ขาเรียวก้าวเข้ามาในห้องนอนที่อยู่ชั้นสามของผับหรู ดูจากสภาพการเป็นอยู่ ฐานะทางบ้านก็คงดีอยู่ เรื่องที่คิดว่าผู้ชายจะมาปอกลอก หลอกลวง แบล็คเมล์เพื่อเรียกเงินตัดทิ้งได้เลย
ครืด~ ครืด~ สมาร์ทโฟนในกระเป๋าสะพายข้างแบรนด์หรูสั่นสะเทือนขึ้นขัดจังหวะ ประกายตาเรียบเฉยไม่ได้เปลี่ยนไปเมื่อหน้าจอปรากฏรายชื่อคนคนเดิม คนที่ตามวอแวไม่เลิก ไม่เจอที่ร้านก็ตามไประรานที่คอนโด รบกวนคนนั้นคนนี้ จากที่ลังเลว่าจะมาตามนัดผู้ชายที่ในคืนนั้นเกือบวันไนท์สแตนด์กันดีไหม กลับกลายเป็นการตัดสินใจมาที่นี่ เพื่อหนีสิ่งที่น่ารำคาญ “รับสายก่อนไหม” เอวคอดถูกรั้งไปกอดจากทางด้านหลัง ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าไปใต้ร่มผ้าพลางลูบไล้หน้าท้องแบนราบเบาๆ หางตาของเขาเหลือบมองรายชื่อบนหน้าจอ พิเศษไหมไม่รู้ รู้แต่ว่าเธอเลือกที่จะดับหน้าจอ ไม่รับสายคนที่พยายามโทรเข้ามา “เริ่มเลยก็ได้นะ เธอไปอาบน้ำก่อนได้ไหม สกปรกหรือเปล่า” ลีโอหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ เกิดมาเพิ่งได้ยินสาวถามว่าสกปรกไหม “สะอาด อาบน้ำไปแล้วรอบหนึ่ง” “ดื่มเยอะน่าจะฉี่บ่อย ไปอาบน้ำก่อนได้ไหม?” “อาบด้วยกันไหม” จงใจลากมือไปหาหน้าอกนุ่ม บีบเคล้นเบาๆ พร้อมกับกดใบหน้าลงบนบ่า หอมว่ะ หอมมาก ผิวขาวๆ กลิ่นหอมๆ โคตรดีเลย “ไม่ดีกว่า ไม่ปลอดภัย” “กลัวเราเอาเธอในห้องน้ำ?” “แข็งแล้วไม่ใช่เหรอ แค่กอดเอง” จบ! จบเลยกู ของแข็งดันไปถูกับด้านหลังของเขา ก็คนมันหิวนี่หว่า อดอยากมานานเลยนะ มันก็ต้องมีบ้างที่อยากใช้งาน “เค อาบน้ำก่อนก็ได้ครับ” “เธอสั่งไวน์ให้ขึ้นมาส่งด้านบนเพิ่มได้ไหม เดี๋ยวเรานั่งดื่มรอ” “เครียดเหรอ?” “นิดหน่อยอ่ะ ได้ไหม~” ไม่ต้องเลยนะ อย่ามามองกูด้วยสายตาออดอ้อนแบบนั้น ระวังโดนลากไปตอกตามประสาคนใจร้อนนะเธอ “เคๆ” ลีโอคว้าโทรศัพท์มาส่งข้อความ จากที่ตั้งใจจะไปอาบน้ำก็เปลี่ยนใจรอจนกว่าของจะมาส่ง ไม่อยากให้ใครมายุ่มย่าม วุ่นวาย จนกระทั่งไวน์มาเสิร์ฟด้านบน คนที่จะหลับนอนด้วยกันคืนนี้หายเข้าไปอาบน้ำ ลิเดียร์เลยมีเวลาอยู่กับตัวเอง ทบทวนเรื่องราวในหัวซ้ำๆ มีบางครั้งที่เผลอเทคะแนน เอียงเอนไปยังชายหนุ่มที่คบกันมานาน สุดท้ายการที่ผู้ชายนอกใจไปมีอะไรกับคนอื่นทั้งที่คบอยู่กับเธอมันก็เป็นคำตอบว่าไม่มีสิ่งใดมาลบล้างได้เลย