บทที่ 15

เมื่อพวกเขาออกจากคฤหาสน์ ต้นตระกูลของแอสเส็กซ์ สปาร์คก็จ้องมองคุณท่านบิลอย่างชื่นชม “คุณปู่ครับ ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าคุณปู่มีเส้นสายถึงขนาดที่สนิทสนมกันกับท่านเล็กซ์ แถมยังจัดการช่วยให้เขาเซ็นสัญญาพันล้านดอลลาร์ได้อย่างรวดเร็ว! ไม่น่าแปลกใจที่คุณมั่นใจว่าหญิงชราจะยอมรับข้อเสนอของพวกเรา!”

คุณท่านบิลส่ายหัวและพูดว่า “ไอ้สัญญาพันล้านดอลลาร์นั่น ปู่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเลยสักนิดเดียว”

“หืม? ถ้าเป็นอย่างนั้น ทำไมคุณปู่ถึงได้พูดว่า…” สปาร์คเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“ฉันก็แค่พูดไปตามน้ำเท่านั้นแหละ” คุณท่านบิลพูดแทรกขึ้นมาก่อนที่สปาร์คจะทันได้พูดจนจบประโยคของเขา “โชคชะตาลิขิตสิ่งต่าง ๆ มาให้เราในวันนี้ ปู่ไม่ได้คาดหวังว่าครอบครัวแอสเส็กซ์จะทำธุรกิจร่วมกับกลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ ได้ ดูเหมือนว่าจะต้องมีผู้ที่มีอำนาจยื่นมือเข้ามาช่วยพวกเขาไว้ มันจะเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีสำหรับหลานที่จะแต่งงานกับคุณหนูโดโรธี เราอาจจะสามารถเชื่อมต่อหาช่องทางธุรกิจกับกลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ ผ่านทางหลานได้ในอนาคต"

สปาร์คยิ้มและพยักหน้าเห็นด้วย ความสงสัยนั้นผุดขึ้นมาในหัวของเขาทันที ว่าใครบ้างที่จะสามารถช่วยครอบครัวแอสเส็กซ์ได้? หนึ่งพันล้านดอลลาร์นั้นไม่ใช่เงินจำนวนน้อย ๆ เลย หรือว่ามันอาจจะเป็นอเล็กซ์? เขารีบปฏิเสธความคิดนั้นทันที ในหัวของเขา อเล็กซ์เป็นเพียงแค่คนไร้ประโยชน์ ไม่มีทางที่เขาจะสามารถทำสิ่งนี้ได้แน่นอน ในท้ายที่สุด ไม่ว่ามันจะเป็นใคร การแต่งงานของเขากับคุณหนูโดโรธีกำลังจะถูกประกาศขึ้นในวันรุ่งขึ้นแล้ว

ณ แอสเส็กซ์ วิลล่า คุณหนูโดโรธีได้รับการแจ้งเตือนว่ากลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ ได้เสนอข้อตกลงพันล้านดอลลาร์แก่บริษัท แอสเส็กซ์ ก่อสร้าง และได้ขอให้เธอจัดการเตรียมการเจรจาสัญญา เธอไม่อยากที่จะเชื่อว่ามันจะเป็นเรื่องจริง หลังจากการยืนยันอยู่หลายครั้ง ในที่สุดเธอก็ยอมรับว่าข่าวดีนี้มันเป็นความจริง

“อเล็กซ์ แน่ ๆ!” เธอคิด “เขาบอกว่าเขาจะทำเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่ให้กับฉัน! สัญญาพันล้านดอลลาร์นี้เป็นเพราะเขาใช่ไหม?”

โดโรธีรีบไปที่ห้องประชุมเพื่อพบกับตัวแทนจากกลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ ราวกับว่ามีปาฏิหาริย์ที่ยิ่งใหญ่เกิดขึ้น ; การเจรจาของเธอเป็นไปอย่างง่ายดายและราบรื่น ราวกับว่าสัญญานั้นเป็นข้อตกลงที่หล่นลงมาจากฟากฟ้าบริษัท แอสเส็กซ์ ก่อสร้าง จะสามารถได้รับอัตรากำไรที่มากกว่าปกติอย่างน้อยร้อยละ 20 เปอร์เซ็นต์ และข้อตกลงดังกล่าวจะมีกำไรรวมอย่างน้อยสามร้อยล้านสำหรับบริษัท แอสเส็กซ์ ก่อสร้าง

