LOGINShare
จุดเริ่มต้นของความบาดหมาง(จบ)
Last Updated:
2025-06-23 16:27:22“วิว หมอกขอโทษ” สินธรบอกด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด
“ออกไป! ต่อไปนี้วิวจะคิดว่าไม่เคยมีเพื่อนชื่อหมอกอีก”
“วิว...” สินธรพูดไม่ออก ได้แต่ยืนมองเด็กสาวที่เอาแต่ยืนร้องไห้อยู่แบบนั้น ใจเขาอยากกอดเธอ อยากขอโทษ แต่มันคงไม่มีประโยชน์ เพราะเธอคงไม่ให้อภัยเขา
“ได้ หมอกไปก็ได้ แต่ก่อนที่หมอกจะไป วิวฟังคำพูดของหมอก ไว้นะ ไม่มีใครรักวิวเท่าหมอกอีกแล้ว ไอ้เผ่าที่วิวรักมันนักหนา มันแอบหมั้นมาสามปีแล้ว วิวรู้บ้างไหม เรื่องสำคัญแบบนี้ มันยังไม่บอกวิวเลย แล้วที่หมอกไม่บอก ก็เพราะไม่อยากทำให้วิวเสียใจ เห็นไหมคนที่วิว คิดว่าดีที่สุด มันยังโกหกวิวเลย ทีนี้รู้หรือยังว่าเวลาที่ถูกคนที่เรารักมองข้าม มันเจ็บแค่ไหน” สินธรพูด พร้อมกับปีนหน้าต่างออกไป
ภัทรทิรายังคงร้องไห้อยู่แบบนั้น และที่ทำให้เธอเสียใจมากที่สุด ก็คือ... เผ่าเพชรหมั้นแล้วอย่างนั้นหรือ แล้วเขาหมั้นกับใคร ถ้าคำพูดของสินธรเป็นเรื่องจริง ทุกคนก็ใจร้ายกับเธอมาก สามปีเลยเหรอที่ คนพวกนั้นจงใจปิดบังเธอ เขาทำแบบนั้นทำไม ถ้าเผ่าเพชรหมั้นจริง ๆ เขาก็คงไม่เคยคิดอะไรกับเธอเลยสินะ
“ไม่จริงใช่ไหมเผ่า เผ่ายังไม่ได้หมั้นใช่ไหม” มือบางปาดน้ำตา เมื่อโทรศัพท์บ้านถูกยกขึ้นมาแนบหู แล้วกดเบอร์ปลายสายรัวเร็ว ธาวินทร์ต้องรู้เรื่องนี้ เพราะถ้าสินธรรู้คนอื่นก็ต้องรู้
เหมือนฟ้าฟาดลงกลางใจ เมื่อธาวินทร์ยอมรับว่าเรื่องที่เผ่าเพชรหมั้นคือเรื่องจริง ธาวินทร์อธิบายว่าเรื่องนี้ทำกันเงียบ ๆ รู้กันเฉพาะ คนในครอบครัว คนนอกยังไม่มีใครรู้
หลังจากวางสายจากธาวินทร์ ภัทรทิราร้องไห้อย่างหนัก อะไรคือคนนอก อะไรคือคนในครอบครัว ธาวินทร์รู้ สินธรรู้ แต่เธอไม่รู้ หมายความว่าเธอไม่ใช่คนในครอบครัวของพวกเขาอย่างนั้นหรือ ที่ผ่านมาลุงเพชรดูแลเธอกับน้องเป็นอย่างดี ปู่เผ่าก็รักเธอกับภูผาเหมือนลูกหลาน แล้วสิ่งที่ได้รับรู้ตอนนี้คืออะไร ความเสียใจถาโถมเข้ามาในหัวใจ ความเจ็บปวดที่ได้รับ มันเกินกว่าที่เด็กอย่างเธอจะรับไหว ต่อไปเธอจะเชื่อใจใครได้อีก โลกใบนี้มีใครที่รักเธอกับน้องจริง ๆ บ้าง
“กรี๊ดดด!”
