Share

บทที่ 8

last update Last Updated: 2025-05-15 23:01:49

"ว่าแต่คุณแม่สบายดีหรือเปล่าคะ หนึ่งไม่ได้มาเยี่ยมคุณแม่นานเกือบเดือนเลยเชียว หนึ่งต้องกราบขอโทษคุณแม่ด้วยนะคะ ช่วงนั้นหนึ่งติดธุระสำคัญจริงๆจึงปลีกตัวมาหาคุณแม่แทบไม่ได้เลย" ไฮโซน้ำหนึ่งพูดพร้อมกับประนมมือเป็นรูปบัวตูมสวยแล้วก้มไหว้แม่สามีอย่างนอบน้อม

"หึ!" กนกนุชเชิดหน้าเบือนไปทางอื่นไม่รับคำขอโทษจากลูกสะใภ้คนรอง

"พี่พรรุ้งไปอัลตร้าซาวด์รึยังคะว่าเป็นเพศหญิงหรือเพศชาย?" เธอรักเด็กมาก...มากเสียจนอยากจะมีเจ้าตัวเล็กตัวน้อยอุ้มชูและเลี้ยงดูเป็นของตัวเอง

แต่ติดที่ว่า! เขาดันไม่ชอบเด็ก!

สามีของเธอเกลียดเด็กยิ่งกว่ากิ้งกือหรือหนูตัวโสโครกที่มุดอยู่ตามท่อน้ำเสีย! แค่ได้ยินเสียงเด็กร้องก็แทบจะเอาตีนยัดปากอยู่แล้ว

ซ้ำยังพูดกรอกหูเธออยู่ทุกวันว่ายังไม่พร้อมที่จะมีลูกในตอนนี้! ฉะนั้นการคุมกำเนิดทั้งหมดทั้งมวลจึงตกมาอยู่กับเธอเพราะเขามันเป็นไอ้ประเภทมักง่ายไม่ยอมสวมถุงยางอนามัย แต่สาเหตุหนึ่งก็มาจากเราสองคนไม่ค่อยมีเพศสัมพันธ์ด้วยกันบ่อยครั้งนัก! แค่ยาคุมรายเดือนชนิดแผงก็คงจะพอยับยั้งอยู่

"เป็นผู้หญิง"

"ดูท่าทางพี่เสือจะเห่อลูกมากเลยนะคะเนี่ยประคองพี่พรรุ้งไม่ห่างเลย" นึกแล้วก็อดที่จะอิจฉาไม่ได้ มันเป็นความธรรมดาไม่หวือหวาแต่แสนพิเศษ ขอเพียงแค่คนสองคนมีใจรักใคร่และสนใจความรู้สึกซึ่งกันและกัน ปัญหาคงไม่เกิด...

"ก็แน่นอนสิ พี่กำลังจะได้เป็นพ่อคนแล้วนะยัยหนึ่งหัวฟู" พูดพร้อมกับเลื่อนฝ่ามือขึ้นไปโยกศีรษะไอโซน้ำหนึ่งเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยวตามประสาคนคุ้นเคยกัน ทำเอาสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายซึ่งนั่งอยู่ข้างๆตาเขียวปั๊ดแทบจะถลนออกมานอกเบ้า

แน่นอนว่าอดีตทั้งสองคน เสือ และ น้ำหนึ่ง เคยสนิทสนมกันมาก่อน...ตั้งแต่สมัยที่น้ำหนึ่งเรียนมัธยมปลายนู่น น้ำหนึ่งเป็นรุ่นน้องของเพื่อนที่เขารู้จักอีกทีหนึ่ง งานเลี้ยงฉลองหมูกระทะในครั้งนั้นทำให้ได้พบเจอกัน

"โห หนึ่งไม่ได้หัวฟูแล้วนะคะพี่เสือ ดูซิผมเรียบยาวสลวยขนาดนี้กรุณาให้เกียรติราคาที่หนึ่งไปทำมาด้วยนะคะอยากจะบอกว่าอบร่ำอย่างดีจ่ายเป็นหลักหมื่นเลยทีเดียว" ไฮโซน้ำหนึ่งหยอกล้อกลับไป บรรยากาศสนิทสนมกลมเกลียวเช่นนี้สร้างความอิจฉาตาร้อนในใจของพรฟ้าเป็นอย่างมาก "คอยดูนะหนึ่งจะแฉวีรกรรมของพี่ตอนที่เมาให้พี่พรรุ้งได้รู้ทั้งหมดเลย"

