LOGINภายในห้องทำงานของท่านรองประธานหนุ่ม ในเวลานี้ตุลากำลังรวบรวมเอกสารทั้งหมด เพื่อที่จะให้บิดาได้รู้ถึงความเป็นอยู่ของทุกคนที่นั่น ถ้าหากพวกเขาย้ายออกไป แน่นอนผลกระทบที่จะตามมานั่นก็คือ พวกเขาจะกลายเป็นคนไร้บ้านทันที ซึ่งเงินแค่ห้าพันไม่ได้ช่วยทำให้ชีวิตพวกเขาดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย
จากคำบอกเล่าของนายชยา ไม่เป็นความจริงเลยสักนิด เขาไม่ได้คิดที่จะจัดสรรที่ทางให้กับทุกคน ตามที่ได้ชี้แจงกับบิดาของเขาเอาไว้ตั้งแต่แรก เพราะจำนวนเงินห้าพันบาท ที่เขาจ่ายให้กับทุกครอบครัวนั้น ก็แล้วแต่ใครจะมีปัญญาไปหาที่อยู่อาศัยเช่าเอาเอง ซึ่งแน่นอนที่สุดก็คือบ้านเช่าถูกๆ มันไม่มีหรอก ราคาห้าพันและถ้าหากจะเช่าห้องพักรายเดือน ก็ต้องจ่ายเงินค่ามัดจำไว้ล่วงหน้าตั้งสามเดือน คนหาเช้ากินค่ำอย่างพวกเขา คงไม่มีปัญญาไปจ่าย เพราะเงินจำนวนแค่นั้นไม่พออย่างแน่นอน
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงคนเคาะประตูดังขึ้นจากนั้นไม่นานชายร่างสูงใหญ่ ที่มีใบหน้าหล่อเหลาคมคาย ไม่แพ้ชายใดได้เดินเข้ามาภายในห้องของท่านรองประธาน พร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดขึ้นบนใบหน้า และท่าทางของเขานั้นดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ
"เป็นยังไงบ้าง" เมื่อซันนี่นั่งลงที่โซฟา ตุลาก็รีบเอ่ยถามขึ้นทันที จากนั้นเลขาสาวก็น้ำมาเสิร์ฟแล้วรีบเดินออกไป
"สวย หมวย ขาว แถมยังดูเซ็กซี่น่ารักไม่มีที่ติ หน้าสดยังสวยขนาดนี้ ถ้าเธอแต่งแต้มนิดหน่อย คงไม่มีผู้หญิงคนไหนสวยเท่าเธอแล้วมั้ง ในโลกใบนี้" ซันนี่พูดออกมาพร้อมกับแววตาที่เป็นประกายหวานหยาดเยิ้ม เขายังคงตกอยู่ในภวังค์ เมื่อนึกถึงใบหน้าขององุ่นล่องลอยเข้ามา
"เฮ้ย! นายไปผิดที่มาหรือเปล่าเนี่ยซันนี่" ตุลาถามเพื่อนออกมาด้วยความรู้สึกแปลกใจ เพราะไม่เคยเห็นซันนี่มีอาการแบบนี้มาก่อน ที่สำคัญชุมชนนั้นไม่น่าจะมีผู้หญิงที่สวย ถึงขนาดทำให้ซันนี่เก็บมาเพ้อแบบนี้ได้
"ไม่ผิด แต่ถูกที่เลยล่ะ ฉันจะพานายไปอุดหนุนร้านอาหารเธอ ทั้งเช้า กลางวัน เย็น ที่โรงงานนายมีตำแหน่งว่างไหม" ซันนี่ยังคงพูดพร่ำเพ้อละเมอเหม่ออยู่ร่ำไป ทั้งที่ชีวิตของเขามีผู้หญิงเข้าหามากมาย ทำไมถึงรู้สึกสะดุดตาตรึงใจองุ่นก็ไม่รู้ อาจเป็นเพราะว่าเธอดูเป็นธรรมชาติไม่เติมแต่ง เหมือนกับผู้หญิงทุกคนที่เดินผ่านเข้ามาในชีวิตของเขาก็เป็นได้
