พวกที่ชอบประจบสอพลอ อาจถูกผลประโยชน์ต่าง ๆ ซื้อใจได้ง่ายนักคิดถึงตรงนี้ ฉู่หนิงก็ไม่ได้บังคับให้ไช่ซิงเฉาแสดงความภักดีต่อเขา เพียงพยักหน้าเอ่ยยิ้ม ๆ ว่า“ใต้เท้าไช่ไม่เสียทีที่เป็นขุนนางผู้มีความสามารถของราชวงศ์ ได้ยินคำนี้แล้ว ข้าก็วางใจ!”ฉู่หนิงเว้นช่วงเล็กน้อย ก่อนเอ่ยต่อว่า “แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเล็ก เพื่อความปลอดภัย ข้าจะให้แม่ทัพจ้าวอวี่อยู่ประจำการที่นี่ก่อน รอจนสถานการณ์ในพื้นที่สงบลง แล้วค่อยเรียกเขากลับไปเมืองหลวง”อย่างไรเสีย เขาก็มิใช่คนสนิทของตน ใครก็ไม่อาจรับประกันได้ว่าไช่ซิงเฉาจะทำตามที่พูดจริง ๆ ยังต้องเฝ้าดูไปอีกสักระยะช่วงเวลานี้ ให้จ้าวอวี่นำกำลังส่วนหนึ่งประจำการที่นี่ ด้านหนึ่งเพื่อสังเกตไช่ซิงเฉา อีกด้านก็เพื่อดูแลการค้ากับแคว้นต้าโจวไช่ซิงเฉาย่อมเข้าใจในเรื่องนี้ดี แต่ไม่พูดอะไร เพียงคำนับแล้วกล่าวว่า “มีแม่ทัพจ้าวประจำการอยู่ในเมืองตุนหวง ที่แห่งนี้ย่อมปลอดภัยยิ่งขึ้น”ฉู่หนิงหัวเราะลั่น ลุกขึ้นเดินไปหาไช่ซิงเฉา ตบไหล่เขาเบา ๆ พลางกล่าวปลอบว่า “ใต้เท้าไช่ไม่ต้องคิดมาก ข้าทำเช่นนี้ก็เพื่อความปลอดภัยของชายแดนเช่นกัน”เขาเหลือบมองฟ้าด้านนอก แล้วพูดต่อว่า
เมื่อฮ่องเต้หญิงเสด็จออกไป ฉู่หนิงถึงได้ถอนหายใจโล่งอกแม้เมื่อครู่เขาจะทำพูดจาหนักแน่น ทำท่าทางมั่นใจต่อหน้าฮ่องเต้หญิง แต่แท้จริงแล้วในใจก็หวั่นอยู่ไม่น้อยนั่นคือฮ่องเต้หญิงเชียวนะ หากถึงขั้นแตกหักกันจริง ๆ ใครจะไม่กลัวเล่า?“จ้าวอวี่!”“ท่านอ๋อง!”“สั่งการหร่านหมิง ให้เขานำกองทัพพักผ่อนสามวัน แล้วสามวันถัดไปยกทัพกลับปิงโจว!”ฉู่หนิงออกคำสั่งทันที “ไปเชิญเจ้าเมืองไช่มา ข้ามีเรื่องสำคัญจะหารือ”“พ่ะย่ะค่ะ!” จ้าวอวี่รับคำ แล้วรีบไปจัดการทันทีธุระในเมืองตุนหวงจัดการได้อย่างรวดเร็ว แม้แต่ฉู่หนิงเองก็ยังคาดไม่ถึงแต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน อย่างน้อยก็จะได้กลับเมืองหลวงไปพบเสิ่นหว่านอิ๋งเร็วขึ้นมีภรรยาสาวสวยอยู่บ้าน ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องคิดถึงกันบ้างแต่ก่อนไป เรื่องในเมืองตุนหวงยังต้องสะสางอีกเล็กน้อยที่นี่เป็นชายแดนระหว่างต้าฉู่กับต้าโจว หากจะค้าขายที่พอกหน้ากับต้าโจว เมืองนี้จะกลายเป็นเมืองการค้าที่ใหญ่ที่สุดผู้ที่ดูแลที่นี่ ต้องเป็นคนใกล้ชิดที่ตนไว้วางใจเท่านั้น!ไม่นาน ไช่ซิงเฉาที่ได้รับข่าวก็เข้ามาในห้อง“ข้าน้อยขอคารวะฉู่อ๋อง” ไช่ซิงเฉาผู้มีใบหน้าซูบผอมประสานมือคำนับ
