เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 14
บทล่าสุด
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 350
พอพูดจบ เฝิงมู่หลานออกจากห้องรับแขกความจริงใช่ว่านางจะไม่รู้ฐานะของตนเอง เพียงแต่เมื่อคิดว่าฉู่หนิงกำลังจะแต่งงานกับเสิ่นหว่านอิ๋ง ภายในใจนางหึงหวงอย่างมากจงใจหาข้ออ้างตามเสิ่นหว่านอิ๋งมาด้วย ก็เพื่ออยากอยู่กับฉู่หนิงให้นานขึ้นเท่านั้นแต่ตอนนี้เมื่อเห็นท่าทางเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยของฉู่หนิงและเสิ่นหว่านอิ๋ง ในใจนางทรมานยิ่งกว่าไม่สู้จากมา ไม่เห็นจะได้ไม่ต้องรกตา!เสิ่นหว่านอิ๋งไม่ได้รั้งไว้ นางรู้ว่าฉู่หนิงพานางมาที่นี่ต้องมีธุระแน่นอนเป็นไปตามคาด ฉู่หนิงยิ้มแล้วเดินมาข้างกาย จับมือนางแล้วเอ่ยขึ้น “ในที่สุดก็มีเวลาสำหรับพวกเราสองคนแล้ว”เสิ่นหว่านอิ๋งเคยชินกับการถูกฉู่หนิงจับมือ ครั้งนี้จึงไม่หน้าแดง“ท่านพาข้ามา คงไม่ใช่แค่เรื่องให้ข้ารับผิดชอบงานแต่งหรอกนะ?”“ไม่ใช่แน่นอน!”ฉู่หนิงพาเสิ่นหว่านอิ๋งไปนั่งลง แล้วยิ้ม “นอกจากเรื่องงานแต่ง ทางปิงโจวก็ต้องให้เจ้าช่วย”เสิ่นหว่านอิ๋งส่ายหน้าเบาๆ “ข้ารู้อยู่แล้วว่าท่านไม่หวังดี เงื่อนไขของท่านในคืนนี้เท่ากับเปลี่ยนปิงโจวให้กลายเป็นพื้นที่ของตัวเอง อยากปกครองทางโน้นให้ดี ถ้าไม่มีตัวเลือกที่เหมาะสมคงไม่ได้”หยุดไปครู่หนึ่ง นา
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 349
จวนอ๋องฉู่แสงไฟภายในห้องรับแขกกระพริบ กลิ่นชาอบอวล ทำให้จิตใจผ่อนคลายฉู่หนิงนั่งตรงตำแหน่งประธานจิบชาร้อนหนึ่งคำ ถึงได้รู้สึกว่าร่างกายอบอุ่นไม่น้อย อาการมึนเมาเมื่อครู่ก็ตื่นขึ้นมาบ้างย่างเข้าเดือนสิบเอ็ดแล้ว อากาศเริ่มเย็นลง ฉู่หนิงกลัวเสิ่นหว่านอิ๋งหนาว จึงอดยิ้มไม่ได้ “หว่านอิ๋ง ดื่มชาร้อนอุ่นร่างกายสักถ้วย”เสิ่นหว่านอิ๋งพยักหน้า ยกถ้วยน้ำชาดื่มหนึ่งคำใครจะไปคิดว่ายามนี้ เฝิงมู่หลานที่อยู่ข้างกันกลอกตา “ทำไม ให้แค่หว่านอิ๋งดื่มชา ไม่ให้คุณหนูอย่างข้าดื่มหรือ?”ฉู่หนิงปวดหัวไม่น้อยก้างขวางคอชิ้นโตอยู่ตรงนี้เกะกะเหลือเกิน ข้าอยากพัฒนาความสัมพันธ์กับหว่านอิ๋งอีกขั้น ก็ยังไม่มีโอกาสทว่า หากจัดการหญิงป่าเถื่อนอย่างเฝิงมู่หลานได้ไม่ดี เกรงว่าข้าคงไม่มีวันสงบสุขฉู่หนิงวางถ้วยน้ำชาลง แล้วยิ้มเจื่อน “ข้าแค่เป็นห่วงร่างกายหว่านอิ๋งจะหนาว คุณหนูเฝิงเจ้าวรยุทธ์สูงส่ง ย่อมไม่กังวลเรื่องนี้แต่ชานี่ก็เป็นชาที่ดีจริงๆ หากคุณหนูเฝิงสนใจก็ลองชิมดูสักคำ”เฝิงมู่หลานกลับทำเสียงฮึดฮัด “ข้าไม่สนใจชาของเจ้าหรอก!”มุมปากฉู่หนิงกระตุก ทำหน้าหมดคำพูดเจ้าว่าข้าไม่ให้เจ้าดื่ม พอตอนนี้ให
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 348
