ตอนที่ 9 ตกหลุมราคะ 1

นิธิโชติเป็นคนรูปร่างสูงโปร่ง แต่งตัวภูมิฐานด้วยเสื้อเชิ้ตคอวีสีน้ำตาลและกางเกงสแล็กส์สีขาว ผมสีน้ำตาลอ่อนเพราะมีเชื้อสายจากฝั่งยุโรปยาวละต้นคอ ด้านหน้าแสกกลางและแต่งเป็นทรงคอมม่ายอดนิยม ใบหน้าขาวกระจ่างใสมีเครื่องหน้าที่พอดีและลงตัวอย่างเหมาะเจาะ ไม่มากไม่น้อยเกินไป ไม่แปลกที่บงกชเพชรจะจำได้ว่าเขาคือคนที่เดินชนเธออย่างแรงไปเมื่อคืนที่ผ่านมา

“อ้าว! ทั้งสองคนรู้จักกันด้วยเหรอคะ” ปรางทิพย์ถาม

“พี่รู้จักคุณบัว แต่คุณบัวยังไม่รู้จักพี่หรอก พอดีเมื่อคืนตอนไปจัดการเรื่องเค้กที่งานแต่ง พี่รีบร้อนจนเดินชนคุณบัวเข้าซะเต็มแรงเลย คุณบัวก็เลยจำพี่ได้ ใช่ไหมครับ?” ชายหนุ่มตอบคำถามของภรรยาเพื่อนสนิท ก่อนจะหันไปถามบงกชเพชร

“ใช่ค่ะ” หญิงสาวยิ้มจนตาหยี

“อ๋อ! งั้นก็ถือโอกาสนี้แนะนำตัวให้รู้จักกันอย่างเป็นทางการเลยก็แล้วกันนะ นี่บัว… เป็นเพื่อนสนิทของปรางเองค่ะพี่เหนือ แล้วนี่พี่เหนือนะบัว เขาเป็นเจ้าของร้านเค้กแต่งงานที่ดังที่สุดในตอนนี้ แล้วก็เป็นเพื่อนรักของพี่กรด้วยจ้ะ”

“ผมนิธิโชตินะครับ จะเรียกว่าพี่เหนือเหมือนอย่างที่ปรางเรียกก็ได้” นิธิโชติยิ้มพร้อมยื่นมือออกไปข้างหน้า บงกชเพชรลังเลเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือออกไปสัมผัสตามมารยาท

“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” เธอสบตากับเขา รู้สึกวูบวาบในอกอย่างประหลาดเพราะสายตาที่มองมาเปล่งประกายวาววับ ไม่ใช่ในแบบเจ้าชู้ชีกอ แต่เป็นสายตาอบอุ่นลึกซึ้งที่บงกชเพชรไม่เคยเห็นจากใครมาก่อน

“ส่วนแม่คนนี้ชื่อเนย เป็นน้องสาวของพี่เหนือ อายุรุ่นเดียวกันกับเรานี่แหละ จะเรียกว่ายายเนยหรือนังเนยก็ตามสบายเลย” ปรางทิพย์หันไปเบะปากใส่นลินรัตน์ที่สนิทสนมกันมาพักใหญ่แล้ว เวลาที่นิธิโชติมาคุยกับลูกค้าเรื่องเค้กที่นี่ เจ้าตัวก็มักจะตามพี่ชายมาด้วยเสมอเพราะถือว่าเป็นผู้ช่วยส่วนตัว

“อย่าไปสนใจคุณปรางเธอเลยค่ะ วันไหนไม่แกล้งเนยคงนอนไม่หลับ ยังไงก็ยินดีที่ได้บริการนะคะคุณบัว” นลินรัตน์หันไปยิ้มให้ว่าที่เจ้าสาว ทำหน้าชื่นชมในความสวยสง่าของอีกฝ่าย คิ้ว ตา จมูก ปากและคาง ลงตัวไปหมดจนไม่รู้จะหาที่ติได้ตรงไหน มองอย่างไรก็ไม่มีเบื่อ

“ปรางก็แบบนี้แหละค่ะคุณเนย บัวเองก็โดนแกล้งอยู่บ่อยๆ” บงกชเพชรหัวเราะสดใส “ยินดีที่ได้รู้จักคุณเหนือกับคุณเนยนะคะ ขอบคุณมากเลยที่อุตส่าห์มาถึงที่นี่” ไม่ผิดไปจากที่เดาไว้นักว่าบงกชเพชรคงไม่ยอมเรียกนิธิโชติอย่างสนิทสนมด้วยคำว่าพี่

“ลูกค้าส่วนใหญ่พี่ก็ได้จากปรางกับกรนี่แหละครับ สองคนนี้ช่วยบอกต่อให้ ผมไม่อยากให้ลูกค้าต้องเสียเวลาแวะไปหลายที่ก็เลยออกมานัดเจอที่นี่ซะทีเดียวเลย”

“แล้วว่าที่เจ้าบ่าวไม่อยู่เหรอคะ?”

