ตอนที่5

22:30น.

โรงแรมDS

“นี่อีลิซ มันจะไม่โป๊เกินไปเหรอว่ะ”แซนนี้รั้งแขนฉันไว้ตอนที่ฉันกำลังจะเดินเข้าไปในงาน แต่ก็ต้องหยุดชะงักหันกลับไปมองแรงใส่แซนนี้เพื่อนสนิทสุดเยิ้มของฉันเองที่จริงฉันเป็นคนมีเพื่อนเยอะมากแต่สนิทที่สุดคงมีแซนนี้แล้วก็ฮันนี่แหละ

“ไม่โป๊หรอกมึง มึงดูใครๆเขาก็ใส่กัน”ฉันชี้นิ้วเข้าไปในงานที่มีผู้หญิงผู้ชายพากันเดินกอดก่ายกันในชุดว่ายนำ้สุดโป๊ ฉันอยู่ในชุดทูพีชสีดำคลุมด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาว ส่วนแซนนี้มันอยู่ในชุดทูพีชสีขาวเข้ากับหุ่นของมันดีเหมือนกันนั้นแหละ

“เออ เอากับมันสิ นี้มึงชอบพี่หมอกรูฟของมึงมากเลยเหรอว่ะ”แซนนี้เอ่ยถามฉัน ฉันก็หันไปมองหน้ามันพร้อมกับก้มหน้าลงไปใกล้ๆหน้ามัน

“ป่ะป๊าของลูกกู เข้าใจป่ะ”ฉันบอกมันเสร็จก็สบัดผมสั้นของฉันใส่มันและถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวของฉันทิ้งลงพื้นและรีบดึงแขนมันเดินเข้าไปในงานทันที

“คนเยอะมาก พี่หมอกรูฟอยู่ไหน”ฉันพึมพำกับตัวเองและเริ่มส่องสายตามองหาร่างของคนที่ฉันกำลังตามหาอยู่ และสายตาของฉันก็ไปสดุดเข้ากับผู้ชายในสภาพเปลือยท่อนบนโชว์แผงอกสุดลำ่ที่ขาวนวลน่าสัมผัสใส่เพียงแค่กางเกงขาสั้นสีฟ้ารองเท้าแตะกำลังยืนกระดกแก้วเหล้าในมืออยู่อีกมือหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกงสายตาจับจ้องไปยังสระว่ายนำ้ที่มีนารีพากันแหวกว่ายเล่นนนำ้กันอยู่ในชุดบิกินีสุดแสนเซ็กซี่ ข้างกายของเขามีผู้ชายหน้าตาทะเล้นขี้เล่นยืนอยู่ด้วย

“อีเฮียตัวดี!”ฉันเอ่ยพูดขึ้นอย่างนึกแค้นที่เฮียเอเครู้เห็นเป็นใจหลอกฉันว่าพี่หมอกรูฟชอบผู้หญิงเรียบร้อยแสนดีเเม่ศรีเรือน

“แม่ศรีเรือนบ้านม๊าเฮียสิ อีเฮียบ้าหึ๊ย!”ฉันกำมือแน่นบีบแขนแซนนี้แน่นเช่นกัน

“โอ้ย!อีลิซกูเจ็บ!”แซนนี้ร้องโอดโอยด้วยความเจ็บ ฉันที่ได้สติเลยรีบปล่อยมือมัน

“กูขอโทษ มึงช่วยอะไรกูหน่อยได้ไหม”ฉันเอ่ยคำขอโทษเสร็จก็รีบทำหน้าอ้อนปนขอร้องมัน มันที่กำลังลูบข้อมือตัวเองอยู่ก็เงยหน้าระเเวงๆของมันมามองฉัน

“ช่วยอะไร?”มันถามฉัน ฉันก็มองไปที่พี่หมอกรูฟกับเฮียเคที่ยืนอยู่อีกฝั่งของสระน้ำ แซนนี้ก็มองตามฉันไป

“ไปแยกป่ะป๊าของลูกกูออกจากเฮียตัวดีของกูหน่อย”ฉันบอกมันไปทั้งๆทีสายตาฉันยังคงจับจ้องร่างกายสุดแกร่งที่ขาวดังหลอดนีออนของพี่หมอกรูฟอย่างหลงไหล

“ห้ามมึงง๊าบพี่หมอของกูไปกินเด็ดขาด!”ฉันยื่นคำขาดบอกมัน และแซนนี้ก็คงไม่แย่งพี่หมอกรูฟไปจากฉันแน่ๆเพราะเมื่อกี้ตอนที่ฉันกำลังมองพี่หมอกรูฟอยู่นั้น สายตาที่แหลมคมของฉันดันไปสบสายตาเข้ากับรุ่นพี่ที่มหาลัยที่อเมริกาของฉันกับแซนนี้เคยเรียนน่ะสิ ซึ่งรุ่นพี่คนนั้นก็คือสามีสุดหล่อและแสนดีของแซนนี้ยังไงล่ะคะ

“กูขอโทษน่ะเพื่อนรัก”ฉันหันไปบอกมันและรีบผลักหลังมันให้เดินไปอีกฝั่งของสระน้ำ

“1ล้าน”ฉันบอกแซนนี้ไปเมื่อมันมีทีท่ายึกยักเหมือนไม่ยอมทำตามที่ฉันบอก เมื่อฉันเสนอเงินหนึ่งล้านให้มันไป มันรีบเดินอย่างไวเพื่ออ้อมไปอีกฝั่งของสระเลยค่ะ อีเพื่อนหน้าเงิน และฉันก็แอบเดินตามมันไปเงียบ เมื่อแซนนี้เดินไปถึงตัวของพี่หมอกรูฟและกำลังพูดคุยอะไรสักอย่างกับพี่หมอกรูฟอยู่นั้นร่างของแซนนี้ก็ถูกใครสักคนกระชากอย่างแรงจนร่างของมันเซไปซบอกเปลือยเปล่าของรุ่นพี่สุดหล่อและสามีสุดน่ารักของนางแซนนี้ยังไงล่ะคะ จนตอนนี้เพื่อนๆของสามีเเซนนี้และเพื่อนๆของพี่หมอกรูฟพากันยืนมองหน้ากันจนรอบๆข้างเกิดความชุลมุนวุ่ยวายไปหมด และในจังหวะนั้นเองที่อีเฮียตัวดีของฉันค่อยๆเดินถอยหลังออกมาจากวงล้อมนั้น เพราะเฮียเอเคของฉันไม่ต่อยกับใครเพราะเขากลัวใบหน้าหล่อๆของเขาจะเสียโฉมยังไงล่ะคะ

“อุ๊ย!”เฮียเคร้องขึ้นด้วยความตกใจเมื่อฉันเดินเข้าไปกระชากแขนเฮียเคอย่างเเรง

“อะอลิซ😧”เฮียเคเมื่อหันมาเห็นว่าใครเป็นคนกระชากแขนเขาก็ร้องขึ้นเรียกฉันเสียงหลง