LOGINShare
CHAPTER 11 เหมือนเขาตอนเด็กมาก
Last Updated:
2025-05-14 21:16:33เย็นอีกวันแสงแดดสีส้มละไมทอดตัวเฉียงผ่านหน้าต่างตึกสูง คฑาเตรียมตัวจะกลับไปพักผ่อน เขาคิดเพียงแค่ว่าจะกลับไปกินข้าวอาบน้ำและพักผ่อนจากวันที่เหนื่อยล้า แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปในพริบตา
ขณะที่เขาเดินผ่านหน้าโรงพยาบาลเด็กร่างเล็กๆ ร่างหนึ่งก็เดินออกมาจากประตูโดยไม่ทันมองทาง ทั้งสองชนกันเบาๆ
“โอ๊ย!” เด็กชายร้องเสียงหลง ร่างเล็กเซถอยหลังนิดหน่อย
“ขอโทษครับ หนูเป็นอะไรหรือเปล่า?” คฑารีบประคองไว้เบาๆ เมื่อเห็นว่าบนแขนเด็กมีสายน้ำเกลือห้อยอยู่ เขามองหาผู้ปกครองของเด็กที่ปล่อยให้ออกมาวิ่งเล่นตามลำพัง
คชาเงยหน้าขึ้นมองเขาและหัวใจของคฑาก็แทบหยุดเต้น
ดวงหน้าเล็กๆ ซีดเซียวที่เต็มไปด้วยความไร้เดียงสา กลับช่างเหมือนกับเขาในวัยเด็กจนแทบจะถอดกันออกมาทั้งรูปตาจมูกโครงหน้ารอยยิ้มเล็กๆ ที่เผยให้เห็นฟันหน้าที่หายไปหนึ่งซี่
“อุนยุงฮับ...ขอโท่ดฮะ” คชาพูดพลางยิ้มแหย เสียงไม่ชัดนัก ลิ้นยังกระดกลำบากตามประสาเด็กเล็ก
“ไม่เป็นไรครับ หนูชื่ออะไรเหรอ?” คฑาถามเสียงเบาทั้งๆ ที่หัวใจเขาเต้นแรงราวจะทะลุอกออกมาข้างนอก
เด็กชายชูนิ้วขึ้นนับในอากาศเหมือนนึกคำ ก่อนจะตอบด้วยเสียงแผ่วเบา
“คทาฮะ” พูดออกเสียง ช.ช้างไม่ชัดเลยทำให้อีกคนเข้าใจว่าชื่อคทา ซึ่งชื่อเหมือนกับเขามากคำตอบนั้นเหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจ
“แล้วคุณแม่ไปไหนทำไมปล่อยออกมาเล่นคนเดียว คุณแม่ชื่ออะไรครับ” คฑารู้สึกมือสั่นเล็กน้อย เขาต้องพยายามควบคุมสีหน้า
น้องคชาทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะตอบอย่างยิ้มแป้น
“แง่แม่ชื่อ อะอัย” เสียงเด็กชายยังพูดไม่ชัดดีแต่คฑาได้ยินชัดเจน อัยย์ญาดา
ชื่อที่เขาไม่คิดว่าจะได้ยินอีก ชื่อของหญิงสาวผู้เคยเป็นทั้งรอยยิ้มและบาดแผลของเขา เขานิ่งงันอยู่ตรงนั้นกับเด็กชายตัวเล็กในชุดผู้ป่วยที่พูดไม่ชัด แต่สะกดใจเขาไว้ได้ทั้งดวง
บางสิ่งที่เขาเคยคิดว่าหายไปจากชีวิตอาจจะไม่เคยหายไปเลย
“น้องคชา! แม่บอกว่าห้ามวิ่งไงคะ” ชนิตารีบวิ่งมากอดหลานชายไว้ เผลอแค่นิดเดียวหันมาอีกทีเด็กน้อยก็หายไปแล้ว
คุณหมอมองคนมาใหม่ที่เข้ากุมมือเด็กชายเอาไว้ เมื่อคฑาเห็นว่าเด็กผู้ชายคนนั้นเรียกผู้หญิงคนนั้นว่าแม่ก็ทำให้เขาคิดว่าสิ่งที่เขาคิดนั้นเป็นเรื่องที่เขาคิดไปเอง อีกฝ่ายคงไม่ใช่ลูกของเขาหรอก
