ทั้งคู่ยืนยิ้มให้กันอยู่หน้าคณะแพทย์ ที่เริ่มเปิดไฟเพราะค่ำแล้ว หมอติณณ์ยกนาฬิกาขึ้นมาดูเวลา เขาคิดว่าควรจะเริ่มต้นอะไรดี ๆ ในเมื่อเริ่มคบกันอย่างเป็นทางการแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นไปหาข้าวเย็นกินกันก่อนดีกว่าไหม ยี่หวาชอบกินอะไร”
“อย่าถามตอนนี้สิคะ คิดว่าหวาจะกินข้าวลงเหรอ พี่ก็พูดแปลก ๆ”
“ขนาดนั้นเลย งั้นพี่เลือกก็แล้วกัน ไปกันเถอะ พี่จอดรถอยู่ทางโน้น เดินไปหน่อย”
“ค่ะ”
ยี่หวาดีใจจนไม่อยากกินอะไรเลย สุดท้ายเขาก็เลือกพาเธอไปร้านอาหารใกล้ ๆ มหาลัย แต่ที่นั่นเงียบและเป็นกันเอง ร้านเล็ก ๆ ที่หวากับเพื่อน ๆ คงไม่คิดจะมา เพราะทุกคนนั่งกินแบบผู้ดีมาก ไม่คุยกันเสียงดัง แต่พวกเธอที่ชอบไปแต่ร้านเหล้า และร้านส้มตำข้างทาง ร้านนี้คงไม่เหมาะเท่าไหร่กับพวกเรียนวิศวะอย่างเธอ
“อร่อยไหม”
“อร่อยมากเลยค่ะ ไม่รู้เลยว่าร้านนี้จะทำอาหารอร่อย ปกติไม่เคยเข้าเลย เพราะไม่ขายเหล้า”
“ดื่มด้วยเหรอ”
“ดื่มไม่เก่งหรอกค่ะ เน้นคุยไปเรื่อยมากกว่า”
“แบบนี้นี่เอง ลองชิมสิ อันนี้อร่อยนะ”
หลังจากนั้น ทั้งมหาลัยก็รู้ว่าติณณ์คบกับยี่หวา ทุกคนที่รู้แม้แต่เพื่อนของเขา ก็แทบจะไม่เชื่อว่า ติณณ์ภพจะเลือกคบกับเด็กวิศวะอย่างยี่หวา แต่หลังจากนั้น ชีวิตของเขาก็เรียบง่ายและสงบสุขขึ้น อย่างที่ยี่หวาเคยพูดจริง ๆ
บ่ายวันนั้น / โรงพยาบาล
ยี่หวาดูแลงานจนจบ และกำลังจะกลับบ้าน แม่ของเธอ ก็โทรเข้ามาก่อนที่เธอจะเดินออกไปที่ลิฟต์
“แม่คะวันนี้เหนื่อยมากเลย ทำไมแม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ก็รู้ค่ะว่าแม่เป็นห่วง แต่ตอนนี้หวากำลังสนุกกับงาน ยังไม่พร้อมจะดูตัว อะไรนะ! นัดไว้แล้ว แม่! ทำแบบนี้อีกแล้วนะ”
ยี่หวารู้สึกเหนื่อยมาก กับการที่แม่ของเธอ ชอบสรรหาคนมาดูตัวและจับคู่ให้เธอ ยี่หวาไม่อยากขัดใจแม่ ทุกครั้งเธอก็ไปตามนัด และปฏิเสธไปทุกคน ในใจของเธอยังไม่มีใครเข้ามาแทนที่เขาได้
“ก็ได้ค่ะ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะคะ ที่ไหนคะ ร้านอาหารในโรงแรม... ก็ได้ค่ะ ครั้งหน้าไม่ต้องนัดใครให้แล้วนะ แค่ทำงานก็เหนื่อยจะตายแล้ว”
เธอเดินออกไปเพื่อเรียกรถแท็กซี่ เพื่อไปที่นัดหมายดูตัว ตามที่แม่ของเธอจัดการเอาไว้ให้ ไม่ไปก็คงจะทำให้แม่เสียหน้า ดังนั้นเธอจึงต้องไป และปฏิเสธให้จบ ๆ ไป
ร้านอาหาร