แต่ซันนี่จะรู้หรือเปล่าว่าผู้หญิงที่เขาหมายตาเอาไว้ คือลูกหนี้ของตุลา ฉะนั้นข้อผูกมัดนี้ อาจจะต้องทำให้องุ่นยอมจำนนให้กับชายหนุ่ม อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยที่เธอเองยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
"อย่าบอกนะว่าซีอีโอหนุ่ม คาสโนว่าตัวพ่ออย่างนาย อยากจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ฉันชักอยากเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นแล้วสิ อยากรู้จังเลยว่าทำไม เธอถึงทำให้ผู้ชายอย่างนายหลงใหลได้ปลื้มถึงเพียงนี้"
ตุลาพูดพร้อมกับยิ้มออกมาบางๆ เขาไม่เคยเห็นซันนี่รู้สึกพิเศษกับใครแบบนี้มาก่อน แต่ส่วนมากชายหนุ่มส้มกินเงียบ จนทำให้หลายคนคิดว่าเขาเป็นเกย์ด้วยซ้ำ และที่หนักไปกว่านั้น ข่าวลือในโลกโซเชียลมีเดีย ยังบอกว่าเขากับซันนี่คบกัน แต่ยังไม่กล้าเปิดเผย เนื่องจากว่า กลัวจะกระทบเรื่องธุรกิจ
"ถ้านายได้พบกับเธอ ฉันเชื่อว่านายจะต้องตกตะลึงในความน่ารักขององุ่นอย่างแน่นอน เธอไม่เหมือนใคร แถมยังดูไม่สนใจฉันอีกด้วย ทั้งที่ฉันนั่งหัวโด่อยู่ตรงนั้น เธอกลับทำเป็นเหมือนว่าฉันไม่มีตัวตน หน้าตาของฉันก็ไม่ได้แย่สักหน่อยก็น่าจะสะดุดตาทำบ้าง"
คำบอกเล่าของเพื่อน กำลังทำให้ตุลารู้สึกสะดุดกับชื่อองุ่น เธอจะใช่คนเดียวกันกับที่เขารอคอยหรือเปล่า ตั้งแต่วันนั้นคืนที่เธอโดนทำร้าย ชายหนุ่มก็ไม่ได้ข่าวคราวขององุ่นอีกเลย ซึ่งเขาก็ได้แต่หวังว่าเช็คใบนั้นจะทำให้ชีวิตของเธอดีขึ้น ถ้าหากไม่เจอกับเธออีกครั้ง เขาก็จะเอาเหตุผลนี้ขึ้นมาเป็นข้ออ้าง เพื่อผูกมัดเธอไม่ให้หนีไปไกลได้อีก แต่ถ้าเธอมีใครอยู่ข้างกายไปแล้ว เขาก็คงทำได้แค่เพียงทำใจเท่านั้นเอง
"เฮ้ย! ตุลา เป็นอะไร ทำไมนั่งใจลอยจัง อย่าบอกนะว่าแค่ชื่อของเธอก็ทำให้นายตกอยู่ในภวังค์ได้ อาการหนักกว่าฉันอีกนะเนี่ย"
"จะบ้าหรือเปล่าฉันแค่คิดอะไรเพลินๆ คนชื่อองุ่นมีเป็นร้อยเป็นพัน แล้วทำไมฉันจะต้องตกอยู่ในภวังค์ด้วย นับวันนายยิ่งพูดเพ้อเจ้อไปใหญ่" ตุลาพูดออกมาด้วยเสียงแข็ง เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในใจ ซึ่งเขาเองก็แอบลุ้นให้เป็นองุ่นคนที่ชายหนุ่มอยากพบเจอมาแสนนาน
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงคนเคาะประตูดังขึ้น ทำให้คนทั้งคู่หันไปมอง ภาพของหญิงสาวร่างอรชรหุ่นปราดเปรียวเซ็กซี่ในชุดสีแดงเบอร์กันดี้ ที่หล่อนตั้งใจอวดส่วนเว้าส่วนโค้ง แถมยังปาดคอลึกจนเผยให้เห็นอกอวบอิ่มล้นบราออกมา ตามลุคเซ็กซี่ของบุษบา ที่ไม่เคยเป็นรองใคร "ดิฉันห้ามแล้วนะคะ บอกเธอแล้วว่าถ้ารับประทานมีแขกแต่คุณบุษบาไม่ยอม" เลขาสาวหน้าห้องรีบก้มหน้ารายงาน ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเพราะเธอกำลังกลัวจะโดนดุ