“เพิ่งออกไปเมื่อสักครู่นี่เอง” ปรางทิพย์เป็นคนตอบ ก่อนจะนึกได้ว่ายังไม่เคยบอกนลินรัตน์เลยว่าแฟนหนุ่มของบงกชเพชรคือนักร้องชื่อดังอย่างปิติภัทร “ลืมบอกเลยว่างานนี้เอาแบบอลังการหน่อยนะ ว่าที่เจ้าบ่าวของบัวเป็นถึงนักร้องชื่อดัง แล้วก็ยังเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลเศรษฐีด้วย เปรมวงเนเวอร์แบดไง”

“เปรมเนเวอร์แบดที่เพิ่งออกไปเมื่อครู่น่ะเหรอ! แต่ว่าเขา…” นลินรัตน์ทำตาโตด้วยความตกใจความ มองไปที่บงกชเพชรแล้วขยับจะพูดบางอย่าง

“พวกเราบังเอิญเจอเขาแบบผ่านๆ พอดีน่ะครับ แต่ไม่รู้ว่าเขาเป็นว่าที่เจ้าบ่าวของคุณบัวก็เลยไม่ทันได้แนะนำตัวกัน” นิธิโชติเดินไปแตะไหล่น้องสาวแล้วบีบเบาๆ ไม่ต้องการให้พูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในลานจอดรถขึ้นมาตอนนี้ วู่วามไปมีแต่เสียกับเสีย

“เอ่อ… ใช่ค่ะคุณบัว พอดีเนยไม่รู้มาก่อนน่ะค่ะ เวลาที่มีภาพหลุดแฟนของเปรมวงเนเวอร์แบดออกมา มันก็จะเป็นภาพที่ไม่ค่อยชัด คุณบัวน่าจะเปิดตัวให้ชัดเจนไปเลยนะคะ”

“จริงๆ ก็ไม่ได้ตั้งใจจะหลบๆ ซ่อนๆ หรอกค่ะ แต่บัวเป็นพวกรักสงบ ไม่ค่อยอยากเป็นข่าวก็เลยชอบแต่งตัวมิดชิดหน่อยเวลาไปไหนมาไหนกับพี่เปรม นี่ก่อนถึงวันแต่งงานสักเดือนนึง พี่เปรมบอกว่าจะพาไปเปิดตัวในงานแถลงข่าวเพลงใหม่อยู่เหมือนกัน แต่แค่คิดก็เหนื่อยแล้วค่ะ บัวไม่ค่อยถนัดยิ้มต่อหน้ากล้องเท่าไหร่เลย”

บงกชเพชรเล่าความเป็นตัวเองให้นิธิโชติและนลินรัตน์ฟัง เธอเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวค่อนข้างสูง ไม่ชอบเข้าสังคม พูดไม่เก่งอีกต่างหาก กว่าปิติภัทรจะขายขนมจีบได้สำเร็จ เขาก็ใช้เวลาอยู่ไม่น้อยทีเดียว เริ่มแรกเธอปฏิเสธอย่างหนักแน่นเพราะไม่อยากคบหากับคนมีชื่อเสียงให้ต้องตกเป็นเป้าของสังคม แต่ปิติภัทรเป็นคนช่างเอา ใส่ใจ และทุ่มเทอย่างเสมอต้นเสมอปลายมาตลอดเวลาเกือบปี เขาแสดงความรักต่อเธอในแบบที่เธอไม่เคยได้รับจากใคร ให้เกียรติและไม่เคยล่วงเกินศักดิ์ศรีของเธอ

แม้มีผู้ชายมากมายรายล้อมเข้ามาจีบ แต่คนพวกนั้นก็มักถอดใจหนีห่างอยู่เสมอเพราะความเย็นชาที่บงกชเพชรมอบให้ ต่างจากปิติภัทรที่ยังคงตามเทียวไล้เทียวขื่อ ป้อนหยอดคำหวานให้ใจละลายได้ทุกเมื่อเชื่อวัน อีกทั้งพ่อแม่ของเขาก็เอ็นดูเธอมาก ไม่เคยดูหมิ่นว่าเธอเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ถูกรับอุปการะโดยตระกูลใหญ่ ครอบครัวของว่าที่เจ้าบ่าวทำให้เธออบอุ่นราวกับเป็นสมาชิกคนหนึ่งที่มีความสำคัญ และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำให้เธอยอมเปิดประตูหัวใจต้อนรับเขา