LOGINShare
04 เดจาวู
Last Updated:
2025-10-12 09:03:46สามีปีศาจ 4 เดจาวู
“นายรออยู่ข้างใน” ชายชุดดำพาเธอมายังห้องห้องหนึ่งซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นห้องทำงานของเขา หญิงสาวเริ่มรู้สึกใจคอไม่ค่อยดีเพราะคฤหาสน์หลังนี้มีแต่ผู้ชายใส่ชุดดำท่าทางไม่เป็นมิตรเฝ้าเต็มไปหมด จะถอยหลังตอนนี้ก็ไม่ทันเสียแล้วเพราะเธอดันเซ็นสัญญาไปเป็นที่เรียบร้อย “ฉะ...ฉันกลัวค่ะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นหลังจากที่ชายชุดดำกำลังก้าวเท้าออกไปเมื่อพาเธอมาถึงหน้าห้องส่งผลให้ชายคนนั้นหยุดชะงัก “คิดจะมาทำงานที่นี่ห้ามพูดคำว่ากลัว” ชายคนนั้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย จนไอติมรู้สึกเย็นถึงกระดูกสันหลัง “เดินเข้าไป นายของฉันรออยู่” “คะ...คุณเข้าไปเป็นเพื่อนได้ไหมคะ” ไอติมเว้าวอนเพราะกลัวว่าหลังประตูจะมีสิ่งน่ากลัวที่เธอคาดไม่ถึง จากที่เคยคิดว่าที่นี่เป็นแค่คฤหาสน์ธรรมดาๆ เหมือนที่เธอเคยไปรับจ้างทำความสะอาด แต่เมื่อมาถึงมันกลับไม่ใช่อย่างที่คิดเพราะมีชายชุดดำยืนเฝ้าเต็มคฤหาสน์ราวกับว่าที่นี่คือที่อยู่ของมาเฟีย แล้วทุกคนล้วนไม่เป็นมิตรเอาเสียเลยจนไอติมแทบอยากจะถอนตัว เหมือนมีลางสังหรณ์บอกว่าสิ่งที่อยู่หลังประตูนั้นคือสิ่งที่น่ากลัวสำหรับเธอ “เจ้านายของฉันไม่ชอบรอใครนานๆ ถ้าไม่อยากมีปัญหาก็รีบเข้าไป” ชายคนดังกล่าวพูดทิ้งทายก่อนจะเดินจากไปพร้อมสีหน้าเย็นชา ผู้คนที่นี่เขายิ้มไม่เป็นหรือไงตั้งแต่มายังไม่เคยมีใครส่งยิ้มหรือทักทายเธอเลยแม้แต่คนเดียว “ฮึบ!” ไอติมสูดลมหายใจเข้าก่อนจะใช้สองมือผลักประตูบานหนาเข้าไปมันเป็นลายคลาสสิกสมัยยุคโรมัน เมื่อก้าวเข้ามาถึงในห้องดวงตากลมถึงกับเบิกกว้างทันทีเพราะห้องนี้มันคือห้องนอนที่ประดับไปด้วยเฟอร์นิเจอลายคลาสสิก มันกว้างใหญ่กว่าบ้านของเธอซะอีก ไอติมเหลือบไปเห็นบุรุษชายในชุดสูทดำคนหนึ่งนั่งหันหน้าออกนอกหน้าต่างเขาพ่นควันบุหรี่ออกจากปากจนมันคละคลุ้งเต็มห้องและดูเหมือนว่าเขาเองจะเป็นผู้ชายที่ตัวสูงเอามากๆ หญิงสาวเม้มปากจนเป็นเส้นตรงก่อนจะค่อยๆ ก้าวเท้าเข้าไปหาบุรุษชายซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นเจ้าของคฤหาสน์ในขณะมือบางกำเอกสารไว้แน่น เธอก้าวเท้าผ่านเตียงหรูขนาดคิงไซต์ก่อนจะไปหยุดที่หลังชายคนดังกล่าวและดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้ตัวว่าเธอมาถึงแล้วเพราะเขายังคงนั่งดูดบุหรี่ด้วยความสบายใจ “เออ...