ต่างคนต่างอยู่เถอะ มีชีวิตเป็นของใครของมัน คืนนี้เดี๋ยวจะเอาหลักฐานไปฝาก จะตอกหน้าแฟนเก่าเฮงซวยด้วยภาพที่เธออยู่บนเตียงกับชายอื่น ทุกอย่างจะได้จบ ทางใครทางมันได้จริงๆ สักที แกร๊ก~ เสียงปลดล็อกประตูห้องน้ำส่งผลให้คนที่นั่งรอบนโซฟาหลุดจากภวังค์ ตากลมสวยที่แกมความเศร้าในบางครั้งมองเรือนร่างสมส่วนของลีโอที่ออกจากห้องน้ำด้วยการพันผ้าขนหนูผืนเดียวรอบเอวสอบ เขาหล่อ หุ่นดี เรื่องลีลาไม่น่าจะใช่ปัญหา ตอนสบตากันหัวใจมันก็มีเต้นแรงบ้าง เป็นคนแปลกหน้าสำหรับกันและกันก็จริง แต่อย่างน้อยๆ เขาก็น่าสนใจกว่าหลายๆ คนที่เธอรู้จักมา ลิเดียร์วางแก้วเครื่องดื่มลงบนโต๊ะตามด้วยการหยัดตัวลุก มือเรียวเริ่มปลดชุดที่เธอสวมใส่ ปล่อยทิ้งลงที่ปลายเท้า เช่นเดียวกับเขาที่ดึงผ้าขนหนูออกจากเอวสอบ อวดความใหญ่โตเกินมาตรฐานที่ครั้งหนึ่งมันเคยเข้ามาอยู่ในตัวเธอ “อาบน้ำแล้ว ล้างมาอย่างดี ทีนี้สะอาดแล้วเนาะ” หรี่ตามองเธอที่เม้มริมฝีปาก หางตาเหลือบมองลูกชายเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ “อือ ขอที่เตียงอย่างเดียวนะไม่เล่นท่า ไม่อยากให้หลังมีรอย” “อ่า ครับ” ลีโอขานรับออกมาเบาๆ เธอก็มีสิทธิ์หวงตัวแหละ ก็เล่นขาวไปทั้งตัวเลยนี่หว่า หนุ่มหล่อเดินเข้าไปหา สอดมือเข้าประคองที่ท้ายทอยก่อนจะก้มลงไปจูบแรงๆ ที่ปากเธอ กลิ่นแอลกอฮอล์ที่คละเคล้าอยู่ในปากส่งผลให้ลีโอเผลอหลับตาไปสักระยะ ลิ้นสากเกี่ยวกระหวัดในโพรงปากบาง ปกติก็ไม่ได้นิยมแลกลิ้นกับใครมั่วซั่วแบบนี้ แต่กับคนนี้เธอไม่เคยผ่านใครมาเลยนี่กว่า เขาคือคนแรก เรื่องจูบไม่แน่ใจ แต่พอเขาแตะลิ้นเธอแล้วเธอพยายามจูบตอบ รู้เลยว่าคงจะเคยจูบใครมาบ้าง เท่าที่ดูจากประสบการณ์ก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้น แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวสอนให้ ไม่ได้จะสอนแค่จูบ จะสอนให้เธอรู้จักวิธีขี่ ควบ ขยับ เอาให้เก่งสมกับที่เขาได้เป็นคนแรกของเธอเลย “อื้ออ~” ใบหน้าสะสวยเชิดขึ้น เผยอริมฝีปากน้อยๆ ครางกระเส่าในยามที่ริมฝีปากหนาประกบลงบนลำคอขาว ขบเม้มเบาๆ จนขนอ่อนลุกซู่ แขนเรียวเกี่ยวลำคอหนาเอาไว้แน่น ร่างกายเริ่มเคว้ง ขยับตามแรงที่คนตัวโตกว่าดันเธอไปที่เตียง