All Chapters of หมอคฑาคือพ่อของลูก: Chapter 1 - Chapter 10

เสียงสายฝนโปรยปรายกระทบกระจกหน้าต่าง เสียงหัวใจของเธอเต้นแรงไม่แพ้กัน มือบางกำที่ตรวจครรภ์แน่น ดวงตากลมมองตัวอักษรที่ปรากฏบนแถบทดสอบซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอท้องรอยยิ้มค่อยๆ แต่งแต้มบนใบหน้าแม้จะมีความตื่นเต้นปะปนกับความกังวล แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือความสุข เธอจินตนาการถึงใบหน้าของเขา ผู้ชายที่เธอรักและทุ่มเททุกอย่างให้เขาจะต้องดีใจแน่ๆเธอมั่นใจว่าข่าวนี้จะทำให้เขามีความสุขเหมือนกันกับเธอ พวกเขาจะได้เป็นครอบครัวกันจริงๆ สักทีมือบางลูบหน้าท้องแผ่วเบาเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ที่คุ้นเคย หัวใจเต้นรัวรอคอยเสียงตอบรับจากปลายสาย“มีอะไร” น้ำเสียงเขาดูเคร่งขรึม“อัยมีเรื่องจะบอกพี่หมอค่ะ”“อืม รอเย็นนี้” เขาตัดสายทิ้งทันทีเพราะกำลังยุ่งกับคนไข้ตรงหน้าอัยย์ญาดามองหน้าจอมือถือ ถอนหายใจออกมาเสียงดัง เขาทำงานหนักตลอดเวลาหาเวลาว่างไม่เคยได้ ตั้งแต่ย้ายมาอยู่กับเขาเธอไม่เคยออกไปไหนกับเขาตามลำพังอัยย์ญาดา คีรานนท์ อายุ 19 ปี นักศึกษาคณะเภสัชศาสตร์ เด็กที่เติบโตมาจากบ้านเด็กกำพร้า ตั้งแต่ยอมเป็นคนในความลับของเขาเมื่อ 6 เดือนชีวิตเธอเปลี่ยนไปคีแรนภัทร หรือคุณหมอคฑาเดินเข้ามาในเพ้นท์เฮ้าส์สุดหรูข

ไนต์คลับ X อัยย์ญาดาเด็กสาววัย 19 ปี ฐานะไม่สู้ดีปัจจุบันศึกษาคณะเภสัชศาสตร์มหาวิทยาลัยชื่อดัง เติบโตมากับบ้านเด็กกำพร้า วันนี้เธอมาทำงานพิเศษแทนเพื่อน เพราะว่าเพื่อนทำงานที่นี่ เป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทกัน พี่ผึ้งบอกว่าที่นี่มีแต่คนรวยๆ เท่านั้นที่เข้ามาใช้บริการ ผู้จัดการชื่อว่าพี่อี้รับหญิงสาวเข้ามาทำงานเพราะเห็นว่าหน้าตาดี อนาคตจะขายให้คนรวยราคาคงดีไม่น้อย เธอมีรูปร่างบอบบางน่าทะนุถนอม ผิวขาวเนียนละเอียดราวกับกลีบดอกไม้แรกแย้ม ท่วงท่าการเดินอ่อนโยน นุ่มนวล ราวกับสายลมในยามเช้า แต่ภายในกลับซ่อนความเข้มแข็งที่ไม่อาจมองเห็นจากภายนอก ดวงตากลมโตเป็นประกาย เปี่ยมด้วยความมุ่งมั่น แม้จะอ่อนโยนแต่ก็เด็ดเดี่ยว ใบหน้าของเธอสวยสง่าราวกับภาพวาด จมูกโด่งได้รูป ริมฝีปากอิ่มสีธรรมชาติที่แทบไม่ต้องเติมแต่ง เส้นผมยาวสลวยพลิ้วไหวตามลม ราวกับมีชีวิตของตัวเอง ทุกครั้งที่เธอเดินผ่าน ผู้คนแทบต้องหยุดหายใจ เพียงเพื่อจะมองเธอให้นานขึ้นอีกสักนิด อัยย์ญาดานั่งก้มหน้าอยู่ที่มุมโต๊ะในห้องพักพนักงานหลังร้าน ดวงตาของเธอคล้ายคนเหม่อลอย ข