“แม่ตาฮะ” คชาเรียกแม่ทูนหัว
“ขอโทษด้วยนะคะพอดีคุยกับคุณหมอเรื่องน้องอยู่ค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับแต่คราวหลังต้องระวังกว่านี้ อันตรายมาก”
“ขอโทษอีกครั้งค่ะ” ชนิตาก้มหน้าขอโทษเขาผู้ชายอะไรทำไมดุจังเลย
“ขอโท่ดฮะอุนยุง” น้องคชาโบกมือลาเขา สองป้าหลานเดินหายไปอีกทางทำให้เขา เลิกสนใจและเตรียมตัวไปหาหมออรรค
คฑาที่ได้นัดพบกับเพื่อนสนิทอย่างหมออรรคเอาไว้ เขาจึงได้เลิกสนใจในตัวของเด็กผู้ชายคนนั้นที่หน้าตาเหมือนเขาแล้วเปิดประตูเข้าไปในห้องของเพื่อนสนิท
หลังจากใช้เวลาไม่นานในการค้นหาความจริง อรรคก็ได้คำตอบ เขาไม่ได้สอบถามเรื่องราวของอัยย์ญาดากับชนิตา เพราะกลัวว่าเพื่อนจะรู้ความจริง
“คชาภัทรยังตั้งชื่อคล้ายพ่อของลูกอีก”
อรรคนั่งนิ่งอยู่ในไนต์คลับใบหน้าคมเข้มของเขาหลุบต่ำเล็กน้อย ขณะที่ดวงตาเต็มไปด้วยความคิดมากมาย
“เด็กคนนั้นหน้าตาเหมือนคฑาตอนเด็กเป๊ะ” เขาพึมพำกับตัวเอง ในใจเขาไม่มีข้อสงสัยอีกต่อไป น้องคชาต้องเป็นลูกของอัยย์ญาดากับหมอคฑา
และแม้ว่าอรรคจะเป็นคนที่ไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวของใคร แต่เรื่องนี้มันต่างออกไปเขาต้องให้คฑาได้เจอกับลูกตัวเอง
“อย่างน้อยที่สุดนายควรรู้ความจริง”
อรรคมองคฑาเดินเข้ามาละทิ้งตัวลงนั่งที่โชฟา เขาหลับตาลงเพื่อพักสายตา สามปีที่ผ่านมาเขาทำงานอย่างหนักเพื่อให้ลืมเรื่องราวทุกอย่าง
“พรุ่งนี้ฉันไม่ว่าง”
“แล้ว?” มาบอกเขาทำไมก่อน
“กูฝากมึงตรวจคนไข้ของกูด้วย”
“กูไม่ใช่หมอเด็กและไม่มีหน้าที่ตรวจคนไข้” เขาคือผู้บริหาร หากวันไหนที่หมอลางานเขาจะเป็นคนลงมาตรวจแทน
“กูฝากให้มึงตรวจไง” มีใครโง่เท่าเพื่อนของเขาบ้าง จบดอกเตอร์แต่การใช้ชีวิตติดลบ
“มึงจะไปไหน”
“ถามเยอะลางานไปกับกูไหม?” อรรคพูดประชดคฑา เขาวางแผนไว้จะให้พ่อลูกได้เจอกันหากคฑาเจอหน้าอัยย์ญาดาต้องรู้ความจริง
“น้องคชาป่วยไข้หวัดใหญ่แล้วล้อมหัวฟาดพื้นมาอายุเพิ่ง 2 ขวบเองแต่เก่งมาก” เขาพยายามพูดให้เพื่อนคิดตาม
“อืม”
“แค่นี้” มันตอบแค่นี้ไม่สงสัยบ้างเหรอว่าทำไมชื่อคล้ายกันจัง เขาจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาและเปิดรูปคนไข้ตัวน้อยให้คฑาดู
“เด็กชายคชาภัทร น่ารักป่ะว่ะ”
คฑามองรูปที่หมออรรคแอบถ่ายไว้ซึ่งเป็นเด็กคนนั้นที่วิ่งชนเขา
“อืม” เขาตื่นเต้นแต่เก็บอาการไว้ยิ่งเห็นใบหน้าชัดๆ เขายิ่งสับสนและเกิดคำถามในใจว่าทำไมเด็กคนนี้ถึงทำให้เขารู้สึกผูกพัน