เอาอีกแล้ว!โรคแคลงใจที่องค์รัชทายาทสืบทอดมาจากฮ่องเต้!หลิงเฟยเยียนสีหน้ามืดครึ้ม บนใบหน้างดงามปรากฏแววโกรธ “ฉู่หนิงเพิ่งกลับเมืองหลวง หม่อมฉันจะไปมีอะไรกับเขาได้อย่างไร?”องค์รัชทายาทชะงักถูกต้อง ฉู่หนิงเพิ่งกลับมา เป็นไปไม่ได้ที่จะมีเวลามาหาหลิงเฟยเยียนหรือข้าคิดมากเกินไป?องค์รัชทายาทที่หายโกรธถึงได้ปล่อยมือหลิงเฟยเยียน สูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามให้ตัวเองสงบลง“ข้าวู่วามไปเอง เจ้าฉู่หนิงนั่นน่าชังยิ่งนัก ถึงขนาดโต้แย้งข้าต่อหน้าธารกำนัล!”องค์รัชทายาทมองข้อมือหลิงเฟยเยียนแวบหนึ่ง แสร้งเอ่ยอ่อนโยน “มือเจ้าไม่เป็นไรนะ?”ขณะที่พูด เขาอยากเข้าไปตรวจดูแต่ใครจะคิดหลิงเฟยเยียนถอยหลังสองก้าว เอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา “หากองค์รัชทายาทไม่มีเรื่องอื่น หม่อมฉันขอตัวก่อน”พูดจบก็ไม่รอองค์รัชทายาทตอบ หันหลังจากไปทันทีองค์รัชทายาทยื่นมือออกไปอยากเรียกหลิงเฟยเยียนไว้ แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่เมื่อครู่เขากระทำต่อนาง ก็ไม่รู้จะเริ่มเอ่ยปากอย่างไร ได้แต่ทนดูหลิงเฟยเยียนจากไปต่อหน้าต่อตาหญิงชั้นต่ำผู้นี้ ถึงขนาดกล้าชักสีหน้าใส่ข้าเชียวหรือ!ฮึ หากไม่เห็นแก่บิดาของเจ้าที่ยังมีประโยชน์ต่อข้า จะป
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 347
ฉู่หนิงได้รับสิทธิ์ในการปกครองตนเองที่เขาอยากได้จากฮ่องเต้แล้ว จึงเตรียมจากไป แต่องค์รัชทายาทกลับหาเรื่องเหล่าขุนนางที่อยู่ตรงนี้ก็ไม่ไปแล้ว แต่ละคนล้วนกำลังรอดูละครฉากเด็ดยิ่งองค์ชายอื่นๆ ยิ่งเผยสีหน้าเพลิดเพลิน อยากให้องค์รัชทายาทลงมือกับฉู่หนิงเหลือเกินแม้จะไม่ทำให้ฉู่หนิงถึงตายทันที แต่ลดทอนอำนาจและชื่อเสียงของฉู่หนิงน่าจะได้ศึกนี้ทำให้ชื่อเสียงฉู่หนิงโด่งดัง อยู่เหนือองค์ชายทุกคน ทำให้พวกเขาไม่สบอารมณ์อย่างยิ่งจำเป็นต้องลดทอนชื่อเสียงของฉู่หนิง พวกเขาถึงจะผงาดขึ้นมาได้!ขณะที่ทุกคนรอดูละครฉากเด็ด ฉู่หนิงเลิกคิ้ว หันมององค์รัชทายาท“ท่านพี่องค์รัชทายาท ความจริงน้องมีเรื่องหนึ่งที่ไม่กระจ่าง ขอท่านพี่องค์รัชทายาทโปรดชี้แนะด้วย”องค์รัชทายาทแค่นหัวเราะ สองมือไพล่หลัง ทำหน้าเย่อหยิ่ง “เรื่องที่ทำให้น้องสิบแปดไม่กระจ่าง ข้าอยากรู้นัก”ฉู่หนิงชี้นิ้วไปที่หลิงเฮ่าหรานท่ามกลางเหล่าขุนนาง เอ่ยเสียงเรียบ “เสนาบดีกรมอาญาคือใต้เท้าหลิง ท่านพี่องค์รัชทายาทไม่ได้ดูแลกรมอาญา เหตุใดท่านจึงมักจะทำงานแทนกรมอาญา?”“ข้า...” องค์รัชทายาทกำลังจะอธิบายฉู่หนิงยิ้มแล้วพูดขัดขึ้น “ท่านพี่อ
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 346