ล้มลงปุ๊บอีกคนก้าวขาขึ้นมาคร่อมปั๊บ ฝ่ามือใหญ่บีบเคล้นลงที่ปลายถัน ลิ้นสากสะบัดโลมเลียจนยอดสีชมพูตั้งชัน ร้อนวูบวาบไปกับการปลุกเร้าที่เขาพยายามปรนเปรอเข้ามา “เธอ คิดไงถึงเลือกเราเหรอ” “บังเอิญมั้ง” “หือ?” ลีโอครางรับอยู่ในลำคอ บังเอิญงั้นเหรอวะ? ถ้าเพราะบังเอิญจริงๆ เขาก็คงโชคดีสัดๆ ก็ไม่ได้คิดอะไรมากกับเรื่องครั้งแรกของผู้หญิง คุณค่ามันก็ไม่ได้อยู่ตรงนั้นแค่อย่างเดียว ก็มีรู้สึกพิเศษบ้างถึงได้ถามเธอไง “ยังไงก็ยังยืนยันคำเดิมนะ ถ้าชอบเซ็กซ์ อยากตอนไหนก็ทักมา หรือจะมาหาที่นี่ก็ได้ ห้องนี้ยินดีต้อนรับเธอ” “ที่นี่มีเจ้าของคนเดียวเหรอ ซี้ดส์ ~” เชิดใบหน้า เมื่อฟันคมฝังลงบนเนินอกขาวผ่อง ไม่แรงมากแต่ก็เจ็บปนเสียว รู้เลยว่าเขาตั้งใจ “กับเพื่อนสองคน ชอบแบบนี้ไหม” ลิ้นสะบัดรัวที่ปลายถัน เสียงครางดังกระเส่าขนาดนั้นแต่ก็ยังถาม กับคนนี้ต้องพิถีพิถันหน่อย เผื่อเธอชอบ ติดใจ อยากซ้ำจะได้นัดกันอีก “อ้อ… เพื่อนนายหล่อดี” “นอนกับเรา แต่ชมว่าเพื่อนเราหล่อ ผู้หญิงแบบเธอโคตรเจ้าเล่ห์เลย” ลีโอผละริมฝีปากเอ่ยไม่จริงจัง ควานหาถุงยางมาฉีกและสวม ก็อยากรู้เหมือนกันว่าไอ้ติณห์ที่หล่อในสายตาเธอ กับเขาที่กำลังอยู่ตรงหว่างขาเธอ คนไหนมันจะเข้าตาและน่าจดจำได้มากกว่ากัน “เธอ…” “ว่า?” ใบหน้าสวยเงยขึ้นมองสบตากัน เป็นจังหวะที่ลีโอแยกเรียวขาขาวออกจากกันกว้างๆ “เราชอบแบบแรงๆ นะ ชอบเข้าลึกๆ ถ้าจุก… เธอก็ทนๆ ไป” “ไม่ต้องพูดแล้วได้ไหม เราอยากเห็นลีลาของเธอ” ———————- เออ เอาสิ รุ่นเดียวกันมันก็ทันกันดีนะคะ ว่าไหม 😂😂“ปกติคุยกันแบบนี้ตลอดเลยเหรอ” ลิเดียร์ถามคนข้างๆ ในยามที่ปลีกตัวออกมาจากผับเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ถ้าพวกเขาสามคนเป็นเพื่อนสนิทกัน ก็บอกเลยว่าพวกเขารักกันแบบแปลกๆ ตอนที่ได้ยินลีโอบอกให้เพื่อนช่วย เหมือนเพื่อนเขาพร้อมจะช่วยเต็มที่ ทำเหมือนรักกันมาก พอมาเจอจริงๆ กลับเป็นอีกแบบ พวกเขารักกันแปลกๆ คำนี้ไม่เกินจริงเลย“อ่า นี่แหละนิสัยพวกมัน ถึงไม่อยากบอกไงว่าเราเป็นอะไรกัน” บอกพร้อมกับเกี่ยวมือขาวๆ มาจับ นิ้วเธอสวยมาก ไม่แปลกใจเลยถ้าไอ้แฟนเก่าของเธอมันจะหวง เป็นกูกูก็หวงนะถ้าเจอแบบนี้“ไม่บอกก็ไม่แปลก