"ผมจะยอมหมั้นกับผู้หญิงหิวเงินคนนั้น แต่มีข้อแม้ พ่อต้องนัดผู้หญิงคนนั้นให้ผม เพื่อทำความรู้จักกันก่อน"
" แกจะได้สิ่งที่แกต้องการ" คนเป็นพ่อตอบตกลงทันที เพราะมันเป็นเรื่องปกติ ที่เด็กทั้งสองจะต้องเจอกัน อธิบดีรีบจัดการส่งคนไปหาหญิงสาวที่บ้าน ก่อนจะพาเธอไปเตรียมความพร้อม เพื่อเจอลูกชายตัวดีของเขาในคืนนี้ ลิญาเดินย่างกรายลงมาจากบ้าน ด้วยท่าทีปกติ ก่อนจะสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เมื่อเห็นคนของอธิบดียืนเต็มบ้านไปหมด "มีอะไรรึเปล่าคะ" " นายท่านให้มาแจ้งว่า คุณสงครามต้องการพบคุณครับ รบกวนขึ้นรถไปกับเราด้วย" ลิญาเดินขึ้นรถขึ้นรถด้วยท่าทีมึนงง ก่อนรถลีนมูซีนคันหรูจะขับเคลื่อนออกจากบ้านด้วยความเร็ว และมุ่งหน้าเข้าสู่ห้างสรรพสินค้า ลิญามึนงงเล็กน้อย แต่ก็ยอมทำตามอย่างว่าง่าย " เชิญครับ" เรือนร่างเด็กสาวเดินเข้าชอปเสื้อผ้าแบรนด์หรูด้วยท่าทีเรียบนิ่ง นานแค่ไหนแล้วที่เธอนั้นไม่ได้เข้าชอปแห่งนี้ พนักงานในร้านต่างเนรมิตรเรือนร่างให้เธอสวยงามดังเดิม ก่อนลิญาจะเดินย่างกรายออกมาจากห้องแต่งตัว สร้างความตกตะลึงให้กับลูกน้องเป็นอย่างมาก ใช้เวลาเพียงไม่นาน ลิญาก็ถูกพาไปที่ร้านอาหารหรูใจกลางเมือง บนตึกหรูร่ายล้อมไปด้วยวิวทิวทัศน์ที่สวยงามของเมืองหลวง ลิญาค่อย ๆ เดินย่างกรายเข้าไปในร้านอาหาร ก่อนจะเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ลิญาค่อย ๆ ปรับโฟกัส ทั้งสอง ๆ ค่อย ๆ สบตากัน ลิญาจำได้ดีว่าเขาคือคนที่ขโมยจูบแรกของเธอไป สงครามเองก็จำเธอได้แม่น เพราะเธอคือผู้หญิงคนแรกที่เขาสนใจอย่างบอกไม่ถูก เพียงแค่ได้เจอหญิงสาวอีกครั้งก็ทำให้เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก และอยากขอบคุณคนเป็นพ่อ " ตั้งแต่เกิดมา เพิ่งเห็นพ่อทำดีก็เรื่องนี้" สงครามเอ่ยขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะจ้องมองเรือนร่างเด็กสาวด้วยแววตาหื่นกระหาย ****** บทนำสงครามคนหื่นมาแล้ววววว ฝากน้อง ๆ ด้วยนะคะ อย่าลืม !! กดหัวใจ + คอมเม้นท์ + เพิ่มเข้าชั้นให้ไรท์หน่อยนะคะ :)หลายวันผ่านไป...