คะ...คุณเรียกให้ฉันมาหาใช่ไหมคะ” เสียงหวานเอ่ยขึ้นส่งผลให้มือหนาที่คีบบุหรี่ชะงัก ก่อนที่บุรุษชายคนดั่งกล่าวจะทิ้งบุหรี่ลงพื้นแล้วใช้รองเท้าหนังเหยียบจนมันแหลกละเอียดในขณะที่ไอติมลอบกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ ผู้ชายคนนี้ดูน่าเกรงขามและดูน่ากลัวในเวลาเดียวกันจนทำให้เธอรู้สึกประหม่า “คิดยังไงถึงมาทำงานที่คฤหาสน์ของฉัน” ชายคนนั้นพูดขึ้นโดยที่ตัวของเขายังคงนั่งหันหลังให้เธอ น้ำเสียงเย็นเยือกนั้นชั่งบาดหัวใจเหลือเกิน เหมือนอาการเดจาวูเสียงนี้มันคุ้นหูมากราวกับว่าเธอเคยไปได้ยินที่ไหนมาก่อน “ที่ฉันมาทำงานที่นี่เพราะต้องการเงินไปทำร้านเบเกอรี่ค่ะ เห็นว่ารายได้ค่อนข้างดีดิฉันจึงลองสมัครดูค่ะ” “แล้วเธอได้อ่านเอกสารครบทุกหน้าไหม” กึก! “....” ไอติมชะงักยอมรับว่าไม่ได้อ่านครบทุกหน้าเพราะเอกสารมันเยอะเนื้อหาหลายหน้าเหลือเกินจึงเลือกอ่านแค่เพียงผิวเผินแล้วจรดปากกาสมัครทันทีเพราะเห็นค่าตอบแทนที่ได้สูงลิ่ว “อ่านไม่ครบสินะ” เธอได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอก่อนที่นิ้วใหญ่จะเคาะลงบนแฟ้มงานที่วางอยู่บนโต๊ะเบาๆ แต่เสียงมันกลับดังก้องเข้ามาเข้ามาที่โซนประสาทของเธอจนเย็นวูบไปถึงไขสันหลัง “แล้วเธอได้อ่านรึเปล่าว่าเจ้าของคฤหาสน์คือใคร” “มะ...ไม่ค่ะ” ร่างบางเหงื่อตกยอมรับว่าสะเพร่าเองที่ไม่ได้อ่านเอกสารให้ละเอียด เพราะความเห็นแก่เงินแท้ๆ “เธอนี่มันโครตสะเพร่า เพราะบางทีถ้าเธอเห็นชื่อของฉันเธออาจจะไม่อยากจรดปลายปากกาลงบนแผ่นกระดาษก็ได้” “...” ไอติมมองแผ่นหลังกว้างด้วยความไม่เข้าใจ “คฤหาสน์ของฉันไม่ต้องการคนอ่อนแอเข้ามาทำงาน...เธอจะทำได้ไหม” “ดะ...ได้ค่ะ” “เพราะมันไม่ใช่แค่การเป็นแม่บ้านและพี่เลี้ยงเด็กอย่างเดียว” “...” “เธอต้องปกป้องลูกชายของฉันจากศัตรูด้วยนั่นคือหน้าที่หลักๆ ของพี่เลี้ยงเด็ก” “...” “นี่คือเหตุผลที่ทำไมหลายคนเข้ามาทำงานนี่แล้วลาออก นั่นเพราะพวกนั้นไม่มีศักยภาพเพียงพอในการเลี้ยงลูกชายของฉัน” “...” “ฉันจ่ายค่าจ้างสูงฉันก็อยากได้คนที่มีประสิทธิภาพ แต่ถ้าเธอยืนยันว่าจะทำฉันก็จะให้เธอเริ่มงานเลยทันที” “...” “แต่เธอมั่นใจใช่ไหมว่าจะดูแลลูกชายของฉันได้” “มะ...