"ไม่เป็นไรหรอกครับคุณน้ำตาล คุณออกไปทำงานเถอะ เชิญนั่งครับคุณบุษบา วันนี้มีธุระอะไรเปล่าครับ ถึงได้มาหาผมถึงห้องทำงาน อ้อ...นี่ซันนี่ เพื่อนสนิทผมเองครับ" ตุลาเอ่ยถามหญิงสาวออกไปอย่างเป็นทางการ เมื่อเขารู้ถึงเจตจำนงในการมาของหล่อนได้เป็นอย่างดี ก่อนจะแนะนำหล่อนให้รู้จักกับซันนี่
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ" ทั้งคู่ทักทายกันด้วยการจับมือ เหมือนกับธรรมเนียมฝรั่งมันได้ติดตัวบุษบาไปแล้ว หญิงสาวพยายามเก็บอาการให้เป็นปกติ เมื่อเธอรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้นั่งอยู่ท่ามกลางชายรูปหล่อทั้งสองคน ก่อนจะหันไปพูดกับตุลา
เวลาผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง ตุลาได้พาลูกทั้งสองเดินทางไปบ้านของคุณย่า ซึ่งมีนามีความปรารถนา อยากจะไปเล่นกับอาของเธอ นั่นคงเป็นเพราะว่าธันวาคอยแบ่งของเล่นให้ และได้วิ่งเล่นกันที่สนามหน้าบ้านอย่างเพลิดเพลิน "สวัสดีค่ะคุณปู่ สวัสดีค่ะคุณย่า" ทั้งมีนาและเมษาก็พูดออกมาพร้อมกัน แล้วพนมมือขึ้นไหว้ คุณปู่คุณย่าของเธอ "มีนา เมษา ปู่กับย่ากำลังบ่นคิดถึงอยู่พอดีเลย คืนนี้นอนกับย่านะลูกไม่ต้องกลับหรอก" ผู้เป็นย่ากล่าวทักทายออกมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม เมื่อฮันน่ารู้สึกดีใจที่หลานทั้งสองมาหาถึงบ้าน พร้อมกับอ้าแขนรับ ซึ่งมีนาวิ่งเข้าไปสวมกอดผู้เป็นย่า ส่วนเมษานั้นสวมกอดปู่เอาไว้หลวมๆ"ไม่ต้องห่วงหรอกครับคุณแม่ มีนางอแงตั้งแต่ตอนกลางวันแล้ว ผมไม่ได้มาส่ง เพราะมัวแต่ยุ่งทำงาน คืนนี้ฝากหลานสองคนนอนด้วยนะครับ" "ไม่มีปัญหาจ้า แล้วนี่องุ่นไม่มาด้วยเหรอ"
"ขอบใจมากนะที่อภัยให้พ่อ" นายกริชพูดออกมา พร้อมกับน้ำตาคลอด้วยความตื้นตันใจหลังจากที่ผู้ใหญ่ให้พรเสร็จ ทุกคนทยอยเดินออกไปจนหมด เหลือเพียงแค่เจ้าบ่าวเจ้าสาว ซึ่งในเวลานี้ตุลาได้จับจ้องมองไปที่ใบหน้าขององุ่นด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ เขาค่อยๆ ใช้ฝ่ามือประคองลงไปที่ใบหน้าของหญิงสาว ด้วยความรู้สึกรักจนล้นใจ ก่อนจะค่อยๆ แนบริมฝีปากลงไปทาบทับเรียวปากอิ่มได้รูป "อื้อ...