เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 4 ออกอาการ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-19 22:51:04ณ ผับ RVZ
หญิงสาวนั่งแท็กซี่มาถึงก่อนเวลานัดหมายเพียงไม่กี่นาที และเดินเข้าไปในผับอย่างสง่าผ่าเผยจนคนที่กำลังดื่มและเต้นโยกไปตามจังหวะในผับก็หันมามองเป็นตาเดียวกัน เพราะตะลึงในความสวยและเซ็กซี่ของเธอ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างใดๆ เลยแม้แต่น้อยและเดินตรงไปยังหน้าบาร์ทันที และหลังจากนั้นก็สั่งเครื่องดื่มและกดส่งข้อความหาเกรซที่กำลังเดินทางมาพบเธอในคืนนี้นั่นเอง
“คุณผู้หญิงครับ ลองไอซ์แลนด์หนึ่งที่ ได้แล้วครับ” บาร์เทนเดอร์หนุ่มที่รับคำออเดอร์จากหญิงสาวก็จัดการผสมเครื่องดื่มส่งให้เธอทันที
หญิงสาวยกมาดื่มและมองไปรอบๆ และสายตาของเธอก็สะดุดกับดวงตาคู่หนึ่งที่คุ้นเคยและเธอนั้นก็จำเขาได้ทันที และเหมือนว่าสายตาคู่นั้นก็กำลังจ้องมองมาที่เธอด้วยเหมือนกัน หลังจากนั้นสายตาที่จ้องมองมาอยู่นั้นก็เดินตรงเข้ามาหาเธอ
“ว่าไง น้องพลอย เจอกันอีกแล้วนะครับ”
“ค่ะ พี่ไรอัน มาดื่มเหมือนกันเหรอคะ??”
“ครับ พี่รู้สึกเบื่อเลยออกมาดื่มน่ะ แล้วเราล่ะมาคนเดียวเหรอครับ??”
“ตอนนี้มาคนเดียวค่ะ แต่อีกสักพักยัยเกรซก็ตามมาแล้วค่ะ”
“อ๋อ ครับ ถ้ารู้ว่าน้องพลอยจะมาที่นี่ พี่จะได้ไปรอรับมาพร้อมกันเลย”
“ไม่เป็นไรเลยค่ะ จริงๆ แล้ว พลอยก็แอบเกรงใจพี่เลยไม่กล้าชวน”
“หึหึ ครั้งหน้าไม่ต้องเกรงใจนะครับ เพราะพี่เต็มใจที่จะบริการน้องพลอยคนสวยมากๆ” ไรอันพูดพร้อมขยิบตาให้หนึ่งที
“ขอบคุณนะคะ งั้นครั้งหน้าพลอยจะไม่เกรงใจพี่ไรอันแล้วนะ” หญิงสาวยิ้มอวดฟันเรียงสีขาวชิดกันออกไป ทำให้ไรอันที่เห็นรอยยิ้มของเธอก็ตกตะลึงในความสวยของเธอไปอีก
“อย่ายิ้มแบบนั้นสิครับ รู้ไหมยิ้มแบบนี้ พลอยสวยมากๆ เลยครับ จนพี่อยากจะทำความรู้จักมากกว่านี้แล้วนะ”
“ฮ่าๆ ขอโทษค่ะ พี่ไรอัน เราเป็นพี่น้องกันดีกว่านะคะ พี่ไรอันหล่อเกินไป พลอยไม่กล้าทำความรู้จักมากกว่านี้เลยค่ะ กลัวว่าสาวๆ ในสต๊อกของพี่จะทำร้ายเอา” เธอพูดไปหัวเราะไป ทำให้ไรอันนั้นเอ็นดูในตัวเธอ จึงใช้มือยีผมสลวยของเธอเบาๆ
“ร้ายนักนะ ฮ่าๆ”
“พี่ไรอัน อย่าจับผมพลอยสิคะ เดี๋ยวคืนนี้พลอยไม่สวยเท่ายัยเกรซนะ ฮ่าๆ”
“ต่อให้ผมฟูพลอยก็สวยที่สุดในนี้แล้วล่ะ ฮ่าๆ แล้วน้องเกรซมาตอนไหน ให้พี่นั่งคอยเป็นเพื่อนไหมครับ??”