"แฉมาเลยน้องหนึ่ง"

"อะๆ พี่ไม่แกล้งแล้วก็ได้ครับ"

"กลับบ้านกัน" สิงห์ไม่ได้รีรอคำตอบ เขารีบกระชากข้อมือนุ่มของภรรยาสาวแล้วดึงให้ลุกขึ้นพรวดพราดออกจากเก้าอี้เดินไปด้านนอกบ้านทันที

"ไปไหน? พี่จะพาหนึ่งไปไหน"

"กลับบ้านไง! ชอบมากหรือไงทำตัวใกล้ชิดสนิทสนมกับมันน่ะ! หัดเกรงใจผัวที่นั่งหัวโด่อยู่ในทั้งคนบ้างนะหนึ่ง" เขารู้สึกหัวเสียที่ที่ภรรยาพูดจาหัวเราะและมอบรอยยิ้มแย้มให้กับชายอื่นโดยเฉพาะไอ้หมอนั่น! ไอ้พี่ชายน่าเคารพนับถือ เกิดก่อนแค่ไม่กี่ปีอย่ามาทำตัวเหิมเกริมเพราะเขาไม่มีวันให้ค่า

"หนึ่งกับพี่เสือเราเป็นแค่พี่น้องกัน"

"พี่น้องก็ไม่จำเป็นต้องถึงเนื้อถึงตัวขนาดนั้นก็ได้ป่ะหนึ่ง! ไอ้เสือมันก็มีเมียมีลูกส่วนหนึ่งเองก็แต่งงานมีสามีแล้วนะ" เขาอยากจะกระชากหัวตัวเองแล้วไปตบกลางสี่แยกไฟแดงมากเลยที่แสดงกิริยาอาการฉุนเฉียวเหมือนกำลังหึงหวงเธอเช่นนี้ออกไป

"หนึ่งทราบดีค่ะ พี่สิงห์ไม่ต้องมาย้ำ เอาเวลาและน้ำลายตรงส่วนนี้ไปย้ำกับตัวเองดีกว่านะคะว่าตัวเองน่ะแต่งงานมีภรรยาแล้วไม่ควรจะไปยุ่งวุ่นวายกับผู้หญิงคนอื่น" จู่ๆคำพูดทุกอย่างก็ถูกสต็อปแช่ช่องฟรีซไว้โดยน้ำแข็งจากราชินีหิมะ เมื่อเห็นพรฟ้าเสนอหน้าชะเง้อคอมองภาพที่สองสามีกำลังทะเลาะกันด้วยรอยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

อีกคนที่จ้องจะเสียบมันก็ต้องจัง! จ้องจนจะไม่สนผิดถูกชั่วดีว่าผัวใครเมียใครยิ่งกว่าหมาเสียอีกที่ผสมพันธุ์ไม่เลือก

"ที่รักขา" ไฮโซน้ำหนึ่งถึงกับตัวอ่อนยวบยาบประคองขาไม่รอดจนต้องเอนหน้าซบอกแกร่งของสามี "หนึ่งเมื่อยไปหมดเลยอ่ะค่ะ เมื่อคืนที่รักคงจะเล่นหนักไปยันฟ้าสว่างหนึ่งก็เลยไม่ค่อยมีเรี่ยวมีแรง"

"ห๊ะ?" สิงห์เอะใจเล็กน้อย

"ที่รักขา เรากลับบ้านกันเถอะค่ะ" ว่าแล้วไฮโซน้ำหนึ่งก็ควงแขนสามีขึ้นไปบนรถสปอร์ตคันหรูของเขาด้วยความมึนงง แต่เมื่อถูกเล่นออกจากตัวเรือนเรียบร้อยแล้วเธอก็ผละแขนออกยกขึ้นก่อนอกแล้วหันไปมองด้านนอกหน้าต่าง

"แล้วนี่มายังไง?"