“พรุ่งนี้ฉันฝากด้วยนะแม่เขาสวยมากกกก” อรรคทิ้งปริศนาไว้แต่คนสมองบื้ออย่างคฑา คงตามแผนร้ายของเขาไม่ทัน
เสียงโทรศัพท์มือถือของคฑาดังขึ้น หน้าจอแสดงชื่อที่เขาคุ้นเคยจนเกือบจะฝังในหัวใจ “คุณย่า” เขาถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะกดรับสาย
“ครับคุณย่า” เสียงปลายสายยังคงนุ่มแต่แฝงความเด็ดขาดแบบที่คฑารู้ดี
“คฑาพรุ่งนี้กลับมาทานข้าวกับย่าหน่อยสิ ย่ามีเรื่องจะคุยด้วย”
“เรื่องหมั้นใช่ไหมครับ” เขาถามตรงๆ โดยไม่อ้อมค้อม ผ่านมาตั้งสามปีคุณย่ายังไม่ทิ้งความพยายาม
คุณย่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะถอนหายใจ
“เรื่องนี้มันไม่ใช่แค่เรื่องของหลานกับหนูยาหยีนะคฑา มันคือเรื่องของสองครอบครัวเรื่องเกียรติ และความผูกพันตั้งแต่รุ่นพ่อแม่”
“ผมเข้าใจครับคุณย่าแต่ผมไม่รักยาหยี” น้ำเสียงเขานิ่งสนิทแต่มั่นคง
“รักมันสร้างได้ย่าเชื่อว่าหนูยาหยีเป็นคนดี แล้วก็รักหลานจริงๆ” คุณยายพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มลง
“ย่าแก่แล้วนะคฑา ย่าอยากเห็นหลานมีครอบครัวที่มั่นคงก่อนที่...”
“คุณย่าอย่าพูดแบบนั้นเลยครับ” คฑารีบขัด แต่ก็ยังไม่เปลี่ยนใจ
“ผมเคารพคุณย่า รักคุณย่าแต่ผมไม่อาจแต่งงานกับใครเพียงเพราะคำว่าควรหรือเหมาะสมได้หรอกครับ”
คุณย่าเงียบไปอีกรอบ เหมือนกำลังไตร่ตรองบางอย่าง
“แล้วหลานมีคนรักหรือเปล่า”
คำถามนั้นทิ่มตรงกลางใจ เขานิ่งภาพรอยยิ้มบางๆ ของหญิงสาวคนหนึ่งลอยวูบเข้ามาในหัวใจโดยไม่ทันตั้งตัว
“ผมไม่พร้อมรักใคร” เขาตอบเบาๆ
“ถ้าเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นอีก คนที่ทิ้งหลานไปโดยไม่เอ่ยคำลา ย่าไม่อยากให้แกทำลายอนาคตตัวเองเพราะอดีตนะคฑา”
คฑาหลับตาลงช้าๆ ลมหายใจหนักอึ้งในอก
“เราจะไม่พูดถึงเรื่องนี้กันอีก” เขาตกใจที่ตอนเลิกกับอัยย์ญาดาคุณย่าตามสืบจนรู้ว่าเขาแอบเลี้ยงนักศึกษาไว้ คุณย่าเข้าใจว่าหญิงสาวเป็นคนทิ้งเขาไป
เสียงปลายสายเงียบลงอีกครั้ง ก่อนคุณย่าจะพูดเสียงเรียบ
“พรุ่งนี้กลับมาหาย่านะคิดถึงใจจะขาด”
“ครับผมจะกลับไปคุณย่า” เขากดวางสายและขอตัวกลับ ที่ผ่านมาเขาลืมอัยย์ญาดาไม่ได้พยายามหาคนมาแทนที่แต่ทุกอย่างไม่เป็นดั่งหวัง และคิดถึงลูกที่เขาเคยคิดจะทำลาย
Latest chapter
หมอคฑาคือพ่อของลูก Special หวงทั้งแม่ทั้งลูก