“โอ้?”ภายในใจฉู่หนิงบังเกิดความยินดี แต่ภายนอกกลับแสร้งทำเป็นไม่ยี่หระ “เหตุใดท่านจึงเปลี่ยนใจง่ายนัก?”“อันที่จริง ข้ามองว่าแผนการของตัวเองสมบูรณ์แบบมาก พวกเรามามีลูกกันดีหรือไม่?”“หากได้มีลูกกับฮ่องเต้หญิงแห่งต้าโจวสักคนก็ถือเป็นเรื่องน่ายินดี”ฉู่หนิงว่าพลางเก็บหนังสือพันธมิตรขึ้นมา กล่าวด้วยความเหยียดหยามว่า “ฉีกหนังสือพันธมิตรทิ้งดีกว่า”ว่าจบก็ทำทีจะฉีกกระดาษสีหน้าของอู่จ้าวพลันเปลี่ยนไป ไม่รู้เช่นกันว่าไปเอาเรี่ยวแรงมาจากที่ใด จู่ ๆ ก็แย่งเอกสารไปจากมือฉู่หนิง จากนั้นกัดนิ้วตัวเองและลงนามด้วยโลหิตหลังจากลงนามในหนังสือพันธมิตรทั้งสองฉบับ อู่จ้าวถึงค่อยกล่าวเสียงเย็น “ตอนนี้เราไปได้หรือยัง?”ฉู่หนิงมีสีหน้าจนปัญญา “เฮ้อ ดูเหมือนท่านจะไม่อยากมีลูกกับข้าจริง ๆ น่าเสียดายยิ่งนัก”เขาพูดจบก็เอื้อมมือไปจับนิ้วที่กัดเป็นแผลของนาง ตามด้วยประกบนิ้วของตัวเองท่ามกลางสายตาประหลาดใจของนางครั้นเห็นปลายนิ้วตัวเองเปื้อนโลหิต ฉู่หนิงถึงค่อยเขียนชื่อของตัวเองลงไปในสัญญาอู่จ้าวรับหนังสือพันธมิตรที่ฉู่หนิงยื่นให้อย่างงุนงง ขมวดคิ้วว่า “เหตุใดเจ้าไม่เขียนด้วยเลือดตัวเอง?”ฉู่หนิงยัก
“ไม่ลงนาม?”ฉู่หนิงเบิกตาโพลงด้วยความประหลาดใจทั้งที่คิดมาอย่างถี่ถ้วน แต่ไม่คิดมาก่อนว่าอู่จ้าวจะไม่ยอมลงนามครานี้ยุ่งยากแล้ว หากอู่จ้าวไม่ลงนาม เขาก็ปล่อยนางไปไม่ได้และหากนางไม่ไป เขาก็อธิบายกับอู่ซือไม่ถูก!ฉู่หนิงร้อนใจขึ้นมาโดยพลัน “หากท่านไม่ลงนาม เช่นนั้นก็ต้องอยู่ที่นี่ตลอดไป!”อู่จ้าวจ้องเขม็งไปที่ฉู่หนิง “อยู่ที่นี่ก็ดีแล้วมิใช่หรือ? มีคนคอยปรนนิบัติ ดีกว่าอยู่นอกเมืองตั้งมาก”มุมปากฉู่หนิงกระตุกเขาคิดว่าตัวหน้าไม่อายพอแล้ว นึกไม่ถึงว่าฮ่องเต้หญิงจะหน้าไม่อายยิ่งกว่าเขาเสียอีกครานี้จะทำอย่างไร?หากไม่คิดหาวิธีมาทำให้นางลงนาม การเจรจาไม่เพียงจะล้มเหลว ที่สำคัญคือ การเอาแต่กักตัวฮ่องเต้หญิงไว้ที่นี่จะทำให้อู่ซือโมโหอย่างแน่นอนตอนนี้อู่ซือรู้แล้วว่าเขารู้ตัวตนของฮ่องเต้หญิง ถ้านางยังอยู่ที่นี่ต่อไป อู่ซือจะต้องคิดว่าเขาจงใจกักขังเมื่อถึงเวลานั้น อู่ซือคงยกทัพเข้าโจมตีเมืองตุนหวงอย่างสุดกำลัง!ไม่ได้ ต้องเกลี้ยกล่อมนางให้ลงนามให้ได้!ในเมื่อใช้ไม้อ่อนไม่ได้ เช่นนั้นก็ใช้ไม้แข็งฉู่หนิงกลอกตาไปมาก่อนจะหัวเราะเขาหัวเราะเสียงดังมาก ดังจนองครักษ์ด้านนอกได้ยิน