ร่างของเด็กสาวล้มทั้งยืน เมื่อเจ้าของร่างร้องไห้จนหมดสติ
โลกใบนี้ช่างโหดร้ายกับเธอจริง ๆฟ้าหลังฝนมักจะสวยงามเสมอ คำนี้คงไม่มีอยู่จริง
เพราะในชีวิตของภัทรทิรา ความสวยงามเป็นอย่างไร เธอก็แทบจะ ไม่รู้จักหลังจากเหตุการณ์วันนั้น สินธรก็ไม่มาให้เธอเห็นหน้าอีกเลย เขาหายไปไหนเธอไม่สนใจ เพราะสิ่งที่เขาทำกับเธอมันมากเกินไป แรก ๆ เผ่าเพชรกับธาวินทร์ก็สงสัย แต่เมื่อเวลาผ่านไป เรื่องของสินธร ก็ถูกลืมไปตามกาลเวลา เพราะแต่ละคนก็มีเรื่องใหม่ ๆ เข้ามาในชีวิตทุกวันต่อมาภัทรทิราก็ได้รู้ว่าเผ่าเพชรหมั้นกับลูกสาวคนโตของ คุณประกร และที่ทำให้เธอเจ็บมากก็คือ เผ่าเพชรขอหมั้นกับเด็กคนนั้น ตั้งแต่เธอลืมตาดูโลกได้สามวัน คงไม่มีอะไรเจ็บไปกว่านี้อีกแล้ว เพราะตั้งแต่โตมา ชีวิตของภัทรทิราก็มีเผ่าเพชรเป็นศูนย์กลางมาตลอด เมื่อมันเป็นแบบนี้ เธอก็ต้องทำใจยอมรับ แล้วถอยออกมา เพราะ อย่างน้อย ๆ ก็ยังเป็นเพื่อนกันต่อไปได้
เมื่อจบชั้น ม.3 ทุกคนต่างแยกย้ายไปมีชีวิตของตัวเอง เผ่าเพชรกับธาวินทร์ไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ในขณะที่ภัทรทิรายังต่อ ม.ปลาย ที่โรงเรียนเดิม ส่วนสินธรนั้น เธอไม่รู้ว่าเขาไปเรียนต่อที่ไหน เพราะไม่มีชื่อเขาลงเรียนต่อ ม.ปลาย ที่นี่
น่าแปลกที่ภัทรทิราก็เข้านอกออกในไร่สายธารแทบจะทุกวัน แต่เธอไม่เคยเห็นเขา เขาคงทำตัวให้หายไปจากชีวิตเธอแล้วจริง ๆ ช่วงนี้ภัทรทิราต้องเข้ามาเรียนรู้งานกับน่านนที อีกหน่อยท่านจะวางมือ เพราะสุขภาพของท่านไม่ค่อยแข็งแรงเหมือนเมื่อก่อน ภัทรทิราจึงต้องมาเรียนรู้งานเอาไว้ เธอเรียนเกษตร งานแค่นี้จึงไม่ยากอะไร
จากเด็กสาวในวันนั้น ก้าวเข้าสู่วัยสาวเต็มตัว ภัทรทิราในวัย ยี่สิบสี่ เติบโตมาอย่างเข้มแข็ง เพราะต้องดูแลรับผิดชอบงานในฟาร์มทุกอย่าง ในขณะที่น่านนทีกับเพชรที่พึ่งหลักของเธอก็เสียชีวิตลง ในเวลาไล่เลี่ยกัน เธอ สินธร เผ่าเพชร ต่างก็เป็นลูกกำพร้าเหมือนกัน เผ่าเพชรกลับมาบริหารงานในไร่เมื่อสิ้นคุณเพชร ไม่นานไร่แสงตะวันกับโรงแรมในเครือแสงตะวันก็เจริญก้าวหน้า เพราะได้ผู้บริหารที่เก่งและมีความสามารถรอบด้าน ในขณะที่ไร่สายธารกำลังระส่ำระสาย จนถึงขั้นวิกฤต คนงานบางส่วนทยอยลาออก เพราะเบื่อกับระบบงาน
เมื่อผู้บริหารคนใหม่เข้ามาทำงานมารตีได้สิทธิ์ในไร่สายธาร เพราะมีทะเบียนสมรส ช่วงเวลาไม่ถึงห้าปีที่นางเข้ามาบริหาก็ทำให้ไร่สายธารตกต่ำจนแทบจะสิ้นชื่อ
ภัทรทิรา ธาวินทร์ และเผ่าเพชร เอาเรื่องนี้มาปรึกษากันบ่อย ๆ พวกเขาได้แต่มองไร่สายธารอยู่ห่าง ๆ เพราะคนที่นั่นไม่ต้อนรับ พวกเขา
คืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่ภัทรทิรานอนไม่หลับ หลังจากตรวจบัญชีรายรับรายจ่ายของฟาร์มเสร็จแล้ว หญิงสาวก็พาตัวเอง
