ตอนที่30

หม่าซิวหยวนพยักหน้าให้เจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่นำกระดาษกับพู่กันไปให้นาง

" เจ้าเขียนตัวหนังสืออะไรก็ได้ซักสองสามตัว ข้าจะดูเองว่าใช่ลายมือเดียวกันหรือไม่"

ถานลี่หลินมองหน้าโจวเยี่ยนเฉิง ก่อนจะหยิบพู่กันมาเขียนอักษรลงไป นางจงใจเขียนบิดๆเบี้ยวๆ เจ้าหน้าที่เอาไปให้หม่าซิวหยวนดูเทียบกับจดหมาย ก็เห็นว่าลายมือไม่เหมือนกัน เขาส่งให้ซูตงหยางดู ซูตงหยางกระตุกยิ้มมุมปาก

" เจ้าจงใจเขียนบิดเบี้ยวเพื่อให้แตกต่างจากในจดหมายสินะ"

" ลายมือข้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ข้าเป็นเพียงสาวใช้ไม่มีความรู้อะไร ได้พี่ ได้นายท่านโจวเยี่ยนเฉิงช่วยสอนข้าให้เขียนหนังสือ ตอนที่เขาสอนข้าก็เขียนได้ดีอยู่ แต่พอนานไปข้าห่างเหินไม่ได้หยิบพู่กันนาน พอเขียนอีกทีก็เลยเป็นอย่างที่เห็น อีกอย่างเนื้อความในจดหมายก็แค่บอกสถานที่นัดเจอกัน บอกว่ามีงานให้ทำ ไม่อาจพิสูจน์ได้ว่างานนั้นคืองานอะไร"

โจวเยี่ยนเฉิงพยักหน้าเห็นด้วย

" นางพูดถูก หลักฐานแค่นี้อย่าคิดจะใส่ร้ายนางเลย"

" ในเมื่อไม่ยอมรับในหลักฐานงั้นก็เบิกพยานเถอะ"

ซูตงหยางบอกหม่าซิวหยวน หม่าซิวหยวนให้สัญญาณ เจ้าหน้าที่ก็พาคนเข้ามา วันก่อนทหารกลุ่มที่เมิ่งกุ้ยเฟยส่งมา ส่งข่าวจากนกพิราบส