ความสัมพันธ์ของเราสองคนมันเรียกยาก ไม่ใช่ว่าใครก็จะเข้าใจได้ง่ายๆ นะ”“ก็จริงแหละ แต่สรุปได้มือถือมาแล้วนะ ระบบความปลอดภัย สแกนนิ้ว สแกนใบหน้า ถูกลบทิ้งเกลี้ยง ดูได้ทุกอย่างเลย” ลีโอชูโทรศัพท์ในมือพลอยทำให้ลิเดียร์ยิ้มได้ แน่นอนว่าทันทีที่รอยยิ้มสดใสประดับบนใบหน้า คนที่หาเรื่องเอาเธอกลับมาถึงกับเสียอาการทำไมน่ารักได้ขนาดนี้วะ น่ารักเกินไปว่ะ เกินไปมากจริงๆ! “ขอดู” “ได้ แต่ต้องดูพร้อมกัน”“แต่เรา…”“เถอะน่า ถ้ามีการส่งต่อหรือเก็บภาพไว้ที่อื่นอีกจะได้รู้ไง”“ไหนเธอบอกเขาไม่น่าจะเก็บไว้ไง”“อะไ
“เราไม่อร่อยเหรอ ทำไมเธอถึงทำเหมือนไม่สนใจ”“ข้อเสนอของเธอมันดีกับเรายังไง” “ก็ถ้าเราอร่อย เธอก็ได้กินเราไง มันเป็นความสัมพันธ์ที่ดีมากเลยนะ ไม่มีวันเลิกกันด้วย” “ที่ไม่มีวันเลิก เพราะไม่ได้คบต่างหากล่ะ ทำมาพูดให้ดูดี” “งั้นเอาแบบนี้ดีไหม ถ้าเธอยอมรับข้อเสนอของเรา เราเลี้ยงเธอยาวๆ เลย จะมาดื่มทุกวันก็ได้ ลงบิลเรา เราเคลียร์ทุกอย่างให้เอง” “สายเปย์?” “ก็เปย์เฉพาะกับคนที่พอใจ” “ไหนๆ ก็ยื่นข้อเสนอให้ขนาดนี้แล้ว เพิ่มเงินสดให้ด้วยดีไหม เผื่อได้อัดทิปหนุ่มๆ ร้านเธอ” ลีโอยิ้มออกมาทันที “ถ้ามองตามความหล่อ เราก็ตัวตึงซะด้วยสิ เธออาจจะไม่มองใครนอกจากเราก็ได้นะ” “พอดีว่าเป็นคนขี้เบื่อน่ะ ไม่ชอบอยู่กับอะไรเดิมๆ นานๆ”“เดี๋ยวทำให้หายเบื่อเอง ดีไหมครับ ตกลงตามนี้นะครับเดียร์” ลิเดียร์สบตากับคนที่พยายามหว่านล้อม ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันก่อนจะหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ“ถ้าเรารู้ว่าเธอทำแบบนั้นอีก ทุกอย่างจบนะ”“ครับ จะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว ไม่ทำแน่นอน ไม่ให้ใครเห็นหรอกของขาวๆ เนี่ย จะดูคนเดียว” บอกพร้อมกับวางมือลูบไล้ต้นขาขาว เนียนไปหมด เชื่อเถอะว่าต่อให้ไฟดับห้องนี้ก็ยังจะสว่างเพราะผิวขาว
“ได้ เดี๋ยวจัดการให้เอง” บอกอย่างจริงใจและพยายามจะดึงแขนคนตัวเล็กกว่าเข้าหา “อย่าจับ” “เคยทำมากกว่าจับแล้ว อย่าเย็นชาต่อกันแบบนี้ดิ เรื่องที่เธอไม่สบายใจเดี๋ยวเราจัดการให้ มันจะเอารูปนั้นมาต่อรองอะไรกับเธอไม่ได้อีกแล้ว โอเคไหม” “ทำให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาบอก” “เรื่องได้น่ะมันได้แน่นอน” เมื่อดึงแขนแล้วเธอขืนตัวไว้ ไม่ยอมขยับมาหาง่ายๆ ลีโอเลยสอดมือเข้าไปรวบเอวบาง กระชากนิดเดียวตัวเธอปลิวเข้าสู่อ้อมกอดของเขาทันที ใกล้กันปุ๊บก็ได้กลิ่นเลย กลิ่นหอมๆ จากตัวเธอ! “ข้อตกลงนี้มันยกเลิกไปแล้วนะ” “แค่กอดเองนะ หรือเธอกลัวหวั่นไหวตอนอยู่ใกล้เรา” “เอาอะไรมามั่นใจ”“ความหล่อไง” “ส่องกระจกก่อนไหม แผลยับเลยนะ” ลิเดียร์ยกยิ้มที่มุมปาก รู้ว่าเขาหล่อ หล่อมาก แอบสืบแอบส่องมาบ้างแล้วด้วย รู้ว่าไม่ธรรมดา “ถึงมีแผล แต่ก็ไม่มีผลต่อแนวนอน”“อย่ามาเล่นแบบนี้ขอร้อง” มือขาวผ่องยกขึ้นดันแผงอกกว้าง บางทีผู้ชายก็ไว้ใจไม่ได้เลยสักคน“แค่จะบอกว่าถึงหน้าจะมีแผล แต่ว่าลีลาก็ยังดีอยู่ เอาไหม?”“ไม่!” แล้วเธอก็ปฏิเสธแบบไม่ใยดี ใช่สิ เธอสวยเลือกได้นี่หว่า กูก็ชอบครับคนสวยๆ เนี่ย ชอบทำให้ร้อง จะเอาคืนให้ได้เลยคอยดู“จะ
“จะคุยอะไรก็พูดเลย” ลิเดียร์ทิ้งสายตามองมือของอีกคนที่กำข้อมือของเธอเอาไว้จนแน่น แกะยังไงก็แกะไม่ออก เลยทำได้เพียงมอง ส่งสายตาให้รู้ว่าเธอไม่โอเค “ไปคุยกันด้านบน”“ไม่จำเป็น” “ถ้าดื้อก็ไปคุยกันในห้องน้ำ” ตากลมตวัดขึ้นมองตาขวาง ส่วนลีโอสบตาให้รู้ว่าเอาจริง “เธอตัดสินใจเลยว่าอยากคุยกับเราที่ไหน ห้องน้ำ หรือห้องของเรา เราได้หมด ตามใจเธอ” บอกพร้อมกับยักคิ้ว เข้าถึงตัวได้ขนาดนี้แล้วคิดว่าคนอย่างเขาจะยอมไหม? ยอมก็บ้าแล้ว! “ให้เวลาสิบนาที แค่สิบนาที” “งั้นเราจะเป็นคนเลือกสถานที่เอง” หนุ่มหล่อกระตุกข้อมือเล็กก่อนจะออกแรงกระชากเบาๆ เท่านั้นร่างบอบบางก็เซเข้ามาในอ้อมกอด ติณห์ยืนมองภาพตรงหน้านิ่งๆ สุดท้ายทำได้เพียงเค้นเสียงหัวเราะในลำคอก่อนจะเบือนหน้าออกไปอีกทาง ที่บอกว่าจะเลิก จะพอ จะส่งท้าย สรุปมันไปส่งท้ายเขาท่าไหนวะ ตึงจัด! ไอ้หลามมันสงสัยตั้งแต่แรกเลย ตามันแหลมจะตาย เข้ามาปุ๊บ มองเป้าหมายที่ไอ้ลีโอเคยเล็งไว้ทันที รู้ๆ กันอยู่แล้ว เป็นเพื่อนกันมาตั้งกี่ปี ดูไม่ออกว่าชอบแบบไหนต่างหากล่ะที่เรียกว่าแปลกของจริง@บนชั้น 3 ของผับ ที่ที่ลีโอเลือกคือที่พักของตัวเอง เข้าห้องปุ๊บ ลิเดียร์บิดข้
