถ้าพี่เพลงยังรู้สึกดีกับพี่ฉัตรคงไม่แต่งงานหรอก ว่าแต่ทั้งสองคนเลิกกันทำไมนะ อยากรู้ขึ้นมาแล้วสิ!! พี่ฉัตรตอนนี้สายตาละห้อยเชียว! เหมือนจะมีความอาลัยอาวรณ์ นี่ขนาดฉันที่เป็นคู่หมั

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 12 ชวนไปงานแต่งแฟนเก่า

    ​​​​​​บทที่ 12 ชวนไปงานแต่งแฟนเก่าบ้านทุกหลังสองชั้นหมด พอเดินเข้าไปในบ้านขวามือก็จะมีโซฟา มีโต๊ะตั้งทีวี ข้างๆ สามารถวางรูปถ่ายได้ มีหน้าต่างหลายบาน ส่วนห้องน้ำอยู่ใกล้บันได แล้วตรงข้ามก็คือห้องครัว จริงๆ เปิดประตูมาโบราณเขาว่าห้ามให้ครัวตรงกับประตูหน้านะ แต่ลืมไปแล้วว่าเพราะอะไรถึงห้าม แต่บ้านพักพี่ฉัตรเขามีฉากกั้นก่อนถึงครัวนะเป็นตู้ขนาดใหญ่ พอเดินไปสำรวจ ตู้นั้นก็ใส่หม้อ จาน แก้วน้ำ ของที่ยังไม่เคยใช้ หลังตู้ที่หันออกไปข้างนอก พี่ฉัตรตกแต่งด้วยการเอารูปภาพมาแขวน เป็นรูปที่ตัวพี่เขารับยศ รับปริญญา อะไรงี้ ส่วนประตูหลัง ขวามือจะอยู่ใกล้ห้องน้ำ ซ้ายมือจะอยู่ใกล้ครัว“ถ้าสำรวจเสร็จแล้วก็ตามขึ้นมาข้างบนนะ” พี่ฉัตรพูดทิ้งท้ายไว้แล้วพาตัวเองขึ้นไปชั้นบนทันที ฉันค่อยๆ เดินขึ้นไปชั้นบน ก็เจอห้องน้ำก่อนเลย มันจะตรงกับห้องน้ำด้านล่าง เจอห้องนอนอีกสองห้อง ห้องหนึ่งกว้าง อีกห้องเล็กกว่า“ให้หนูนอนห้องไหนเหรอ?” เดินไปถามที่ห้องกว้าง เพราะประตูเปิดอยู่ และมีพี่ฉัตรอยู่ในห้อง“ก็ห้องนี่ไง”“อื้อ ให้หนูนอนแยกก็ได้นะ”“กลัวอะไร!” พี่ฉัตรนั่งลงบนเก้าอี้ที่ไว้สำหรับนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือ แล้วหันหน

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 11 ขอโทษ / อยากกินน้ำแดง

    บทที่ 11 ขอโทษ / อยากกินน้ำแดงหลังจากนั้นพี่ฉัตรก็ไปช่วยขนของขึ้นรถตัวเอง ตอนแรกพี่เขาไม่ได้พารถมาหรอก แต่พี่เขาบอกเพื่อนสนิทตอนที่กลับพร้อมทุกคนว่าให้กลับไปถึงค่ายแล้วเอารถเก๋งกลับมารับที่นี่ด้วยไอย๊า ลงทุนเกินปุยมุ้ยอะ ใช้เวลาเดินทางหนึ่งชั่วโมงแหนะเพราะต้องข้ามจังหวัดไง แต่ก็แอบใช้แรงเพื่อนอะแหละ พอฉันออกมานอกเต้นท์หมอ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งยืนหันหลังให้อยู่“ พี่ๆ หนูขอโทษค่ะ ” หญิงสาวคนนั้นหันกลับมาพร้อมพนมมือขึ้นไหว้ ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตา แต่ฉันจำได้ว่าเธอคือคนที่ผลักฉันให้ตกน้ำในวันนี้“ อืม ไม่เป็นไรหรอก ” “ ขอบคุณนะคะ ที่ไม่เอาเรื่องหนู ฮื่อๆ หนูรู้เท่าไม่ถึงการณ์เองค่ะ อึก ” เธอฉวยมือฉันไปกุม สายตามองฉันอย่างเว้าวอน“ อืม คราวหลังห้ามทำแบบนี้อีกนะ ถ้าเป็นคนอื่น เธอคงติดคุกหัวโตแน่ๆ ทำอะไรก็ให้นึกถึงครอบครัวบ้าง ” “ ค่ะ ฮื่อๆ พี่ไม่ถามเหรอคะว่าหนูทำไปเพราะอะไร ” “ ว่าจะไม่ถาม แต่ถ้าเธออยากบอก ก็บอกมาเถอะ ” “ คือหนูคิดว่าพี่กับพี่ก็อตเป็นอะไรกันค่ะ หนูชอบพี่ก็อตเลยเกิดอารมณ์ชั่ววูบแบบเด็กถูกแย่งของอะค่ะ หนูเลยริษยาผลักพี่ตกน้ำ ” “ น่าตกใจนะ ว่าแต่ใครคือพี่ก็อตเหรอ? ”“