เนื่องจากโดโรธีสามารถเซ็นสัญญาก่อนงานเลี้ยงฉลองครบรอบได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอจะต้องได้เป็นนักแสดงชั้นนำที่โดดเด่นในงาน และจะได้รับโบนัสผลงานจำนวนมากอย่างแน่นอน

ตัวแทนจากกลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ จับมือกับโดโรธี และกล่าวคำว่า "ขอบคุณมาก ๆ คุณแอสเส็กซ์ สัญญาเรียบร้อยแล้ว เราจะนำมันกลับไปและดำเนินการตามกระบวนการที่จำเป็น โดยจะมีการลงนามและประทับตราของบริษัท นอกจากนี้เราจะส่งมันกลับมาให้คุณอย่างช้าที่สุดก็คือวันพรุ่งนี้

หลังจากกล่าวคำอำลากับตัวแทนของกลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ แล้ว โดโรธีรู้สึกราวกับว่าเธอตกอยู่ในภวังค์แห่งความฝัน เธอโทรหาอเล็กซ์ทันที “อเล็กซ์ ทั้งหมดนี้คือฝีมือของคุณหรือเปล่า? สัญญาพันล้านดอลลาร์จากกลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ มันเป็นเซอร์ไพรส์ที่คุณอยากจะมอบให้ฉันใช่ไหม?”

อเล็กซ์ยิ้มและกล่าวว่า “การเจรจาเสร็จสิ้นแล้วหรือยัง? เยี่ยมมาก! ผมเป็นหนี้คุณมากมายในช่วงสิบเดือนที่ผ่านมา ผมพยายามจะทำมันให้ดีที่สุดเพื่อตอบแทนคุณ คุณจะได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่จากผมนับต่อจากนี้ไป”

เมื่อเธอได้ยินคำพูดของอเล็กซ์ โดโรธีก็เข่าอ่อนและร้องไห้ “อเล็กซ์ ฉันไม่ขออะไรมากเลย ตราบใดที่คุณยังคิดบวกในชีวิตและมีความกล้าที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป ฉันจะอยู่เคียงข้างคุณ ไม่ว่าเราจะรวยหรือจน”

"ผมสัญญา!" อเล็กซ์สัญญา

......

ในขณะเดียวกัน ตระกูลแอสเส็กซ์ก็ได้รับข่าวดีว่าสามารถเจรจาสัญญาพันล้านดอลลาร์ได้สำเร็จ พวกเขาตื่นเต้นมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาได้ทราบเกี่ยวกับสัมปทานต่าง ๆ ที่กลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ ได้ทำขึ้น

หญิงชราผู้อาวุโสของตระกูลแอสเส็กซ์ อาบน้ำชำระร่างกายก่อนจะกล่าวคำอธิษฐานต่อพระเจ้า

บริษัท แอสเส็กซ์ ก่อสร้าง มีมูลค่าประมาณสองถึงสามร้อยล้านดอลลาร์ เพียงแค่ข้อตกลงเดียวนี้มันได้พิ่มมูลค่าสุทธิเป็นสองเท่า ฐานะของตระกูลแอสเส็กซ์ จะเลื่อนจากตระกูลธุรกิจระดับสามไปสู่ตระกูลธุรกิจระดับสอง ซึ่งหมายความว่าแนวโน้มสำหรับอนาคตของธุรกิจของพวกเขาจะดีขึ้นมากอย่างแน่นอน

ที่ลานสนามกว้างของคฤหาสน์ ต้นตระกูลของแอสเส็กซ์ สมาชิกรุ่นเยาว์สองคนของตระกูลแอสเส็กซ์ กำลังนินทาใครบางคนอยู่

“โดโรธีสามารถทำข้อตกลงสัญญามูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์จากกลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ ได้จริงหรือ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอจะสามารถได้รับมันมาได้อย่างไร?” คนหนึ่งกล่าว

“ในตอนแรก ฉันคิดว่าฉันจะเป็นผู้เล่นอันดับต้น ๆ ในงานฉลองครบรอบปีนี้ แต่ข้อตกลงนี้มันได้เปลี่ยนเกมไปโดยสิ้นเชิง!”

