LOGINShare
ตอนที่ 6 ยินดีที่ได้รู้จัก
Last Updated:
2025-08-22 01:19:38ยี่หวาหันไปมองหน้าคุณหมอหนุ่ม ที่ยืนยิ้มให้เธออยู่ เขาทักทายเธอทันที
“สวัสดีค่ะคุณหมอ ยี่หวาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก”
“ครับคุณยี่หวา ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ อ้าวหมอติณณ์ มาพอดีเลยวันนี้คุณมีผ่าตัดเหรอ”
ยี่หวายืนนิ่งไปทันที เมื่อได้ยินหมอธนิตเรียกคุณหมออีกคน ที่กำลังเดินมา เธอภาวนาในใจว่า ขอให้ไม่ใช่เขา แต่หมอหนุ่มรูปร่างสูง หล่อ หน้าตาดี สวมชุดกาวน์สีขาว เดินมาหยุดตรงหน้าเธอ เขาเองก็นิ่งไปเหมือนกัน
“หมอติณณ์ คนนี้ไงคุณยี่หวา ที่ผมเคยเล่าให้คุณฟังว่า เธอเป็นโปรแกรมเมอร์คนเก่ง ที่มารับหน้าที่แทนคุณคริสที่พึ่งลาออกไปเมื่อสองเดือนก่อน คุณยี่หวาครับ นี่หมอติณณ์ภพ ศัลยแพทย์อีกท่านหนึ่งของโรงพยาบาลเราครับ”
ยี่หวามองหน้าคมคายของติณณ์ภพ คนที่เธอเกือบลืมไปแล้วเกือบห้าปีเต็ม ไม่คิดเลยว่า วันนี้จะได้เจอเขาอีกครั้ง
“สวัสดีครับ ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้งนะ… ยี่หวา”
“อ้าว! นี่พวกคุณรู้จักกันมาก่อนเหรอครับเนี่ย”
“นั่นสิหมอติณณ์ ให้ตายเถอะ รู้จักคนสวยและเก่งอย่างคุณยี่หวา ไม่เห็นเคยบอกผมเลย พวกคุณ...”
“เธอเป็น…”
“ฉันเป็นรุ่นน้อง ที่เคยเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับคุณหมอน่ะค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ คุณดุสิตคะ ถ้ามีอะไรก็แจ้งน้องมุกได้เลยนะคะ ขอตัวกลับก่อนนะคะสวัสดีค่ะ”
“เอ่อ ยี่…”
ยี่หวายกมือไหว้ และรีบเดินจากไปทันที หมอติณณ์ได้แต่ยืนมองเธอเดินไป
“เธอยอดมากจริง ๆ คุณเชื่อไหมว่า ผมกับทีมงานใช้เวลาครึ่งวัน เพื่อแก้ไขระบบ แต่เธอมาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง แก้ไขแป๊บเดียว ระบบก็กลับมาใช้ได้เลย แล้วยังวางระบบป้องกันเพิ่มเข้าไปอีกด้วย อ้าว! หมอติณณ์ เขารีบไปไหนของเขาน่ะ”
“ไม่รู้สิครับ คงไปเอาประวัติคนไข้ชั้นล่างละมั้งครับ”
“ทำไมรีบร้อนขนาดนั้น งั้นผมขอตัวก่อนนะครับหมอธนิต”
“ครับ ๆ ตามสบายเลยครับ"
หมอติณณ์กึ่งเดินกึ่งวิ่ง เพื่อจะได้เดินตามยี่หวาทัน เขาเห็นเธอเดินไปที่ลิฟต์ ยี่หวารู้ว่าถูกตาม เธอจึงรีบเดินเข้าไปกดลิฟต์ทันที เมื่อเข้าไปได้ ก็ถูกเบียดจนปิดไม่ได้ ในที่สุดหมอติณณ์ก็เข้ามาในลิฟต์ทัน ก่อนที่ประตูจะปิด เขาใช้ตัวบังเธอเอาไว้
“รุ่นน้องที่เคยเรียนด้วยกันงั้นเหรอ เหอะ”
ยี่หวาไม่ตอบอะไร เธอเงียบและใจสั่น มือเย็นและไม่กล้ามองหน้าเขา ผ่านมาห้าปีแล้ว แต่ไม่มีวันไหนเลย ที่เธอจะลืมเขา เมื่อลิฟต์ลงมาถึงชั้นแรก คนเริ่มทยอยออก เธอจึงจะเดินออกไป แต่เขากลับใช้ตัวบังไม่ให้เธอออก และกดลิฟต์ขึ้นไปทันที
“คุณจะทำอะไรคะคุณหมอ”
“เรียกซะห่างเหินเชียวนะ ไม่คิดจะทักทายกันจริงเหรอ ไม่มีเรื่องอะไรอยากจะพูดสักหน่อยเหรอ…ยี่หวา”
“คุณจะทำอะไร ฉันจะกลับบ้าน”
“กลับบ้านเหรอ หึ! ได้กลับแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้”
“คุณหมอคะ ตอนนี้คุณกำลังคุกคามฉันอยู่นะคะ ฉันมีสิทธิ์…”
ปึง!