ฮ่องเต้เลิกคิ้ว มององค์รัชทายาทแวบหนึ่งเรายังไม่เอ่ยปาก เจ้ารีบร้อนอะไร?องค์รัชทายาทหดคอ ชั่วขณะนั้นไม่กล้าพูดสิ่งใดนิสัยฮ่องเต้ก็เป็นเช่นนี้ เมื่อครู่ยังยิ้มแย้ม แต่ปุบปับก็อาจโกรธเคือง อย่างไรระวังไว้ก่อนดีกว่าโชคดีที่ฮ่องเต้ไม่ได้จ้ององค์รัชทายาทตลอด หันมองฉู่หนิง แล้วเอ่ยเสียงเรียบ “เงื่อนไขของเจ้า เราสามารถรับปาก”ฉู่หนิงตาลุกวาวทว่าต่อมาฮ่องเต้กลับส่ายหน้า “แต่สิบปี นานเกินไป!”หลังหยุดไปชั่วครู่ ฮ่องเต้ยื่นฝ่ามือขวาออกมา แล้วเอ่ยเชื่องช้า “เอาอย่างนี้ เราให้เวลาเจ้าห้าปี ว่าอย่างไร?”ฉู่หนิงหน้าเศร้า “ห้าปีน้อยเกินไปแล้ว เสด็จพ่อ พระองค์ก็ต่อรองโหดเกินไปแล้วกระมัง หั่นครึ่งเช่นนี้ได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ?”“แต่ในเมื่อเสด็จพ่อเอ่ยปาก กระหม่อมก็ต้องให้เกียรติพระองค์ เอาอย่างนี้ แปดปี แปดปีเป็นอย่างไรพ่ะย่ะค่ะ?”ทั้งสองต่อรองกันไปมาเหล่าองค์ชายและเหล่าขุนนางรอบข้างต่างตะลึงนี่เป็นเรื่องใหญ่ของบ้านเมือง ไฉนทั้งสองจึงทำตัวเหมือนแม่ค้าตลาดสดซะอย่างนั้น?ท่ามกลางสายตาประหลาดใจของทุกคน ฮ่องเต้เลิกคิ้ว “แปดปีหรือ? นานไปหน่อย เอาอย่างนี้ เรากับเจ้าถอยกันคนละหนึ่งก้าว เจ็ดปี
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 345
“เงื่อนไขหรือ?”ฮ่องเต้ตะลึงเรามอบอำนาจทางทหารให้เจ้า เจ้ายังยื่นเงื่อนไขกับเราหรือ?หรืออำนาจทางทหารของต้าฉู่ตกต่ำจนถึงขั้นนี้แล้ว?“ถูกต้อง หากเสด็จพ่อยอมรับเงื่อนไขของกระหม่อมได้ กระหม่อมถึงจะกล้ารับช่วงทหารแนวหน้า ไม่อย่างนั้นกระหม่อมยอมถูกพระองค์ตำหนิก็จะทิ้งตราอาญาสิทธิ์ไว้พ่ะย่ะค่ะ!”ท่าทางของฉู่หนิงหนักแน่น ขณะกล่าว ตราอาญาสิทธิ์ในมือถูกเขาวางไว้บนโต๊ะมุมปากฮ่องเต้กระตุก ในใจไม่ค่อยสบอารมณ์องค์รัชทายาทข้างกันสังเกตเห็นสีหน้าผิดปกติของฮ่องเต้ จึงอดไม่ได้ต้องหรี่ตา ทั้งมีความแปลกใจแวบผ่านหากคืนนี้ไม่ให้ฉู่หนิงรับตราอาญาสิทธิ์ไป เสด็จพ่อต้องเลือกให้ข้าหรือหนึ่งในท่ามกลางองค์ชายอื่นรับตราอาญาสิทธิ์เอาไว้ ถึงยามนั้น เรื่องยุ่งยากกลับมาตกอยู่ที่ข้าไม่ได้ ต้องทำให้ฉู่หนิงรับตราอาญาสิทธิ์ไว้“เสด็จพ่อ น้องสิบแปดเพิ่งชนะศึกกลับมา อย่างไรลองฟังเงื่อนไขของเขาก่อนดีกว่าพ่ะย่ะค่ะ”องค์รัชทายาทยิ้มอย่างประนีประนอม “หากเงื่อนไขของน้องสิบแปดมีเหตุผล ทางราชสำนักจะพิจารณาอย่างเหมาะสม”ใครก็รู้ว่าฮ่องเต้รักหน้าตา หากไม่ให้ทางลงแก่ฮ่องเต้ ฮ่องเต้คงไม่ยอมรับปากโดยง่ายองค์ชายอื่น
บางทีคุณอาจจะชอบ
เจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา663 viewsรัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง205.1K viewsองค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน
ใบไม้ร่วงในเมืองร้าง168.3K viewsองค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
เหลียงซานเหลากุ่ย360.9K viewsย้อนเวลาป่วน...ฉางอัน
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค664 viewsผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา886 viewsข้ามภพไป-กลับ แบบฉบับของชิงชิง
ไป๋เหลียนฮวา235 viewsเจาะเวลาหาบูเชคเทียน
ไป๋เหลียนฮวา49 views