อื้ม อย่าเพิ่งค่ะคุณตุลา องุ่นมีของขวัญอยากจะมอบให้กับคุณ" องุ่นพูดพร้อมกับใช้มือเล็กดันอกแกร่งของชายหนุ่มเอาไว้ เพื่อไม่ให้เขาทำอะไรมากไปกว่าจูบ "ของขวัญอะไรเหรอครับ หืม" ตุลาเอ่ยถามขึ้นด้วยความแปลกใจ จากนั้นองุ่นจึงลุกเดินไปหยิบกล่องเล็กๆ ออกมาจาก กระเป๋าสะพายของเธอ แล้วส่งให้กับตุลา "ลองเปิดดูสิคะ" ตุลาค่อยๆ เปิดกล่องออก พร้อมกับหัวใจที่เต้นแรง เมื่อเขาพบว่าในกล่องนั้นมีที่ตรวจครรภ์แล
"วันนี้คุณสวยจังเลยแพนด้า สวยที่สุดตั้งแต่ผมได้รู้จักกับคุณ ผมรักคุณนะแพนด้า รักมาก มากที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะรักได้ ขอบคุณนะครับที่ทำให้ผมมีวันนี้ ซึ่งผมไม่เคยคิดเลยว่าจะได้แต่งงานกับเขาด้วย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับจ้องลงไปภายในดวงตากลมโต เพื่อสื่อถึงความหมายที่เขามีให้กับเธอ เมื่อซันนี่กำลังคิดว่าชีวิตนี้เขาคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว นอกจากแพนด้า "แพนด้าก็รักคุณค่ะ" เสียงหวานเอ่ยออกมาด้วยถ้อยคำที่ทำให้คนฟังหัวใจเต้นแรง ซันนี่ก้มลงไปประกบริมฝีปากแนบกับเรียวปากของเธอ เขาจูบเจ้าสาวด้วยความดูดดื่ม และหื่นกระหาย ชุดเจ้าสาวราคาแพงถูกสามีของเธอรั้งลงไปกองที่พื้น พร้อมกับชุดเจ้าบ่าวของเขา ซึ่งซันนี่ใช้เวลาไม่นาน เมื่อเขาช่ำชองในด้านนี้อยู่แล้ว เจ้าสาวที่นอนอยู่บนเตียง เรือนกายของเธอเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ปราศจากอาภรณ์สงสัยช่างดูสวยงามหมดจด ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ชายหนุ่มโน้มตัวลงต่ำ ค่อยๆ เข้าไปคร่อมร่างอรชรเอาไว้ เรียวปากของเขาแตะลงไปที่ปลายยอดถัน ซึ่งหญิงสาวปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจ เมื่อเธอไม่จำ
ทางด้านเจ้าบ่าว ตุลาและซันนี่ได้อยู่อีกห้องถัดไปจากเจ้าสาว พวกเขาทั้งสองใส่ชุดไทยโจงกระเบน สีเงินและสีทอง ผสมผสานกับความเป็นสากลผนวกเข้ากับความเป็นไทยได้อย่างลงตัว โดยเฉพาะเวลาที่ตุลาและซันนี่สวมใส่ พวกเขาทั้งคู่ดูหล่อเหลาราวกับเทพบุตรลงมาจุติก็ไม่ปาน เมื่อความหล่อที่มีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงทำให้พวกเขาทั้งคู่ดูดีไม่แพ้พระเอกในละคร เมื่อพิธีการกำลังจะเริ่ม เจ้าบ่าวจะต้องเข้าไปจูงมือเจ้าสาวเดินออกมาจากห้อง โดยที่ทั้งสองไม่เห็นหน้าเห็นเพียงแค่หลังมือกับนิ้วเรียวเท่านั้น ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องยากเมื่อตุลาและซันนี่ ต่างคนต่างก็เลือกเจ้าสาวได้ไม่ผิดตัว "องุ่นคุณดูสวยมาก สวยจนผมจำแทบไม่ได้ แต่ถ้าให้เลือก ผมก็เลือกคุณที่เป็นคุณเหมือนเดิมนะ" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยถ้อยคำที่เอาอกเอาใจภรรยา แต่ความเป็นจริงตุลาเองก็ชอบองุ่น ผู้หญิงหน้าตาจืดชืด ที่เขามองยังไงก็ไม่รู้สึกเบื่อ"ขอบคุณค่ะ คุณเอง