“2 แสน! ค่าความบริสุทธิ์ของเธอฉันขอซื้อ” เป็นครั้งแรกที่คิดว่าจะนอนกับผู้หญิงแบบนี้ อัยย์ญาดาคิดจะปฏิเสธแต่พอคิดถึงค่าใช้จ่ายในแต่ละเดือนรวมถึงค่าเทอมอีก ทำให้หญิงสาวได้ตัดสินใจทำสิ่งที่ไม่เคยคิดจะทำมาก่อน ในความเป็นจริงอัยย์ญาดาคิดว่า หากจะมอบความบริสุทธิ์ของเธอให้กับใครเธอก็ขอเงินเยอะหน่อยวันข้างหน้าจะได้ไม่เหนื่อย “ไม่พอใจเหรอหรือจะเอาเท่าไร” เขาเห็นเธอเงียบจึงถามอีกครั้ง เพลิงกับอรรคเห็นทั้งสองนั่งคุยกันหน้าเครียด ให้มาฉลองวันเกิดแต่เหมือนคฑาจะฆ่าเด็กสาวมากกว่า ใบหน้าเคร่งขรึมเหมือนโกรธใครมาชาติหนึ่ง “ไอ้คฑามึงทำอะไรน้องเขาวะ” “อย่าเสือกแดกเหล้าไป” คฑาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงขุ่นมัว เพลิงเลยเงียบปล่อยให้เพื่อนจัดการชีวิตตัวเองไป เขาเลยพาสาวๆ ไปแทงสนุกที่อยู่มุมห้องแทน “ว่ายังไง” “คุณมีเงินเยอะใช่ไหม” อัยย์ญาดาคิดว่าถ้ามันจะช่วยให้เธอรอดพ้นจากสถานการณ์นี้ได้ เธอก็พร้อมจะยอมรับมัน เธอรู้ว่าเขาเป็นคุณหมอคนที่ดูสุภาพสะอาดสะอ้าน และน่าจะไม่ใช่คนประเภทที่ทำร้ายใครอย่างซาดิสม์ “ฉันร

คฑานั่งหัวเสียหลังจากที่กลับมาจากบ้านคุณย่าเขาตรงดิ่งมาที่ไนต์คลับของเพลิงทันที คุณย่ายื่นคำขาดให้เขาหมั้นกับอภัสรา แต่เขายังคงยื้อเวลาออกไปได้อีกเพราะโกหกว่าตัวเองมีคนรักแล้ว “ว่าที่เมียมึงมาด้วยเหรอ” เพลิงหันไปมองที่อภัสราผู้หญิงคนนี้น่ากลัวมาก “กูไม่มีพันธะกับใครทั้งนั้น” “คุณหมอคฑายาหยีของนั่งด้วยนะคะ พอดีนัดเพื่อนไว้แต่ถูกเท” อภัสรารีบนั่งลงข้างกายของเขาทันที ความจริงคือเธอแอบตามเขามาต่างหาก อยากรู้ว่าเขามีคนรักตามที่พูดแล้วจริงๆ หรือแค่อยากปฏิเสธการหมั้น “ไอ้คฑามันมากับพวกผมไง” อรรคเป็นคนตอบเพราะเห็นว่าเพื่อนนั่งเงียบ เขานั่งอยู่ตรงโซฟาหนังสีดำในมุมวีไอพี ดื่มเหล้าช้าๆ ดวงตาคมกริบเหลือบมองผู้คนรอบตัวอย่างไม่ใส่ใจ หยิ่งเย็นชามีอำนาจทุกอย่างที่เธอหลงใหล “เกรงใจแย่เลยค่ะที่มาขอนั่งด้วยแต่ยาหยีเหงา” ‘เกรงใจแล้วหล่อนมาเสนอหน้าขอนั่งด้วยทำไม’ เพลิงแอบด่าทอในใจ เพราะเขารู้ทันมารยาหญิง อภัสรายกแก้วในมือขึ้นจิบช้าๆ สะกดกลั้นรอยยิ้มร้ายที่ผุดขึ้นตรงมุมปาก ขณะที่มืออีกข้างล้วงเข้าไปในกระเป๋าถ

ปัจจุบันอัยย์ญาดาอาศัยอยู่บ้านของชนิตาซึ่งพี่สาวที่แสนใจดีนั้นมีสามีเป็นชาวอังกฤษ และย้ายออกไปอยู่บ้านอีกหลังทั้งสองใจดีกับเธอและลูกมาก จนอัยย์ญาดารักทั้งสองเหมือนคนในครอบครัว เธออยู่ที่นี่มาถึงสามปีถึงแม้เธอจะสามารถหาเงินเลี้ยงดูตัวเองและลูกได้แล้ว แต่เธอก็ไม่คิดที่จะไปจากทั้งสองคนที่มีบุญคุณกับเธอเป็นอย่างมาก เพราะถ้าไม่มีพวกเขาก็คงจะไม่มีเธอในวันนี้ เสียงเครื่องดูดฝุ่นยังครางเบาๆ ขณะที่หญิงสาวก้มลงเช็ดรอยน้ำตรงมุมห้อง ความเงียบสงบของบ้านในบ่ายวันหยุดทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อย แต่แล้วเสียงโครม! ดังสนั่นจากชั้นบนทำให้มือที่กำลังบิดผ้าชะงักทันทีหัวใจของเธอหล่นวูบลงไปอยู่ที่ตาตุ่มเสียงนั้นดังมาจากห้องของลูกชายเธอเอง “คชา!” เธอเรียกชื่อลูกชายทันที เสียงเธอสั่นและสูงขึ้นโดยไม่รู้ตัว ชนิตาที่นั่งพับเสื้อผ้าอยู่ใกล้ๆ ก็ชะงักไปด้วย สีหน้าของเธอซีดเผือดลงทันควัน ก่อนจะสบตากันกับเธอแล้วพยักหน้าทั้งสองพุ่งตัวขึ้นบันไดโดยไม่ต้องพูดอะไรอีก เสียงฝีเท้าเร่งเร้ากระทบพื้นไม้ดังถี่ หัวใจเต้นโครมครามราวกับจะทะลุออกมาพร้อม