“ง่่วงชะมัดเลย เมื่อไหร่จะมาเนี่ย กาแฟแก้วที่สองแล้วนะ”
เธอนั่งรออยู่เกือบครึ่งชั่วโมง คู่ดูตัวของเธอเหมือนว่าจะยังไม่มา
“อีกสิบนาทีถ้าไม่มา ฉันจะกลับบ้านแล้วนะ”
ไม่นานหลังจากที่เธอพึมพำกับมือถือ เพราะนั่งไถฟีดข่าวไปเรื่อย ผู้ชายสวมชุดสูทสีดำ ก็เดินเข้ามาหาเธอทันที
“สวัสดีครับ คุณชื่อยี่หวาหรือเปล่า”
“ใช่ค่ะ”
เธอเงยหน้าขึ้นไปมองคู่ดูตัวของเธอ เขาเป็นนักธุรกิจหนุ่มใหญ่ ที่น่าจะอายุพอ ๆ กับหมอติณณ์ แต่สีหน้าดูเจ้าชู้มากกว่า เขายื่นมือมาให้เธอ
“ผมชื่อศุภนัท จะเรียกว่า “นัท” ก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณนัท เชิญนั่งก่อนสิคะ”
เธอนั่งคุยกับเขาอยู่พักใหญ่ มีเพียงสองคำถามแรกที่เขาถามเธอว่าอายุเท่าไหร่ และทำงานอะไรอยู่ หลังจากนั้นเธอก็นั่งฟังเขาร่ายยาวเกี่ยวกับโปรไฟล์ที่หรูเลิศของตัวเอง จนเธอเกือบหลับ
“จริงสิครับน้องยี่หวา พี่ว่าเราควรจะแลกเบอร์กันสักหน่อยดีไหม เอาไว้ครั้งหน้า เวลาพี่จะนัดออกงานจะได้สะดวก”
“เอ่อ คือว่าฉันไม่ค่อยใช้มือถือเท่าไหร่ แล้วก็ไม่ค่อยชอบออกงานสังคม เรื่องนี้คงจะช่วยคุณนัทไม่ได้”
เธอเปลี่ยนคำเรียกจาก พี่ เป็น คุณ แทน เพราะไม่นึกอยากจะสนิทกับเขามากนัก ถึงจะเป็นนักธุรกิจ แต่ความเจ้าชู้ของเขา ก็ทำให้เธอไม่อยากสานต่อ แต่ไม่คิดว่าเขาจะตื๊อเก่งกว่าที่คิด
“ไม่เป็นไร เอาไว้ติดต่อกันเรื่องอื่น บริษัทพี่อาจจะมีโครงการปรับเปลี่ยนระบบไอทีเร็ว ๆ นี้ โชคดีที่รู้จักยี่หวา”
“ค่ะ ก็ได้ค่ะ”
สุดท้ายเธอก็ต้องแลกเบอร์กับเขาไป ตั้งแต่เธอนั่งอยู่กับเขา มือถือของศุภนัทก็ดังไม่หยุด เธอคิดว่าไม่น่าจะใช่เรื่องงาน
“ไหน ๆ วันนี้ก็ออกมาแล้ว เราไปดูหนังกันสักเรื่องดีไหมครับ”
“วันนี้ฉันไม่ค่อยสะดวกน่ะค่ะ อีกอย่างพึ่งจะเลิกงานด้วย”
“ไม่เอาน่า ไหน ๆ ก็ออกมาแล้ว ไปด้วยกันเถอะครับ จะได้ทานข้าวเย็นด้วย”
“คือว่า…"
“ยี่หวา!”
ยี่หวาหันไปมองตามเสียงเรียกทันที เมื่อมีคนเรียกเธอ ไม่ว่าจะเป็นใครในตอนนี้ เธอก็รู้สึกขอบคุณมาก ๆ แต่เมื่อหันไป กลับตกใจมากกว่าเดิม เพราะไม่คิดว่าจะเป็น.... หมอติณณ์
“รอนานไหม พี่พึ่งจะออกจากห้องผ่าตัด เอ่อ… แล้วนี่ใครเหรอ”
ศุภนัทตกใจเมื่อเห็นติณณ์ภพ เดินเข้ามาโอบรอบเอวของยี่หวา
“คุณคือ…”
“อ้อ ขอโทษครับผมหมอติณณ์ภพ เป็นแฟนของยี่หวาครับ”
“อะไรนะ นี่คุณมีแฟนแล้วเหรอ!”
