ตอนที่ 85 เส้นทางของเลือดและแสงจันทรา

เสียงปะทะของพลังเวทยังคงกึกก้องกลางสวนที่ครั้งหนึ่งเคยสงบ เอลาเรียยืนอยู่เบื้องหลังแนวโล่เวทของหลงอวิ๋น แสงจากสร้อยจันทราเสี้ยวบนคอเธอร้อนวาบขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

ทันใดนั้น เหมือนช่วงเวลาบนโลกชะงัก...

หัวใจของเธอสั่นสะท้าน

ในเสี้ยววินาทีนั้น เธอเห็นมันชัดเจนราวกับเวลาหยุดหมุน —

ตำแหน่งของหลงเทียนเจินในอีกสามวินาทีข้างหน้า

โดยสัญชาตญาณ พลังเวทบางอย่างตื่นขึ้นจากก้นบึ้งของสายเลือด ริมฝีปากของเธอขยับ ร่ายคาถาที่ไม่เคยได้ยินจากที่ใดมาก่อน แต่กลับลื่นไหลจากลิ้นราวกับเคยเอ่ยพันครั้ง

“Il'shalu va Nahar'ath…”

(จงชำแหละเงาแห่งอนาคตด้วยแสงของพระจันทร์)

มือของเอลาเรียเปล่งแสงขึ้นทันที สายพลังสีเงินพุ่งออกจากฝ่ามือ พุ่งตรงไปยังจุดที่หลงเทียนเจินกำลังจะเคลื่อนไหว

—แม่นยำ ราวกับชะตาถูกขีดเขียนไว้แล้ว

แสงปะทะเข้ากับร่างของหลงเทียนเจิน เสียงร้องคำรามของเขาดังลั่น เขาชะงักกลางอากาศ ร่างหยุดนิ่งเสี้ยววินาที

—และนั่นคือโอกาสของหลงอวิ๋น

พายุหิมะหมุนวนขึ้น