มั่นใจค่ะ ฉันดูแลลูกของคุณได้” ท่าทางงานนี้จะไม่หมูซะแล้วเพราะถ้าหากมันง่ายจริงเขาคงไม่จ้างด้วยค่าจ้างที่สูงลิ่วขนาดนี้ จะถอยหลังกลับไปกินแกลบเหมือนเดิมก็ไม่ได้แล้ว...แค่ 1 ปีเท่านั้น! “จริงๆ ฉันก็ไม่อยากให้มือสกปรกของเธอมาแตะต้องลูกชายของฉันเท่าไหร่ แต่ฉันเห็นแก่ความมุ่งมั่นของเธอ” “...” หญิงสาวอ้าปากค้างกับคำพูดของชายหนุ่ม เขาไม่ควรพูดแบบนี้กับเธอทั้งๆ ที่พึ่งเจอกันครั้งแรก ได้แต่เก็บความไม่พอใจเอาไว้ในใจ “และถ้าเมื่อไหร่ที่ลูกของฉันเรียกเธอว่าแม่...ฉันจะบีบคอของเธอให้ตายคามือทันที!” เอี๊ยดดดด~ ร่างสูงค่อยๆ หมุนเก้าอี้มาแต่เมื่อเห็นหน้าของบุรุษชายเจ้าของคฤหาสน์แล้ว ดวงตากลมโตถึงกับเบิกกว้างทันทีด้วยความไม่เชื่อสายตาส่งผลให้ทั่งร่างแข็งทื่อราวกับโดนคำสาปจนเอกสารในมือหล่นร่วงไปกองลงที่พื้น “คุณ!!!”
Latest chapter
สามีปีศาจ (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) Special ep 3
สามีปีศาจ Special ep 3“อุ๊บ!” ร่างบางที่กำลังนอนหลับตาอยู่รู้สึกพะอืดพะอมขึ้นมาอย่างหนัก เมื่อสามีของเธอฉีดน้ำหอมแล้วกลิ่นน้ำหอมที่เขาใช้มันเหม็นจนทนไม่ไหวรีบลุกวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำทันที “อ้วกกกก!!”ร่างบางโก่งคออาเจียนอย่างเอาเป็นเอาตาย ในขณะที่สามีเองรีบวางเสื้อสูทแล้ววิ่งเข้าไปลูบหลังให้ภรรยา วันนี้ยาคุชิมีนัดประชุมที่นาโงย่าจึงต้องตื่นเช้ากว่าทุกวัน“เป็นอะไรเนี่ย” มือใหญ่ลูบแผ่นหลังเล็กด้วยความสงสารเธออ้วกจนแทบหมดแรง“อึก!” หญิงสาวอ้วกจนหน้าเขียวหน้าแดง เมื่อเห็นว่าภรรยาไม่มีแรงเดิน แขนแกร่งจึงช้อนร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาวก่อนวางลงบนโซฟาอย่างเบามือ แล้วเดินไปหยิบน้ำให้ภรรยากินแค่เห็นเมียหน้าซีดยาคุชิก็รู้สึกใจคอไม่ค่อยดีแล้ว เมื่อคืนไปกินอะไรผิดสำแดงมาหรือเปล่า“ไปหาหมอไหม” ยาคุชิลูบหน้างามซีดเซียวด้วยความเป็นห่วง หญิงสาวยกน้ำขึ้นจิบแต่ยังคงรู้สึกพะอืดพะอมอยู่ยกเลิกการประชุมแล้วมานอนเฝ้าเมียดีไหม เป็นห่วงเมียเหลือเกิน“เดี๋ยวซักหน่อยก็คงดีขึ้นค่ะ” ไอติมหยิบยาดมขึ้นมาดม ไม่อยากให้สามีเสียการเสียงานมานอนเฝ้าเธอ แค่เธอเป็นไข้หวัดธรรมดาเขาก็ไม่เป็นอันอยู่แล้ว“ไปหาหมอเถอะนะฉันเป็นห่ว