หมอติณณ์ใช้มือล้อมเธอเอาไว้ในลิฟต์ เขากดไปชั้นบนสุด สายตาจ้องมองผู้หญิง ที่ทิ้งเขาไปเมื่อห้าปีก่อนอย่างเลือดเย็น ไม่บอกเหตุผล ไม่บอกลา และไม่คุยกับเขา วันนี้เขาจะต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่อง
ดาดฟ้าโรงพยาบาล
“ปล่อยนะคุณหมอ ฉันเจ็บนะ คุณทำแบบนี้มันผิดกฎหมายนะ”
“ไม่มีกฎหายข้อไหน ที่จะห้ามผัวคุยกับเมีย”
“หุบปากนะ! คุณพูดบ้าอะไรน่ะ อย่ามาคุกคามกันนะ ไม่งั้นฉันจะโทรแจ้งตำรวจ อ๊ะ! เอาคืนมานะ!”
เขาดึงมือถือเธอไป และใส่เอาไว้ในเสื้อกาวน์ทันที สายตาที่จ้องมา ทำให้เธอรู้สึกกลัว แม้ว่าจะไม่เคยเห็นมานานเกือบห้าปี แต่เธอก็ไม่เคยลืม สายตาที่เย็นชา ไม่มีความรู้สึกผิดนี้เลยสักครั้ง
“ปล่อย!”
“ยิ่งดิ้นก็ยิ่งเจ็บ ทางที่ดีอยู่เฉย ๆ แล้วมานั่งคุยกันดี ๆ เถอะ จะได้ไม่เจ็บตัว ถ้าคุณดิ้นมากกว่านี้ ผมไม่รับรองนะว่า จะทำมากกว่าลากคุณมาที่นี่”
เขาพูดพร้อมกับดึงเธอเข้ามากอดจนชิด เธอยังตัวผอมบาง ไม่ต่างกับภาพจำที่จำได้ แต่ความสวยที่มากขึ้นนี้ต่างหาก ที่ทำให้เขาไม่พอใจ ที่คนอื่นมองเห็นเธอ แน่นอนว่าเขาไม่เคยลืมเธอ และรู้ว่าเคยทำเรื่องเลว ๆ อะไรไว้กับเธอบ้าง เมื่อหลายปีก่อน ถึงอยากจะขอโทษ หรืออยากจะขอโอกาส มันก็ไม่ง่ายเลย เพราะเธอปิดกั้นเขาทุกทาง
“ปล่อย!”