"หนึ่งแวะไปซื้อของบำรุงครรภ์ให้พี่พรรุ้งแล้วรถมันก็ดันยางรั่วพอดี หนึ่งก็เลยโทรให้ชะเอมมารับ แต่พอเห็นพี่สิงห์อยู่ที่นี่ด้วยหนึ่งก็เลยกะว่าจะกลับกับพี่สิงห์เลย" น้ำหนึ่งตอบเสียงขุ่นๆ

"พี่ยังไม่เคลียร์เรื่องที่หนึ่งไปสนิทสนมกับไอ้เสือเลยนะ!"

"หนึ่งรู้จักพี่เสือก่อนจะมารู้จักพี่สิงห์ซะอีก เราสองคนนับถือกันเหมือนพี่น้องไม่ได้คิดอะไรเกินเลยทุเรศทุเรศแบบที่พี่กำลังคิดเลยสักนิด" เธอรู้ว่าในสมองของเขามันคงมีแต่เรื่องอย่างว่าเต็มไปหมด! ไม่แน่ตอนนี้อาจจะกำลังยัดเยียดสวมบทบาทให้เธอกลายเป็นนางสองผัวสวมเขาให้ตนเองด้วยการไปเล่นชู้กับพี่ผัว

เอาอะไรมาคิด!

ถึงแม้พี่เสือจะดูหล่อ อบอุ่น นิสัยดี อยู่ใกล้แล้วรู้สึกว่าปลอดภัย ออกจากเพอร์เฟคสมบูรณ์แบบเป็นชายในฝันของใครหลายๆคน แต่คงไม่ใช่กับเธอ!

เธอดันมาตกหลุมรักผู้ชายที่ร้อนดั่งเปลวเพลิง! หน้าตาสุขุมไม่ค่อยสุงสิงกับผู้ใด ขึ้นชื่อว่าคาสโนวาตัวพ่อเจ้าชู้ควงผู้หญิงมาบำเรอความสุขเป็นว่าเล่น! เป็นคนร้ายๆที่ไม่ควรย่างกรายเข้าไปฝากหัวใจเอาไว้เพราะผลลัพธ์สุดท้ายนั่นก็คือมอดไหม้

แต่เธอก็ยังเสี่ยงก้าวเข้าไปในเปลวเพลิง ชักอยากจะรู้เหมือนกันว่าไฟมันร้อนสักแค่ไหนกันเชียว!

เอาเข้าจริงสิงห์ก็เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์ น่าค้นหา น่าดึงดูดเพอร์เฟคทั้งหน้าตาและรูปร่างกำยำ ซ้ำยังเฉลียวฉลาดดำรงตำแหน่งซีอีโอบริษัทยักษ์ใหญ่ ใครเห็นก็จำต้องตกหลุมรักอยากจะถวายตัวให้ทั้งนั้นนั่นแหละ ไม่เว้นแม้กระทั่งเธอ

"แต่ตอนนี้หนึ่งก็แต่งงานมีสามีแล้ว หนึ่งควรจะไว้หน้าพี่บ้าง! ห้ามไปยุ่งหรือไปข้องเกี่ยวกับมันอีกนี่คือคำสั่ง" สิงห์เอ่ยปากสั่งด้วยน้ำเสียงดุดัน

"เข้าใจค่ะ" ไฮโซน้ำหนึ่งไม่อยากจะต่อปากต่อคำก็เลยพลิกตัวด้านข้างหันหน้าออกไปนอกหน้าต่างแล้วพริ้มตาปิดลงด้วยความง่วงงุนเพราะเมื่อคืนซัดไปหลายต่อกว่าจะได้เอนตัวถึงหมอนก็เกือบเที่ยงคืน

"..." สิงห์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอกที่เธอสงบปากสงบคำได้เสียที