สามีปีศาจ (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) Special ep 2
สามีปีศาจ Special ep 2วันนี้ไอติมได้มีโอกาสกลับมาหาน้องสาวที่เมืองไทย จึงถือโอกาสนี้พาลูกชายมาเที่ยวเล่นทะเลภาคใต้ เขาบอกว่าทะเลเมืองไทยสวยไม่แพ้ชาติใดในโลก เพราะน้ำทะเลอันดามันค่อนข้างใสช่วงนี้จึงเหมาะแกการดำน้ำดูประการังยิ่งนัก“ไม่มีชุดอื่นแล้วหรอ” แต่สามีของเธอนั้นกลับทำหน้าบึ้งตึง เมื่อเห็นเธอใส่บิกินี่สีหวาน“นี่ทะเลนะคะ ไม่ใช่ยิม”“ก็ชุดของเธอมันโป๊ไป” ยาคุชิโยนเสื้อยืดสีดำตัวโคร่งให้ หญิงสาวรับไว้งงๆ “ใส่เสื้อของฉันทับซะ”“ไม่ค่ะ” ร่างบางส่งเสื้อยืดคืน “มาทะเลทั้งทีให้ฉันใส่เสื้อยืดเนี่ยนะ”ความจริงไอติมไม่ได้อยากใส่บิกินี่หรอก แค่อยากลองแกล้งสามีดูว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไรและก็เป็นไปตามที่คิด ร่างสูงโกรธจนควันออกหู“ทำไมดื้อจัง”เพี้ยะ!ฝ่ามือใหญ่ฟาดลงที่ก้นงอนงามเพื่อเป็นการลงโทษที่ภรรยาดื้นดึงใส่บิกินี่ แม้ผ่านการมีลูกมาแล้วแต่ไอติมยังหุ่นเซี้ยะน่ากินเหมือนเดิม ใครเห็นเป็นต้องน้ำลายไหล เพราะทั้งหน้าอกและก้นนั้นใหญ่เกินตัว อีกทั้งเอวที่คอดกิ่วน่ากอดนั่น ทำไมเขาต้องให้คนอื่นเห็นส่วนนั้นของเมียด้วยรู้งี้น่าจะดูดให้เป็นรอยทั้งตัวไปเลย“คุณมาตีก้นฉันทำไมเนี่ย” ไอติมเอี้ยวตัวด
สามีปีศาจ (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) Special ep 1
Special ep 1“คุณคะ รูดซิปให้ฉันหน่อยค่ะ” ร่างบางที่กำลังพยายามใช้ความสามารถรูดซิปชุดแต่งงาน แต่ทำยังไงแขนของเธอก็รูดซิปหลังไม่ถึงซักที ในขณะเดียวกันเจ้าบ่าวหมาดๆของเธอเดินสะเปะสะปะไปมาทั่วห้อง ใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยพิษของแอลกอฮอล์เขาโดนกลุ่มเพื่อนๆมอมเหล้าจนเมาในวันเข้าเรือนหอและเป็นครั้งแรกที่เห็นยาคุชิเมา ปกติชายหนุ่มคอแข็งยิ่งกว่าอะไร“คุณหยุดเดินก่อนได้ไหมคะ ฉันเวียนหัว” ไอติมถอดเครื่องเพชรออกรอให้สามีหมาดๆของเธอมารูดซิปให้“ถ้าฉันนั่งฉันจะหลับ เพราะงั้นฉันต้องเดิน” ชายหนุ่มรู้ตัวดีว่าถ้าเมาแล้วเขาจะทิ้งตัวลงนอนทันที แต่เพราะเป็นคืนแรกของการเข้าเรือนหอ จำเป็นต้องเจิมห้อง!“งั้นเดี๋ยวฉันออกไปให้ขนมรูดซิปให้”“ไม่ต้อง” มือหนาคว้าแขนเรียวเล็กไว้ “ไม่ต้องถอดหรอก ฉันอยากเอาคาชุด”“บ้าแล้ว ฉันอึดอัดนะคะ”“งั้นมานี่มา”หมับ“ว้าย!!!” มือใหญ่กระชากร่างบางนั่งลงบนตักส่งผลให้คนตัวเล็กตกใจจนแทบหงายหลังในขณะที่หน้าหล่อวางเกยอยู่บนหัวไหล่มน พรางพรมจูบทั่วแผ่นหลังเล็ก “ไปอาบน้ำก่อนค่ะ คุณเมา”“ตอนนี้กำลังจะส่างเมา” กลิ่นแอลกอฮอล์จากคนตัวสูงโชยเข้ามากระทบกับจมูกเล็กนี่เขาอาบหรือกินกันแน่ โทคิ