ลิญาเดินหางานมาตลอดหลายวัน ทว่ากลับไม่มีที่ไหนที่กล้ารับเธอเข้าทำงาน เนื่องจาก เด็กสาวนั้นเพิ่งจบมันธยมปลาย และร่างกายที่ดูเหมือนจะบอบบางเกินไปสำหรับงานหนักๆ ลิญาจึงตัดสินใจไปสมัครงานที่ผับหรูแห่งหนึ่ง@DNAPUBเมื่อไม่มีทางเลือก ลิญาจึงตัดสินใจเดินย่างกรายเข้าไปในผับแห่งหนึ่ง ด้วยท่าทีมั่นใจ แม้ว่าเธอจะเด็ก ทว่าเธอเองก็เคยแอบพ่อแม่มาเที่ยวที่นี่อยู่บ่อยครั้ง" เอาวะ แค่เสิร์ฟคงไม่ยากเกินไปสำหรับเรา สู้สิลิญา"ลิญาเอ่ยขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะเดินย่างกรายเข้าไปในร้านด้วยท่าทีมั่นใจ ก่อนจะพบกับผู้จัดการร้าน"สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ลิญา นะคะ มาสมัครงานค่ะ"" มาสมัครต่ำแหน่งอะไร""หนูเลือกได้ด้วยเหรอคะ"" ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ"" ขอโทษค่ะ เด็กเสิร์ฟก็ได้ค่ะ""อืม ฉันชื่อเจ้ไฝ เป็นบอสของทุกคนที่นี่""ค่ะ คืนนี้มาเริ่มงานได้ ช่วงนี้ลูกค้าเยอะ มาช่วยกันหน่อยก็ดี"" ขอบคุณค่ะ"ลิญาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดีใจ ก่อนจะรีบกลับบ้าน เพื่อเตรียมเริ่มงานในคืนนี้ เธอจ้องมอง กระเป๋าแบรนด์เนมและเครื่องประดับมากมาย ก่อนจะนำของทุกอย่างไปขายทั้งหมด ทว่าจำนวนเงินที่ได้มา ก็ไม่ได้มากพอ ที่จะรักษาพ่อและแม
ลิญาเล่าเรื่องราวทุกอย่างที่ครอบครัวของตัวเองนั้น กำลังประสบปัญหา ให้อธิบดีฟัง ก่อนชายหนุ่มวัยกลางคนนั้น จะคิดอะไรออกพร้อมกับจ้องมองใบหน้าสะสวยของหญิงสาว และให้คำตอบของเธอในทันที" ฉันยินดีช่วยหนู ถ้าหนูยินดีรับข้อเสนอของฉัน เช่นกัน"" พูดสิ่งที่คุณอาต้องการได้เลยค่ะ"" ฉันต้องการให้หนูหมั้นกับลูกชายของฉัน ถ้าหนูยินดีที่จะหมั้น และแต่งงานทันทีหลังเรียนจบ ฉันจะยอมช่วยเหลือครอบครัวหนูทุกอย่าง และจะลงทุนกับบริษัทพ่อของหนู ถ้าหนูยอมรับข้อเสนอของฉัน"อธิบดีจับจ้องใบหน้าหญิงสาวอย่างมีความหวัง เขาต้องการให้ลิญานั้น เข้ามาดัดนิสัยลูกชายตัวดีของเขา" เหตุผลคือฉันไม่อยากให้ลูกชายนั้นมีปัญหาเรื่องผู้หญิง และเพื่อค้ำประกันกับเงินที่ยืมไปเพราะจากที่ฉันคำนวนตัวเลขคร่าว ๆ มันมหาศาล หนูจะว่ายังไง ฉันก็แล้วแต่หนู ฉันไม่บังคับ กลับไปคิดดูก่อนก็ได้"" และข้อเสนอสุดท้าย หากหนูยอมหมั้นกับลูกชายฉัน ฉันยินดีส่งเสียหนูจนเรียนจบ"ลิญา กำหมัดในมือไว้แน่น การที่ชายหนุ่มตรงหน้าเธอเอ่ยแบบนี้ ไม่ต่างจากการให้เธอเอาตัวเข้าแลกแม้แต่น้อย" ขอบคุณในข้อเสนอ ดี ๆ ที่หนูไม่ต้องการนะคะ แล้วก็ขอโทษที่มารบกวน"" หนูกลับไปคิ