จากนั้นก็ขับรถมาเรื่อยๆจนกระทั่งถึงเรือนหอรอรักของสองเราที่ได้สร้างเอาไว้ก่อนจะเข้าพิธีวิวาห์มงคลสมรส เป็นบ้านสองชั้นขนาดกลางเอนเอียงไปในทางใหญ่พอประมาณส่วนด้านนอกมีรั้วล้อมรอบโดยกินพื้นที่ไปหลายตารางกิโลเมตร

"หนึ่ง ถึงบ้านแล้ว" ไฮโซน้ำหนึ่งพยักหน้าก่อนที่จะเปิดประตูลงจากรถ "เดี๋ยว! หนึ่ง" เขารั้งข้อมือของภรรยาสาวสุดสวยเอาไว้แล้วดึงเข้าหาตัวพร้อมกับใช้แขนแกร่งอีกข้างหนึ่งดันเอวคอดให้แนบประชิดกายกำยำ

"อะไรคะ?"

"พี่ไปทำงานตั้งหนึ่งเดือน เราแทบไม่ได้คุยไม่ได้เจอกันเลยนะคะ" เธอรู้ได้ทันทีเลยว่าจุดประสงค์เขาตอนนี้คือ เซ็กซ์ สิ่งที่เขาต้องการจากเธอก็คงจะมีผลเรื่องใต้หว่างขา

"ค่ะ พี่สิงห์ก็ไม่โทรมาหาหนึ่งเลย สงสัยคงจะมีแหม่มหัวทอง ตาน้ำข้าวคอยดูแลเอาอกเอาใจถึงได้ลืมเมียคนนี้ไปหมดสิ้น" เธอก็เลยกะว่าเล่นสวมบทบาทกับเขาเสียหน่อยจะได้ไม่เป็นการหักหน้าจนเกินไป

รักก็ส่วนรัก...เกลียดก็ส่วนเกลียด รักทั้งเกลียดมีอยู่จริง รักเขา ให้อภัยเขาได้ทุกอย่าง แต่ก็เกลียดที่เขาเหยียบย่ำความรักที่เธอมอบให้เช่นนี้...

"พี่ไม่มีใครเลย พี่ไปทำงานจริงๆนะคะ" คำตบท้ายเริ่มมา ประเดี๋ยวก็คงจะหิ้วตัวเธอแล้วพาขึ้นไปชั้นบนของบ้าน

"โกหก จะให้หนึ่งเชื่อผู้ชาย เจ้าชู้ ปากหวาน คารมดีเพื่อใช้หลอกล่อผู้หญิงอย่างพี่ได้ยังไงล่ะคะ เหอะ! อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ" ไฮโซน้ำหนึ่งเล่นหูเล่นตากลับไป

"อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ แล้วอยากอมอย่างอื่นหรือเปล่าคะเผื่อจะช่วยพิสูจน์ได้..."

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 46

    “ไม่ใช่สักหน่อยครับ” นนทกานต์ค้อนเล็กน้อย “ดอกไม้พวกนี้ผมเป็นคนเลือก และคัดสรรเองกับมือเลยนะครับ แล้วน้ำหนึ่งรู้ความหมายของพวกมันหรือเปล่าครับ”“ไม่ทราบค่ะ” แต่ใจลึก ๆ แล้วก็รู้นั่นแหละแค่ไม่อยากหักหน้าเขาเฉย ๆ ไหน ๆ เขาก็อุตส่าห์เตรียมตัวมาซะดิบดีก็ยินยอมปล่อยให้พูดไปเพื่อดูความพยายามเสียหน่อย“ตรงนี้คือดอกทานตะวัน ดอกไม้สีเหลืองสดอร่ามที่เมื่อบาน และหันเข้าหาแสงจากดวงอาทิตย์ มันเป็นดอกไม้ที่สื่อถึงความเชื่อมั่น เชื่อมั่นในรักเดียวใจเดียว ความรักที่มั่นคงเสมอ...” เขาก็ใช้นิ้วชี้ดอกต่อไป “ส่วนนี่คือดอกลิลลี่สีชมพู มันเข้าทำนองแสดงถึงการค้นหาความรักแล้วพบว่านี่แหละคือที่สุดของหัวใจที่ผมตามหามาโดยตลอด”“แล้วดอกเล็ก ๆ นี่ล่ะคะ...ถ้าไม่สังเกตฉันมองไม่เห็นเลยนะเนี่ยว่ามีด้วย”“ผมดีใจนะครับที่น้ำหนึ่งสังเกตเห็น เพราะนี่...คือดอกคัตเตอร์ ดอกไม้สำหรับคนที่แอบรัก มักจะถูกเป็นดอกไม้ประดับแซมเพื่อความสวยงามมากกว่า มันก็มีความหมายคล้าย ๆ กับว่า ถึงแม้น้ำหนึ่งจะมองไม่เห็นผมก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงเสียผมก็ยังอยู่ตรงนี้ และยังมีแค่น้ำหนึ่งเสมอ” ทุกคำที่เขาเอ่ยออกมารู้ได้เลยว่าถูกกลั่นจากหัวใจ...เขาใช้