เขายอมปล่อยเธอ เมื่อพามาที่ดาดฟ้า ซึ่งไม่มีคนมาที่นี่ ลมเย็นบนนี้ ทำให้เธอสงบลงได้บ้างเล็กน้อย เขาหันมามองหน้าเธอชัด ๆ อีกครั้ง ดูเหมือนว่ายี่หวาจะสวยขึ้น ไม่ใช่แค่สวย เธอยังรักษารูปร่าง ผิวพรรณได้ดีเหมือนเดิม ตอนนี้เธอเป็นสาวมั่นยุคใหม่ และสวยสะดุดตามากกว่าสมัยเรียนเสียอีก
“ยี่หวา ทำไมถึงแกล้งจำพี่ไม่ได้”
“ฉันไม่รู้จักคุณ”
“งั้นเหรอ จะเอาแบบนี้จริงเหรอ แน่ใจแล้วใช่มั้ยที่พูดแบบนี้”
เขาล้อมเธออีกครั้ง ตอนนี้ยี่หวาหมดทางหนี เมื่อหมอติณณ์ใช้แขนสองข้าง พาดที่ระเบียงดาดฟ้า เพื่อไม่ให้เธอหนี
“ไม่ต้องมองทางอื่น สบตาพี่สิยี่หวา บอกมาสิว่า ทำไมถึงทิ้งพี่ไป ปิดการติดต่อพี่ทุกเส้นทาง ชาตินี้จะไม่ยกโทษให้พี่เลยเหรอ”
“มีค่าอะไรที่จะมาถามตอนนี้ ตอนนั้นทำไมไม่คิด”
“ยี่หวา พี่กำลังถามอยู่นะ”
“คุณมาถามหาเหตุผลเอาอะไรตอนนี้ มันสายไปแล้ว ฉันเองก็ลืมมันไปหมดแล้ว”
“ถามตอนไหนแล้วมันยังไง ก่อนหน้านั้นหวาเคยให้โอกาสพี่เหรอ พูดมาสิ ว่าเพราะอะไรถึงได้…”
“คุณหมอคะ ดูเหมือนว่าคุณจะเป็นคนที่ไม่เคยส่องกระจก ดูสันดานตัวเองเลยสักครั้งสินะคะ ก็เลยไม่รู้ว่า ก่อนหน้านั้นเคยทำอะไรไปบ้าง คุณอยากให้ฉันพูดอะไร จะถามเพื่อรื้อฟื้นเรื่องที่ฉันลืมไปหมดแล้ว เพื่ออะไรกัน”
“ลืมเหรอ! คิดว่าเรื่องแบบนี้ มันลืมกันง่ายนักเหรอยี่หวา!”
Latest chapter
หมอร้ายคลั่งรัก ยัยแฟนเก่า ตอนที่ 15 รอยยิ้มที่หายไป
ยี่หวาหาผ้าห่มออกมาห่มให้เขา คนตัวโตไม่เหมาะกับโซฟาเอาเสียเลย แต่เธอเห็นว่าเขานอนหลับสนิท ก็เลยไม่อยากกวน“งานของพวกคุณหมอ คงจะหนักมากจริง ๆ สินะ เพลียจนหมดสภาพขนาดนี้ มีเวลานอนกับเขาบ้างมั้ยเนี่ย”ยี่หวายืนมองดูติณณ์ภพ และคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สุดท้ายก็ตัดสินใจเข้าห้องไปอาบน้ำ เพราะวันนี้เธอเองก็เหนื่อยมาทั้งวัน เธอเบาแอร์ข้างนอกให้เขาแล้ว เพราะกลัวว่าเขาจะหนาว พรุ่งนี้เป็นวันหยุด แต่คงไม่ดีแน่ ถ้ามีผู้ชายนอนอยู่ในห้องสาวโสดแบบนี้ “เอายังไงดีล่ะ ปลุกเขา หรือว่าไม่ปลุกดี”ยี่หวานั่งคิดอยู่ในห้อง แต่เห็นหมอติณณ์หลับสนิทเพราะความอ่อนเพลีย ก็ไม่อยากให้เขาขับรถกลับไปจริง ๆ ในใจของเธอยังเป็นห่วงเขาอยู่ แต่ก็ไม่อยากยอมรับ ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่ คงได้ใจอ่อนให้เขาอีกครั้งแน่ ๆ“ช่างมันเถอะ แค่คืนเดียวเอง ไม่เป็นอะไรหรอกน่า พรุ่งนี้ตื่นมา เผลอ ๆ เขาก็กลับไปแล้ว”ยี่หวาตัดสินใจข่มตาให้หลับ ซึ่งทำได้ยากมาก เพราะรู้ว่าใครยังนอนอยู่ข้างนอก แม้จะมีประตูกั้น แต่เธอยังไม่ลืมอ้อมกอดเพียงชั่วครู่ ที่ถูกเขากอดเมื่อกี้นี้“พอได้แล้ว นอน ๆ ๆ อย่าเพ้อเจ้อ โอ๊ย!!!”ส่วนคนที่นอนอยู่ข้างนอก ก็ได้แต่ยืนพิงประตู