" ลิญา กลับไปที่บ้านก่อนนะลูก ส่วนทางนี้ เดี๋ยวพ่อจะดูแลแม่เอง"" เราจะทำยังไงกันดีคะ พ่อ... เราจะเอาเงินที่ไหน ไปรักษาแม่"" พ่อพอจะรู้จัก คนใหญ่คนโตอยู่บ้าง นี่เป็นที่อยู่ของ เพื่อนพ่อ หนูไปขอความช่วยเหลือ ตามที่อยู่นี้นะ"" ค่ะพ่อ"ลิญาก้มมองแผ่นกระดาษที่เต็มไปด้วยที่อยู่ของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนของพ่อด้วยความดีใจ อย่างน้อยในช่วงเวลาเลวร้าย ก็ยังคงมีความหวังในการที่จะพึ่งพิง@บ้านลิญาใช้เวลาเพียงไม่นาน ลิญาก็กลับมาที่บ้านของตัวเอง เธอรวบรวมคว่มกล้าทั้งหมดที่มี หมายจะขับรถออกไปตามที่อยู่ ที่พ่อให้มา แต่ก็ยังไม่กล้าพอ ที่ไปขอความช่วยเหลือจากเขา เนื่องจากลิญานั้น ไม่ได้รู้จักอธิบดีเป็นการส่วนตัว ทว่าสถานการณ์ในตอนนี้ มันบีบบังคับให้เธอต้องไปที่บ้านหลังนั้น ไวกว่าความคิด ลิญาขับรถออกมาจากบ้านของตัวเอง ด้วยความเร็ว ก่อนจะมุ่งหน้าเพื่อไปที่นั่น ด้วยความร้อนใจใช้เวลาเพียงไม่นาน รถสปอร์ตคันหรูของหญิงสาว ก็ขับเคลื่อนมาที่บ้านของ อธิบดี ลิญา ก้าวขาลงจากรถด้วยท่าทีกล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะรวบรวมกล้าทั้งหมดที่มี เดินย่างกรายเข้าไปในคฤหาสน์สุดหรู ลิญามองไปรอบๆ บ้าน ทว่ากลับไม่มีใครอยู่แถมยังเง
“กลับมาแล้วค่า”ลิญาตะโกนลั่นบ้านขณะที่วิ่งขึ้นไปหาพ่อที่ห้องทำงาน เธอดีใจจนแทบจะเก็บความรู้สึกไว้ไม่ได้แล้ว แต่ก็ยังคิดแผนที่จะเซอร์ไพรส์พ่อกับแม่ที่น่าจะอยู่ในห้องทำงานด้วยกันลิญาค่อยๆ เปิดประตูและย่องเข้าไปในห้องทำงานพ่อ เมื่อเห็นพ่อแม่กำลังยืนคุยกันอยู่พอดี จึงจะเข้าไปเซอร์ไพรส์แต่ทว่า..“บ้านเรากำลังจะถูกฟ้องล้มละลาย ผมบริหารล้มเหลว”สิ่งที่ได้ยินจากปากผู้เป็นพ่อกลับเป็นเรื่องที่เซอร์ไพรส์เธอมากกว่าหลายเท่า ร่างเล็กหยุดชะงักพร้อมหัวใจที่สั่นเครือ ยืนฟังความล้มเหลวของพ่อที่สะสมมายาวนาน จริงๆ จะโทษพ่อก็ไม่ได้ เพราะเศรษฐกิจในตอนนี้มันทำให้ธุรกิจหลายอย่างไปต่อไม่ได้เรื่องธุรกิจที่ว่าแย่แล้ว คงไม่เท่ากับภาพตรงหน้าที่ลิญาพบเจอ อยู่ๆ ผู้เป็นแม่ที่ร้องไห้หนักก็เป็นลมล้มทั้งยืน พ่อที่ไม่ได้ตั้งตัวก็ทำอะไรไม่ถูกรีบอุ้มร่างแม่ขึ้น ลิญาที่แอบดูอยู่ก็รีบเข้าไปช่วยสองพ่อลูกยังไม่ได้เอ่ยถามอะไรกัน เพราะชีวิตของผู้เป็นแม่สำคัญที่สุด ลิญาร้องไห้ตลอดทางตั้งแต่บ้านจนถึงโรงพยาบาล หัวใจที่เต็มไปด้วยความสุขก่อนหน้านีแตกสลายไปชั่วพริบตาเมื่อรู้ว่าแม่เส้นเลือดในสมองแตก“อึก! ทำไมเป็นแบบนี้ค่ะคุณหมอ”