สามีปีศาจ (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) [END] สามีปีศาจ 77 ฉันรักเธอนะที่รัก
สามีปีศาจ 77 ฉันรักเธอนะที่รัก@หนึ่งเดือนผ่านไปข่าวการลาออกจากวงการมาเฟียของ ‘ยาคุชิ คาซะมะ’ ถูกเผยแพร่ออกไปอย่างสะพัด รวมถึงการเปิดเผยโฉมหน้าของแฟนสาวและเป็นถึงแม่ของลูก ทำเอาหลายคนช็อคไปตามๆกัน มาเฟียหนุ่มยุคใหม่ไฟแรงตอนนี้กลายเป็นอดีตมาเฟียไปแล้ว เขายอมเดินออกจากเส้นทางที่เดินเพียงเพราะชายหนุ่มมีความรัก หลายคนอาจมองว่าเขาโง่ที่เลือกครอบครัวมากกว่าการขึ้นเป็นเบอร์หนึ่งในญี่ปุ่น แต่ไม่มีใครรู้ว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไรนอกจากตัวของยาคุชิเอง‘โดนผู้หญิงจูงจมูกเหมือนเพื่อนอีกละ’‘น่าเสียดายอุตส่าเล็งไว้ ไปแอบมีเมียตั้งแต่ตอนไหน’‘โทคิยะ ยาคุชิ มีเมียแล้ว ตอนนี้เหลือแค่คนเดียวสินะ ไม่เป็นไรถึงจะเสียสองคนนั้นไปอย่างน่้อยก็ยังเหลือ ทาคาชิ ฮื้อออออ~’‘จากมาเฟียสู่สามัญชนธรรมดา น่าเสียดายอนาคตกำลังรุ่ง’‘’เราเชื่อว่ามาเฟียหลายกลุ่มรอวันนี้ วันที่ยาคุชิออกจากวงการ’‘ยาคุชิ คาซามะ ไม่ใช่มาเฟียอีกต่อไป..แต่หล่อขนาดนี้น่าจะไปเป็นดารา’“ทำอะไรอยู่คะ” แฟนสาวที่พึ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จถามขึ้น ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังนั่งอ่านข่าวพรางจิบกาแฟนตอนเช้า“อ่านข่าวน่ะ” ยาคุชิวางไอแพดลงก่อนหยัดกายขึ้นเต็มความ
สามีปีศาจ (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) 76 ผู้ชายทะลึ่ง
สามีปีศาจ 76 ผู้ชายทะลึ่ง@วันถัดมายาคุชิถึงกับต้องหน้าบึ้งทันทีเมื่อพาเมียกับลูกมาทานข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในตัวเมืองเชียงใหม่ กะว่าจะพาเมียกับลูกเที่ยวอีกซักวันค่อยกลับญี่ปุ่น แต่เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้มันทำให้เขาแทบอยากบินกลับวันนี้เลยทันที“หน้าบึ้งอยู่ได้”“ก็ผู้ชายโต๊ะนั้นมันมองเธอ” ยาคุชิเริ่มไม่สบอารมณ์หากเป็นเมื่อก่อนเขาลุกเดินไปต่อยหน้ามันแล้ว“เขาก็แค่มองเฉยๆนั่นแหละ คุณก็ทำเป็นหัวร้อนไปได้”“เมียฉัน ฉันมองได้แค่คนเดียว!”