มายืนรับลมที่หน้าต่างบานนี้เหมือนเช่นทุกวัน น่าแปลกที่เวลา ก็ผ่านมาหลายปี บ้านหลังนี้ถูกปรับปรุงไปหลายครั้ง แต่เธอก็ยังปล่อยหน้าต่างบานนี้ให้อยู่ในสภาพเดิมปีนี้ฟาร์มเธอให้ผลผลิตดี ได้กำไรคุ้มค่า ถ้าเป็นแบบนี้ไปจนถึงสิ้นปี เธอต้องได้ไถ่ที่คืนจากไร่สายธารแน่นอน นี่ยังเป็นอีกปัญหาที่ภัทรทิราหนักใจ เพราะโฉนดที่ดินของเธอยังอยู่ที่นั่น สิ้นน่านนทีไปแล้ว สินธรก็ไม่อยู่ เธอกลัวมารตีจะเอาโฉนดที่ดินของเธอไปขายทอดตลาด เพราะถ้าเป็นแบบนั้นเท่ากับว่าที่เธอทำมาทั้งหมดสูญเปล่า เพราะไม่สามารถรักษาขวัญใจฟาร์มเอาไว้ได้
เงินสี่สิบล้าน ถ้าเธอตั้งใจเก็บจริง ๆ มันก็เก็บได้ แต่ตอนนี้เธอต้องเอาเงินส่วนหนึ่งมาลงทุน และแบ่งอีกส่วนหนึ่งไว้รักษาภูผา ที่ตอนนี้นอนติดเตียง เพราะผลผ่าตัดครั้งสุดท้ายไม่เป็นอย่างที่หวัง
ดวงตากลมโตมองออกไปยังทิศที่ติดกับไร่สายธาร มองเส้นทางเล็ก ๆ ที่ถูกปล่อยให้รกร้าง เพราะคนที่เคยเดินมาขวัญใจฟาร์มได้หายสาบสูญไปจากชีวิตเธอนานแล้ว
“อยู่ไหนนะหมอก รู้ไหมว่าสายธารกำลังแย่ กลับมาเถอะนะ วิวคิดถึงหมอกเหลือเกิน” มือบางยกขึ้นปาดน้ำตา เมื่อภาพในวันนั้นลอยกลับเข้ามาในหัว คำพูดของเธอแค่ไม่กี่คำกลับทำให้ชีวิตของ ใครบางคนพังลง สินธรหายออกจากบ้านไปตั้งแต่วันนั้น เขาทิ้ง ทุกอย่าง แม้กระทั่งอนาคตของตัวเอง เพียงเพราะคำพูดที่ไม่ทันคิด ของเธอ
หญิงสาวแหงนมองดวงจันทร์ แล้วถามหาชายหนุ่ม เขาทำให้เธอรู้สึกผิด ตลอดเวลาที่สินธรหายไป ไม่มีคืนไหนที่ภัทรทิราจะนอนหลับได้เต็มตาเลยสักคืน
ถึงวันนั้นเธอจะโมโหเขามาก แต่เมื่อเวลาผ่านไป ภัทรทิรา
ก็รู้ว่าตัวเองก็มีส่วนผิด ผิดที่พูดกับสินธรแบบนั้น ผิดที่ไล่เขาไป และ ผิดที่พูดว่าจะลืมว่าเคยมีเขาเป็นเพื่อน“หมอก... วิวขอโทษ” เป็นอีกครั้งที่เธอเอ่ยปากขอโทษเขา ผ่านดวงจันทร์และแสงดาว ได้แต่ฝากสายลมที่ผัดผ่านมาให้หอบคำพูดของเธอไปบอกให้เขาได้รับรู้
Latest chapter
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] ภัทรสินหรือภัทรธิดา
เสียงน้ำที่ไหลจากฝักบัว ทำให้คนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามา กระหยิ่มในใจ ร่างสูงก้าวอาด ๆ มายืนหน้าห้องน้ำ มือแกร่งแกะกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด ตาคมเข้มมองนิ่ง ๆ ที่หน้าประตู ก่อนจะสลัดเสื้อเชิ้ตออกจากบ่ากว้าง เผยให้เห็นลำตัวช่วงบนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามและรอยสักสีดำทะมึน กางเกงยีนสีเข้มหลุดออกจากเอวสอบในเวลาต่อมา มือแกร่งเปิดประตูห้องน้ำ ก่อนจะพาตัวเองเดินเข้าไปในนั้น“หมอก” ร่างเปล่าเปลือยที่ยืนอยู่ใต้ฝักบัวอุทานออกมาเบา