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 45

    @ภัตตาคารสุดหรู...ใจกลางเมืองขึ้นชื่อว่าเป็นร้านอาหารมือทอง วัตถุดิบทุกชนิดส่งตรงมาจากประเทศสวิตเซอร์แลนด์โดยเชฟผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านประสบการณ์ด้านการทำงานมานานหลายสิบปีจนได้รับโล่รางวัลเกียรติยศมากมายแน่นอนว่ากว่าจะมาที่นี่ได้ย่อมต้องผ่านการจองคิวล่วงหน้าเป็นระยะเวลาเกือบสองเดือนเลยทีเดียว แต่โชคดีที่เจ้าของร้านเป็นเพื่อนสนิทของนนทกานต์จึงใช้เส้นใช้สายลัดเลาะล็อกห้องวิวสวยที่สุดเอาไว้ได้ร่างบางระหงในชุดเดรสสีชมพูกระโปรงระบายยาวคลุมเข่าปักเป็นลายดอกไม้สลักสลวยอย่างประณีตจากดีไซเนอร์ระดับมืออาชีพ...ส่วนด้านบนนั้นคือสายเดี่ยวบ่าใหญ่เว้าหลังกว้านลงมาเล็กน้อยแลดูสวยหมดจด พร้อมทั้งปล่อยผมยาวสลวยถึงกลางหลัง แต่งหน้าอ่อน ๆ ริมฝีปากกระจับสีชมพูพีชนับได้ว่าองค์ประกอบครบถ้วนสามารถเรียกแรงดึงดูด และความสนใจจากเพศตรงข้ามเป็นอย่างดีส่วนร่างของชายฉกรรจ์กำยำสูงโปร่ง...วันนี้เขาเองก็สวมเครื่องแต่งกายครบเครื่อง มาในชุดสูทสุภาพสีเทา นับได้ว่าตอนปกติดูหล่อเหลาแล้ว...ตอนนี้คล้ายกับมีอะไรสักอย่างดลจิตดลใจทำให้เพิ่มลิมิตสูงขึ้นเป็นหลายเท่าทั้งสองคนนั่งมองหน้ากันท่ามกลางแสงเทียนสว่างไสว รอบ ๆ นั้นมีอาหารเม