“คุณแม่ขาหนูอยากเล่นน้ำแล้ว” เสียงเด็กหญิงวัยสี่ขวบดังขึ้นและวิ่งเข้ามาหาแม่ที่นั่งรออยู่ข้างสระน้ำ “ลูกสาวแม่แต่งตัวแบบนี้พ่อหวงตายเลย” อัยย์ญาดาหอมแก้มลูกสาว น้องอันนา หรือเด็กหญิงสาวอัยย์ญาวี แบล็คธอร์น ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของคฑา วันนี้ครอบครัวเธอมาเที่ยวพักผ่อนที่ทะเลทางภาคใต้ ซึ่งกว่าคุณพ่อเขาจะมีเวลาพามาเกือบหนึ่งปี เล่นเอาลูกๆ น้อยใจ “ลงไปเล่นน้ำกันนะคะ” “ได้เลยค่ะ” อัยย์ญาดาถอดเสื้อคลุมออกเธอใส่ชุดว่ายน้ำแบบสายเดี่ยวข้างล่างเป็นกระโปรง สองแม่ลูกเล่นน้ำในสระน้ำของโรงแรมเพราะตอนกลางวันแดดร้อนจึงไม่พาลูกลงทะเล หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่เห็นแบบนั้นถึงกับมองไม่ละสายตา เพราะคุณแม่นั้นสวยมากแถมลูกสาวน่ารักไม่น้อย “ป๊ารอคชาด้วยสิ” “บอกแล้วไงว่าอย่ากินเยอะ” คฑามองหาแม่ของลูกเพราะมัวแต่พาลูกชายเข้าห้องน้ำ แต่พอมาถึงกลับไม่เห็นสาวๆ นั่งอยู่ที่เดิม “ไปไหนกัน” เรียกว่าเขาไม่ปล่อยให้สองแม่ลูกละสายตาเลย เพราะไม่ชอบเวลาที่มีผู้ชายคนอื่นมอง “นั่นไงคุณแม่เล่นน้ำกับน้องคชาไปเล่นด้วยดีกว่า” คช
หมอคฑาคือพ่อของลูก CHAPTER 29 แก้วตาดวงใจ
บทสัมภาษณ์พิเศษ แบบส่วนตัวกับอาจารย์หมอสุดหล่อผู้บริหารโรงพยาบาลเอกชนขนาดใหญ่ หลังจากเพิ่งประกาศสละโสดแบบสายฟ้าแลบ “คุณหมอคฑาผู้ชายที่รักเมียจนสาวทั้งประเทศต้องถอนตัว” “ภรรยากับลูกคือทุกอย่างของผมครับ ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านั้นแล้ว” นักข่าว : “สวัสดีค่ะคุณหมอคฑา วันนี้เรารู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้มาสัมภาษณ์คุณหมอที่ทั้งเก่ง ทั้งอบอุ่นแถมยังเป็นเจ้าของหัวใจสาวๆ ทั้งประเทศ” คฑา : (ยิ้มนิดๆ) “ขอบคุณครับแต่ความจริงหัวใจผมมีเจ้าของแล้วนานมากเลยนะครับ” นักข่าว : “มีข่าวลือว่าคุณหมอคลั่งรักเมียจริงไหมคะ?” คฑา : หัวเราะเบาๆ “ผมไม่ปฏิเสธนะครับ เพราะสำหรับผมอัยกับคชาคือลมหายใจ คือบ้านคือความหมายของชีวิต ถ้าการรักภรรยาและลูกมากๆ จะเรียกว่าคลั่งรัก ผมก็ยอมเป็นแบบนั้นทั้งชีวิตครับ” นักข่าว : “แล้วมีเคล็ดลับยังไงในการรักษาความสัมพันธ์ในครอบครัวให้อบอุ่นแบบนี้ตลอดมา?” คฑา : “ผมเคยพลาดครับเคยกลัวการมีครอบครัวจนวันหนึ่งผมเสียพวกเขาไป แต่ก็ทำให้เรากลับมาเจอกันอีกครั้ง ทุกวันนี้ผมตื่นมากอดลูกกอดภรรยาฟังเขาพูดฟังเขาบ่น
หมอคฑาคือพ่อของลูก CHAPTER 28 สุขสันต์วันแต่งงาน
