บทที่ 7.7 สั่งสอนน้องสาวต่างมารดาแล้ว ก็จัดการรายต่อไปได้เลย

เจียงเจียวเหม่ยที่ถูกน้ำร้อนราดโดยไม่ทันตั้งตัวก็หวีดร้องเสียงหลงพร้อมดึงมือกลับ นางร้องดังเสียจนกลบเสียงจอกที่หล่นลงบนพื้นกลิ้งไปไกล

ฟู่ซินหยานใจหล่นวูบ รีบปาดเข้ามาดูบุตรสาวเป็นคนแรก "เสี่ยวเหม่ย! ร้อนหรือไม่ ไปตามหมอมา ไปตามหมอ!" นางรีบหันไปสั่งสาวใช้ที่เพิ่งเข้ามาได้ไม่นานด้วยน้ำเสียงร้อนรน คาดเดาไว้อยู่แล้วว่าชาไม่น่าจะหายร้อนได้เร็วดั่งที่เจียงเยี่ยนฟางกล่าว!

"น้องสาว เจ้าเจ็บมากหรือไม่ เมื่อครู่ข้ายังเห็นว่ามันไม่ร้อนอยู่เลย ขอโทษด้วย ข้าไม่ได้ตั้งใจ" เจียงเยี่ยนฟางทำทีลุกขึ้นไปช่วย แย่งมือของเจียงเจียวเหม่ยออกมาจากมือของฟู่ซินหยาน พลางหยิบผ้าเช็ดหน้าของตนออกมาประกบฝ่ามือที่แดงเถือกไว้ แล้วออกแรงบีบอย่างแรงจนอีกฝ่ายร้องเสียงหลงออกมาอีกรอบ "อดทนหน่อยเอาผ้าปิดไว้ให้คลายความร้อน" หากหมอท่านใดมาได้ยินประโยคนี้ของนางเข้า คงได้ด่านางเป็นแน่

อีกอย่างนางก็เคยเห็นกาใบนี้ของฟู่ซินหยานตั้งแต่คราแรกที่มาเยือนตระกูลเจียงแล้ว และก็รู้ได้ว่าเป็นกาน้ำชาที่ทำออกมาให้มีสองชั้น แม้ดูหนาเทอะทะ แต่กลับเป็นที่นิยมเพราะเก็บความร้อนได้ดี เช่นนั้นไหนเลยชาที่วางทิ้งไว้ไม่ถึงหนึ่งก้านธูปจะมาเย็นลงได้โดยง