“ไหนหล่ะครับหลักฐาน” “มีแน่นอนครับ ผมว่าคุณยอมถอนฟ้องแล้วรับเงินไปดีกว่านะครับ” ทนายหนุ่มบอกไปด้วยท่าทีสุภาพและยื่นหลักฐานผลตรวจจากแก้วที่สงครามดื่มให้พ่อนีน่าดู แต่นั้นก็ทำให้พ่อของนีน่ารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว สมองจินตนาการไปถึงตอนถูกฟ้องกลับ แล้วยิ่งรู้ว่าสงครามเป็นลูกคนมีเงินยิ่งรู้ถึงชะตากรรมตัวเอง สู้ไปก็คงไม่ชนะอยู่ดี “ตกลงครับ ผมจะถอนฟ้อง” “ขอบคุณครับ แล้วผมจะทำการโอนเงินค่าปลอบขวัญให้น้องนีน่าไม่เกินหนึ่งชั่วโมง” ทนายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภาพเช่นเคยก่อนที่จะเดินกลับไปหาสงครามคุณชายที่สร้างเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน “เรียบร้อยแล้วครับ นายน้อยกลับไปพักผ่อนเถอะ ทางนี้ผมจะจัดการเอง” สงครามรีบเดินออกมาจากสถานที่แสนอึดอัดทันที เขารู้อยู่แล้วว่าเรื่องแค่นี้ทนายของเขาจัดการได้ แต่สิ่งที่ทนายจัดการให้ไม่ได้คือพ่อของเขา ที่โทรมาสั่งให้กลับไปที่บ้านด่วนเลย ฟังจากน้ำเสียงก็รู้แล้วว่าท่านโกรธมากแค่ไหน สงครามที่รู้จักนิสัยของพ่อจึงรีบโทรไปอ้อนแม่ก่อนเลย สารภาพความจริงแค่สิบเปอร์เซ็นต์ให้แม่ฟัง เพื่อให้ท่านช่วยพูดกับพ่อตอนที่เขาไปถึง ไม่งั้นโดยพ่อบ่นหูชาแน่ เพียะ! ใบหน้าหล่อหันไปตามแ
“งั้นเข้าห้องกัน”สงครามไม่อาจทนต่อความต้องการของร่างกายได้จึงฉุดกระชากร่างบางเข้าไปในห้องที่มีเพื่อนๆ กำลังเมคเลิฟกันอยู่หน้าห้องทันทีที่พ้นสายตาของคนอื่น ทั้งสองคนก็พุ่งเข้าหากันโดยทันที สงครามกระชากใบหน้าสวยเข้ามาจูบและบีบเค้นหน้าอกอวบอย่างรุนแรง"ร้อนแรงสุดๆ "นีน่ายกยิ้มกริ่มและเอียงคอรับพร้อมกับริมฝีปากหยักอย่างรู้งาน มือเล็กปลดเข็มขัดของชายหนุ่มแล้วงัดเจ้าโลกออกมา0.0 ตากลมโตเบิกโพลงหัวใจเต้นระรัวกับขนาดที่ใหญ่เกินมาตรฐาน ใหญ่กว่าที่คิดมากจนรู้สึกเสียววูบวาบไปถึงทรวงใน“อมมัน“สงครามดันร่างสวยลงไปคุกเข่าตรงหน้าแล้วจับแก่นกายยัดเข้าไปในโพรงปากเล็ก เขาดูออกว่าเธอไม่ได้บริสุทธิ์อย่างที่เขาต้องการ แต่ตอนนี้มันหยุดไม่ได้แล้ว ร่างกายของเขามันพุ่งพล่านอยากที่จะปลดปล่อย“อ๊าส์! ดูดแรงๆ”สงครามสั่งด้วยน้ำเสียงดุดันพร้อมขยับเอวกระแทกส่งลำใหญ่เข้าไปในโพรงปากเล็กจนเธอสำลักหน้าดำหน้าแดง"แซ่บสมคำล่ำลือจริงๆ "นีน่าพอใจกับความดุดันของรุ่นพี่เป็นอย่างมาก วันนี้ที่รอคอยมาถึงแล้ว เธอจะจัดหนักจัดเต็มให้รุ่นพี่หลงจนหัวปักหัวปำไปเลยนีน่าใช้ปากดูดรูดจนสงครามเกือบจะเสร็จคาปาก แต่เธอไม่ได้โง่ที่จะใ