ๆ เมื่อมองเห็นเงาที่สะท้อนในกระจกบานสูง ตากลมโตจ้องตาสามี ก่อนจะยิ้มหวานเมื่อร่างสูงใหญ่พาตัวเองเข้ามายืนใต้ฝักบัวด้วยกัน“อาบด้วย” เสียงแหบพร่ากระซิบชิดใบหู ก่อนจะกดสะโพกสอบ ลงมาที่บั้นท้ายงามงอน ภัทรทิรารู้ว่าแล้วว่ามันคงไม่จบแค่อาบน้ำ เดินตามเข้ามาขนาดนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าต้องการอะไรมือแกร่งลูบไล้ฟองสบู่ไปบนเนื้อตัวนุ่มนิ่ม ก่อนจะวกขึ้นมาหาหน้าอกอวบใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาอมยิ้มเย็นเมื่อเริ่มลงมือบีบขยำ อกอวบของคุณแม่ลูกสอง ทำไมมันยังเป็นทรงสวย นุ่มหยุ่น และเต็มไม้เต็มมือ บีบขยำจนพอใจก่อนจะลากเรื่อยลงไปตามช่วงตัว ผ่านเอวคอด แล้วไปหยุดที่สะโพกผายงามงอน ร่างสูงย่อตัวลง
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] ให้อภัยแต่ไม่เหมือนเดิม
ภัทรทิราโกรธจนควันออกหู เมื่อเห็นหน้าเธอคนนั้นเต็ม ๆ ตา ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ เมื่อเข้มเดินมาใกล้ ๆ แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม ในขณะที่เธอคนนั้นนั่งพับเพียบลงกับพื้นสินธรพูดไม่ออกเมื่อเห็นสายตาของเมียรัก ร่างสูงขยับขึ้นไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ เธอ ก่อนจะมองไปที่เข้ม แล้วมองเลยไปที่กระถินที่นั่งอยู่บนพื้น“อะไรวะเข้ม” สินธรถามเมื่อทุกคนยังเงียบ มือแกร่งเอื้อมไป จับมือภรรยาแล้วบีบเบา ๆ อดใจเสียไม่ได้เมื่อสัมผัสถึงความเย็นบน มือของเธอ“ผมพากระถินมากราบครับ มันเรียนจบแล้ว”“อ้อ...” สินธรรับคำในลำคอ ก่อนจะมองกระถินอีกครั้งที่ตอนนี้ ดูเป็นผู้ใหญ่และสวยมากขึ้นด้วย เขาเคยบอกเรื่องให้ส่งกระถินไปเรียนก็จริง แต่ไม่เคยสนใจและถามอะไร จึงไม่รู้ว่าเข้มเอาจริง“กระถินกราบจ้ะนาย” ร่างอวบกราบลงบนพื้น“กระถินกราบจ้ะ นายหญิง” พูดจบก็กราบลงพื้นอีกครั้ง ตาของกระถินมองลงพื้น ไม่กล้าสบตากับเจ้าของบ้าน เพราะรู้ตัวว่าเคยทำความผิดร้ายแรงเอาไว้ภัทรทิรายังมองนิ่งไปที่ร่างของหญิงสาวด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ในขณะที่เธอต้องเจ็บปวด แต่เธอคนนี้กลับได้รับการลงโทษด้วยการส่งไปเรียนต่ออย่างนั้นหรือ คุณแม่ลูกส
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] แพ้ท้องแทนเมีย(อีกแล้วเหรอ)