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 10 เป็นห่วง / หมั่นเขี้ยว

    บทที่ 10 เป็นห่วง / หมั่นเขี้ยว“ ยัยมุกๆ แกโอเคไหม ยัยมุก ” เสียงเพื่อนดังใกล้หู ฉันค่อยๆ ปรือตาขึ้น“ มุกเป็นไงบ้าง โอเคไหม ” พี่ฉัตรวิ่งเข้ามา ทุกคนค่อยๆ ขยับออกเพราะพี่เขายกมือขึ้นไล่ให้ถอยออกห่างๆ แต่สายตาเขาจ้องมองมาที่ฉันที่นอนนิ่งๆ หายใจแรง“ อือ ” ฉันพยักหน้า“ ไปหาหมอเถอะ ” ใบหน้าของพี่เขาดูกังวลมาก ช้อนตัวฉันขึ้นอุ้ม“ เอ่อ…ฝ้ายกับฝนช่วยไปเอาชุดมุกมาหน่อยนะ ส่วนฟ้าใช่ไหม…ตามพี่มา ” พี่เขาหันไปหาเพื่อนๆ ฉันแล้วพูดขึ้น“ พี่ฉัตร หนูไม่เป็นอะไรมากแล้ว ” แขนเรียวตวัดโอบคอแกร่งไว้อย่างคนหมดแรง แต่ยังกลัวว่าตัวเองจะตกเลยหาที่ยึดเอาไว้“ ไม่ได้ ให้หมอตรวจหน่อยก็ดีนะ ว่าแต่ตกลงไปได้ไง ไม่เห็นเหรอ ป้ายออกจะใหญ่ว่าตรงนั้นคือบ่อเลี้ยงปลา ” “ เห็น หนูแค่ช่วยหมา แต่ดันลื่นตกลงไปอะ ” “ ลื่นเหรอ? ลื่นลงไปเสียงดังเหมือนกระโดดหรือไง ” พี่ฉัตรพูดออกมาเหมือนจะไม่เชื่อ“ พอเลย เมื่อกี้มีเด็กคนหนึ่งมาบอกว่าพี่สาวของเธอเป็นคนผลักแกยัยมุก ” ฟ้าที่เดินตามมาโพล่งขึ้นด้วยน้ำเสียงโมโห“ เดี๋ยวฟ้าช่วยเล่าให้พี่ฟังหน่อย ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ” พี่ฉัตรหันไปหาฟ้า“ ค่ะ ” “ พี่ต้องเชื่อหนูนะ ว่าหนูลื่นตกล

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 9 โดนผลัก

    บทที่ 9 โดนผลัก05:00 น.เสียงนกหวีดดังขึ้น ปลุกทุกคนที่นอนให้ตื่นขึ้นทันที พร้อมกันรีบพับห่ม แต่ก็ได้แต่ทำอะไรไม่ถูก เพราะตอนแรกเหมือนจะสะลึมสะลือ พอตาแจ้งก็ต้องหยุดชะงักเพราะนี่ไม่ใช่ค่ายของตัวเอง“ ทหารทุกนายตื่นได้แล้ว อีกยี่สิบนาทีจะต้องมารวมกันที่เดิมแล้วนะ ตอนนี้ให้เวลาเก็บของ สัมภาระทุกอย่าง แล้วล้างหน้าล้างตา เตรียมตัวมาวางแผนช่วยคนกันต่อ ” เสียงโทรโข่งก็ดังขึ้นพวกเราก็รีบจัดแจงของต่างๆ ผ้ายางที่กั้นกำแพงก็เก็บเข้ากระเป๋าหมด จัดเก็บของจนครบ ไม่ลืมที่จะสวมเสื้อแขนยาวสีดำที่มีชื่อและตราของค่าย จัดแต่งใส่ไว้ในกางเกงให้ครบ และพากันไปเข้าห้องน้ำ ผู้หญิงจะเข้านานกว่าผู้ชาย มันโชคดีที่ไม่ต้องเก็บอะไรเยอะด้วยระหว่างรอเข้าห้องน้ำต่อจากพี่ๆ ในค่ายที่เข้ากันเกือบทุกคนแล้ว สักพักมีพวกผู้ชายจากค่ายทหารพรานมาเข้าห้องน้ำด้วย“ ใครเข้าต่อเหรอ ”“ ฉันเอง ” ฉันพูดขึ้น“ ให้เราก่อนได้ไหม พอดีเราปวดท้องหนักมาก ”“ เอ่อ… ” ด้วยความใจอ่อนก็ให้ผู้ชายคนนั่นเข้าก่อน หลังจากฟ้าออกมา เหลือแค่ฉันที่ยังไม่ได้เข้าห้องน้ำในตอนนี้“ อ้าว ทำไมมุกไม่เข้าไปอะ ” พี่หวานถามขึ้น“ เอ่อ …คนเมื่อกี้เขาบอกปวดหนัก

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status