Home / วัยรุ่น / วิศวะเสือร้ายพ่ายรักยัยเฉิ่มเนิร์ด / ตอนที่ 7 เสือร้ายตัวท็อปวิศวะ

Share

ตอนที่ 7 เสือร้ายตัวท็อปวิศวะ

last update Last Updated: 2025-08-31 14:00:40

เสือตกลงไปในห้วงภวังค์ความคิด ครั้งหนึ่งสิงห์เคยขอเขาไว้เรื่องส้มหวาน และเขาก็ไม่กล้าล้ำเส้นนั้นมาโดยตลอด สิงห์คงจะกลัวคนที่ไม่จริงจังกับใครจะทำน้องเขาเสียใจ

ส้มหวานทำท่าจะโน้มหน้าไปจูบเขา แต่เสือกลับหันหน้าหนีแล้วหอบหายใจเพื่อระงับอารมณ์แทน

“อย่าหันหน้าหนีเรานะ” เธอทำหน้างอใส่เขา ความน้อยใจตีตื้นขึ้นอกเพราะเขาปฏิเสธที่จะจูบ

“พอเหอะ”

“หื้อ”

“ไม่จูบแล้ว”

เสือสูดลมหายใจเข้าเพื่อปรับอารมณ์ให้คงที่ ก่อนจะรวบตัวเธอแบกขึ้นบนบ่ากว้าง ทั้งที่ช่วงล่างเขามันปวดหนึบไปทั้งลำจนอยากหาที่ปลดปล่อย

“อ่ะ พี่จะพาเราไปไหน”

ส้มหวานร้องเสียงหลง เธออยู่ในอาการลุ่มร้อนจนอยากหาที่ระบาย แต่ตอนนี้กลับถูกอุ้มพาดบ่าจนหัวห้อยโตงเตงอยู่

“ไปทำให้เธอเลิกเสียสติ”

“เราเวียนหัวไปหมดแล้วนะ”

เธอเริ่มดีดดิ้นตีเท้ากลางอากาศ จนกระทั่งคนตัวสูงวางเธอลงในอ่างน้ำ ก่อนที่จะเปิดน้ำจนตัวเธอเปียกแล้วก็กดไหล่ไม่ให้ส้มหวานลุกหนี

“พี่เสือเราเปียก... พี่เสือบอกว่าเปียกไงคะ” ส้มหวานยกมือปัดป่ายไม่ให้เขาจ่อฝักบัวลงมาบนตัว

“ได้สติหรือยัง”

“เรามีสตินะ”

“แล้วอาการแบบนี้มันมีสติตรงไหนวะ” เขาขึ้นเสียงอย่างหมดความอดทน แต่สะกดกลั้นความต้องการไว้

ส้มหวานไม่เป็นตัวของตัวเอง ในแววตาเธอวาบหวามจนความปรารถนาเอ่อล้น พยายามจะไขว่คว้าตัวเขาเข้าไปจูบ

“พี่จูบเราหน่อย...”

“ไม่เอาหมวย”

“จูบ... จูบเราหน่อยพี่เสือ”

เธอตาพร่ามัวหูอื้อสมองดับไปหมดแล้ว รู้แค่ว่าตอนนี้อยากอยู่ใกล้เขาให้มากกว่าเดิม อยากได้จูบจากเสือเหมือนเมื่อกี้อีก

คนตัวสูงก้าวลงไปนั่งในอ่างซ้อนหลังเธอ พร้อมกับดึงร่างบางเข้ามากอดเพราะส้มหวานไม่มีสติแล้ว เธอพยายามจะดึงคอเขาไปจูบอย่างเดียวเลย

“หมวยจิ๋วใจเย็นก่อนดิ” เขาผงะใบหน้าออกห่างไม่ให้จูบ

“พี่เสือเราอยากให้พี่จูบ” เธอบอกความต้องการ เมื่อรู้สึกที่ตัวร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนน้ำในอ่างก็ช่วยดับไฟไม่ได้ ตอนนี้ในซอกเนื้อเธอมันเปียกแฉะจนรู้สึกได้เลย

“ทำไม่ได้...”

