เข้าสู่ระบบแชร์
โชคชะตา
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-11 22:33:56
บทที่เกี่ยวข้อง
สาปรักทะเลทราย อ่างน้ำเดือด 1
เวลาล่วงเลยมา 1 วันกับ 1 คืนที่ฉันมาอาศัยอยู่บ้านของราฮิมหรือแบล็ค ผู้ชายแปลกหน้าตัวใหญ่และพูดจายียวนกวนประสาทฉันได้ตลอดเวลา ตอนนี้มันก็สมควรกับเวลาที่ฉันจะต้องจากที่นี่ไปสักทีฉันพยายามพูดกับเขาให้ปล่อยฉันไปแต่เขาก็มักจะหาข้ออ้างต่างๆนานาตลอด 1 วัน 1 คืนที่เราอยู่ด้วยกันไม่ให้ฉันจากเขาไปไหนแต่นายจะมากักขังฉันแบบนี้ไม่ได้ราฮิม ฉันตอนนี้ที่รู้สึกว่าร่างกายกลับมาสมบูรณ์ อาการไข้ลดลงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ฉันหาเสื้อผ้าที่เขาเตรียมไว้ให้ชุดเดรสยาวสีดำ ยาวจริงๆคลุมตั้งแต่คอยังตาตุ่มนี่มันชุดบ้าอะไรเนี่ย แต่ก็จำใจต้องใส่เพราะไม่มีตัวเลือก ฉันเดินมาดูสภาพตัวเอง แม่เจ้าล่องลอยนิ้วมือทีาหน้าอกแดงขึ้นเป็นจ้ำๆ ฉันต้องเจออะไรมาบ้างนิชาเอ้ย..เฮ้ออออหลังจากที่ผมได้เคลียร์งานเรื่องการไปดูโรงแรมกับหุ้นส่วนของเพื่อนแม่สาวตัวอวบของผม ผมรีบกลับมาเพื่อจะหาเธอ ผมตรงปรี่มาถึงห้องที่เธอได้นอนหลับอยู่แต่เปิดประตูมา..ใจของผมกับโหวงเหวงไม่เห็นเธอผมกวาดสายตามองหาจนทั่วห้องแต่ก็ไม่พบ....เธอ"โอ๊ย,.เจ็บ... ทำไมเจ็บขนาดนี้""นิชา!! คุณเป็นอะไรหรือเปล่า"ผมที่ได้ยินเสียงแม่สาวน้อยร่างอวบของผมดังมาจากห้องน้ำจึงรีบวิ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11สาปรักทะเลทราย เธอเป็นของใคร
ผมค่อยๆเลื่อนมือไปสัมผัสเต้างามคู่นั้นอีกครั้งผมพึงพอใจกับความใหญ่โตผมอยากจะกลืนกินมันเข้าไปทั้งเต้านิชา เธอสวยจริงๆผมค่อยๆถอดเสื้อเชิ้ตออกทีละชิ้นจนเปลือยเปล่าเพราะผมบอกแล้วว่าผมจะลงไปอาบน้ำกับเธอนิชาฉันตอนนี้ที่ตัวแข็งทื่อเป็นก้อนหินทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำเฝ้าดูคนตัวใหญ่ที่ตอนนี้ร่างกายเปลือยเปล่าไม่ต่างจากฉันตอนนี้สติของฉันครบ 100% แต่ภาพเมื่อคืนมันไหลเข้ามาในหัวของฉันทำให้ฉันรู้สึกกลัวขึ้นมา"นิชาคุณมองอะไรอยู่""คนบ้าใครเขาอนุญาตให้คุณมาอาบน้ำกับฉันเนี่ย"ชั้นที่ได้ยินเสียงของคนตัวโตจึงรีบสวนไปทันควันคนตัวโตเลิกคิ้วพลางส่งสายตายียวนกวนประสาทให้ฉัน เขาไม่ตอบคำถามของฉันเพียงแต่ก้าวขาลงมาในอ่างน้ำฉันก็ได้แต่ตีอกชกตัวโวยวายจะลุกหนีเขาแต่ก็ช้าไปกว่ามือและแขนขาที่ยาวของคนตัวโต"คนบ้าปล่อยนิชานะ ไม่เอาปล่อยนิชาเดี๋ยวนี้"ผมที่ตอนนี้ไม่ได้สนใจเสียงอะไรทั้งนั้นเพราะผมปวดตึ๊บๆตรงลูกชายของผมมันผงาดแข็งโป๊กพร้อมจะทำศึกกับแม่สาวน้อยร่างอวบของผม ที่เธอกำลังพยายามจะลุกหนีจากอ่างน้ำที่ผมได้ลงมาแช่กับเธอแล้วแต่ด้วยประสาทสัมผัสที่ไวของผมจึงได้รีบคว้าร่างบางเซลงมากระแทกที่ตักของผม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11สาปรักทะเลทราย พ่อจอมกระล่อน