“หวาก็รักพี่ติณณ์ค่ะ ขอบคุณที่พี่ติณณ์รู้ใจตัวเองเร็ว ก่อนที่หวาจะรู้สึกหมดหวังแล้วจริง ๆ”“ห้าปีที่ผ่านมา พี่จะใช้ทั้งชีวิตนี้ ชดเชยให้หวา ไม่ว่าจะรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ความอ่อนโยนและความรักของพี่ จะมอบให้หวาทั้งหมด พี่สัญญา”“ขอบคุณค่ะพี่ติณณ์”“นี่ก็ดึกแล้ว รีบนอนกันดีกว่า ช่วงนี้ต้องพักผ่อนมาก ๆ หน่อย เดี๋ยววันจริงจะโทรมเอานะ”“อุ้มไปหน่อยสิคะ ฝึกเอาไว้วันจริง เวลารับเจ้าสาวไงล่ะคะ”“ยินดีอยู่แล้วครับคุณภรรยาที่รัก”หมอติณณ์อุ้มคู่หมั้นสาว เดินกลับไปที่เตียงในห้องนอน ตอนนี้เรือนหอของทั้งคู่สร้างเสร็จแล้ว และอยู่ในระหว่างการตกแต่งภายใน ซึ่งมีแม่ ๆ ทั้งสองคนคอยกำกับดูแล ทั้งสองแอบตกแต่งห้องของหลาน ๆ เอาไว้แล้วด้วย โดยที่คู่บ่าวสาว ยังไม่ทันได้รู้ตัวเลยด้วยซ้ำไปสามวันต่อมา / พิธีแต่งงานเจ้าสาวในชุดไทยสีทอง พร้อมกับเจ้าบ่าวในชุดไทยเข้าคู่กัน เดินเข้ามาในงานหมั้นในช่วงเช้า ซึ่งขบวนขันหมาก ที่แห่อยู่ด้านหน้าเรือนหอของทั้งคู่นั้น ยาวจนทั้งหมู่บ้านต้องออกมาดูเมื่อเข้าสู่พิธีหมั้น เจ้าบ่าวก็ถึงกับหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความตื้นตัน ทำให้คนทั้งงาน อดปลาบปลื้มไปด้วยกับทั้งสองคนไม่ได้ โดยเฉพาะกล
สิบวันถัดมา“ตายจริงยี่หวา ในที่สุดฉันก็มีโอกาสได้เห็นแกใส่ชุดเจ้าสาวเสียที ยอดไปเลยนะ ว่าแต่แกจะไปถ่ายรูปที่ไหน"“เกาะเสม็ด”“โอ้โห ไปถึงโน่นเลยเหรอ”"อืม ครั้งก่อนไปกับพี่ติณณ์แล้วติดใจน่ะ แกไปด้วยกันมั้ย พี่ติณณ์บอกว่าจะชวนคุณหมอธนิตไปด้วย"“คุณหมอธนิต…อ่อ! จำได้แล้วคนที่แนะนำตัวเองว่า โสด!”“ใช่ ๆ คนนั้นแหละ ว่าไงอยากไปด้วยกันมั้ย จะได้ให้พี่ติณณ์จองห้องให้แกด้วย ฉันจะได้มีเพื่อนคุย”“อืม ก็ดีนะช่วงนี้ฉันว่าง ๆ อยู่ งานที่กระทรวงยังไม่มีอะไรมาก พอจะลางานไปได้”“ยอดไปเลย”เกาะเสม็ดหมอติณณ์เช่าเรือเพื่อข้ามฝั่งไปที่เกาะ ครั้งนี้เขาไปพร้อมกับทีมงานสตูดิโอถ่ายภาพ เพื่อจะได้เก็บภาพสวย ๆ ของยี่หวา ซึ่งเป็นเจ้าสาวของเขาเอาไว้ให้มากที่สุด ใยไหมมาเป็นผู้ช่วยของยี่หวา โดยมีหมอธนิตที่คอยเดินตาม เสิร์ฟน้ำและร่มให้เธอไม่ขาด“ระวังจะร้อนนะครับ ผมกางร่มให้ นี่ครับครีมกันแดด”“ขอบคุณค่ะคุณหมอ”ใยไหมที่พึ่งเลิกกับแฟนมาได้ปีกว่า เมื่อได้รับการเอาใจ และคอยดูแลจากคุณหมอธนิต ที่คุยเก่งและเข้ากับทุกคนได้ดี ก็ทำให้เธอรู้สึกสนุกกับทริปนี้ไปด้วย แน่นอนว่ารวมถึงความก้าวหน้าระหว่างความสัมพันธ์ของทั้งคู่ด้ว
