บทที่ ๒๖ ใจจริงหรือกำลังข่มใจ

บทที่ ๒๖

ใจจริงหรือกำลังข่มใจ

จิ่วเหลียนฮวาลอบบีบมือใต้แขนเสื้อเมื่อต้องมานั่งอยู่ในรถม้าคันเดียวกับจินเทียนหลุน จินหลี่จินและไช่จงซิน

ตำแหน่งการนั่ง จินหลี่จินนั่งคู่กับไช่จงซิน ตรงข้ามหนุ่มใหญ่ทั้งสองเป็นหนุ่มสาวอายุวัยเดียวกัน

จะเรียกว่าเป็นคู่บุพเพได้หรือไม่ เพราะไม่เพียงจินเทียนหลุนกับจิ่วเหลียนฮวาเท่านั้นที่เกิดวันเดียวกัน จินหลี่จินและไช่จงซินก็เกิดปีเดียวกัน เป็นน้องเดือนเท่านั้น

“...ยายหนูจิ่วไม่ต้องเกร็ง คนกันเองทั้งนั้น ว่ามาสิ หมู่นี้พี่สาวมาหาเจ้าหรือไม่”

“ช่วงนี้ยังไม่มาเจ้าค่ะ ท่านเทพกล่าวว่า ยิ่งตำแหน่งสูงเท่าไรงานยิ่งเยอะ แต่หากมีเวลาว่างจะมาหาบ่อย ๆ”

ได้ยินเพียงเท่านี้ ไช่จงซินก็รู้สึกมีความหวังแล้ว

“เห็นทีข้าต้องรั้งอยู่เมืองหลวงอีกหน่อย สัญญามายายหนูจิ่ว หากพี่สาวมาหาเจ้า ต้องรีบบอกข้าเข้าใจหรือไม่”

“เจ้าค่ะ หากท่านเทพมาหา ข้าจะบอกว่าท่านประมุขขอพบ”

ไช่จงซินยิ้ม ถูกใจในความกระตือรือร้นของสาวน้อยเป็นอย่างมาก หยิบอาวุธลับชิ้นเล็กขึ้นมาแล้วยื่นให้นาง จิ่วเหลียนฮวารับมาพิศดู หมุนวนกระบอกไม้ไผ่ เดาไม่ออกว่าวัตถุนี้คืออันใด

“นี่คืออันใดหรือเจ้าคะ”

“เข็มพิษ เอาไว้ให้เจ้าใ