ใช้เวลานานเป็นชั่วโมงกว่าจะอาบน้ำเสร็จคนตัวโตที่เอาแต่ใจเอาแต่รังแกฉัน ตอนนี้ฉันเดินออกมาพร้อมกับชุดสีดำยาวถึงตาตุ่มแขนก็ปิดมิดชิด ราวกับผู้หญิงอาหรับ นี่ฉันคิดอะไรกันเนี่ย ฉันได้แต่คิดตัดพ้อในใจ ฉันกำลังคิดอยู่ว่าต้องเรียกแท็กซี่เพื่อจะกลับไปคอนโดไม่อย่างนั้นยายเมย์คงเป็นห่วงฉันแน่เลย ฉันแต่งตัวเตรียมจะบอกลาเขาอย่างเป็นทางกา รแต่คิดไปคิดมาเดินหนีหายไปเลยซะดีกว่า ฉันที่เก็บกระเป๋าข้าวของแล้วเดินค่อยๆเดินออกมาเงียบๆฉันสำรวจไปรอบๆนี่มันคฤหาสน์ชัดๆฉันเดินแทบหลง ใช่แล้วฉันหลงค้า.....ไม่รู้จะออกไปทางไหนก็เลยต้องรอคนตัวโตเดินออกจากห้องน้ำ ฉันที่นั่งรอเขาอยู่ด้านล่างขณะที่ผมกำลังเช็ดตัวใส่เสื้อผ้าอยู่ ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ กลับไม่เห็นร่างแม่สาวน้อยร่างอวบของผมแม้แต่เงาก็ไม่เห็น หรือว่า... ผมจึงรีบแต่งตัวและเดินตามลงมา ผมเดินลงบันไดมากวาดสายตาหาคนที่กำลังคิดจะหนีผมไปอยู่ณตอนนี้ แล้วก็เห็นหน้าสาวน้อยร่างอวบของผม นั่งหน้างออยู่ที่โซฟาที่ห้องโถง"คุณจะไปไหนนิชา""ฉันจะกลับคอนโดค่ะ""โอเคเดี๋ยวผมไปส่ง""มะ ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ แค่เรียกแท็กซี่ให้ก็พอ""ถ้าคุณดื้อกับผมงั้นก็ไม่ต้องกลับ" ผมที่เห็นแม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11สาปรักทะเลทราย ล็อกเป้า
ผมที่ตอนนี้ยืนอยู่บนชั้นสูงสุด ของโรงแรมที่ผมเป็นหุ้นส่วนกับพ่อของคุณเมษา ผมยืนมองดูวิวและความสวยงามถึงแม้ตอนกลางคืนจะสวยงามด้วยไฟและแสงสี ช่างแตกต่างจากเวลากลางวัน ตึกรางบ้านช่องส่วนใหญ่จะเป็นสีขาว สีน้ำตาล ตามแบบฉบับทะเลทราย แต่มันถูกพัฒนาอย่างก้าวกระโดด แต่สิ่งพวกนี้ตอนนี้มันไม่ได้ทำให้มีอารมณ์สุนทรีขนาดนั้น เพราะตอนนี้ผมกำลังจะสนุกกับของเล่นใหม่ที่ผมได้ลิ้มลองมาแล้ว แถมยังอยากจะชิมอีกชิมแล้วชิมเล่าก็ยังไม่คิดจะอิ่ม“นายครับ คุณเมษา มารอนายที่ห้องประชุมแล้วครับ”“ฮืม นายเตรียมเอกสารการประชุมทั้งหมดหรือยัง”“ผมเตรียมเตรียมร้อยแล้วครับนาย”“ส่วนเรื่องโปรโมชั่นโรงแรมเดี๋ยวการตลาดส่งให้อีกทีครับ”ณ ห้องประชุมของโรงแรม ที่ตอนนี้ผมได้เดินย่างกรายเข้ามาหาลูกสาวของ หุ้นส่วนโรงแรมของผมซึ่งตอนนี้มองเธอหัวจรดเท้าเธอตัวเล็กกว่าแม่สาวน้อยร่างอวบของผม ผิวสีน้ำผึ้ง ผมดำ เอวคอดสวยสมเป็นนางพญาก็ว่าได้ แต่สำหรับผมเธอไม่ใช่สเปคต้องแม่สาวน้อยร่างอวบของผมเท่านั้นแค่จินตนาการถึงเธอผมก็ขนลุกสู้ไปหมดลูกชายของผมนี่มันไวต่อความรู้สึกจริงๆ “สวัสดีครับคุณเมษา ผมราฮิม มูฮามัด อาฟารีม ครับ”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13สาปรักทะเลทราย เริ่มงานเริ่มแผน
