บทที่ 114

ในยามเช้าของวันใหม่ แสงอาทิตย์อ่อนโยนสาดส่องเข้ามาภายในตำหนัก สายลมเย็นพลิ้วผ่านม่านโปร่งบางนำกลิ่นหอมของดอกไม้ที่ปลูกไว้ในสวนเข้ามาเติมเต็มบรรยากาศอบอุ่น หลี่หยวนเจ๋อนั่งอยู่บนตั่งใหญ่ โดยมีพระโอรสน้อยอยู่ในอ้อมแขน ใบหน้าหล่อเหลาเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มที่มีแต่ความภาคภูมิใจ

“หยูเอ๋อร์ ดูสิ เจ้าตัวน้อยกำ