“พี่เสือ”

“พี่ทำแบบนั้นไม่ได้ว่ะเธอ”

เสือกอดกระชับแล้วซุกใบหน้าที่ไหล่เธอ ส้มหวานชะงักไปแต่ความต้องการไม่ลดลงสักนิด เธอลูบไล้มือที่ต้นแขนกำยำเขาไปมา ไม่เคยรู้สึกกระสันแบบนี้มาก่อนเลย

“แต่เรา... รู้สึกไม่ค่อยดีเลย มันร้อนแปลกๆ” เธอเบียดตัวเข้าหาเขาด้วยท่าทียั่วยวน แต่เสือก็ไม่ยอมใจอ่อนให้อยู่ดี

“เดี๋ยวก็ดีขึ้น นั่งนิ่งๆ ก็พอ”

“พี่เสือ... อื้อ”

“หมวยจิ๋วอย่าขยับ”

“เราร้อน อึก อยากถอดเสื้อออก”

เสือขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น อาการเธอเหมือนคนโดนยามากกว่าเมาเหล้าอีก พอเห็นส้มหวานบิดเร่าตัวไปมาคล้ายว่าทรมาน จะถอดเสื้อออกก็รีบห้ามไว้แทบไม่ทัน

“ห้ามถอดนะเว้ย”

“ร้อน... เราร้อน”

เสือถอดแว่นของเธอวางไว้ขอบอ่าง ก่อนที่จะวักน้ำในอ่างขึ้นมาลูบหน้าแดงๆ ของเธอที่เอี้ยวหันมามอง

แต่นัยน์ตาสีสวยที่มองมา ทำเสือกลัดเกร็งแต่ยังใช้น้ำลูบหน้าเธอให้ได้สติกลับมา แต่พอนั่งแช่ในอ่างน้ำสักพักอาการที่ร้อนวูบวาบก็เริ่มหนาวสั่นขึ้นมา

“ตั้งสติหน่อย อย่าทำอะไรที่เสียใจทีหลังเลย”

“เราไม่เสียใจหรอก...”

“เชื่อเถอะว่าเธอจะเสียใจ แล้วไอ้สิงห์ก็จะเสียใจด้วย”

เขาไม่ได้พูดเอาหล่อแม้จะหล่ออยู่แล้ว แต่ถ้าเขาตอบสนองเธอทั้งที่เธออยู่ในอาการสติไม่ครบถ้วน มีหวังสิงห์เพื่อนรักได้หักคอเขาหมกป่าช้าไม่ต้องสวดศพแน่

ขนาดจูบแรกยังอยากเก็บไว้ให้แฟนเลย แล้วนับประสาอะไรกับความบริสุทธิ์ครั้งแรกของเธอ ถ้าโดนเปิดซิงขึ้นมาคงนอนร้องไห้เจ็ดวันแปดคืนนั่นล่ะ

“ฮื่อ... ฮึก” คนตัวเล็กเริ่มเบะปาก อารมณ์แปรปรวนเดี๋ยวก็ร้อนแล้วก็หนาวบอกไม่ถูก

“ส้มหวาน”

“พี่กอด- กอดเราให้แน่นๆ ได้มั้ย”

เสือไม่พูดอะไรแค่ดึงตัวเธอเข้ามากอด ทั้งคู่เปียกปอนอยู่ในอ่างน้ำแต่กลับรู้สึกอุ่นซ่านเข้ามาในความรู้สึก

“พี่เสือ... กอดเราให้แน่นหน่อยสิคะ”

“ก็กอดอยู่ แน่นกว่านี้หายใจไม่ออกแล้ว”

“อือ... อุ่นจัง”

ส้มหวานขยับตัวซุกอกเขาเหมือนหาที่อบอุ่น ทำเอาเขานั่งตัวเกร็งไม่กล้าขยับเยอะกับท่าทางที่แนบชิดกับทุกส่วน มันส่งผลอันตรายกับบางอย่างที่ดุร้ายได้กางเกงยีนส์

ท่องไว้ว่าน้องเพื่อนอย่าเสี้ยนกามจนกู่ไม่กลับ...

ส้มหวานเดินเข้าโรงอาหารด้วยสีหน้าไม่สู้ดี เมื่อคืนเธอมึนเบลอไปทั้งหัว ความทรงจำขาดหายไปบางช่วงด้วย แต่ยังไม่ทันเดินไปไหนเจ้าหญิงก็วิ่งแจ้นมาเกาะแขน

“วันนี้ทำผมน่ารักจัง ไปกินข้าวกันมั้ยต้าวจ้ม”

“อื้ม เรากำลังจะไปโรงอาหารพอดีเลย”

เจ้าหญิงยิ้มรับจนตาหยีลง ก่อนจะควงแขนส้มหวานไปนั่งที่โต๊ะอาหาร แตงโมนั่งอยู่ก่อนแล้วโบกมือทักทายทั้งคู่