“น่าจะไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็ใกล้จะถึงแล้วค่ะ ถ้าพี่ไรอันใจดีก็นั่งเป็นเพื่อนพลอยสักแปปนึงก็ได้นะคะ หรือนั่งไปตลอดเลยก็ได้ เดี๋ยววันนี้พลอยเลี้ยงเอง”
“เดี๋ยวพี่นั่งเป็นเพื่อนกับน้องพลอยจนกว่าน้องเกรซจะมาก็แล้วนะครับ ถ้าเพื่อนของน้องพลอยไม่ว่าอะไรพี่ก็ขออนุญาตนั่งด้วยทั้งคืนเลย ส่วนเรื่องเครื่องดื่ม วันนี้พี่ขอเลี้ยงเอง”
“หู้ยยย พี่ไรอัน ป๊าเว่อร์ อยากเป็นเด็กของเฮียไรอันแล้วล่ะ”
“อย่ามาล้อเล่นกับพี่นะครับ ถ้าพูดขึ้นมาอีก พี่จะถือว่าน้องพลอยตกลง แล้วพี่จะรับเลี้ยงดูเราไปตลอดชีวิตเลยนะครับ ฮ่าๆ”
ทั้งสองคุยกันอย่างสนุกสนานและพากันดื่มคุยกันอย่างถูกคอ โดยหารู้ไม่ว่ากำลังมีสายแข็งกร้าวอีกหนึ่งคู่มองลงมาจากโซนวีไอพีชั้นสองจ้องมองดูการกระทำของทั้งสองคนอย่างไม่พอใจ
“มึงเป็นเหี้ยอะไรอีกเนี้ยะ ไอ้เรียวตะ” ออสตินถามออกมาอย่างหงุดหงิด เพราะเพื่อนของเขามีพฤติกรรมแปลกๆ ตั้งแต่ตอนเล่นบาสเกตบอลตอนอยู่ในสนามแล้ว และจู่ๆ ก็เดินออกมาจากสนามอย่างดื้อๆ โดยไม่สนใจอะไรเลย และไม่นานมันก็ชวนเขาและเอเดน เพื่อนในกลุ่มอีกคนมานั่งดื่มที่ชั้นสองของผับ แต่พอมาถึงก็เอาแต่กระดกเหล้าในแก้ว และยืนจ้องลงไปยังข้างล่าง ไม่ยอมพูดจา
“เอ่อ มึงเป็นเหี้ยอะไรนักหนา ชวนพวกกูมาดื่ม แล้วยังมาทำเย็นชาใส่พวกกูอีก มันน่ามานั่งดื่มเป็นเพื่อนไหมครับ คุณเรียวตะ” เอเดนพูดสมทบออกมาอีกครั้ง
และไม่นานทั้งเอเดนและออสติน ก็ลุกขึ้นจากโซฟา พร้อมทอดสายตามองไปตามที่เรียวตะยืนมอง ก็ไปสะดุดกับร่างบางที่คุ้นเคย นั่นก็คือพลอยใส รูมเมทของเรียวตะนั่นเอง ทั้งสองจึงหันมามองหน้าและยิ้มให้กันอย่างมีเลศนัย
“กูพอจะรู้ล่ะ ว่าไอ้เรียวตะ เป็นเหี้ยอะไร??” เอเดนพูดออกมา
“อืม กูก็เข้าใจล่ะ ที่ชวนพวกกูมาดื่มที่นี่ก็เพราะว่าตามรูมเมทที่รักมานี่เอง หึหึ” ออสตินพูดออกมา และทั้งสองก็เดินไปนั่งโซฟาและยกแก้วเหล้าราคาแพงขึ้นมาชวนและดื่มอย่างอารมณ์ดี
‘เขาล่ะเบื่อจริงๆ กับคนที่ปากไม่ตรงกับใจ ปากเอาแต่บอกว่าไม่ชอบรูมแมท ไม่หึง ไม่หวง แต่การกระทำของเรียวตะ นั่นมันตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง วันนี้คงจะทะเลาะกันมาสินะ ถึงได้ตามแอบตามเขามาถึงที่นี่ ทั้งที่ผับของตัวเองก็มีไม่ยอมไปนั่งดื่ม’ ออสตินคิดอยู่ภายในใจ
“โถ่ๆ รักเขาก็ไม่ยอมบอก ทำเป็นปากแข็ง” จู่ๆ เอเดนก็พูดลอยๆ ขึ้น เพื่อให้เรียวตะได้ยิน
“เออ ชักช้าระวังหมาคาบไปแดกนะโว้ย ยิ่งสวย หมวย เอ็กซ์อยู่ ฮ่าๆ” ออสตินสมทบอีกครั้ง
เพล้ง!!!
ในขณะที่เอเดนและออสตินพูดแซวเรียวตะอยู่ จู่ๆ แก้วที่อยู่ในมือของเรียวตะก็ถูกเขวี้ยงอย่างแรงลงบนพื้น และหลังจากนั้นเรียวตะก็เดินออกไปจากห้องทันที
จนเอเดนกับออสตินรีบตามไปดูเหตุการณ์ สายตาทั้งสองก็พบว่า
ร่างรูมเมทของเพื่อนสนิทของเขา กำลังถูกไรอัน หนุ่มหน้าตี๋คณะแพทย์ ประคองในท่ากอดกันกลมอยู่ตรงหน้าบาร์ นี่คงเป็นต้นเหตุที่ทำให้เพื่อนของเขาสติหลุดจนควบคุมอารมณ์ไม่ได้สินะ
“กูว่าคืนนี้ได้ดูอะไรสนุกๆ แล้วล่ะ หึหึ” เอเดนพูดออกมา
“กูก็คิดเหมือนมึงเลยว่ะ ไอ้เพื่อนรัก” ออสตินหัวเราะออกมาอย่างถูกใจ
บทล่าสุด
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 60 งานวิวาห์ จบบริบูรณ์
สามเดือนผ่านไป....งานวิวาห์ของเรียวตะและพลอยใสถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตที่โรงแรมห้าดาวกลางเมืองของหญิงสาวแขกมากหน้าหลายตาก็มาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาวภายในห้องโถงใหญ่ถูกตกแต่งประดับไปด้วยดอกทิวลิปหลากสีและมีเสียงเพลงบรรเลงชวนหน้าหลงใหลใบหน้าของหญิงสาวถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางราคาแพงดูสดใสและละมุนในเวลาเดียวกัน ผมของเธอถูกเกล้าขึ้นสูงและประดับด้วยมงกุฏเพชรสีเงินส่องแสงระยิบระยับ ส่วมใส่ชุดเจ้าสาวสีขาวปาดไหล่ปักด้วยคริสตัลเผยสัดส่วนด้านบนโชว์เอาคอดกิ่วของเธอ และกระโปรงบานไล่ระดับเลเยอร์ฟูฟ่องทำให้ดูเหมือนเจ้าหญิงในนิยายเธอเดินยิ้มหวานควงแขนผู้เป็นพ่อเดินมายังหน้าเวที หลังจากนั้นคุณดนัยก็ยืนมือหญิงสาวส่งต่อให้กับชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าสามีของเธออย่างถูกต้องตามกฎหมายนับตั้งแต่นี้ไป นั่นก็คือเรียวตะ ที่กำลังยืนรอรับเจ้าสาวส่วมชุดทักซิโด้สีดำ ยื่นมือมารับมือหญิงสาวที่เขาคิดถึงตลอดเวลาจากผู้เป็นพ่อของเธอ“ต่อจากนี้ไปพ่อขอฝากลูกสาวคนเดียวของพ่อให้กับเรียวตะดูแลด้วยนะ สัญญาได้ไหมว่าจะดูแลเธออย่างดีเหมือนที่พวกเราดูแลและเลี้ยงดูเธอมา” คุณดนัยพูดออกมาต่อหน้าชายหนุ่ม“ผมสัญญาครับ ต่อจากนี้
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 59 มัลดีฟส์ร้อนรัก nc18+