“คนอื่นเขาจะมองก็ให้เขามองไปเถอะค่ะ เราห้ามเขาไม่ได้หรอก” ไอติมก้มลงมองดูชุดที่ใส่ มันก็ไม่ได้โป๊อะไรแค่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ธรรมดาไม่มีอะไรน่ามองเลย แถมลูกก็นั่งอยู่ข้างๆ แต่ผู้ชายโต๊ะข้างๆมองบ่อยจนรู้สึกได้ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากต่อให้มองยังไงก็มีคนจองแล้วอยู่ดีในขณะที่คนที่นั่งตรงข้ามหน้าบอกบุญไม่รับ รู้ดีว่าเขาไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมองเธอ แต่จะให้ทำยังไงได้ก็ในเมื่อห้ามคนพวกนั้นไม่ได้ จู่ๆชายหนุ่มจะทิ้งช้อนลงจานอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง ทำให้ผู้ชายที่มองเธอต่างเลิกลักเพราะดูเหมือนแฟนของผู้หญิงคนที่กำลังนั่งมองอยู่จะไม่พอใจแล้วต่างคนต่างก้มหน้ากินข้าวต่
สามีปีศาจ (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น) 75 ผู้ชายขี้หึง
สามีปีศาจ 75 ผู้ชายขี้หึง“ผมกลับก่อนนะครับ” ยาคุชิโค้งศีรษะให้คุณหญิง แม่ของโทคิยะก็ไม่ต่างอะไรจากแม่ของเขา ซึ่งยาคุชิเองให้ความเคารพคุณหญิงไม่ต่างจากแม่แท้ๆ“จ้า ไว้ว่างๆแวะมาหาบ่อยๆนะ”“โทคิมันมาหาคุณหญิงบ่อยไหมครับ”“มาบ่อย เห็นบอกว่าปีหน้าจะพาน้องยูกิมาอยู่เมืองไทย”“ดีแล้วครับ คุณหญิงจะได้ไม่เหงา” ยาคุชิคว้าไหล่ของแฟนสาวไว้ ขณะเดียวกันไอติมคลี่ยิ้มพร้อมกับโค้งศีรษะให้เพื่อเป็นการขอบคุณ“ไว้ว่างๆหนูจะมาหาใหม่นะคะคุณหญิง”“จ้า เดินทางปลอดภัยนะ อย่าดื้ออย่าซนเข้าใจไหม” ประโยคหลังคุณหญิงหันไปพูดกับโยฮันเด็กน้อยจึงวิ่งรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดเพราะโยฮันสนิทกับคุณหญิงมาก“ไว้โยฮันจะมาหาใหม่นะครับ”“จ้า พ่อหนุ่มน้อย” คุณหญิงลูบศีรษะเล็กทุยด้วยความเอ็นดู โยฮันอายุมากว่ายูกิลูกชายของโทคิยะ ฉายแววหล่อตั้งแต่เด็กทั้งสองคนเลยหลังจากที่ลำลากันเสร็จทั้งหมดก็เริ่มเดินทางทันที โดยที่ขนมให้ไอติมไปส่งที่สนามบินเพราะไม่อยากรบกวนเวลาของครอบครัว“ไม่ไปด้วยกันหรอ” ไอติมถามขึ้นขณะที่นั่งอยู่บนรถ อยากพาน้องสาวไปอยู่ญี่ปุ่นด้วย เพราะที่นี่ไม่มีใครแล้ว พ่อกับแม่ก็โดนจับ“หนมไม่อยากรบกวนพี่ไอติมค่ะ หนมเกรงใจ”