“เมื่อคืนพี่แทนทำอะไรแกหรือเปล่า ฉันโดนพวกพี่เต้กันตัวไว้ไม่ให้เข้าไปหาแก เขาบอกว่าแกนัดพี่แทนไว้แล้ว” แตงโมกระเถิบตัวเข้าไปกระซิบถามส้มหวานทันที

“เราเปล่านะแตงโม ไม่ได้นัดพี่แทนไว้ แต่เมื่อคืนเรารู้สึกมึนๆ รู้ตัวอีกทีก็โดนลากออกไปแล้ว”

“อ้าว นี่แกไม่ได้นัดพี่แทนเอาไว้หรอกเหรอ”

“เปล่าสักหน่อย”

“แล้วนี่พี่มันทำอะไรแกหรือเปล่า” แตงโมจับแขนเพื่อนพลิกไปมาเพื่อดูร่องรอยฟกช้ำแต่ไม่พบ

“เปล่า พี่เสือมาช่วยไว้น่ะ ไม่งั้นคงเกิดเรื่องแย่แน่” เธอยิ้มบางๆ แต่ดูประหม่า ตื่นมาเขาก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว

“มีอะไรกันหรือเปล่า หน้าเครียดเชียว” เจ้าหญิงฉีกยิ้มมองทั้งคู่ที่มีสีหน้าเคร่งเครียด

“เมื่อคืนเราไปดื่มกับแตงโมแล้วอยู่ๆ ก็มึนหัวทั้งตัวมันร้อนๆ ยังไงก็ไม่รู้”

“โดนวางยาหรือเปล่า”

“วาง... วางเหรอ”

ส้มหวานเบิกตาโตด้วยความคาดไม่ถึง แตงโมเองก็ขยับตามองเจ้าหญิงแต่ไม่แสดงความคิดเห็นอะไร

“อาการเหมือนโดนวางยาเลย ไปเที่ยวที่อโคจรก็ต้องระวังนะส้มหวาน พวกไม่หวังดีมันเยอะมากเลยนะ”

“นั่นสิ ตื่นเช้ามาเราจำอะไรไม่ค่อยได้ด้วย”

“แล้วรู้ตัวคนทำหรือเปล่า” เจ้าหญิงถามต่อ แต่สายตาหันไปมองแตงโต ก่อนจะฉีกยิ้มหวานให้อีกฝ่ายไป

“ไม่รู้สิ เราก็นั่งแค่ที่โต๊ะ แต่ไปเข้าห้องน้ำแปปเดียวเอง”

“จังหวะไปเข้าห้องน้ำนั่นแหละอันตรายมาก”

ใบหน้าจิ้มลิ้มพยักหน้ารับ เธอตั้งใจฟังแล้วเก็บข้อมูลไว้ทันที เจ้าหญิงดูมีประสบการณ์และไม่กลัวคนเหมือนเธอเลย

“ทีหลังกลับออกมาจากห้องน้ำแล้วใช้แก้วใหม่นะ เราไม่มีทางรู้หรอกว่าใครหวังดีหรือตอแหลตลบตะแลง”

“อื้อ ครั้งหน้าเราจะระวังนะเจ้าหญิง”

“วันหลังถ้าอยากไปร้านเหล้าไปกับเราก็ได้ รับรองเลยว่าไม่มีอันตรายมาถึงตัวแน่นอน”

“เอ่อ ขอบใจนะเจ้าหญิง”

เจ้าหญิงยิ้มรับอย่างจริงใจ แต่สายตาส้มหวานดันไปสะดุดกับร่างสูงของเสือแทน

เขากำลังยืนคุยกับสาวสวยดีกรีอดีตดาวบริหารปีสาม ทั้งคู่คุยกันอย่างสนิทสนมและแตะเนื้อต้องตัวอย่างเคยชิน ส้มหวานที่เห็นแบบนั้นก็ใจแป้วบอกไม่ถูก

“ของดีวิศวะใครก็อยากลองเนอะ ว่ามั้ย” เจ้าหญิงหันไปตามสายตาส้มหวาน แล้วก็ป้องปากกระซิบกระซาบ

“อื้ม เราก็คิดแบบนั้น” ส้มหวานยิ้มบางๆ ส่งกลับไป

“แล้วไม่คิดจะลองของดีวิศวะหน่อยหรือไง”

“หื้อ”

“พี่เสือก็อยู่ใกล้ตัวส้มหวานจะตายไป...”