1 เดือนต่อมา“แม่วิวขา พ่อหมอกอ้วกอีกแล้วค่า” เสียงเล็ก ๆ ของคะนิ้งที่ดังมาจากหน้าห้องทำให้ภัทรทิราวางมีดในมือ แล้วหันกลับมาถามลูกสาวตัวน้อย“พ่อตัวร้อนไหมคะ”“ไม่ร้อนค่ะ แต่พ่อบอกว่าเหม็น แล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำค่ะ”“เหม็นอีกแล้วเหรอ เดี๋ยวแม่ออกไปดูค่ะ คะนิ้งดูพ่อก่อนนะคะ”สั่งลูกน้อย ก่อนจะปิดเตาแล้วถอดผ้ากันเปื้อนออก เดินไป ล้างมือ แล้วเดินตามคะนิ้งออกมาที่ห้องนั่งเล่นภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน ก่อนจะเดิน เร็ว ๆ มาที่ร่างสูงใหญ่ที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนโซฟา ข้าง ๆ มีหนูคะนิ้ง ถือพัดอันน้อยโบกไปมาให้คนเป็นพ่อ“พ่อเป็นลมค่ะ”“หมอก... เป็นอะไรไป ตัวร้อนหรือเปล่า” หญิงสาวใช้มืออังหน้าผากสามี ก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้าง ๆ ลูก“ไม่เป็นไร หมอกแค่รู้สึกเหนื่อย” บอกพร้อมกับพยายามดันตัว ให้ลุกขึ้น“ตามหมอมาดูดีกว่า เป็นแบบนี้วิวไม่สบายใจเลย”“ไม่เป็นไรหรอก นอนสักพักคงหาย”“อย่าดื้อ! พี่เข้มคะ โทร. ตามหมอให้วิวหน่อย” ดุสามี ก่อนจะหันไปร้องบอกเข้มที่กำลังเดินเข้ามา“ตามหมอดนุพรเหรอครับ” เข้มถามกลับ ก่อนจะเดินเลยมาดูเจ้านายหนุ่ม “ไอ้เข้ม ตามมาตอนมึงป่วยน่ะสิ” สินธรด่าคนสน
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] คืนดี
“หมอก!” สินธนเงยหน้าขึ้น เมื่อภัทรทิราตะโกนเรียกชื่อของเขา ร่างสูงดีดตัวขึ้นจากที่นอน ดวงตาคมดุพร่าเลือนมองไปที่ หน้าประตูห้อง และก่อนที่เขาจะพูดอะไร คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็วิ่งเข้ามาหาเขา“หมอก! ฮือ ๆ ๆ ๆ หมอก” ภัทรทิราวิ่งเข้าหาเขา สองแขน กอดคอเขาเอาไว้ ขาเรียวเกี่ยวรอบเอวสอบ ใบหน้าสวยซบลงที่ซอกคอแกร่ง ก่อนจะระเบิดก้อนสะอื้นออกมาดัง ๆสินธรตกใจกับการกระทำของเธอจนพูดไม่ออก ยิ่งคนตัวเล็ก เอาแต่สะอื้น เขาก็ทำอะไรไม่ถูก สองแขนแกร่งกอดรอบเอวบางเอาไว้ภัทรทิรายังคงปล่อยก้อนสะอื้นออกมา ยิ่งเขากอดเธอก็ยิ่งร้อง และร้องหนักขึ้น“วิว...” มือแกร่งลูบลงไปบนแผ่นหลังบอบบางเพื่อปลอบประโลม“หมอก... หมอกสัญญาได้ไหม ว่าจะไม่ทำให้วิวเจ็บแบบ วันนั้นอีก”“วิว...” สินธรพูดอะไรไม่ออก“รู้ไหมสิ่งที่หมอกทำ มันฆ่าวิวให้ตายทั้งเป็น”“วิว...”“ภาพในวันนั้นมันฝังอยู่ในนี้”นิ้วเรียวจิ้มลงบนอกข้างซ้ายของเขา“วิวเจ็บจนไม่อยากหายใจ ถ้าคนที่นอนอยู่บนนั้นคือวิว หมอกก็ต้องเจ็บ และหมอกคงฆ่าวิว”“วิว... หมอกขอโทษ” สินธรพูดออกมาได้แค่นั้น จริงของเธอ ถ้าคนที่นอนอยู่บนเตียงเป็นเธอกับชายอื่น เขาก็ต้องเลือ
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] ง้อเมีย
