บทที่ 10 โรคประหลาดของชินอ๋อง

หลายวันต่อมา แม่ทัพใหญ่จ้าวก็นำแม่สื่อมาสู่ขอหลี่ซูฮวา ด้วยเพราะฮูหยินใหญ่ของเขาอาการย่ำแย่มิสู้ดีนักจึงมาด้วยตนเองมิได้ เดิมเขาจะให้ฮูหยินรองมาทำหน้าที่นี้แทน แต่กลับถูกจ้าวเฉินอวี้ด่าว่าเสียจนหน้าชา เขาจึงต้องมาด้วยตนเองคราหนึ่ง

การเจรจาเป็นไปอย่างราบรื่นดี หลี่กวงเว่ยเองก็มิได้ขัดข้องสิ่งใด การแต่งงานของหลี่ซูฮวาและจ้าวเฉินอวี้จึงกำหนดเอาไว้ ในอีกสามเดือนข้างหน้า

หลี่ชิงเยียนที่ได้ทราบเรื่องก็รู้สึกเจ็บแค้นใจเป็นอย่างยิ่ง ที่ท่านแม่ของนางต้องกระเด็นออกไปจากจวนก็เพราะฝีมือของหลี่ซูฮวา นังสตรีต่ำช้าผู้นั้น คอยดูเถิด วันที่นางได้เป็นพระชายาของท่านอ๋อง วันนั้นนางจะเหยียบหลี่ซูฮวาให้จมดิน

ยิ่งได้นึกถึงใบหน้าที่งดงามของท่านอ๋อง ใบหน้าของหลี่ชิงเยียนก็แดงระเรื่อ เฝ้านึกถึงคืนวันที่แสนมีความสุขในจวนอ๋องที่กำลังรอคอยนางอยู่

เช้าวันนี้หลี่ซูฮวาออกจากจวนและมุ่งหน้ามาที่โรงเตี๊ยมซึ่งเป็นสินเดิมของท่านแม่ เป็นอย่างที่ท่านปู่ว่าเอาไว้ไม่มีผิด คนงานล้วนเป็นคนของเฟิ่งหรวนทั้งหมด พวกเขาถามหานางอยู่ตลอดเวลา หลี่ซูฮวาจึงเอ่ยตอบไปตามที่ท่านปู่สั่งเอาไว้ เดิมทีก็มีคนไม่เชื่อนาง อีกทั้งยังมองนางด้วย