คนหน้าสวยผสมโรงอย่างออกรสชาติ แต่ยอมรับว่าคำพูดของเธอทำให้ส้มหวานฉุกคิดหนักเลยทีเดียว

“ถ้าส้มหวานจีบตัวท็อปวิศวะติดก็ดูไม่เนิร์ดอีกแล้วล่ะ”

“จะ- จริงเหรอเจ้าหญิง”

“จริงสิ ถ้าได้เปิดตัวเป็นแฟนตัวจริงของพี่เสือนะ รับรองว่าใครก็ต้องมองว่าส้มหวานเด็ดมากแน่ๆ”

ส้มหวานงุดหน้าลงจนคางชิดอก พลางยกมือขึ้นดันกรอบแว่นเล็กน้อย

ผู้หญิงของเสือร้ายวิศวะดีกรีไม่ธรรมดาสักคน เธอไม่รู้จะเอาอะไรไปล่อเสือออกจากถ้ำเลย อีกอย่างเขาไม่เคยเปิดตัวแฟนอย่างที่เจ้าหญิงบอกด้วย

“มีไม้เด็ดก็งัดมาเลย... ลงสนามจีบตัวท็อปนี่แหละคุ้ม”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • วิศวะเสือร้ายพ่ายรักยัยเฉิ่มเนิร์ด   ตอนที่ 15 หงายการ์ดงอนกลับ

    เสือขับรถจี๊ปลูกรักไปรับส้มหวานที่คอนโดมามหาวิทยาลัยแต่เช้า ตั้งแต่วันที่ทั้งคู่มีอะไรกัน เสือก็คอยตามรับส่งส้มหวานอยู่ตลอด แต่ปกปิดเรื่องความสัมพันธ์นี้ไว้ไม่ให้สิงห์รู้เขาจอดรถหน้าตึกคณะเธอ ก่อนที่จะโน้มตัวไปปลดเข็มขัดนิรภัยให้ แล้วกระตุกแขนอีกฝ่ายให้เข้ามาใกล้ จนเธอตกใจผงะถอยไปเล็กน้อย“เย็นนี้ขอไปนอนเล่นห้องเธอได้มั้ย” เขาทำหน้าอ้อนอย่างมีหวัง แต่ก็ถูกดับฝันกลางวันในทันที“ไม่ได้ค่ะ เราต้องอ่านหนังสืออีกแล้ว”“จะอ่านหนังสืออีกแล้วเหรอไอ้หมวยจิ๋ว”ส้มหวานพยักหน้ารับหงึกหงัก แววตาเธอไร้เดียงสาและดูมุ่งมั่นกับการอ่านหนังสือมาก จนใครบางคนเริ่มจะหงุดหงิดหนังสือทุกเล่มที่เธอหยิบอ่านแล้ว“มันใกล้จะสอบมิดเทอมแล้วนี่คะ เราไม่อยากรู้สึกผิดทีหลังถ้าทำได้ไม่เต็มที่พอ”

  • วิศวะเสือร้ายพ่ายรักยัยเฉิ่มเนิร์ด   ตอนที่ 14 ติดพันเด็กเนิร์ด

    สิงห์มานอนเล่นแค่ครึ่งชั่วโมง เห็นพิมพ์ข้อความยุกยิกอยู่สักพักก็ลุกออกไป ไม่มีคำลาจากเพื่อนรักเลยสักคำเดียวเสือนั่งเขย่าขาที่โต๊ะกับข้าวตั้งนาน พออีกฝ่ายออกไปเขาก็รีบเดินเข้าห้องไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้าทันที“ส้มหวาน...”ร่างของเธอตกลงมาชนอกเขา ในสภาพที่เนื้อตัวชื้นไปด้วยเหงื่อเปียกโชก เธอมึนเบลอเพราะอากาศในตู้เสื้อผ้ามันไม่ถ่ายเท ถ้าเขามาช้าอีกนาทีเดียวน่าจะเป็นลมแล้ว“หมวยจิ๋ว”“อือ...”“ไหวปะเนี่ย”เขาจับแก้มนุ่มนิ่มของเธอเพื่อเรียกสติ ส้มหวานปรือตาขึ้นมองก่อนจะชูนิ้วขึ้นมาว่ายังไหวอยู่“ไอ้สิงห์มันก็โผล่มาถูกเวลาจริงๆ เลยว่ะ” เสือช่วยพยุงตัวเธอให้ลุกขึ้น เขาใช้มือเกลี่ยผมที่ปิดหน้าเธอออกให้“พี่สิงห์ไปแล้วเหรอคะ” เธอเงยมองคนตัวสูงกว่าตาแป๋ว“มันไปเมื่อกี้นี้เอง มีหนังยางมัดผมมั้ย” เขาใช้มือสางเส้นผมเธอไปไว้ข้างหลัง จับรวบให้ไม่รกหน้ารกตา“แล้วราเมงเรายังอยู่มั้ยพี่เสือ”“ยังจะห่วงกินอีกหรือไง”“ก็เรากินหมูชาชูไปชิ้นเดียวเอง”ส้มหวานมุ่นคิ้วทำหน้างอ เรื่องของกินเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับเธอ ราเมงของโปรดเพิ่งจะซดไปไม่กี่คำเอง“ยังอยู่เท่าเดิม แต่เดี๋ยวอุ่นร้อนให้”“จริงเหรอคะ ขอบคุณค่ะ”