“มึงมีเรื่องกับใคร?” “เรื่องไร้สาระ” ลีโอตอบกลับก่อนจะหันไปล้างมือ รู้ว่าฉลามจ้องอยู่ จ้องอยู่แล้วยังไง กูไม่ได้ทำอะไรผิดเลย “หรือมันคือคนที่มากระทืบมึง?” แล้วไอ้บ้านี่ก็ฉลาดฉิบหาย ก็ภูมิใจแหละที่มีเพื่อนฉลาด แต่มึงอย่ามาฉลาดตอนนี้ได้ไหมวะ กูท้อแล้วเนี่ย “อย่าไร้สาระ” “หน้ามึงเป็นแบบนี้แต่มึงยังจะพูดว่าไร้สาระเนี่ยนะ ให้กูเดินไปถามมันไหม” “ออกไปแดกเหล้าดีกว่าไหมหลาม กูคอแห้งเนี่ย” “กูเห็นมีผู้หญิงสวยๆ นั่งอยู่ด้านนอก ต้องให้กูบอกอีกรอบไหมว่ากูรู้ว่าแบบนั้นคือสเปคมึง” “ขี้เสือกว่ะ” “ไหนๆ ก็เป็นคนแบบนั้นแล้ว กูเดินไปถามมันเลยดีไหม เสือกให้สุดเห็นว่าจะดี” “หลาม!” ลีโอรั้งบ่าคนที่ตั้งท่าจะเดินออกไปจากห้องน้ำ มันแม่งรู้ทันกูว่ะ รู้ทันทุกเรื่อง บางทีก็เกินไปไหมวะ “มันเนี่ยแหละ” “ที่มาสอยมึงถึงที่?”“อ่า” “แล้วอะไรคือการใช้แค่หลังมือวะ ไม่ไหวทำไมไม่เรียกกู นี่มันไม่ใช่มึงเลยนะ มึงคิดอะไรอยู่มึงพูดมาเลยดีกว่า” รู้ทันทีที่ต้องมองหน้า สบตากัน ไอ้หลามไม่จบแน่ๆ อยากรู้อะไรมันต้องได้รู้ ถ้าบอกว่าตอนนี้ก็คือตอนนี้ อย่าได้ไปขัดมัน “เสียเวลาว่ะ”“เคๆ กูยอม” คนบอกยกมือในท่ายอมแพ้ ถ้ามันรู
“…มึง กูรับเด็กใหม่เพิ่มนะ ที่มีอยู่ดูแลไม่ค่อยทั่วถึงว่ะ ช่วงนี้ร้านค่อนข้างปัง” ติณห์บอกหุ้นส่วนที่เมื่อก่อนระดับความหล่อคือสูสี แต่ตอนนี้เขาดูดีกว่าเพราะหน้ามันมีแผล แต่คิดว่าคนอย่างไอ้ลีโอมันจะแคร์แผลบนหน้ามันไหม คำตอบคือไม่ แทนที่จะดูแลตัวเอง แดกยงแดกยา แต่ไอ้หน้าหมามันนั่งแดกเหล้าเฉย ระดับความมึนกูให้ล้านไปเลย“อ่า สวยไหม เอามาลองดิ” “กะล่อตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอ อดอยากมาจากไหน” “แค่เบื่อๆ อะไรคือคำว่าอดอยากสำหรับกู” ลีโอยกยิ้ม แน่นอนคำว่าอดอยากคืออะไรกูไม่รู้จัก ที่ผ่านมาไม่เคยเหงา ตอนนี้ก็ไม่ได้เหงา แค่เบื่อ เบื่อมาก เบื่อฉิบหายเลย“เออๆ ถ้าไม่ได้อดอยาก หิวโซขนาดนั้นก็เอาไว้ก่อน วันนี้ไอ้หลามมันจะแวะมา” “เซย์กับองศาล่ะ” “มาไม่ได้ ช่วงนี้จีคลื่นไส้บ่อยๆ เห็นบอกพรุ่งนี้จะพาไปหาหมอ ส่วนองศามันบอกเมียมันมีเรียนเช้า ต้องทำหน้าที่ผัวไปส่งเมียน่ะ” “แล้วไอ้หลามมากับใคร เมียมันมาไหม”“ถามถึงตลอด มีเป็นตัวเป็นตน มีเป็นของตัวเองดีไหม” “สันดานเสียเกินไปไหมมึงอ่ะ กูแค่ไม่อยากให้เขามาเห็นสภาพหน้ากูตอนนี้ครับ อย่างพวกมึงถามเยอะกูยังกล้าด่า กับเมียเพื่อนมึงคิดว่ากูกล้าด่าหรือไง” “ขืนไปด่