"อรุณสวัสดิ์ครับเจ้านาย""ว่ายังไง""ผมเตรียมรถสำหรับไปทำงานให้เรียบร้อยแล้วครับส่วนโมแอลงานที่เจ้านายสั่งตอนนี้จัดการเรียบร้อยแล้วครับ""แล้ววันนี้เรื่องแผนการตลาดที่โรงแรมนายประสานงานกับคุณเมษาหรือยัง""วันนี้เข้าโรงแรมพร้อมเจ้านายก็น่าจะแวะไปประสานงานเรื่องนี้กับคุณเมษาครับ""ขอบใจมากวาดุบย์"ในขณะที่ราฮิมเขาก็ได้ตื่นมานั่งจิบกาแฟและอัพเดทข่าวสารอย่างสบายใจในเช้าวันใหม่ที่สดใสเพียงเพราะว่าวันนี้เขาจะได้เห็นแม่สาวน้อยร่างอวบของเขาที่ได้มีการล็อคมงไว้เป็นที่เรียบร้อยแค่เขาได้คิดถึงแม่สาวน้อยร่างอวบเขาก็ยิ้มในใจ ราวกับคนเสียสติตอนนี้ใจเขาไปถึงโรงแรมตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"นายครับเมื่อคืนคุณแม่ของนายโทรมาเห็นว่าติดต่อนายไม่ได้ครับ""เออ ถ้าแกไม่พูดฉันน่าจะลืมไปเลย""เดี๋ยวฉันโทรกลับไปหาคุณแม่ก่อน"ในขณะที่ผมกำลังเพลิดเพลินกับการคิดเรื่องงานและเรื่องแม่สาวน้อยตัวอวบของผมก็ลืมเรื่องคุณแม่ไปเสียสนิทว่าเมื่อคืนท่านได้โทรมาหาไม่รู้มีเรื่องอะไรสำคัญหรือเปล่าต้องรีบโทรกลับซะละ"ฮัลโหลคุณแม่ขอโทษทีครับพอดีเมื่อคืนผมหลับ""คุณแม่เป็นยังไงบ้างครับสบายดีไหมครับ""แม่น่ะสบายดีแต่เราน่ะมัวแต่ไปไหนมา"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13สาปรักทะเลทราย อารมณ์หึงเบาๆ
"สวัสดีครับ..""สวัสดีค่ะ เออ คุณ?"ผมชื่อวินดี้ มูอาหมัดครับ""ฉันชื่อณิชาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ""พอดีผมเป็นการตลาด marketing เหมือนกันครับเห็นว่าเราน่าจะได้ร่วมงานกันช่วงบ่ายผมออกแบบโปรโมท marketing เอาไว้คุณณิชามาที่ห้องประชุมกับผมได้นะครับ""ได้ค่ะเดี๋ยวณิชาจะเตรียมเอกสารกับชีสงานไปนะคะ""ว่าแต่กลางวันนี้ คุณนิชามีนัดทานข้าวหรือยังครับ""มีแล้วค่ะกับคุณเมย์ค่ะ""เอาไว้โอกาสหน้าผมขอเลี้ยงข้าวต้อนรับนะครับ"ผมหลังจากที่ได้ยินว่าดุลย์บอกว่าแม่สาวร่างอวบของผมใส่เสื้อซีทรูสีดำมาทำงานรัดรูปผมจึงรีบลงลิฟท์มาเพื่อดูเธอแต่สิ่งที่ทำให้ผมโกรธไปกว่านั้นผมคาดไม่ผิดเลยว่ามีผู้ชายมาจีบเธอตั้งแต่วันแรกที่เธอมาถึงซึ่งเธอก็หัวเราะคึกคักตอบรับ "เธอนี่มันหน้าเหลือเกินมีฉันอยู่แล้วยังไปอ่อยมันอีก""ทางด้านณิชาที่ไม่รู้ว่าโดนสายตาคู่นึงจับจ้องอยู่แววตาที่แข็งกร้าว ดุดันเขาข่มกรามแน่น ไอสังหารจากชีคหนุ่มที่พร้อมจะขย้ำเธอทุกเมื่อเขายืนมองเธอไกลๆจากหลังประตูลิฟท์ใบหน้าที่บูดบึ้งไม่สบอารมณ์นั้น เธอไม่อาจสัมผัสได้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ขณะที่เธอกำลังเรียนรู้งานต่างๆ เธอทำงานจนล่วงเลยไปจนถึงเวลาทานข้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13สาปรักทะเลทราย อารมณ์โกรธ