  • วิศวะเสือร้ายพ่ายรักยัยเฉิ่มเนิร์ด   ตอนที่ 13 กกน้องสาวเพื่อนทั้งวัน

    ช่วงสายๆ ของวันราวสิบโมงกว่าที่เสือพึ่งตื่น แต่ส้มหวานตื่นมานั่งจ้องเขาตั้งแต่สิบห้านาทีก่อนแล้ว“ตื่นมาก็ทำหน้างอเลยเหรอ”“มีสาวๆ ทักพี่มาเต็มเลยค่ะ”แค่ได้ยินคำว่าสาวๆ ทักมา เสือก็ตื่นเต็มตาแทบสร่างจากความงัวเงีย เขายันตัวลุกขึ้นนั่งมองส้มหวานที่ทำหน้าน้อยใจใส่ ถึงปากไม่พูดแต่สีหน้าชัดเจนยิ่งกว่าอีก“ทักมาแล้วยังไงต่อ จะให้พี่ตื่นมาตอบเหรอ” เขาเลิกคิ้วขึ้นถามกลับ ก่อนจะใช้สายตามองเธอที่นั่งคว่ำขาเป็นรูปตัวเอ็ม“แล้วไม่ตอบเหรอคะ พี่ฝ้ายดาวบริหารปีสามเชียวนะ”“ตอบทำไม ตัวจริงอยู่นี่”ร่างบางถูกเสือดึงเข้าไปสวมกอด เขาฝังปลายจมูกสูดลมที่ลำคอเธออย่างหลงใหลการได้เป็นผู้ชายคนแรกของส้มหวาน มันทำให้เสือรู้สึกดีแทบบ้า กร

  • วิศวะเสือร้ายพ่ายรักยัยเฉิ่มเนิร์ด   ตอนที่ 12 ยังไม่มีสถานะ

    เช้าวันต่อมาส้มหวานลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก แค่เธอขยับตัวก็รู้สึกปวดร้าวไปถึงสะโพกกับภาพที่โดนเขากระแทกไม่ยั้ง สุดท้ายก็หมดแรงนอนซุกอยู่ในอ้อมกอดอุ่นของเสือเธอปวดปัสสาวะก็เลยค่อยๆ กระถดตัวลงจากเตียงไปเข้าห้องน้ำ แต่พอนั่งลงบนชักโครกเท่านั้นแหละ อาการแสบจี๊ดก็เล่นงานในจุดที่เพิ่งจะช้ำในมาทันที“ยังจุกอยู่เลย...” เธอว่าแล้วยกมือกุมหน้าท้องไว้พอทำธุระเสร็จก็ค่อยๆ ย่องออกจากห้องน้ำ ในสภาพที่เดินขาถ่างหุบชิดกันไม่ไหว พลันใบหน้าก็ร้อนแทบไหม้เมื่อเห็นเสือนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงภาพมันตอกย้ำว่าเธอเพิ่งจะเสพสุขกับเขาไป ชายหนุ่มรุ่นพี่ที่เธอเคารพกลายเป็นคนสอนเซ็กส์ส่วนตัวไปแล้วครืนแสงจากหน้าจอมือถือเขาสว่างวาบ มันสั่นอยู่บนหัวเตียงดึงความสนใจจากส้มหวานให้เดินไปมอง‘ฝ้าย’ชื่อของหญิงสาวดีกรีดาวบริหารปรากฏเด่นหรา ส้มหวานที่เสียมารยาทยืนมองไม่ได้กดรับ สั่นอยู่สักพักสายก็ตัดไปแล้วมีข้อความจากอีกฝ่ายส่งมาแทนฝ้าย : “คืนนี้อยากเจอเสืออีกจังเลย”“อยากเจอเหรอ...”เธอเม้มปากเข้าหากัน รู้สึกชาในอกแปลกๆ กับข้อความที่ดูจะสนิทสนมกันเป็นพิเศษแต่ส้มหวานยังไม่คิดน้อยใจ เธอคลานขึ้นเตียงในสภาพที่สวมเสื้อยืดตั