กลางห้องโถงสายตาทุกคู่จับจ้องไปยังชายหญิงที่ยืนเคียงกันบนเวทีเล็กๆ ที่ตกแต่งด้วยดอกไม้สีขาวและชมพู พวกเขายิ้มให้กันด้วยแววตาอ่อนโยนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ผ่านวันคืนมายาวนาน แต่สิ่งที่ทำให้วันนี้พิเศษเหนือใคร ไม่ใช่แค่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวแต่เป็นเด็กชายตัวน้อยในชุดสูทจิ๋ว ที่ยืนอยู่เคียงข้างพ่อแม่ของเขา “ปะป๊า หล่อจังเลย” เสียงเล็กๆ เอ่ยขึ้นพลางยกมือจับมือพ่อไว้แน่น “หล่อกว่าปะป๊าอีกนะครับวันนี้” หลังจากที่เขาพาอัยย์ญาดาเข้ามาอยู่ในบ้านหลังจากนั้นสองเดือน ก็ตกลงจัดพิธีแต่งงานขึ้นเพื่อประกาศให้โลกรู้ว่าเขามีเจ้าของแล้ว อัยย์ญาดามองภาพตรงหน้า แววตาเปี่ยมสุข รอยยิ้มของเธอสว่างไสวกว่าดอกไม้ทั้งหมดในงาน เธอเอื้อมมือมาแตะแก้มลูกชายเบาๆ ก่อนจะหอมฟอด “วันนี้เราไม่ได้แต่งงานแค่กันและกันนะ แต่เรากำลังสร้างครอบครัวจริงๆ ครอบครัวที่มีพวกเราสามคน” คฑาสบตากับหญิงสาว เสียงปรบมือดังกึกก้องขณะที่ทั้งสามคนยืนเคียงกันพ่อแม่และลูกชายเป็นภาพที่ทั้งอบอุ่นและสมบูรณ์แบบ “เจ้าบ่าวดื่มก่อนดิ” เพลิงยื่นเหล้าให้ซึ่งเป็น
หมอคฑาคือพ่อของลูก CHAPTER 27 เคลียร์ใจ
“หยุดได้แล้วยาหยีคุณมาทำอะไรที่นี่! กลับไปซะ” คฑาต่อว่าหญิงสาวที่มาสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น “ปล่อยฉัน! คฑายาหยีถามคุณหน่อยเถอะมันทำเสน่ห์ใส่คุณหรือไงถึงได้หลงมันขนาดนี้” เขาทำลายอนาคตของเธอทุกอย่าง จนเธอหมดอนาคตกับวงการแพทย์ที่เธอภูมิใจ “อย่ามาวุ่นวายกับคนของผมอีกยาหยีคุณมันน่ารังเกียจทำร้ายได้แม้กระทั่งเด็ก” “มันวิ่งตกบันไดเองยาหยีไม่ได้ทำ” ก็เธอไม่ได้ทำแบบนั้นจริงๆ พูดไปก็ไม่มีใครเชื่อเธอ “แต่คุณก็ไม่ช่วยคนเป็นหมอเขาไม่มีพฤติกรรมแบบคุณหรอก” ไม่มีความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ แถมยังมีสารเสพติดไว้ครอบครอง “ความเป็นคนคุณก็ไม่มีเหมือนกันแหละไม่อย่างนั้นมันไม่หอบลูกหนีมาหรอก” ยาหยีหันไปมองอัยย์ญาดา ทำตัวไร้เดียงสาเพื่อจับผู้ชาย “อัยเราเข้าบ้านกันดีกว่าทางนี้เดี๋ยวปล่อยให้เจ้าหน้าที่ตำรวจเขาจัดการเอง” คฑากุมของอัยย์ญาดาไว้แน่นหันหลังกำลังจะเดินเข้าบ้าน “ไม่นะคฑา ฮึก ยาหยีทำเพื่อคุณขนาดนี้คุณไม่มองบ้างเหรอ” ยาหยีวิ่งมาเกาะขาของคฑาไว้แน่น ทำให้คนที่เห็นเหตุการณ์ตกใจ “ไอ้อรรคมึงลากผู้หญิงคนนี้ออกไปสิ!”