ผมที่ตอนนี้ไปดักรอแม่สาวน้อยร่างอวบของผมทุกย่างก้าวขณะของเธออยู่บนสายตาของผมตอนนี้ ผมราวกับคนเป็นบ้าเสียสติเพราะเห็นเธอผ่านกล้องวงจรปิดนั่งอยู่กับไอ้เวรนั่งเป็นเวลาไม่ต่ำกว่า 2-3 ชั่วโมงแววตาที่เธอมองมันทำให้ผมรู้สึกเดี๋ยวจะฆ่ามันทิ้งแต่ก่อนที่ผมจะทำอะไรมันผมต้องจัดการกับเธอก่อนวันนี้เธอเจอฉันแน่ แล้วเหมือนโชคจะเข้าข้างเพราะผมเห็นเธอเดินลงมาจากออฟฟิศเพื่อไปรอรถประจำทางผมจึงค่อยๆขับแล้วไปกระชากเธอขึ้นมาบนรถโดยที่ไม่พูดพร่ำทำเพลง"คุณคุณมาได้ยังไงเนี่ย!!!!""ไอ้นั่นมันเป็นใครแล้วทำไมคุณต้องไปยิ้มให้มัน""ใครคุณหมายถึงใคร""ช่างมันเถอะ""วันนี้คุณต้องไปกับผม""คุณจะบ้าหรือไงฉันจะไปกับคุณได้ยังไง""อย่าลืมสิว่าเราเอากันแล้ว""นี่ทำไมคุณหยาบคายขนาดนี้เนี่ย""ผมไม่ได้หยาบคายแต่มันเป็นเรื่องจริง""ฉันไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้นแหละปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ""คุณคิดว่าตำรวจจะทำอะไรผมได้หรอที่รัก""ถ้าคุณไม่ไปกับผมเรื่องคืนนั้นของเรามันอาจจะหลุดมาก็ได้เพราะผมมีคลิปที่เรามีอะไรกัน""คุณอย่ามาขู่ฉันนะ""ผมไม่ได้ขู่คุณที่รักหรือคุณจะลองดูไหมล่ะว่าผมมีจริงหรือเปล่า"ฉันที่ไม่รู้อยู่ดีๆ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16สาปรักทะเลทราย จับแหวก กระแทกร่อง
ขณะที่ทั้งสองร่างเถียงกันไปมาเพียงเพราะฝ่ายหนึ่งกำลังกลุ่มโกรธส่วนอีกฝ่ายหนึ่งไม่รู้ว่าตัวเองโดนโกรธเรื่องอะไรใบหน้าหนวดๆที่ตอนนี้เหมือนยักษ์พร้อมจะกลืนกินเข้าไปทั้งตัวแล้ว ทางด้านนิชาเธอคิดแค่ว่าเธอจะต้องเอาตัวรอดจากผู้ชายร่างยักษ์หน้าหนวดนี้อย่างไรดีเพราะตอนนี้ทั้งชั้นสูงสุดโดดลงไปก็คงตายสถานเดียวในหัวของเธอคิดว่าเธอจะต้องโดนอะไรอีกมากมายหรือเปล่า"คุณจะให้นิชาเข้ามาทำอะไร""ก็คุณบอกว่าคุณจะมาทานอาหารร้านโปรดของผมไม่ใช่หรอ""คุณลองเข้าไปดูก่อนสิ""ไม่เอาอ่ะค่ะนิชาไม่ทานแล้ว""เข้าไปนิชา"เสียงทุ้มต่ำเค้นรอดไรฟันเขาคบกรามแน่นจนเห็นเป็นเส้นเลือดปูดโปนบนใบหน้าแววตาที่ไร้ซึ่งการพูดเล่นหรือหยอกล้อมันส่งผ่านมาหาคนตรงหน้าทำให้เธอถึงกับใจสั่น นิชาค่อยๆก้าวขาผ่านประตูบานใหญ่หัวใจสั่นระรัวราวกับกลองเธอมองไปรอบๆมีแต่ความหรูหราก็จริงแต่มันทำให้หัวใจของเธอกลัวมากขึ้นต่อให้จะเคยสัมผัสเขามาก่อนแต่ในตอนนั้นกับตอนนี้มันต่างกันเหลือเกิน"อุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ อู้วว ""ผมจะไม่ปล่อยคุณไปณิชา"ขณะที่คนตัวโตถอนจูบอันเร่าร้อนออกจากกลีบปากสีชมพูจะเลือกและได้พ่นคำพูดที่ทำให้หัวใจดวงน้อยๆของนิชาเริ่มหวาดระแวง"อย่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16
บทล่าสุด
สาปรักทะเลทราย การกลับมาของราชศักดิ์
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ, ราชศักดิ์ก้าวลงจากเครื่องบินด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เขาไม่ได้กลับมาเมืองไทยนานถึง 4 ปี ตั้งแต่ไปทำงานที่ประเทศอังกฤษ ความคิดถึงเพื่อนรักอย่างฤทธิเดชและหลานสาวตัวน้อย "ดาหวัน" ทำให้เขารู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปนานนับสิบปี"ดาหวันคงโตเป็นสาวสะพรั่งแล้วสินะ"ราชศักดิ์พึมพำกับตัวเอง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อโทรหาฤทธิเดช แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนใจ เขาอยากจะเซอร์ไพรส์เพื่อนรักมากกว่าราชศักดิ์ตัดสินใจนั่งแท็กซี่ไปยังบ้านของฤทธิเดช เมื่อรถแล่นมาถึงหน้าบ้าน เขาก็ต้องตกตะลึง บ้านหลังใหญ่ที่เขาเคยคุ้นตาในวัยเด็กดูทรุดโทรมลงไปมาก แต่ความรู้สึกคิดถึงก็ทำให้เขากดกริ่งหน้าประตู"ใครมา" เสียงฤทธิเดชดังลอดประตูออกมา เมื่อประตูเปิดออก ฤทธิเดชก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นราชศักดิ์ยืนอยู่ตรงหน้า"ราชศักดิ์! แกกลับมาได้ยังไง" ฤทธิเดชร้องด้วยความดีใจ ทั้งสองคนกอดกันแน่น ความรู้สึกเก่าๆ ที่เคยมีให้กันกลับมาอีกครั้ง"ฉันคิดถึงแก คิดถึงดาหวัน" ราชศักดิ์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"ดาหวันอยู่ข้างใน เดี๋ยวฉันให้คุณดิวไปเรียกให้ เขามาสิ" ฤทธิเดชบอกไม่นาน ดาหวันก็วิ่งออกมาจากบ้าน เธอจำลุงราชได้ทันที ผู้
สาปรักทะเลทราย เก็บหลักฐาน
"เอกรอดานานหรือเปล่า""ไม่นานเลยครับ เอกก็เพิ่งมาถึงก่อนดาแป๊บเดียวเราไปกันเลยไหมเดี๋ยวเพื่อนๆจะรอ""เออ ไปเลยสิ"ดาหวันก้าวขึ้นรถไปกับเอกแฟนหนุ่มไปตามนัดกับเพื่อนๆที่จะฉลองวันสอบเสร็จของทุกคน มีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องดาหวันและเอกผ่านกระจกประตูรถแท็กซี่อยู่ห่าง ๆ นั่นคือคู่ขาของบเอกคุณหญิงพาได้แอบนั่งแท็กซี่ตามมาเงียบ ๆ เธอมีความเคลือบแคลงใจสงสัยในตัวเองมาสักระยะหนึ่งแล้วเพราะช่วงตลอด 2-3 เดือนมานี้ เอกมักจะทำตัวยุ่งๆใส่เธอ บางครั้งก็จะมาขอเงินเธอมากขึ้น บอกว่าเอาไปจ่ายแต่ค่าเรียนต่างๆซึ่งความจริงเอกพยายามทำคะแนนกับดาในช่วงเดือนแรกโดยการพาดาเที่ยวและซื้อของต่างๆ"หน่อยแน่ ไอ้เอกเลี้ยงไม่เชื่องนักนะ แกกล้ามากที่หักหลังคนอย่างฉัน""แท็กซี่เดี๋ยวขับตามรถคันนั้นไปห่างๆอย่าให้มันรู้ตัวนะ""คุณนายตามลูกชายเหรอจ๊ะ""ลูกชายอะไรอ่ะนั่นผัวฉัน"แท็กซี่ถึงกับงงเมื่อคุณนายบอกว่าเอกเป็นผัวเธอหน้าตาอ่อนไวกว่าเยอะมาก ดูท่าทางเรากับแม่กับลูกก็ไม่มีผิดเพี้ยน แท็กซี่ก็ยังคงทำหน้าที่ของเขาขับรถตามรถเอกอยู่ห่างๆผ่านมาสักพัก เอกและดาก็มาถึงที่นัดพบกับบรรดาเพื่อนๆที่ออกมายืนคอยทั้งคู่ เพื่อนๆทุกคนแต่งตัวอย่า
สาปรักทะเลทราย แผนชั่วของแมงดา
"วันนี้เหนื่อยมากเลยอ่ะดา เอกว่าเราไปเที่ยวพักผ่อนกันสักหน่อยดีไหม""เอกจะไปไหนล่ะ""เราไปดื่มที่ผับกันคืนนี้ไหม""ก็ไปสิวันนี้ก็สอบวันสุดท้ายแล้วด้วย เดี๋ยวชวนเพื่อนๆคนอื่นไปด้วยนะ""แน่นอนอยู่แล้วจะดา ชวนเพื่อนดามาเลยนะเดี๋ยววันนี้เอกเลี้ยงเอง""โอเคตกลงตามนั้นจ้ะ""เอกไปรับดาที่บ้านได้ไหม""ได้สิทำไมจะไม่ได้ล่ะ"ตลอด 3 เดือนที่ดาหวันคบกับเอกเธอไม่เคยพาเอกเข้าไปบ้านเลยสักครั้งนอกจากจอดรถรับอยู่หน้าบ้านเพราะเธอรู้ดีว่าคุณพ่อและคุณแม่ยังไม่เปิดใจให้กับเอกมากนัก เธอไม่อยากให้เอกต้องเสียใจถ้าหากจะโดนปิดกั้นในเรื่องของความรัก