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 44

    เมื่อเป็นเช่นนี้ชายหนุ่มถึงกับปล่อยโฮร่ำไห้ออกมาน้ำมูกน้ำตาเปียกปอนชโลมอาบสองพวงแก้ม คล้ายกับว่าเสือ สิงห์ กระทิงป่ากำลังคำรามแผดเผาไฟอันร้อนรุ่มที่อยู่ภายในกายให้ค่อย ๆ ทุเลาลง“แม่ครับ ฮึก ฮื่อ”ตอนนี้ทำให้เขาได้รู้ว่า...ความจริงแล้วแม่เองก็รักเขาเหมือนกัน เพียงแค่ท่านไม่เคยแสดงออกมาให้ตนได้รับรู้ แต่เขาก็ดันตีโพยตีพายว่าเป็นลูกนอกคอกที่คนในครอบครัวไม่เคยสนใจไยดี“ร้องออกมาให้พอ” ยามเห็นลูกร้องไห้หัวใจคนเป็นแม่เจ็บเพิ่มทวีคูณขึ้นเป็นสิบเท่า “ฉันเข้าใจแกนะว่าแกเองก็เจ็บปวดที่เห็นของรักของแกกำลังจะไปอยู่ในอ้อมกอดของคนอื่น แต่แกก็ต้องเข้าใจหนูน้ำหนึ่งด้วย แกทำผิดต่อเธอมาเยอะ เธอให้โอกาสแกซ้ำแล้วซ้ำเล่า แกสัญญาว่าจะไม่ทำอีกทว่าแกก็ทำเหมือนเดิม...”“ผมผิดไปแล้วครับแม่...ผมขอน้ำหนึ่งคืนได้ไหมครับแม่ แม่ช่วยไปพูดกับน้ำหนึ่งให้น้ำหนึ่งยอมใจอ่อนให้โอกาสผมอีกสักครั้งได้ไหมครับแม่” น้ำเสียงเจือสะอึกสะอื้นขาดหายเข้าไปในลำคอเป็นช่วง ๆ อย่างติด ๆ ขัด ๆ เพราะการหายใจถี่ ๆ ที่ไม่ค่อยเป็นจังหวะสักเท่าไรนักเป็นผลพวงมาจากการบีบเค้นน้ำตาที่ค่อนข้างหนักหน่วงพอสมควร“โอกาสมันแทบไม่มีเหลืออยู่แล้ว...ทั้ง

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 43

    “ผมทราบเรื่องนั้นดีครับท่านเจ้าสัว ซึ่งผม คุณพ่อ คุณแม่ และทางครอบครัวของเราไม่ได้ติดใจอะไรในตัวของน้ำหนึ่ง เพราะคิดว่าในชีวิตนี้ทุกคนล้วนจะต้องพบเจอกับความผิดพลาดด้วยกันทั้งสิ้นครับ” นนทกานต์ตอบไปตามความจริง“แน่ใจแล้วเหรอว่ารักหลานสาวฉันจริง ๆ ไม่ใช่เพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบ หลงเป็นชั่วครั้งชั่วคราว แต่พอได้ดั่งใจหวังก็ออกลายเปลี่ยนเป็นคนละคน ไม่สนใจแยแสทำเหมือนหลานสาวฉันไม่มีตัวตนเช่นความรักครั้งที่ผ่านมา” ท่านเจ้าสัวสุรเดชคงทนไม่ได้หากหลานสาวที่ตัวเองเฝ้าฟูมฟักทะนุถนอมเลี้ยงดูมาตั้งแต่อ้อนแต่ออกต้องผิดหวังจากความรักเป็นครั้งที่สอง“ผมขอให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ก็แล้วกันครับว่าผมจริงใจกับน้ำหนึ่งจริง ๆ” นนทกานต์ไม่ขอให้คำสัญญาเพราะรู้ดีว่ามันเป็นแค่เพียงลมปากที่ใคร ๆ ก็สามารถพูดได้ แต่สามารถทำตามสัจจะที่กล่าวไว้ได้หรือเปล่านั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง“อย่าทำให้ฉันผิดหวังก็แล้วกัน”“ครับท่านเจ้าสัว”“ฝากดูแลน้องด้วยนะพ่อนนท์ แล้วหลังจากนี้ก็เรียกฉันว่าคุณปู่เหมือนที่น้ำหนึ่งเรียกนั่นแหละ” ท่านเจ้าสัวสุรเดชเองก็ไม่ได้ปิดกั้นแต่ก็ใช่ว่าจะเปิดโอกาสให้มีช่องโหว่งมากจนเกินไป“ขอบคุณครับคุณปู่” นนทก