หมอคฑาคือพ่อของลูก CHAPTER 26 เผชิญหน้า
ยาหยีกลับมาถึงกรุงเทพยังไม่ทันได้ก้าวลงจากรถ หญิงสาวกลับได้รับสายจากนักข่าวจากสำนักจนเธอเองก็แปลกใจว่าพวกเขาจะถามเธอเรื่องอะไร เธอกดเข้าไปดูข่าวที่พาดหัวตัวโตบนหน้าจอ “คุณหมอสาวลูกหลานไฮโซชื่อดัง 'ยาหยี' กับภาพหลุดสุดอื้อฉาว เปลือยกายแนบชิดกับชายหลายคนพร้อมคลิปปาร์ตี้ยาเสพติดสุดกร่างในบ้านหรู” ภาพบนหน้าจอใบหน้าเธอในสภาพเมามาย คลิปเสียงหัวเราะดังลั่นภาพเบลอแต่ชัดพอจะรู้ว่าเป็นเธอแน่นอน “ไม่นะ ไม่นะใครมันกล้าทำแบบนี้ กรี๊ดดดดด” เธอรีบกดดูคลิปที่แชร์ว่อนในแอปต่างๆ มือไม้สั่น น้ำตารื้นขึ้นมาช้าๆ พอคลิปตัดไปภาพสุดท้ายภาพที่เธอนอนหลับเปลือยข้างชายแปลกหน้าเธอโยนมือถือกระเด็นลงพื้น “คฑา! แกมันสัตว์นรกเล่นแรงถึงขนาดนี้เลยเหรอ” ยาหยีกรีดร้องจนคนในบ้านได้ยินต่างพากันออกมามุงดู กลัวว่าพ่อแม่จะมาเห็นเธอเสียก่อนจะรีบขับรถออกมา พร้อมกับความโกรธแค้นที่คฑาทำกับเธอแบบนี้ เขาไม่แจ้งความเธอแต่เล่นเอาเธอไม่มีที่ยืนในสังคม เป็นบังคับกันทางอ้อมเพื่อให้เธอลาออกจากการเป็นแพทย์ ความดีที่เป็นเพื่อนกันมาเขามองไม่เห็นเลยหรือ ผนังทั้งสี่ด้านเต็มไปด้
หมอคฑาคือพ่อของลูก CHAPTER 25 ไม่ได้เรื่อง
อัยย์ญาดามารับลูกเกือบเที่ยงพอดี วันนี้มีลูกค้ามาเหมาร้านดอกไม้เลยปิดร้านเร็ว แต่พอจะเข้าไปหาคฑาเธอกลับแปลกใจเพราะได้ยินคนคุยกันเรื่องเด็กหายไป “ขอโทษนะคะไม่ทราบว่าเด็กที่ตามหากันอยู่ชื่ออะไรคะ” “ลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลค่ะชื่อน้องคชา” ประชาสัมพันธ์สาวตอบเพื่อหวังว่าจะได้ง่ายต่อการตามหา อัยย์ญาดาที่รู้ว่าลูกชายเธอหายไปก็รู้สึกโกรธชายหนุ่มเป็นอย่างมากที่เธอแค่ฝากลูกไว้กับคฑาแค่ไม่กี่ชั่วโมงแต่อีกฝ่ายกลับทำลูกหาย เธอรีบไปหาคฑาทันทีแต่พอจะเดินผ่านบันไดหนีไฟกลับได้ยินเสียงเด็กร้องไห้พอดี เธอรู้ทันทีว่านั่นคือเสียงลูกชายสุดที่รักของเธอ “น้องคชา! ฮึก ลูกมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง” เธอเห็นสภาพลูกชายรีบวิ่งเข้าไปหาและกอดลูกไว้ ตอนนี้ที่คิ้วด้านซ้ายมีเลือดไหลไม่หยุด เธอใจจะขาดแทนลูกและโกรธที่คฑาดูแลลูกไม่ดี “อัยจ๋า แง่งงง” คชาที่เห็นแม่จึงร้องไห้เสียงดังมากกว่าเดิมและชี้ไปที่แขนตัวเองว่าขยับไม่ได้ “เจ็บตรงไหนบอกแม่สิ” “ขยับไม่ด้ายยย อัยจ๋า” คฑาที่ได้ยินเสียงลูกจึงรีบเปิดประตูเข้ามาหัวใจคนเป็นพ่อแทบแตกสลายเขารีบเข้ามาอุ้ม จากอ้อมแข