เธออยากให้คุณพ่อคุณแม่ยอมรับในตัวเองแบบที่เธอยอมรับ ดาหวันที่ยังไม่เห็นความเลวร้ายและร้ายกาจ ของเอกรู้สึกรักและสงสารเอกเป็นอย่างมาก ที่เขาต้องคอยหลบซ่อนเวลามารักเธอที่หน้าบ้าน"งั้นเรากลับบ้านกันเลยดีกว่านะเอก""วันนี้เอกไม่ได้เอารถมาด่ากลับเองนะเดี๋ยวคุณแม่ของเอกมารับเรามีธุระกันนิดหน่อย""ให้ดาอยู่เจอคุณแม่ไหม""ไม่เป็นไรเดี๋ยวกลับบ้านก่อนไปเตรียมตัวนะเดี๋ยวตอนเย็นเอกไปรับ""ได้จ้างั้นเดี๋ยวดากลับบ้านเองก็ได้"ดาหวันที่แยกออกจากเอกเรียบร้อยวันนี้เธอเรียกแท
สาปรักทะเลทราย เบื้องหลังของเอก
ดาหวันที่ติวหนังสืออยู่ที่ห้องของเอกและเพื่อนๆคนอื่นก็อยู่ด้วยเช่นกัน เธอค่อนข้างเคร่งเครียดกับการสอบเทอมสุดท้ายเพราะอีกแค่ 2 อาทิตย์เธอจะเรียนจบเรียบร้อย เธออยากจะจบการศึกษาและเริ่มต้นการใช้ชีวิตในวัยที่เธออยากจะใช้เต็มที่ เอกพยายามทำตัวเป็นผู้ชายที่แสนดีต่อหน้าเพื่อนๆของดาหวัน ยังไม่มีใครรู้ว่าเอกนั้นเลวร้ายเพียงใด มีเพียงข่าวลือพี่ยังไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าเอกเกาะผู้หญิงกิน พยายามจะชวนดาหวันเข้าไปในห้อง"ดาหวันไปห้องนอนกับผมไหมน่าจะเหนื่อยแล้ว""แหน่...!! ไอ้เอกมึงคิดจะทำอะไรดา"เสียงเพื่อนคนหนึ่งตะโกนแซวทั้งสองคนได้วันถึงกลับคืนได้จนตัวม้วนเพียะ!ดาหวัน ตวัดมือไปที่ต้นแขนแกร่งของเอกด้วยความเขินอายจากเหล่าเพื่อน ๆ ที่ตะโกนแซวกันอยู่"พูดอะไรก็ไม่รู้ดูสิเพื่อนแซวหมดแล้ว""ฮ่าๆๆพวกมึงก็อย่าแซวแฟนกูกับนักเลย""เดี๋ยวดาต้องกลับบ้านค่ะเดี๋ยวคุณพ่อจะให้คนรถมารับยากลับขอบคุณมากนะเอกที่ให้ยืมห้อง""ก็ดึกมากแล้วกูว่าพวกเรากลับกันก่อนดีกว่าไอ้เอกมันจะได้พักผ่อน""ถ้าอย่างนั้นก็แล้วแต่ดาเลยค่ะ"เอกที่ทำท่าทางหงุดหงิดเล็กน้อยเพราะเขาอยากจะจับดาหวันให้อยู่หมัด เขาเบื่อคุณหญิงพาที่สูงอายุเต็มทีถึ
สาปรักทะเลทราย จุดเริ่มต้น
ก่อนที่ผมตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่ประเทศอังกฤษเพื่อทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และเปิดขยายสาขางานต่างๆในเครือข่ายธุรกิจที่ผมต้องดูแล คนที่ผมคิดถึงมากที่สุดคือแม่หนูน้อยดาหวัน ผมทิ้งเธอมาเป็นเวลา 4 ปีแล้วสินะที่ผมไม่ได้เจอเธอเลย ในวันโอกาสพิเศษต่างๆผมก็ไม่เคยได้ไปพบเธอผมคิดถึงเธอเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆใบหน้ากลมๆบ้องแบ๊วป่านนี้จะเรียนจบมหาวิทยาลัยหรือยังนะผมคือราชศักดิ์ ปัจจุบันนี้ผมอายุ 35 ปีมีแพลนจะกลับประเทศไทยเร็วๆนี้เพราะงานที่ประเทศอังกฤษทุกอย่างอยู่ตัวหมดแล้วผมบ้างานตลอดระยะเวลา 4 ปีส่วนเรื่องคู่นอนไม่ต้องตกใจผมเองก็เปลี่ยนบ่อยเป็นว่าเล่น"ราเชลคุณมาทำอะไรที่ห้องทำงานของผม""ก็แค่คิดถึงคุณเท่านั้นเองค่ะราช""ผมว่าผมบอกกฎกติการะหว่างคุณกับผมเรียบร้อยแล้วนะ""ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรนี่คะ ราเชลก็แค่คิดถึงคุณเท่านั้นเองอยากจะชวนคุณไปทานข้าว"ราชศักดิ์ไม่สนใจฟังคำพูดไร้สาระของนางแบบสาวที่กำลังพยายามยั่วยวนเขาอยู่ เขาหันไปพยักหน้าให้กับบริษัททันทีให้จัดการลากตัวนางแบบสาวออกไปจากห้องทำงานของเขา ตอนที่เขาจะโมโหมากกว่านี้"ขอเชิญคุณราเชลออกไปดีๆดีกว่านะครับ""ถ้าฉันไม่ไปแกจะทำอะไรฉัน"หมับ!!..."กรี๊ด ปล