หมอร้ายคลั่งรัก ยัยแฟนเก่า ตอนที่ 14 นอนตรงนี้ไม่ได้นะ
“คุณหมอคะ นี่มัน…”“เมื่อกี้ผมแอบเห็นนะ มีบางคนแอบไม่พอใจ ตอนที่มีนาขอเบอร์ผม อย่าโกหก”“ไม่ใช่ซะหน่อย ก็แค่…”“ไม่รีบขึ้นไปตอนนี้ เดี๋ยวจะดึกนะครับ”ยี่หวาจำใจต้องพาเขาขึ้นห้องมาด้วย ไม่คิดมาก่อนเลยว่าหมอติณณ์ จะรุกหนักกว่าตอนที่เธอจีบเขาด้วยซ้ำไป ตอนนั้นเธอก็คิดว่าตัวเองหน้าด้านสุด ๆ แล้วนะ แต่มาดูตอนนี้แล้ว เธอสู้หมอติณณ์ไม่ได้เลย“เข้ามาก่อนสิคะ”เขาเดินตามเธอเข้าไปในห้องชุดสุดหรู ซึ่งคิดว่าราคาน่าจะแพงเอาเรื่อง เพราะห้องของยี่หวาแม้ว่าจะเล็กกว่าที่เขาอยู่ แต่แยกสัดส่วนชัดเจน มีห้องครัวแยก และห้องนั่งเล่น ดูแล้วห้องน้ำน่าจะมีสองห้อง เพราะเห็นมีห้องนอนแยกอยู่อีกทาง“ผมขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะ”"เชิญค่ะ"เธอเปิดไฟให้เขา และเดินเข้ามาในห้อง เมื่อประตูห้องน้ำปิด ก็รีบมานั่งที่โซฟาเพื่อสงบอารมณ์“ใจเย็น ๆ ไม่มีอะไรทั้งนั้น เขาก็แค่แวะมาเข้าห้องน้ำ”ยี่หวาพยายามไม่ตื่นเต้น เมื่อหมอติณณ์เดินออกมาจากห้องน้ำ เธอก็ยื่นน้ำมาให้เขา“ดื่มน้ำก่อนไหมคะ”“ขอบคุณมากนะ ห้องของคุณ… น่ารักมาก เหมาะกับคุณมากเลย”"เอ่อ นี่คุณหมอคะ ทำไมเดินสำรวจห้องคนอื่นแบบนี้ล่ะ"เธอเดินตามเขาแทบไม่ทัน เพราะคิดว่าจะยื่นขว
หมอร้ายคลั่งรัก ยัยแฟนเก่า ตอนที่ 13 ตึก A3 ห้อง 809
หมอติณณ์หันมากระซิบ และโอบเอวเธอเข้ามาจนชิด ก่อนจะตอบเพื่อน ๆ ไป“เอาไว้ค่อยนัดเจอกันวันหลังนะ วันนี้ต้องรีบไปส่งยี่หวากลับบ้านก่อน วันนี้ทำงานเหนื่อย ต้องรีบพากลับไปพักผ่อนน่ะ”“ว้าว…. สุดยอดไปเลยหมอติณณ์ ได้เลยเอาไว้โทรคุยกัน จริงสินายเปลี่ยนเบอร์แล้วนี่ เอาเบอร์มาหน่อยสิ”"ได้สิ หวารอพี่เดี๋ยวนะ"“ค่ะ”เธอทำอะไรไม่ได้ แต่เมื่อเห็นสายตาของมีนา ก็เริ่มอยากจะเอาคืน เพราะรู้ว่า มีนาเคยชอบหมอติณณ์มาตั้งแต่สมัยเรียน และพยายามแทรกเข้ามาระหว่างเธอกับติณณ์เสมอ แต่หมอติณณ์ไม่ได้คิดอะไรกับเธอ และเคยปฏิเสธไปแล้วถึงสองครั้ง“เอาไว้ค่อยนัดเจอกันนะ”“ติณณ์กลับมาคบกับรุ่นน้องคนนี้เหรอ”“มีนา! ไม่เอาน่า นี่มันเรื่องส่วนตัวของหมอติณณ์ ไอ้ตงกับวรุณรออยู่ข้างในแล้วนะ”“แลกเบอร์กับเราด้วยสิหมอติณณ์”มีนายื่นมือถือมาให้เขา ยี่หวาสะบัดไหล่ออกจากเขาเบา ๆ แต่หมอติณณ์ก็รีบคว้าเธอเข้ามาอีกครั้ง แม้แต่หมอเจย์ ก็เห็นถึงอาการที่หมอติณณ์แสดงความเป็นเจ้าของ โดยไม่สนใจมีนาเลย “ไม่เป็นไรหรอกมีนา เอาไว้ผมติดต่อเจย์ไป แล้วค่อยเจอกันก็ได้ ไปก่อนนะเจย์ แล้วเจอกัน”“ได้สิแล้วเจอกัน เอาไว้พาน้องยี่หวา มาทานข้าวด้วยกันด