“ยินดีด้วยนะครับนายน้อย” เข้มเอ่ยขึ้น เมื่ออยู่กันตามลำพัง“อะไรของมึง”“ผมดีใจครับ ที่เห็นนายน้อยมีความสุข”“มึงเตรียมตัวเก็บศพกูเถอะ วิวเชือดกูแน่”“กลัวเหรอครับ”“เปล่า ว่าแต่มึงมัดเมียกูไว้หรือเปล่า”“มัดสิครับ ผมไม่กล้าขัดคำสั่งอยู่แล้ว” เข้มตอบกลับมาหน้าตาเฉย จนสินธรหมั่นไส้ ไม่กล้าขัดคำสั่งเขางั้นเหรอ“ไอ้เข้ม!”“คุณหมอกครับ เรื่องพ่อเลี้ยงธงชัย...”“กูส่งข้อมูลให้ไอ้ตำรวจแล้ว ต่อไปก็ให้มันจัดการกันเอง”“มันจะไม่ง่ายแบบนั้นน่ะสิครับ ถ้าพ่อเลี้ยงคงเบนเข็มมาที่ คุณหมอก”“ก็ให้มันมา กูไม่กลัว”“แต่...”“สิ่งที่กูกลัวที่สุด ก็คือ... เมีย” พูดจบก็เดินขึ้นชั้นบนไป“ผมจะไม่ยอมให้ใครมาแตะคุณหมอกแน่นอน ใครเสนอหน้ามา ต้องข้ามศพผมไปก่อน”เข้มประกาศกร้าว เขารู้ว่าศึกหนักกำลังรออยู่ แต่วันนี้มันยัง มาไม่ถึงก็ไม่อยากคิด สิ่งที่เขาจะทำในตอนนี้ก็คือหาทางให้นายหญิง ยกโทษให้คุณหมอกให้เร็วที่สุดภัทรทิราที่ถูกมัดไว้บนเตียงพยายามดิ้นจนแขนและขาที่ถูกผ้ามัดไว้เป็นรอยแดงช้ำไปหมด เธอไม่รู้ว่าข้างล่างเกิดอะไรขึ้น สินธรทำร้ายเผ่าเพชรหรือเปล่า ตากลมโตจับจ้องไปที่หน้าประตู เมื่อมีเสียงคน
สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] ปรับความเข้าใจ
คุณเผ่าครับ เราจับตัวคนร้ายได้แล้ว ตอนนี้อยู่ที่โรงพัก” แสงรีบบอกกับเผ่าเพชร“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพ่อเลี้ยงสินธรครับ คนของเราเป็นคนทำเอง สายใจมันหวังสูง เลยคิดจะทำร้ายคุณปอ”แสงบอกให้ทุกคนเข้าใจ ลลนาหน้าเสีย เพราะที่เรื่องมันเป็น แบบนี้ เพราะความขาดสติของเธอคนเดียว“ฉันผิดเองจ้ะลุงแสง ที่ไว้ใจสายใจ”“ไม่เป็นไรนะปอ ไม่ต้องพูดอะไร พี่รู้เรื่องทุกอย่างหมดแล้ว อย่าหนีพี่ไปไหนอีกนะ”“ฉันขอโทษ”“กลับบ้านเรากันเถอะ”และก่อนที่จะมีใครพูดอะไร อาคมที่ยืนอยู่ก็คุกเข่าลงกับพื้น ก่อนจะยกมือขึ้นพนม แล้วพูดอะไรบางอย่างออกมา“ผมขอโทษนะครับพ่อเลี้ยง... ที่เมื่อคืนผมล่วงเกินพ่อเลี้ยงไป ผมกราบขอโทษพ่อเลี้ยงนะครับ” อาคมทำท่าจะกราบลงพื้น แต่สินธรขัดขึ้นเสียก่อน“มึงเป็นเด็ก ทำผิดแล้วรู้จักขอโทษก็ดีแล้ว ต่อไปมึงดูแลนายมึงให้ดีก็แล้วกัน เพราะกูคงตามดูไม่ได้ตลอด กูว่าอีกหน่อยคงหลงเมีย จนเสียผู้เสียคน แต่ถ้ามึงอยากมีเจ้านายดี ๆ มึงก็มาหากู” สินธรบอกกับอาคม แต่ก็ยังแขวะเผ่าเพชรไม่เลิก“ผมต้องคลานเข่ามาด้วยหรือเปล่าครับ” อาคมถามกลับอย่างติดตลก เพราะเข้มสั่งให้เขาคลานมาจากไร่แสงตะวัน“ก็ไม่ต้องข
You may also like
บอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน50.0K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์73.0K viewsโทษทัณฑ์พิพาทใจ
ซูซี88.6K views(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก65.1K viewsสะใภ้ในความลับ
กาสะลอง966 viewsคลื่นรักเชลยหัวใจ 1 เมียเชลย
สาริศา114 viewsร้อนรักตำหนักใน
บุษบาหนึ่งหรัด815 viewsคุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก
plernwalee801 views