ถึงแม้เงื่อนไขสามข้อนี้จะไม่ได้เกินเลยมากนัก แต่มันก็ข้องเกี่ยวถึงราชวงศ์ต้าโจว ต้องให้ฮ่องเต้หญิงเห็นด้วยก่อนทว่าฉู่หนิงฟังแล้วกลับส่ายหน้าหัวเราะเบา ๆ “เกรงว่าตอนนี้จะไม่ใช่เวลาเข้าพบรองแม่ทัพอู่หมิง”อู่ซือมีสีหน้าไม่พอใจทันที “เพราะเหตุใด?”ฉู่หนิงยักไหล่ “ตอนนี้ดึกแล้ว ข้าเพิ่งจะให้คนนำมื้อเย็นไปส่งให้รองแม่ทัพ ทั้งยังให้สาวใช้เตรียมห้องอาบน้ำให้นาง”นี่เขามีน้ำใจขนาดนั้นเชียวหรือ รู้จักเตรียมสาวใช้ไว้ให้ฮ่องเต้หญิงด้วย?อู่ซือหรี่ตามองฉู่หนิงด้วยความสงสัย ราวกับต้องการจับผิดว่าเขาพูดจริงหรือไม่แต่ว่า ฮ่องเต้หญิงเดินทัพมาตลอดทาง เหนื่อยยากลำบาก ทั้งยังไม่กล้าอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะต้องปิดบังตัวตนที่นี่คือเมืองตุนหวง ปัจจัยแวดล้อมดีกว่าค่ายทหารนอกเมือง ให้ฮ่องเต้หญิงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่นี่จึงเป็นตัวเลือกที่ดีอู่ซือประสานมือคำนับเมื่อคิดถึงตรงนี้ “ขอบคุณฉู่อ๋องที่ช่วยดูแลรองแม่ทัพอู่หมิง ถ้าเช่นนั้น ข้าก็จะไม่ไปรบกวน เชิญฉู่อ๋องนำกระดาษ พู่กัน และจานฝนหมึกมาเถิด!”เงื่อนไขที่ตกลงกันเรียบร้อยย่อมไม่อาจเป็นเพียงคำพูดปากเปล่า จำเป็นต้องเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรฉู่หน
“ดูเหมือนแม่ทัพอู่จะรีบร้อนมาก”ฉู่หนิงมองอู่ซือที่มีใบหน้าเคร่งขรึม สีหน้ามีความเย้าหยอก “แต่ข้าไม่อยากคืนตัวนางเลย เพราะอย่างไรนางก็มีความสำคัญต่อราชวงศ์ต้าโจวมาก”“หากขาดนางไป มันก็มีความเป็นไปได้สูงที่ราชวงศ์ต้าโจวก็คงจะถูกชิงไป”อู่ซือตกใจดูแล้วฉู่หนิงน่าจะรู้ตัวตนของฮ่องเต้หญิงจริง ๆ มิเช่นนั้นก็ไม่มีทางกล่าวถ้อยคำเช่นนี้อู่ซือสูดหายใจเข้าลึก ๆ พยายามสงบสติอารมณ์ จากนั้นจ้องฉู่หนิงนิ่ง ๆ“เหตุใดฉู่อ๋องต้องแสร้งทำเป็นแสดงท่าทีด้วย? ในเมื่อข้ามาที่นี่ ย่อมต้องมีความจริงใจที่จะแก้ไขเรื่องนี้”“เชื่อว่าฉู่อ๋องคงไม่อยากสร้างความแค้นกับราชวงศ์ของเรา นี่ไม่เป็นผลดีต่อท่านและราชวงศ์ต้าฉู่เลย”“หากมีข้อเรียกร้องอันใดก็ว่ามาเถิด”เรื่องราวดำเนินมาถึงขั้นนี้ อู่ซือมีแต่ต้องยอมรับสถานะที่ตกเป็นรองอย่างไรฮ่องเต้หญิงก็อยู่ในกำมืออีกฝ่าย!ฉู่หนิงเห็นว่าได้จังหวะแล้วก็แสร้งทำเป็นลำบากใจ ถอนหายใจออกมายาว ๆ “เฮ้อ ในเมื่อแม่ทัพอู่พูดถึงขนาดนี้ หากข้ายังยืนกรานต่อไปอีกก็คงจะเสียมารยาท”“ความจริงแล้วข้ามีเงื่อนไขสามข้อ ข้อแรก ท่านต้องถอนกำลังพลออกจากดินแดนของพวกข้า”อู่ซือไม่ประหลาดใจ