  • วิศวะเสือร้ายพ่ายรักยัยเฉิ่มเนิร์ด   ตอนที่ 11 เสือจะกินผลไม้

    “อื้อ!”ส้มหวานหวีดร้องในลำคอแล้วกอดเสือแน่น จังหวะที่แก่นกายลำโตกดแทรกแล้วสอดลึกเข้าไปถึงผนังอ่อนนุ่มด้านในเธอกลั้นหายใจไปชั่วขณะ เนื้อตัวกระตุกเกร็งด้วยความเสียวที่แตกซ่าน ก่อนจะลืมตารับสัมผัสจูบจากเสือที่โฉบริมฝีปากลงมาเขากดแช่แก่นกายไว้ในร่องรูคับแคบ ใช้จูบปลอบประโลมแล้วก็หลอกล่อให้เธอไม่เกร็ง“ขยับนะ”“อื้อ...”“หายเจ็บยัง”ส้มหวานไม่ตอบ แต่สบตาเขาอย่างอ้อนๆ ทำเสืออดกลั้นไม่ไหวเริ่มขยับซอยสะโพกเข้าใส่ทันทีเสือยันแขนลงบนที่นอนข้างลำตัวเธอ คนใต้ร่างก็ยกแขนคล้องลำคอเขาแล้วสบตาขณะที่เอาไปด้วย“ฮึก” เธอเบ้หน้าเสียวแล้วเกร็งหน้าท้องหนักคนด้

  • วิศวะเสือร้ายพ่ายรักยัยเฉิ่มเนิร์ด   ตอนที่ 10 จัดต่ออารมณ์ค้าง

    เสือซิ่งเจ้ารถจี๊ปคันโปรดมิดไมล์เพื่อกลับคอนโดเขา ที่ไม่ไปคอนโดส้มหวานเพราะระยะทางมันไกลกว่า เขาปวดหนึบหัวล่างจนลามขึ้นไปตึงที่ขมับหัวบนส้มหวานสติหลุดลอยตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว เธอตัวเบาแล้วก็ตัวชาดิกกลายเป็นรูปปั้นหินที่ถูกเขาหิ้วอย่างง่ายดายแต่พอโดนเขาลากจูงเข้ามาถึงกลางห้อง ส้มหวานกลับยื้อแรงเอาไว้ไม่ให้เขาลากเข้าห้องนอนไปกินตับซะก่อน“มาถึงขนาดนี้แล้วจะปฏิเสธเหรอ” เสือหันมาขมวดคิ้วใส่เธอที่ยืนนิ่งไม่ยอมขยับ“ไหนบอกว่าชุดนี้ไม่น่ารักไงคะ”“ก็ไม่น่ารักเลยจะถอดนี่ไง”คนตัวเล็กหน้ามุ่ยแล้วยู่ปากไม่พอใจ แต่ก็ทำได้แต่งุดหน้าเก็บความน้อยใจนี้ไว้ลำพัง เสือกระตุกแขนเธอเข้าไปประชิดแผ่นอกกำยำ ก่อนจะถอดเสื้อช็อปที่คลุมร่างเธอออก“อย่าหาใส่ชุดแบบนี้อีก เข้าใจมั้ย”“อื้อ วันหลังเราไม่ใส่แล้วค่ะ”ส้มหวานน้อยใจจนไม่อยากมองหน้าเขา เธอเอาแต่หลบสายตาแล้วก็เบะปากจะร้องไห้รอมร่อเสือจับปลายคางเธอให้เงยขึ้นมอง อีกฝ่ายหลบตาดื้อดึงต่อต้านไม่ยอมเชื่อฟัง จนเขาต้องใช้วิธีโฉบริมฝีปากจูบเธอเพื่อเรียกร้องความสนใจ“พี่เสือ...”เธอสบตาเขาที่เป็นประกายวาบหวาม ก่อนจะถูกเขาอุ้มช้อนตรงไปยังเตียงนอนด้านในเขาวางเธอน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status