“แต่ว่าข้างบนชั้นสอง ก็ไม่มีใครขึ้นมานี่นา พวกพ่อแม่สนุกกันอยู่ข้างล่างโน่น ตอนนี้ก็คงจะเริ่มเมาแล้วด้วย ไม่มีเวลามาสนใจพวกเราหรอก”ยี่หวายิ้มออกมาอย่างรู้สึกเห็นด้วย และห้องของยี่หวาอยู่บนชั้นสอง ซึ่งอยู่ไกลจากเรือนชานชั้นล่าง ที่กำลังกินดื่มกันอยู่ “ก็จริงอย่างที่พี่ติณณ์พูดนะคะ”เขาจับเธอพลิกตัวลงและเป็นฝ่ายรุกแทน ยี่หวาเมื่อถูกงับไปที่ยอดอก ก็ถึงกับครางออกมาสุดเสียงเพราะความเสียว และตื่นเต้น เมื่อทุกอย่างเกิดขึ้นในห้องนอนของเธอ “อ๊าาา พี่ติณณ์ เสียวมากเลย อุ๊ยย…เสียง น่าเกลียด”ลิ้นของเขาโลมเลียไปทั่วตัวของเธอ ก่อนจะไปหยุดที่ร่องรักที่เขาโหยหา ตรงนี้ติณณ์ภพมักจะใช้เวลานานที่สุดในการสำรวจ กว่าเขาจะเงยหน้าขึ้นมาได้ ยี่หวาก็ถึงฝั่งไปก่อนเขาล่วงหน้าแล้ว เมื่อร่างบางกระตุกเกร็งขึ้นมา เขาเริ่มดันแก่นกายร้อนเข้าไปทันที“อ๊าา พี่ติณณ์ อึ๊ยยย เสียวมากเลย อ๊าาา….”เตียงไม้สักสั่นและเกิดเสียง จนทำให้ทั้งสองคนตื่นเต้นมากกว่าเดิม ไม่เหมือนกับเตียงที่คอนโด ซึ่งแข็งแรงและอยู่กับที่ เมื่อหมอติณณ์เริ่มกระแทกไม่ยั้ง เหงื่อของเขาเริ่มผุดออกมา ยี่หวาก็เริ่มกลั้นเสียงครางเอาไว้ไม่ไหว ไฟปรารถนาโหมจนแ
“ได้เลยครับลุงภาส ผมจัดการเอง”“จริงสิยี่หวา ตอนนี้ก้าวข้าเข้ามาครึ่งหนึ่งแล้ว คราวนี้หุ้น 5% นั่น หนูก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธแล้วนะ”“ค่ะคุณลุง ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ หวาจะทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุดเลยค่ะ”“ต้องแบบนี้สิ มา ๆ ดื่มกันสักหน่อย”หมอติณณ์โอบไหล่ยี่หวา และยิ้มให้กับภาสกร ช่วงนี้เป็นช่วงที่ยี่หวาต้องเข้ามาทำงานที่โรงพยาบาล ซึ่งทุกคนทราบดีว่า ยี่หวาเก่งมากขนาดไหน และตอนนี้ เธอยังพ่วงตำแหน่งสะใภ้ของท่านประธานบอร์ดบริหารอีกด้วย ความรู้ความสามารถ และฐานะของเธอ ถือว่าไม่ธรรมดาปีใหม่ / เชียงรายดาหราถึงกับตกใจ กับขบวนรถตู้สามคัน ที่วิ่งเข้ามาในบ้านของเธอในตัวอำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย ยี่หวาบอกแม่ไปแล้วว่า พ่อแม่ของติณณ์ภพจะมาเยี่ยมเธอ และมาเพื่อสู่ขอลูกสาว เมื่อแม่ของติณณ์ภพลงจากรถได้ ก็รีบเดินเข้าไปหาแม่ของยี่หวาทันที“สวัสดีค่ะ”“สวัสดีค่ะคุณดาหรา แหมพึ่งจะมีโอกาสได้เจอตัวจริงนะคะ รู้เลยว่ายี่หวาได้ความสวยจากใคร คุณคะ! เร็ว ๆ เข้าสิ คุณภาคภูมินี่ไม่ได้เรื่องเลยค่ะ ช้ามากไม่ทันใจเลย”“ใจเย็น ๆ ค่ะคุณรัศมี เดินทางมาเหนื่อย ๆ เข้ามานั่งพักกันก่อนนะคะ”“ตายจริงอากาศดีมาก ๆ เลย หนาวมากกว่าที