สาปรักทะเลทราย นิยายเรื่องใหม่ เพื่อนพ่อที่รัก
"ดาหวันคะ เดี๋ยวคุณลุงจะพาไปทานไอศครีมนะคะดาหวันไปกับคุณอานะคะ""ไปค่ะ ไปทานไอศครีมกับคุงลุง""ไอ้ราช!! นี่มันลูกกูนะมึงเมื่อไหร่มึงจะไปทำเป็นของตัวเองสักทีวันๆก็หิ้วแต่ลูกกูไปลูกกูมา กูกับเมียคิดว่าไม่มีลูกแล้วเนี่ยตอนนี้???""ไอ้เวรนี่นี่มันก็หลานกูเหมือนกันเลี้ยงมาตั้งแต่ออกจากท้องแม่ มึงจะยึดเป็นของตัวเองคนเดียวได้ยังไง""ที่รัก คุณดูมันนะมันมายึดลูกเราสองคนไปเป็นลูกมันแล้วคืนนี้กูจะเอาลูกกูมานอนด้วย""ไม่ได้คืนนี้กูจะต้องนอนกับดาหวันมึงค่อยเอาไปพรุ่งนี้"" ฮิ ฮิ พี่สองคนเนี่ยตีกันเรื่องหลานทุกวันเลยอีกคนนึงก็อยากเป็นคุณพ่อแสนดี อีกคนนึงก็เป็นคุณพ่อทูนหัว เดี๋ยวดาหวันก็ได้รับความรักเต็มอกจนไม่รู้ว่าจะไปเก็บไว้ไหนหรอกค่ะคุณพ่อทั้งสองคน""วันนี้ดาจะไปนอนกับคุงลุงราช คุงพ่อไปนอนกับคุงแม่เลยค่ะ""โถ่ลูกดา ลูกเป็นลูกพ่อนะ*"ฮ่าๆๆมึงเห็นไหมว่าหลานรักกูมากกว่ามึง""ไอ้เพื่อนเวรนี่!!""งั้นเราไปกินไอศครีมกันดีกว่านะคะดาหวันเดี๋ยวคุณลุงจะพาไปซื้อของเล่นอีก""ไอ้ราช มึงเอาลูกกูมาเลย ไอ้เพื่อนเฮงซวยเมื่อไหร่มึงจะมีเมียสักทีห๊ะ"เสียงสองเพื่อนรักที่ทะเลาะกันทุกวันในการแย่งการเลี้ยงแม่หนูน้อยด
สาปรักทะเลทราย ขอแต่งงาน
แสงแดดอ่อนโยนสาดส่องลงบนผิวน้ำสีฟ้าใส ราฮิมหัวเราะเสียงดังขณะที่อุ้มมายา ลูกสาววัย 3 ขวบของเขาไว้ในอ้อมแขน มายาเตะขาเล็ก ๆ ของเธออย่างตื่นเต้น พยายามเลียนแบบท่าว่ายน้ำที่คุณพ่อสอน "เก่งมากมายา! ดูสิ ลูกทำได้แล้ว!" ราฮิมมีความสุขที่ได้ใช้เวลาอยู่กับมายา เขารักลูกสาวของเขามาก และรู้สึกผิดที่ไม่ได้อยู่กับเธอและนิชา แม่ของมายามากเท่าที่ควร เขาอยากจะแก้ไขทุกอย่าง อยากจะกลับไปเป็นครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนเดิม"มายา ลูกอยากให้แม่มาว่ายน้ำกับเราไหม?" "อยากค่ะ! หนูอยากให้แม่มาเล่นน้ำกับหนู!" ราฮิมยิ้ม เขามีแผนที่จะชวนนิชามาว่ายน้ำกับพวกเขา เขาหวังว่านี่จะเป็นโอกาสให้เขาได้ใกล้ชิดกับเธออีกครั้ง ได้พูดคุยและปรับความเข้าใจกัน "ถ้าอย่างนั้น เราไปชวนแม่กันเถอะ" เขาอุ้มมายาขึ้นจากสระว่ายน้ำ และเดินไปที่บ้านพักริมสระ นิชากำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ระเบียง เมื่อเห็นราฮิมและมายาเดินมา เธอวางหนังสือลงและยิ้มให้ลูกสาว "แม่คะ! มาว่ายน้ำกับหนูและพ่อไหมคะ?" นิชาลังเล เธอไม่อยากอยู่ใกล้ราฮิม แต่ก็ไม่อยากทำให้ลูกสาวผิดหวัง "ก็ได้จ้ะ" เธอเดินไปหยิบชุดว่ายน้ำ และตามราฮิมและมายาไปที่สระว่ายน้ำ เมื่อนิชาลง
