ปล่อยให้วิ่งตามบ้าง

“…อย่างเหี้ย ทำไมเดือนนี้บิลเรียกเก็บที่กูเยอะสุดๆ เลยวะ กูเปย์สาวตอนเมาแน่ๆ เลยว่ะ” ติณห์ยกมือขึ้นลูบใบหน้าขณะที่ใช้ปลายนิ้วเขี่ยจอไอแพดที่โชว์บิลเรียกเก็บที่เป็นของเขา

ก็เข้าใจว่ามีเปย์สาวๆ ที่สวยถูกใจเขาบ้าง แต่ไม่คิดว่ามันจะเยอะขนาดนี้ เยอะจนตกใจอ่ะบอกเลย

นี่กูเล่นเปย์ทุกวันวันละกี่คนวะ บิลอย่างโหด เหมือนหาเงินมาเลี้ยงเหล้าสาว หรือความสุขของกูมันมีแค่นี้จริงๆ

“ของมึงแม่งน้อยว่ะ อะไรวะ นี่มีแต่ค่าเหล้าที่เลี้ยงไอ้พวกนั้นบางวันเองนี่หว่า นี่ช่วงนี้มึงไม่ถูกใจสาวคนไหนเลยเหรอ”

“อ่า” คำตอบที่ได้รับจากปากของลีโอทำตกใจหนักมาก ไม่เลี้ยงใครเลย แปลว่ามันไม่เอาใครเลยเช่นกัน

“ก็เข้าใจว่าช่วงก่อนหน้านั้นมึงติดหญิง แต่ตอนนี้มึงเลิกกับเขาแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“งั้นมั้ง” ลีโอส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่าย ช่วงนี้เขามาทำงานทุกวัน ดื่มหนักจนเมาหลับทุกวันเลยเหมือนกัน

และตอนนี้ก็ไม่ได้ตามไปตอแยแล้ว มีบ้างที่คิดถึง แต่คิดว่าก็พออยู่ได้ ไม่อยากเอาใจไปผูกไว้ที่ใครจนเกินไป

กำลังคิดอยู่ว่าจะปล่อยให้เธอเป็นฝ่ายตามเขาเองบ้าง ส่วนตัวเขาไม่ได้ชอบที่จะตามใคร และที่ผ่านมาก็ไม่เคยทำ

“เอาจริง มึงคิดยังไงของมึงวะ เขาหรือมึ