ณ ประเทศมัลดีฟส์...รุ่งเช้าพลอยใสและเรียวตะก็เดินทางไปยังสนามบินและบินด้วยเครื่องบินส่วนตัวไปยังประเทศมัลดีฟส์ ซึ่งเป็นประเทศที่มีพื้นที่ประกอบด้วยหมู่เกาะปะการังจำนวนมากในมหาสมุทรอินเดีย เมื่อมาถึงสนามบินก็เดินทางมายังท่าเทียบเรือและตรงไปยังที่พักที่ตั้งอยู่ในทะเลภายในที่พักเป็นวิลล่าขนาดไหนที่มองเห็นวิวทะเลน้ำสีฟ้าสดใสและมองเห็นพระอาทิตย์ตกในยามเย็น ภายในห้องตกแต่งสไตล์โมเดิร์น ภายในห้องนอนสามารถมองเห็นวิวทะเลได้อย่างเต็มตาและภายนอกหน้าระเบียงถูกออกแบบให้เป็นสระว่ายน้ำส่วนตัว และยังมีบันไดให้เดินลงไปว่ายน้ำและดำน้ำเล่นกับปลาฉลามบนเกาะแห่งนี้“เดินทางมาหลายชั่วโมง เหนื่อยไหมคนดี” เรียวตะถามพลอยใสที่เดินเข้ามาภายในห้องและเปิดประตูออกไปสูดอากาศที่หน้าระเบียงของวิลล่า“ไม่เหนื่อยเลย พลอยชอบที่นี่มากเลยเรียวตะ ขอบคุณนะ”“พลอยใสชอบ ฉันก็ดีใจ นี่ก็บ่ายโมงแล้ว เราทานอาหารกันก่อนดีกว่าไหม??”“อืม ได้สิ”“จะทานที่นี่หรือว่าไปห้องอาหาร”“ไปห้องอาหารก็ได้ค่ะ พลอยอยากเห็นวิวหลายๆ ที่”“ได้สิ งั้นเราไปทานอาหารที่ห้องอาหารกัน”เมื่อมาถึงยังห้องอาหารทั้งสองคนก็ทานอาหารโดยจัดเซตซีฟู้ดชุดใหญ่ จนเธอ
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 58 ขอมัดจำ
“พลอยใส” ชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็ปิดประตูห้องและเดินเข้ามาหาเธอหญิงสาวที่เห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้และเอามือคล้องคอชายหนุ่มไว้ทั้งสองข้าง ทำให้เขาใช้มือของตัวเองกอดเอวเธอไว้หลวมๆชายหนุ่มก้มจูบที่หน้าผากเธออย่างอ่อนโยน“คนดี ฉันก็อยากให้ลูกของเรากลับมาเหมือนกัน”“…”“แต่ฉันว่ารออีกสักหน่อย รอให้ร่างกายของเธอพร้อมกว่านี้ดีกว่านะ”เรียวตะพูดกับเธออย่างอ่อนโยน เพราะตั้งแต่ที่เขาทั้งสองเสียลูกไป และร่างกายของเธอได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ทำให้ร่างกายของเธอนั้นยังอ่อนแอ เขาจึงงดทำกิจกรรมรักกับเธอ ถึงแม้ว่าเขาจะต้องการมันมากแค่ไหนก็ตาม“นะ นายไม่อยากมีลูกกับฉันเหรอ??” พลอยใสที่ได้ยินดังนั้นก็รู้สึกน้อยใจและร้องไห้ออกมาเขาพาเธอนั่งลงบนเตียงและใช้มือเกลี่ยน้ำตาบนใบหน้าของเธอเบาๆ“อยากมีสิ อยากมีมากๆ ด้วย แต่ร่างกายของเธอยังไม่พร้อม รออีกนิดดีกว่านะ”“แต่ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว ร่างกายฉันดีขึ้นมากๆ แล้ว และตอนนี้ก็อยากให้ลูกของเรากลับมาหาเรามากๆ ด้วย” ชายหนุ่มได้ยินได้ดังนั้นก็ครุ่นคิดอยู่ภายในใจสักครู่หนึ่ง“งั้นเอาอย่างนี้ดีไหม?? พรุ่งนี้เราจะไปโรงพยาบาลกัน และไปตรวจความพร้อมของร่างกายของเธอ และขอ