ในเวลานี้คู่รักแห่งปี คงจะหนีไม่พ้นองุ่นกับตุลา เมื่อทั้งคู่ตกลงปลงใจที่แต่งงานกันในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ซึ่งงานแต่งที่กำลังจะเกิดขึ้นนั้นมีคู่ของซันนี่และแพนด้าด้วย ยิ่งสร้างความรู้สึกปลาบปลื้มให้กับฮันน่ามารดาของตุลา เพราะในวันนั้นทุกคนจะได้รวมตัวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาสักที หลังจากที่แยกย้ายกันออกไปสร้างครอบครัวหลายปี ต่างคนต่างก็มีหน้าที่ ไม่เคยมีเวลาว่างตรงกัน ~ณ คอนโดตุลาหลังเวลาเลิกงาน~ "ตกลง คุณไม่โกรธใช่ไหม ที่งานแต่งของเราถูกย้ายไปจัดที่เชียงใหม่" น้ำเสียงของเขาฟังดูนุ่มนวลอ่อนหวาน เมื่อตุลากำลังเป็นห่วงความรู้สึกขององุ่นที่ต้องเปลี่ยนสถานที่จัดงานแต่ง ไปเป็นไร่กวางกมลแทน"องุ่นจะโกรธทำไมคะ...ดีซะอีก คุณบอกว่าเรือนหอของเรา สิงโตได้เตรียมไว้ให้ ซึ่งอยู่ที่ท้ายไร่บรรยากาศเต็มไปด้วยความร่มรื่น แล้วยังมีน้ำตกอีกด้วยจริงหรือเปล่าคะ" องุ่นเอ่ยถามคนตัวโตออกมา พร้อมกับฉีกยิ้มกว้าง ใบหน้าของเธอเปี่ยมล้นไปด้วยความสุข เมื่อได้ตุลามาเป็นคู่ชีวิต "ผมดีใจนะที่คุณไม่โกร
"ไม่ร้องนะ ผมอยู่ตรงนี้แล้ว ผมสัญญาว่าจะดูแลคุณกับลูกอย่างดี อดีตผมคงกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้เรามาเริ่มต้นกันใหม่ แต่งงานกับผมนะแพนด้า" "คนบ้ามาขอแต่งงานตอนที่ฉันนอนโป้อยู่บนเตียงเนี่ยนะ คุณไม่โรแมนติกเอาซะเลย" แพนด้าพูดออกมาด้วยน้ำเสียงงอน พร้อมกับใบหน้างอ แต่ดวงตาของเธอนั้นกลับเป็นประกาย จนทำให้ซันนี่มั่นใจ เขาต้องได้รับการอภัยจากเธอ "ผมว่ามันโรแมนติกสุดๆ แล้วนะแพนด้า บรรยากาศข้างนอกคือไร่กุหลาบหิ่งห้อยเรไรเป็นสักขีพยาน ให้กับความรักของเรา ในขณะที่เจ้าตัวเล็กคือโซ่ทองคล้องใจ ที่จะทำให้ผมไม่สามารถเปลี่ยนใจไปกับคุณได้เลย" จากคำพูดประโยคแรกที่ดูจริงจังและกินใจทำให้แพนด้า มองเขาตาขวางในประโยคสุดท้าย เมื่อหญิงสาวกำลังคิดว่า ถ้าเธอไม่ท้องเขาจะไม่มีทางรักเธอหรือยังไง "ทำไมมองผมแบบนั้นล่ะครับ เรามาต่อกันเถอะนะ ผมสักคลั่งตายอยู่แล้ว" "ถ้าฉันไม่ท้อง คุณคงไม่ตามฉันมาที่นี่ใช่ไหมคะ คุ