หมอร้ายคลั่งรัก ยัยแฟนเก่า ตอนที่ 12 คราวนี้กินให้หมดล่ะ
เขาได้ยินเธอคุยโทรศัพท์ และตัดสินใจตามมาที่นี่ และสังเกตเห็นว่า เธอสั่งกาแฟมานั่งดื่มไปสองแก้ว ระหว่างที่รอคู่ดูตัว ก็นึกเป็นห่วงเธอขึ้นมา“ไม่เป็นไรค่ะ คุณหมอทานข้าวเถอะค่ะ”“หายเผ็ดแล้วใช่ไหม เปลี่ยนกินอย่างอื่นมั้ย”“ก็ได้ค่ะ”ทั้งสองคนนั่งทานข้าวกันต่อเงียบ ๆ หมอติณณ์ไม่อยากจะเร่งรัดเธอ เพราะกลัวว่า นอกจากยี่หวาจะไม่ใจอ่อนแล้ว จะกลายเป็นว่า เธอจะเกลียดเขาแทน ระหว่างที่ทั้งคู่นั่งทานข้าว บรรยากาศก็เริ่มดีขึ้นตามลำดับ ยี่หวาไม่คิดเลยว่า หมอติณณ์จะเอาใจใส่เธอ บางทีอาจจะมากกว่าตอนเป็นแฟนด้วยซ้ำไป“กินของหวานแก้เผ็ดสักหน่อยนะ เอาลูกตาลลอยแก้วสองที่ครับ”“คุณหมอชอบกินของหวานด้วยเหรอคะ”“เมื่อก่อนไม่ได้ชอบหรอก แต่เพราะต้องคอยกิน เวลาใครบางคนกินไม่หมด ก็เลยกลายเป็นชอบไปแล้วน่ะ”“เปล่าเสียหน่อย ก็แค่อยากให้ลองชิมเท่านั้นเอง”“ยอมรับเหรอว่า กินไม่หมดจริง ๆ”“ก็…ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ ตอนนั้นกับตอนนี้ เหมือนกันที่ไหนล่ะคะ”“ก็ได้ งั้นคราวนี้กินให้หมดล่ะ”ยี่หวาเผยยิ้มออกมาเป็นครั้งแรก หมอติณณ์ได้แต่นั่งอึ้งเมื่อเห็นเธอยิ้มออกมา เขาคิดถึงเธอมากจริง ๆ และไม่เคยลืมได้เลย เรื่องเมื่อห้าปีก่อน ที่ยี่หว
หมอร้ายคลั่งรัก ยัยแฟนเก่า ตอนที่ 11 ทำแบบนี้เพื่ออะไร
“อะไรนะคะ เลี้ยงข้าวเหรอคะ ไม่เกินไปหน่อยเหรอคะ”“คุณไม่เลี้ยงไม่เป็นไร ผมเลี้ยงคุณเองก็ได้ ไหน ๆ ก็อยู่ที่ร้านแล้วนี่ จริงไหม นั่งก่อนสิ ผมหิวมากเลย”“นี่คุณ…”เขาพูดและดันเธอไปนั่งเก้าอี้ตัวในสุด และเขานั่งข้าง ๆ เพื่อไม่ให้เธอหนี ยี่หวาทำตัวไม่ถูก แต่วันนี้ที่จริงแล้ว เธอคงต้องขอบคุณเขาจริง ๆ ที่ช่วยเธอเอาไว้ เพราะไม่คิดว่าศุภนัทจะตื๊อเก่งขนาดนั้น“อยากกินอะไรดีล่ะ ที่นี่มีอาหารที่คุณชอบกินหลายอย่างเลยนะ เลือกร้านได้ดีจริง ๆ”“ฉันไม่ได้เลือกเองหรอกค่ะ”“อ้องั้นเหรอ หรือว่าเราจะไปกินที่อื่นกันดีล่ะ”“ไม่ค่ะ คุณหมอทำแบบนี้เพื่ออะไรกันแน่คะ”หมอติณณ์หันไปมองบริกร ที่กำลังจะเดินมารับออเดอร์ เขาจึงสั่งอาหารสองสามอย่างโดยที่ไม่ถามเธอ ยี่หวานั่งนิ่งไม่พูดอะไร เมื่อเขาสั่งเสร็จก็หันมามองเธออีกครั้ง“ไม่รู้จริง ๆ เหรอ ว่าทำไปเพราะอะไร”ยี่หวาใจเต้นแรง เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มานานแล้ว และตอนนี้เขากำลังจะทำให้เธอ ไม่เป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง“คุณหมอไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ก็ได้ค่ะ เรื่องที่ผ่านมาแล้ว ยังไงก็กลับคืนไปไม่ได้”“ผมก็ไม่ได้บอกว่า สนใจเรื่องที่ผ่านมา ที่ผมต้องการคือตอนนี้ต่างหาก”“คุณต้องก
หมอร้ายคลั่งรัก ยัยแฟนเก่า ตอนที่ 10 เสียเวลาจริง ๆ
ยี่หวารู้สึกเหนื่อยมาก กับการที่แม่ของเธอ ชอบสรรหาคนมาดูตัวและจับคู่ให้เธอ ยี่หวาไม่อยากขัดใจแม่ ทุกครั้งเธอก็ไปตามนัด และปฏิเสธไปทุกคน ในใจของเธอยังไม่มีใครเข้ามาแทนที่เขาได้“ก็ได้ค่ะ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะคะ ที่ไหนคะ ร้านอาหารในโรงแรม... ก็ได้ค่ะ ครั้งหน้าไม่ต้องนัดใครให้แล้วนะ แค่ทำงานก็เหนื่อยจะตายแล้ว”เธอเดินออกไปเพื่อเรียกรถแท็กซี่ เพื่อไปที่นัดหมายดูตัว ตามที่แม่ของเธอจัดการเอาไว้ให้ ไม่ไปก็คงจะทำให้แม่เสียหน้า ดังนั้นเธอจึงต้องไป และปฏิเสธให้จบ ๆ ไปร้านอาหาร“ง่่วงชะมัดเลย เมื่อไหร่จะมาเนี่ย กาแฟแก้วที่สองแล้วนะ”เธอนั่งรออยู่เกือบครึ่งชั่วโมง คู่ดูตัวของเธอเหมือนว่าจะยังไม่มา “อีกสิบนาทีถ้าไม่มา ฉันจะกลับบ้านแล้วนะ”ไม่นานหลังจากที่เธอพึมพำกับมือถือ เพราะนั่งไถฟีดข่าวไปเรื่อย ผู้ชายสวมชุดสูทสีดำ ก็เดินเข้ามาหาเธอทันที“สวัสดีครับ คุณชื่อยี่หวาหรือเปล่า”“ใช่ค่ะ”เธอเงยหน้าขึ้นไปมองคู่ดูตัวของเธอ เขาเป็นนักธุรกิจหนุ่มใหญ่ ที่น่าจะอายุพอ ๆ กับหมอติณณ์ แต่สีหน้าดูเจ้าชู้มากกว่า เขายื่นมือมาให้เธอ“ผมชื่อศุภนัท จะเรียกว่า “นัท” ก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"“ยินดีที่ได้รู้จ
You may also like
กลรัก คุณหมอมาเฟีย Bad Doctor
MaNIE-STORY20.6K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้242.0K viewsคลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn29.0K viewsไลฟ์สดสยองขวัญ
เด็กสาวผู้กลืนกินวิญญาณ34.2K viewsบำเรอรักบอดี้การ์ดของคุณพ่อ [ Love Slave ]
ศรีสวาท1.3K viewsหลงกลผัวกำมะลอ (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น42 viewsHot love เซ็ต..สุดเสียว
อักษรเติมฝัน97 viewsลวงรักเมียเด็ก
ดอกอ้อลู่ลม1.2K views