สาปรักทะเลทราย เตรียมอาหารเช้า
หลังจากที่ราฮิมได้วางสัมภาระทุกอย่างลงหยอกล้อเล่นกับลูกสาวหนูน้อยมายาอย่างเพลิดเพลินจนเธอหมดฤทธิ์หลับไปในที่สุดตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบ 20:00 น แล้วราฮิมตัดสินใจคุยกับนิชาให้เคลียร์อีกครั้ง "นิชา..." เสียงทุ้มต่ำของราฮิมดังขึ้นในห้องนั่งเล่นที่เงียบเชียบ นิชายังคงนั่งอยู่บนโซฟาเพียงลำพัง ใบหน้ายังคงบอกถึงความโกรธและความผิดหวัง "ผมรู้ว่าผมทำผิดไป แต่ผมอยากให้คุณลองฟังผมอธิบายก่อนได้ไหม?" ราฮิมพยายามใช้คำพูดที่สุภาพที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ว่าใจจริงจะอยากกระชากเธอเข้ามาในอ้อมกอดเหลือเกิน นิชายังคงนิ่งเงียบ ไม่ตอบอะไร แม้แต่จะสบตากับราฮิมเธอก็ยังไม่ทำ "ผมขอโทษที่ทำให้คุณเสียใจ... ที่ทำให้คุณรู้สึกแย่ขนาดนี้ ผมสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว" ราฮิมคุกเข่าลงต่อหน้านิชา ใบหน้าเต็มไปด้วยความจริงใจ "คุณคิดว่าคำขอโทษของคุณจะทำให้ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิมได้เหรอ?" "ผมรู้ว่ามันคงยาก แต่ผมอยากให้คุณลองเชื่อใจผมอีกครั้งสักครั้งเถอะนะครับ" "คุณคิดว่านิชาจะเชื่อใจคนที่ทำร้ายความรู้สึกนิชาได้ลงคอเหรอ?" "ผมรู้ว่าผมต้องใช้เวลาพิสูจน์ตัวเอง แต่ผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้คุณกลับมาไว้ใจผมอีกครั้ง" ราฮิมตอบด
สาปรักทะเลทราย ง้อเมีย
ราฮิมนักธุรกิจหนุ่มผู้มีอิทธิพลและร่ำรวยที่สุดในดูไบ กำลังเผชิญหน้ากับความจริงอันเจ็บปวด นิชา ภรรยาของเขาและแม่ของลูกในท้อง ได้หนีจากเขาไปอย่างลึกลับ ทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่าและความคิดถึง หลังจากพยายามอย่างหนักในการตามหา ในที่สุดราฮิมก็ได้พบกับร่องรอยบางอย่างที่นำเขาไปสู่ประเทศไทย ข้อมูลที่เขาได้รับบ่งชี้ว่านิชาได้เปลี่ยนชื่อเป็น กรนิชา และมีลูกสาว 3 ขวบ ชื่ออมายา "ลูกกูเป็นลูกสาว ลูกสาว ฮ่าๆ ลูกกูน่ารักไหมโมแอล มึงดูนี่ลูกกู ลูกกูน่ารักมาก' "นะ น่ารักครับนาย เสียงหัวเราะที่หายไปตลอด 3 ปี พอหัวเราะทีโมแอลคิดว่าเสียงซาตาน เสียวสันหลังวาบ, ราฮิมด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งความโกรธ ความคิดถึง และความกังวล ราฮิมตัดสินใจเดินทางไปยังประเทศไทยทันที เขาต้องการพบกับนิชาและลูกของเขา ต้องการรู้เหตุผลที่เธอทิ้งเขาไป และต้องการที่จะนำเธอกลับมา ราฮิมได้เขาพบว่าเธอใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายและเงียบสงบ พร้อมกับลูกสาววัยสามขวบของพวกเขาที่ชื่อว่า มายา ข้อมูลที่บอดี้การ์ดของเขาได้สืบสาวราวเรื่องมาตลอด คนที่ปกปิดข้อมูลทั้งหมดก็คือเมษา วาดุลย์ใช้วิธีต่างๆ สาวความลับจากเมษาทุกทางเพื่อเจ้านายของเขา ราฮิมเ