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 42

    “พี่สิงห์ปลอดภัยแล้ว ถ้างั้นหนึ่งก็ขอตัวก่อนนะคะคุณพ่อคุณแม่ไว้พรุ่งนี้หนึ่งจะเข้ามาเยี่ยมใหม่” เธอไม่จำเป็นต้องทำตัวให้เป็นทาสรับใช้คอยอยู่ดูแลสิงห์ในยามเจ็บไข้ไม่สบายหรือพักฟื้นที่โรงพยาบาล เพราะนั่นมันมีไว้สำหรับภรรยา และคนในครอบครัวเท่านั้น“จะกลับแล้วเหรอ? แม่ว่าสิงห์น่าจะอยากให้หนูน้ำหนึ่งอยู่เป็นเพื่อนมากกว่านะจ๊ะ” หากลูกชายของตนตื่นขึ้นมาแล้วเจอหน้าผู้หญิงคนนี้เป็นคนแรกก็คงจะมีกำลังใจในการต่อสู้กับบาดแผล และรอยช้ำบริเวณร่างกายของตนไม่ใช่น้อย“อย่าดีกว่าค่ะ เดี๋ยวมันจะดูไม่ดี เพราะสถานะระหว่างหนึ่งกับพี่สิงห์ตอนนี้เป็นแค่สามี และภรรยาที่เพิ่งจะหย่าขาดกันไป ประเดี๋ยวหากพี่ ๆ นักข่าวหรือใครมาเห็นเข้าแล้วเอาไปโพสต์รูปลงโซเชียลคนอื่นจะเข้าใจผิดได้ว่าเราสองคนอาจมีแววกลับมารีเทิร์นกัน” น้ำหนึ่งตอบปฏิเสธด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลแต่ทว่าแฝงไปซึ่งความตั้งใจอันแน่วแน่“จ้ะ”และในจังหวะนั้นนนทกานต์ก็เดินกลับเข้ามาพร้อมกับชานมไข่มุกสองแก้ว“หนึ่งขอตัวนะคะคุณพ่อ คุณแม่ พี่เสือ พี่พรรุ้ง” น้ำหนึ่งยกมือขึ้นไหว้ตามกิริยามารยาทที่สมควรทำ ก่อนจะพยักพเยิดหน้ากับนนทกานต์เพื่อส่งซิกว่าเราสองคนควรกลับกันได

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 41

    “เพราะเธองั้นเหรอที่ทำให้ลูกชายของฉันต้องเป็นแบบนี้?” คุณหญิงกนกนุชกดเสียงต่ำพร้อมกับใช้ปลายนิ้วชี้นิ้วเข้าหาเรือนร่างบอบบางของน้ำหนึ่ง “มันไม่ใช่ความผิดของเธอหรอกน้ำหนึ่ง เธอไม่จำเป็นต้องโทษตัวเองหรือรู้สึกแย่เลย ลูกชายของฉันมันทำตัวเองทั้งนั้น”ผิดคาด! เธอนึกว่าจะโดนด่า โดนว่าอย่างเช่นทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา แต่เปล่าเลย คุณหญิงกนกนุชดันกลับลำเข้าข้างเธอเสียดื้อ ๆ“ค่ะคุณแม่”“แม่ต้องขอโทษเธอสำหรับทุก ๆ อย่างที่เคยทำไม่ดีด้วย เคยพูดจาแย่ ๆ ใส่ อบรมสั่งสอนลูกชายแบบผิด ๆ จนเรื่องเรามันเลยเถิดบานปลายยากจะแก้ไข แต่...มันไม่มีโอกาสที่น้ำหนึ่งจะกลับมาคืนดีกับสิงห์จริง ๆ เหรอ แม่เคยไปนอนเรือนหอของเราสองคนมาสักระยะหนึ่ง ทุก ๆ วันเกือบเที่ยงคืนเจ้าสิงห์ก็จะเมาหัวราน้ำเดินโซซัดโซเซกลับเข้ามา กลิ่นเหล้านี่หึ่งคลุ้งทั่วบ้าน แล้วก็พร่ำเพ้อร่ำร้องเรียกหา เอาแต่พูดคำว่าขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่กับรูปถ่ายพรีเวดดิ้งในงานแต่งงาน” คุณหญิงกนกนุชจำต้องลดศักดิ์ศรี และความเย่อหยิ่งยโสของตนเองลงเพราะรู้แล้วว่าลูกชายรักผู้หญิงคนนี้มากเพียงใด หากขาดเธอไปเขาคงขาดใจตายดวงตาสุกใสที่ฉายแววสับสนเล็กน้อยหลุบลงมองต่ำประ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status