“โดโรธี แอสเซ็กซ์ ทั้งหมดนั่นก็คงเป็นเพราะว่าเธอแค่มีความสวยนิดหน่อย” คุณหนูเอ็มม่า แอสเซกซ์ ลูกสาวของแอนเดอร์สัน แอสเซ็กซ์ ซึ่งไม่เคยชอบขี้หน้าของคุณหนูโดโรธีกล่าวขึ้น

“เธอรู้ไหม หล่อนเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว… แต่แค่ในกระดาษเท่านั้นแหละ!”

คุณท่านโจแอนน์เดินเข้ามาในสนามขณะนั้นและขัดจังหวะพวกเขาทั้งสองว่า "พวกเธอนินทาเผยแพร่เรื่องไร้สาระอะไรกัน?"

เอ็มม่าจึงตอบกลับว่า "คุณย่า การเซ็นสัญญามูลค่าพันล้านดอลลาร์โดยโดโรธีไม่ได้เกิดจากความพยายามของเธอใช่ไหมคะ? กลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ เป็นฝ่ายริเริ่มที่จะติดต่อเข้ามาหาเรา และนั่นเป็นเพราะแบรนด์และชื่อเสียงของเรา อันที่จริง ข้อตกลงนี้ ควรให้เครดิตพวกเราทุกคนที่ช่วยสร้างภาพลักษณ์ของบริษัทนะคะ"

หญิงชราวางมือบนลงใบหน้าของเอ็มม่าและกล่าวว่า "อย่าแม้แต่จะคิดเรื่องนี้ ข้อตกลงนี้ได้รับนายหน้าจากครอบครัวร็อคกี้เฟลเลอร์ เพื่อใช้ในการสู่ขอโดโรธี"

“ตระกูลร็อคกี้เฟลเลอร์เหรอ? ไม่ใช่ว่าเจ้าขยะอเล็กซ์ถูกคุณนายแคลร์ขับไล่เหมือนหมูเหมือนหมาหรอกเหรอ?” เอ็มม่าเอ่ยถาม

"ไม่ใช่อเล็กซ์หรอก แต่เป็นผู้อำนวยการหนุ่มของบริษัท ร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป สปาร์ค ร็อคกี้เฟลเลอร์!" คุณท่านโจแอนน์ ได้ตอบกลับ

“อะไรนะ? สปาร์คอยากที่จะแต่งงานกับโดโรธีเหรอ?!” เอ็มม่าอุทานด้วยความประหลาดใจ สมาชิกวัยหนุ่มสาวคนอื่น ๆ ของครอบครัวแอสเส็กซ์ต่างก็หัวเราะพร้อมกัน

เอ็มม่าบ่นเบา ๆ ด้วยท่าทางฟึดฟัด “นังโดโรธีนั่น เธอมันช่างไร้ยางอายเสียจริง ๆ หล่อนเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อจะได้เป็นนายหญิงของบริษัท ร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป”

หญิงชรากล่าวว่า "เอ็มม่า หลานช่วยไปที่โรงแรม เดอะ ริทซ์-คาร์ลตัน และยกระดับงานเลี้ยงของเราในวันพรุ่งนี้ให้หรูหรามากยิ่งขึ้น คราวนี้ แขกในงานของเราก็จะมีมื้อค่ำที่แสนวิเศษสวยงาม และมันจะช่วยสร้างแรงผลักดันความมั่นใจให้ตระกูลแอสเส็กซ์ก้าวต่อไปข้างหน้า! เรายังจะประกาศสัญญาพันล้านดอลลาร์ระหว่าง บริษัท แอสเส็กซ์ ก่อสร้าง และ กลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ ในงานอีกด้วย"

เวลาผ่านไปอย่างรวดร็ว และแล้ววันงานครบรอบของบริษัท แอสเส็กซ์ ก่อสร้าง ก็มาถึง

ครอบครัวของคุณนายแคลร์เพิ่งทานอาหารกลางวันเสร็จ คุณนายแคลร์วางจานและช้อนส้อมลงบนโต๊ะอาหาร ก่อนที่จะสั่งอเล็กซ์ว่า “ทำความสะอาดโต๊ะด้วย อย่าให้หลงเหลือเศษอาหารบนโต๊ะแม้แต่ชิ้นเดียว!”