“ไม่ใช่พี่แน่นอน คืนนั้นพี่ก็แค่ขู่เธอไปเท่านั้นเองนะ แต่พี่ไม่เคยโพสอะไรลงไปเลย ไม่เชื่อก็เข้าไปดูสิ”“ทำไมต้องร้อนตัวด้วยล่ะคะ ก็แค่ถามเฉย ๆ เท่านั้นเอง แล้วพี่ติณณ์รู้หรือยังว่า ใครที่เป็นคนปล่อยคลิป”“รู้แล้ว”“ใครคะ”“รุ่นน้องที่อยู่กับมีนาในห้องน้ำ”“รุ่นน้อง คนที่หวาไปช่วยเหรอคะ”“ใช่ เห็นว่าชื่อ… ริกะอะไรนี่แหละ”“แต่เธออยู่ในเหตุการณ์ และไม่ได้ถืออะไรไว้ในมือเลยนี่คะ”“ฝ้ายบอกหมอเจย์ว่า คนที่ถ่ายไว้คือเพื่อนสนิทของริกะ ที่ชื่อชะเอม เธอเก็บเอาไว้เป็นหลักฐานว่า มีนาพยายามทำร้ายริกะ แต่ริกะรู้สึกโกรธมาก ที่มีนาจะตบเธอ ก็เลยปล่อยคลิปนี้ออกมา จนแพร่กระจายไปทั่วโซเชียล แม่ของมีนาก็เลยอยากพาเธอหลบไปสักพักน่ะ”“พี่ติณณ์จะไปส่งเธอมั้ยคะ”“ไม่ล่ะ พี่ไม่มีอะไรต้องขอโทษเธอนี่นา ทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันเกิดมาจากตัวเธอทั้งนั้น พวกเราไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดกับเรื่องนี้หรอกนะยี่หวา”ยี่หวานิ่งไปทันที ฟังจากน้ำเสียงของคู่หมั้นหนุ่ม เธอก็รู้ทันทีว่า เขายังโกรธมีนาอยู่มาก และคงไม่ให้อภัยเธอง่าย ๆ ถึงแม้ว่าตอนนี้มีนา จะพบเจอเรื่องร้าย ๆ แบบนี้ก็ตาม“จริงสิเกือบลืมไปเลย ทนายอภิวัตรโทรมาหาพี่แล้วนะ
สองวันถัดมา“กลับไปถึงบ้านแล้วก็รีบโทรมาด้วยนะคะ”“รู้แล้วน่า ทำเหมือนว่าแม่เป็นเด็ก ๆ ไปได้แกนี่นะ”"แม่ละก็"“เอาล่ะ ๆ แกอยู่กับหมอติณณ์ ก็ต้องคอยดูแลเขาให้ดีด้วยนะ เข้าใจมั้ย หมอน่ะงานยุ่งมาก แจนแทบจะไม่มีเวลาพักผ่อน แม่สังเกตเห็นว่าหมอติณณ์ดูเพลีย ๆ ช่วงนี้เขาทำงานหนัก แล้วยังต้องแบ่งเวลามาดูแลแกกับแม่อีก”“แม่ไม่ต้องห่วงนะคะ หวาจะดูแลพี่ติณณ์เอง ช่วงนี้ยังปกติอยู่ค่ะ ก่อนหน้านั้นพี่ติณณ์ทำงานหนักกว่านี้ก กลับมาก็หลับเป็นตายเลย หวาก็ทำอาหารบำรุงให้หลายอย่าง แต่แม่เองก็ต้องดูแลตัวเองด้วยนะ”“เอาล่ะ ๆ พอแล้ว อีกไม่นานก็จะต้องเตรียมงานแต่งงานแล้ว พ่อแม่ของเขาจะกลับมาจากต่างประเทศช่วงไหนนะ”“ก็น่าจะอีกสองเดือนนะคะ เห็นพี่ติณณ์บอกว่าพวกท่านตื่นเต้นมาก อยากจะไปหาแม่เร็ว ๆ จะได้รีบเตรียมตัว”“ดีแล้วล่ะ ช่วงนี้ก็ดูแลกันให้ดี อย่าป่วยไปอีกล่ะ หมอติณณ์บอกแม่แล้วว่า ก่อนหน้านั้นแกน่ะไม่เอาใจใส่สุขภาพเลย ก็ดีเหมือนกัน ที่มีเขาคอยดูแลแก อย่างน้อยเขาก็เป็นหมอ แกป่วยก็ยังดูแลได้”“ดูแลหรือคุมความประพฤติกันแน่ แม่ไม่รู้หรอกว่า ตอนที่หวาอยู่โรงพยายาล พี่ติณณ์เอาแต่บังคับ”“ก็แกมันดื้อนี่ สมแล้วที่