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 57 ปลอบใจ
“พลอยใส ฮึก เธอฟื้นแล้ว ฮึก ขอบคุณพระเจ้าที่ยังเข้าข้างผม” เรียวตะร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะเอื้อมมือไปกดกริ่งเรียกหมอให้เข้ามาตรวจร่างกายของเธอ“พลอยใส ขอบคุณที่เธอฟื้นขึ้นมา ฉันคิดถึงเธอมากๆ เลยนะรู้ไหม” เรียวตะโผล่เข้ากอดร่างเธอที่กำลังนอนอยู่บนเตียงคนไข้พลอยใสยิ้มออกมาทั้งน้ำตา ด้วยความดีใจเช่นเดียวกัน ก่อนที่จะใช้มือเรียวบางเกลี่ยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของชายหนุ่ม เธอส่ายหน้าออกมาเบาๆ เพื่อบอกกับเรียวตะว่าไม่ต้องร้องไห้และไม่นานหลังจากนั้นหมอก็เข้ามาตรวจอาการของพลอยใสทันที และนำเครื่องช่วยหายใจออกจากหญิงสาวเรียวตะจึงเอาน้ำขึ้นมาให้เธอดื่มทันที“ค่อยๆ ดื่มนะ พลอยใส”“ขอบคุณนะเรียวตะ”หลังจากดื่มน้ำเสร็จเรียวตะก็วางแก้วน้ำลงข้างเตียงและหลังจากนั้นก็กุมมือเธอและบีบนวดให้เบาๆ“เรียวตะปลอดภัยดีใช่ไหม??”“ฉันสบายดี เธอล่ะ เจ็บตรงไหนไหม??”“ฮึก ฉันเจ็บจังเลย แต่นายไม่เป็นอะไรฉันก็ดีใจแล้ว ฉันนึกว่าจะไม่ได้เจอหน้าของนายอีกแล้ว” พลอยใสร้องไห้ออกมา“พลอยใส อย่าพูดแบบนั้นได้ไหม” “ฉันคิดถึงนายจัง”“ฉันก็คิดถึงเธอ ต่อไปนี้ฉันสัญญาจะดูแลเธออย่างดี และจะไม่ห่างเธอไปไหนอีกแล้ว” เรียวตะโผล่เ
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 56 ภาวนา
เรียวตะลืมตาขึ้นมาอีกครั้งก็พบว่ารอบกายของเขานั้นเต็มไปด้วยผ้าพันแผลและสายน้ำเกลือเต็มตัว เมื่อหันไปมองข้างๆ ก็ทำให้มาเฟียอย่างเขาต้องน้ำตาคลอ เพราะภาพตรงหน้าคือผู้หญิงที่เขารักมากที่สุดในตอนนี้กำลังนอนหลับไหลไม่รู้สึกตัว และตามตัวก็มีผ้าพันแผลเช่นเดียวกับเขา แต่เหมือนจะหนักกว่าเขามากๆ ด้วย และใบหน้าของเธอตอนนี้ถูกครอบด้วยฝาออกซิเจนเอาไว้ น้ำตาลูกผู้ชายของเขาค่อยๆ ไหลลงมาอาบแก้มและสะอื้นเบาๆ“พลอยใส” เขาเรียกเธอเบาๆ แต่ทว่าเอเดนกับออสตินก็รีบวิ่งเข้ามาดู พร้อมกับเรียกหมอเข้ามาดูเขาทันที“อาหมอครับ เพื่อนผมป็นยังไงบ้างครับ??” ออสตินถามออกไป“ร่างกายตอนนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว เพียงแต่ร่างกายได้รับบาดเจ็บและยังอ่อนแรง นอนพักอีกสัก 2-3 วันก็ออกจากโรงพยาบาลได้” อาหมอเล่าอาการของเรียวตะให้หลานของตัวเองฟัง“ขอบคุณครับอา” ออสตินกล่าวขอบคุณอาหมอก็เดินออกไปทำหน้าที่ต่อทันที“มึงเป็นไงบ้างเรียวตะ” ออสติมถามออกมา“กูไม่เป็นอะไร”“กูบอกเลยว่าสภาพมึงกับพลอยใสก่อนหน้านี้พวกกูแทบจะบ้า” เพราะออสตินนึกถึงภาพเหตุการณ์ในวันนั้นทำให้พวกเขาใจหายไปเช่นเดียวกันเพราะว่าเพื่อนของเขา ดื้อด้านและต่อต้านพวกเข
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 55 ความกลัว
Ryota Part..วันนี้ผมตื่นเช้าขึ้นมา รู้สึกใจมันหวิวๆ ยังไงไม่รู้ ผมบอกไม่ถูก และวันนี้ผมมีบินไปดูงานที่ญี่ปุ่นในตอนเย็นด้วย แต่ผมกลับไม่อยากไปไหนเลย ผมอยากอยู่กับเธอ ‘พลอยใส’ คนรักของผม และว่าที่ภรรยาของผมเต็มตัวในอนาคต ทุกวันนี้ผมกับเธอตัวติดกันแทบจะตลอดเวลา ไม่ว่าจะไปไหนมาไหนผมก็ไม่ยอมให้เธอห่างจากข้างกายของผมเลยพอรู้สึกว่าเราทั้งสองต้องห่างกันผมก็รู้สึกงอแงขึ้นมาทันที บอกให้เธอไปกับผมด้วยเธอก็ไม่ยอมไปแต่นั่นแหละครับ ผมคิดว่าคงไม่กี่วันก็จะกลับมาเลยยอมใจอ่อนปล่อยให้เธออยู่ที่ประเทศไทย แต่มีข้อแม้ว่าต้องกลับไปอยู่ที่บ้าน ห้ามอยู่คนเดียว ซึ่งเธอก็รับปากผม ทำให้ผมนั้นโล่งใจไปได้นิดหน่อยในช่วงที่ผมคุกเข่าขอเธอแต่งงานในสนามบิน ตอนนั้นผมรู้สึกมีความสุขและตื่นเต้นเป็นอย่างมาก กลัวว่าเธอจะไม่รับรักจากผม เพราะว่าผมเคยบังคับให้เธอหมั้นกับผมในช่วงก่อนหน้านี้ แต่ทว่าเหมือนผมก็ชนะใจของเธอได้ และสุดท้ายเธอก็ตอบตกลงยอมแต่งงานกับผม ผมดีใจมากๆ เลยล่ะผมคิดว่าหลังจากที่ผมกลับมาครั้งนี้จะวางแผนเรื่องการจัดงานแต่งงานเลย แล้วจะพาเธอไปตรวจครรภ์ด้วย เพราะผมรู้สึกว่าเธอต้องมีเจ้าตัวเล็กให้ผมแน่นอน ผมทั
บางทีคุณอาจจะชอบ
พันธะลับนายมาเฟีย
Leonella1.4K viewsพิษรักมาเฟียร้าย
มงกุฎดอกหญ้า7.2K viewsเล่ห์พรางใจนายมาเฟีย
มนต์สิงหา963 viewsเมียมาเฟีย
มดตัวจี๊ด3.6K viewsเมียประมูล
ซาลาห์1.1K viewsบ่วงรักมาเฟียคลั่ง
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง98 viewsพ่ายรักศรัณย์
Naya Solene390 viewsกลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย 2 Love Beginning 2
MaNIE-STORY2.0K views