หมอคฑาคือพ่อของลูก CHAPTER 24 มันอิจฉารู้มั้ย
อัยย์ญาดาที่ตื่นขึ้นมาก็พบว่าคฑากำลังจ้องมองเธออยู่ เธอก็รู้สึกเขินอายขึ้นมาและทำให้เธอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนว่าเธอได้ทำอะไรลงไป ก่อนที่เธอจะเลือกมองนาฬิกาแล้วเห็นว่าเป็นเวลาหกโมงกว่าเธอจึงได้รีบลุกขึ้นลงจากเตียงลูกชายของเธอคงใกล้จะตื่นแล้วเธอต้องรีบไปหาลูกชาย คฑามองแผ่นหลังของเธอไปจนลับสายตา เขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู คุณย่าของเขาติดต่อมาหลายสายทำให้เขาแปลกใจ “ครับคุณย่า” “กลับบ้านมาเคลียร์ปัญหาเดี๋ยวนี้เลยคฑาเรื่องที่เรามีลูกคือความจริงใช่ไหม” “ใครไปบอกคุณย่า?” เขารอทุกอย่างลงตัวจึงจะพาลูกชายกับเมียไปไหว้คุณย่า เราตกลงกันว่าจะไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัว “กลับมา!” “ครับผมจะกลับไปแต่ไม่ใช่วันนี้” เขาวางสายมีไม่กี่คนที่รู้ว่าเขามีลูกแล้วข่าวมันถึงหูคุณย่าได้อย่างไร แต่กลับไปอธิบายให้ท่านฟังเรื่องงานหมั้นหมายคงยกเลิกถาวร “ป๊าฮะ” คชาเห็นพ่อลงมาจึงเรียกเสียงดังวิ่งไปเกาะขาพร้อมส่งยิ้มให้ “คนเก่งของป๊า” ได้ยินลูกเรียกตัวแบบนั้นเขาดีใจจนบอกไม่ถูก สองพ่อลูกมานั่งดูการ์ตูนกันจนอัยย์ญาดาทำอาหารเช้าเสร็จ อ
หมอคฑาคือพ่อของลูก CHAPTER 23 คชามีพ่อเหมือนกัน
เสียงเปิดประตูแผ่วเบาดังขึ้นในยามค่ำ คฑาก้าวเข้ามาในบ้านอย่างเงียบเชียบ กลิ่นอาหารหอมอบอวลลอยมาตามลมจางๆ ทำให้ความเหนื่อยล้าทั้งวันละลายหายไปในพริบตา “กลับมาแล้วเหรอ?” เสียงของอัยย์ญาดาดังขึ้นจากมุมโต๊ะอาหาร หญิงสาวในชุดลำลองเรียบง่าย กำลังจัดวางจานสุดท้ายลงบนโต๊ะไม้เนื้อดี สีหน้าเธอเรียบเฉยราวกับไม่รู้สึกอะไร แต่แววตาเธอกลับไม่สามารถหลอกใครได้ โดยเฉพาะคนที่รู้จักเธอดีอย่างคฑา “ให้ช่วยอะไรมั้ย?” คฑายิ้มบางๆ แล้วเดินเข้าไปช่วยเธอจัดเก้าอี้ เขาถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เธอหลุบตาลงนิดหนึ่งหัวใจเต้นแรงอย่างไม่เข้าใจ ไม่ใช่เพราะคำพูดของเขาแต่เพราะเขาเปลี่ยนไป “คุณไปนั่งรอเถอะ” “เรื่องลูก...” “ฉันขอเวลาคุยกับเขาก่อน” คฑาที่เห็นลูกจึงได้อุ้มลูกมาไว้แนบตัวพร้อมกับหอมแก้มซ้ายขวาด้วยความรักใคร่ ก่อนที่จะวางลูกชายลงบนโต๊ะส่วนตัวของลูกชายที่ถูกเสริมขึ้นมาอีกทีจากเก้าอี้ อัยย์ญาดาที่มองอยู่ก็เผลอแอบยิ้มให้กับลูกชายและคฑาดูเหมือนเป็นครอบครัวจริงๆ มากกว่าสิ่งที่เธอคาดหวังเอาไว้เสียอีก แต่พอคฑาหันกลับมามองเธอก็มีสีหน