อเล็กซ์เพิกเฉยต่อคำบ่นต่าง ๆ นา ๆ ของเธอ เขานั้นเคยชินกับมันแล้วในช่วงระยะเวลาสิบเดือนที่ผ่านมา

“แล้วก็อีกอย่างนะ พวกเราจะไปเข้าร่วมงานเลี้ยงฉลองครบรอบของ บริษัท แอสเส็กซ์ ก่อสร้าง ในตอนบ่าย แกไม่จำเป็นต้องไปด้วยหรอกนะ แกมีแต่จะนำความอับอายมาสู่ครอบครัวของพวกเรา”

อเล็กซ์ไม่ได้อยากที่จะไปอยู่แล้ว หญิงชราผู้อาวุโสของตระกูลแอสเส็กซ์ คุณท่านโจแอนน์ เธอไม่ชอบเขาเลย มันจะน่าอึดอัดใจมากถ้าเขาไปที่นั่น ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่อยากเห็นสายตาของผู้คนที่มองมาที่เขาราวกับว่าเขานั้นไร้ค่า

คุณหญิงโดโรธีพูดขึ้นในทันที “ไม่ อเล็กซ์ต้องไป! คุณย่าเพิ่งโทรหาฉันและขอให้ฉันพาอเล็กซ์ไปด้วย”

คุณนายแคลร์กล่าวด้วยความสงสัยว่า "หญิงชรานั่นลืมกินยาหรือเปล่า?"

แต่เนื่องจากว่ามันเป็นคำขอของคุณท่านโจแอนน์ เธอจึงต้องปฏิบัติตาม คุณนายแคลร์ขึ้นไปที่ห้องของเธอเพื่อเปลี่ยนเป็นชุดสำหรับงานตอนเย็น

โรงแรม เดอะ ริทซ์-คาร์ลตัน เป็นหนึ่งในโรงแรมห้าดาวที่ดีที่สุดในแคลิฟอร์เนีย ที่นีใหญ่โตหรูหรา และมีการออกแบบตกแต่งในสไตล์ย้อนยุคซึ่งดูงดงามตระการตามาก เมื่อเวลาบ่ายสามโมงครึ่ง ที่ทางเข้าหลักของโรงแรมก็กางป้ายขนาดใหญ่ที่เขียนว่า “งานเฉลิมฉลองอันอบอุ่น–15 ปีของ บริษัท แอสเส็กซ์ ก่อสร้าง”

มันเป็นงานที่ยิ่งใหญ่และมีแขกที่มีชื่อเสียงและเหล่าผู้มีอิทธิพลมากมาย พวกเขามาถึงสถานที่จัดงานทีละคน ๆ คุณเห็นไหม คุณท่านโจแอนน์ เมื่อคุณปล่อยข่าวเกี่ยวกับข้อตกลงของ บริษัท แอสเส็กซ์ ก่อสร้าง กับกลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ พอข่าวแพร่กระจายออกไป หลาย ๆ คนสนใจหวังว่าจะเข้าร่วมในข้อตกลงนี้ด้วย แต่ในขณะที่คนอื่น ๆ มาที่นี่เพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อกลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์

เมื่อคุณท่านโจแอนน์เห็นว่ามีเหล่าคนรวยและมีผู้มีอิธิพลมากหน้าหลายตามาเข้าร่วมงานด้วย เธอก็รู้สึกปิติยินดีเป็นอย่างยิ่ง

ในเวลาเดียวกัน ครอบครัวของคุณหนูโดโรธีก็มาถึงงานด้วยแล้วเช่นกัน คุณนายแคลร์แต่งตัวอย่างหรูหราและเธอสวมสร้อยคอ รักแห่งเมืองปาฎิหารย์ มาด้วย

ทั้งคุณหนูโดโรธีและคุณหนูเบียทริซ พวกเธอทั้งสองต่างก็แต่งกายอย่างหรูหราด้วยเช่นกัน มีเพียงอเล็กซ์เท่านั้นที่สวมเสื้อผ้าลำลองราวกับว่าเขากำลังไปเที่ยวพักผ่อนอยู่

ทันทีที่พวกเขามาถึงทางเข้าห้องจัดเลี้ยง คุณหนูโดโรธีก็พบเข้ากับคุณหนูเอ็มม่า

“โอ้ คุณเจ้าสาว! คุณมาสายนะ!” คุณหนูเอ็มม่าพูดด้วยรอยยิ้มเชิงล้อเล่น “คุณเป็นดาวเด่นของค่ำคืนนี้ คุณจะมาช้าบ้างก็คงจะไม่เป็นไร แต่ว่านะ คุณพาเขามาที่งานเลี้ยงนี้ด้วยทำไม?”