หมอคฑาคือพ่อของลูก CHAPTER 22 ก็เป็นพ่อคนได้
คฑาถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องทุกอย่างให้อรรคฟัง ตั้งแต่ต้นจนจบหวังว่าเพื่อนรักคนนี้จะช่วยหาทางออกดีๆ ให้เขาได้บ้างอรรคนั่งฟังอย่างตั้งใจพอเรื่องราวจบลง เจ้าตัวก็ขมวดคิ้วคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างจริงจังว่า“มึงก็ปล้ำเขาเลยดิ!”คฑาถึงกับอึ้งค้างสมองที่ปั่นป่วนอยู่แล้วยิ่งระเบิดวุ่นวายหนักกว่าเดิม เขาตะโกนลั่น“บ้าไปแล้วเหรอวะ! กูจะไปทำแบบนั้นได้ยังไง!”“เออ ก็มันต้องใช้วิธีรุนแรงหน่อยเขาถึงจะรู้ตัวไงว่ารักมึง หรือเกลียดแบบที่ปากพูดจริงๆ วะงานหยาบเลยแบบนั้น” อรรคไหวไหล่ทำเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่คฑาเอามือกุมขมับปวดหัวจี๊ดจนแทบอยากจะโขกหัวกับโต๊ะ ไม่รู้จะโกรธหรือจะขำดี“ไม่ใช่แค่ไม่คืนดีนะเว้ย แบบนี้อัยน่าจะไล่ฉันออกจากบ้าน แล้วโทรเรียกตำรวจมาลากฉันเข้าคุกมากกว่า”“งั้นก็คิดเองละกันฉันช่วยสุดๆ ได้แค่นี้แหละ” อรรคหัวเราะอย่างไม่สำนึกคฑาถอนหายใจยาวเหยียด มองหน้าเพื่อนที่ทำตัวไม่รู้ร้อนรู้หนาวแล้วได้แต่คิดในใจ 'ไม่น่าหวังอะไรกับมันเลยจริงๆ'“อาจารย์ผู้มีประสบการณ์ด้านความรัก แม่งไม่ได้เรื่อง”“มึงก็ไปไหนไม่รอดเหมือนกันแหละกระจอก มึงก้าวผ่านคำว่าปมในวัยเด็กมาหรือยังถึงอยากไปเป็
You may also like
รักสุดร้าย ลูกชายมาเฟีย Bad Relationship
MaNIE-STORY11.5K views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X15.0K viewsบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn41.9K viewsท่านอ๋องไร้หัวใจ
จันทร์ส่องแสง13.1K viewsท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย
Lovedee2.2K viewsคลั่งรักหมอสูติ CRAZY LOVE DOCTOR
SakuraShan~ซากุระซัง92 viewsชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา
ประดับดิน811 viewsโซ่ดวงใจมาเฟียเถื่อน(โคแก่กินหญ้าอ่อน)
หนูกระทิสด614 views
