ตอนที่ 8 ไฟใกล้น้ำมัน 3

ตอนที่เดินออกมาจากบริษัททั้งคู่เพียงแค่เดินควงแขนกัน แต่พอไปถึงลานจอดรถแล้วมือของปิติภัทรกลับเลื่อนลงมาโอบเอวบางอย่างสนิทสนม เขาต้องการดูท่าทีของนาราเสียก่อนว่าเป็นในทิศทางเดียวกันหรือไม่ ของแบบนี้มันตบมือข้างเดียวไม่ดังอยู่แล้ว

แน่นอนว่านอกจากจะไม่ผลักไส นารายังวาดมือออกไปโอบเอวของชายหนุ่มคืนด้วย อาการวิงเวียนเหนื่อยล้าที่แสดงออกต่อหน้าพี่สาวหายไปเป็นปลิดทิ้ง เธอยิ้มแย้มแจ่มใสเงยหน้าขึ้นมองคนข้างตัวด้วยความพอใจ

“นาราเหนื่อยจัง อยากนอนบนเตียงนุ่มๆ ไม่รู้ว่าจะหลับหรือเปล่า ยังไม่ค่อยชินกับเวลาของเมืองไทย คงต้องปรับอีกสักระยะเลยค่ะ แต่ตอนนี้ง่วงจริง คิดว่าคงหลับไม่ยาก”

“ถ้าอยากหลับง่ายขึ้นลองหาคนช่วยลูบหลังให้สิ รับรองว่าแค่ไม่กี่นาทีก็หลับสนิท บัวเองก็ชอบให้พี่ลูบหลังให้เหมือนกัน” ชายหนุ่มแสร้งหยอด

“ลูบหลังอย่างเดียวเหรอคะ?” เธอบิดริมฝีปากยิ้มเยาะ

“ถ้าหมายถึงเรื่องอย่างว่าเลิกคิดไปได้เลยครับ บัวเป็นคนหวงเนื้อหวงตัว พี่ไม่เคยได้อะไรมากไปกว่าก็กอดจูบ ที่บอกว่าเคยลูบหลังให้ก็มีโอกาสน้อยมาก ถ้าไม่ใช่เพราะเจ็บป่วย บัวแทบไม่ยอมให้พี่เข้าไปยุ่งในห้อง”

“ตายแล้ว! แบบนี้พี่เปรมก็แย่น่ะสิคะ มีแฟนแล้วแท้ๆ แต่กลับไม่มีที่ระบาย คิดยังไงถึงจีบสาวหัวโบราณอย่างพี่บัว รายนั้นน่ะต่อให้ยอมมีเซ็กส์ด้วยก็คงตายด้านน่าดู”

“พี่เองก็ทรมานนะ แต่บอกตามตรงว่ามีซื้อกินบ้าง อย่าไปบอกบัวล่ะ ไม่งั้นชีวิตพี่จบเห่แน่” เขาทำเป็นโน้มตัวลงไปกระซิบข้างหู แอบสูดกลิ่นหอมกรุ่นจากกายสาวแล้วหลับตาพริ้ม รสนิยมของนาราจัดว่าดีมาก แม้แต่น้ำหอมที่ใช้ก็ยังบ่งบอกถึงความเป็นตัวเธอ

“นาราเป็นคนไว้ใจได้ค่ะ ถ้าพี่เปรมให้ใจกับนารา นาราก็พร้อมที่จะให้ใจกับพี่เปรมด้วยเหมือนกัน”

“แล้ว… ได้แค่ใจอย่างเดียวเหรอครับ”

“ถ้าอยากรู้ว่าให้อะไรได้บ้าง งั้นพี่เปรม… ก็อยู่เป็นเพื่อนนาราสิคะ แค่ช่วยกล่อมให้หลับแล้วค่อยกลับก็ได้ แล้วก็อย่าลืมนะว่ายังไม่ได้เซ็นให้นาราเลย”

“แต่ถ้าบัวรู้เข้า…”

“ทีตอนซื้อกินพี่เปรมยังไม่กลัวเลย ถ้าเราสองคนไม่พูด พี่บัวก็ไม่มีวันรู้เรื่องนี้ไปจนวันตาย ไม่ต้องกลัวนาราจะแบล็กเมล์นะ นาราไม่ใช่สาวน้อยอ่อนต่อโลก เรื่องแบบนี้มันก็แค่แลกความสนุกกัน นาราไม่คิดจริงจังถึงขั้นอยากจะทำลายชีวิตรักของพี่เปรมกับพี่บัวหรอกค่ะ” เป็นคำพูดที่ชัดเจนที่สุดแล้วสำหรับปิติภัทร เขากระตุกยิ้มพอใจ จับไหล่ทั้งสองข้างของเธอแล้วดันจนแผ่นหลังชิดไปกับประตูรถ

“พี่ขอมัดจำก่อนได้ไหมครับ”

นาราไม่ตอบคำถามนั้น แต่วาดแขนขึ้นไปโอบรอบต้นคอเขาแล้วดึงให้โน้มตัวต่ำลงมา เธอเงยหน้าขึ้นรับเรียวปากอุ่นที่ทาบแนบเข้ามาหา เป็นฝ่ายจูบเคล้าคลึงอย่างลึกซึ้งและเร่าร้อน แสดงความช่ำชองให้เห็นถึงลิ้นน้อยๆ ที่พลิ้วไหวซุกซน

ปิติภัทรครางฮืมในลำคอ บดเบียดริมฝีปากแลกลิ้นเกี่ยวกระหวัดรัดรึงกันอยู่กลางลานจอดรถโดยไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม กระทั่งความเป็นชายพองขยายคับแน่นอยู่ในเป้ากางเกงจนทนไม่ไหว เขาจึงยอมถอยห่างและเปิดประตูให้เธอก้าวขึ้นไปนั่งบนรถ ดวงตาสองคู่สบประสานกันอย่างสื่อความหมาย โดยไม่รู้เลยว่ารถที่จอดอยู่ตรงกันข้ามมีคนนั่งอยู่ด้านในและเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง

“โห! อย่างแซ่บเลยพี่เหนือ นั่นมันนักร้องดังที่ชื่อเปรมนี่ เห็นข่าวบอกว่ามีแฟนแล้ว กำลังจะแต่งงานกันในอีกไม่กี่เดือน สงสัยอดใจรอให้ถึงวันแต่งงานแทบไม่ไหวแล้ว แต่เท่าที่เคยเห็นในข่าวซุบซิบดารานักร้อง เนยว่าเหมือนจะไม่ใช่คนนี้นะ ภาพที่หลุดมาแต่ละอันก็เห็นไม่ชัดซะด้วยสิ”

นลินรัตน์ที่นั่งอยู่เคียงข้างพี่ชายยกมือทาบอกด้วยความตื่นเต้น เมื่อดันมาเห็นเหตุการณ์วาบหวิวกลางลานจอดรถเข้าพอดี แล้วเธอก็ดันมือไวเสียด้วย หยิบโทรศัพท์มาอัดคลิปวิดีโอเอาไว้ได้ทันทุกฉากทุกตอนเลยทีเดียว

“อย่าไปสนใจพวกดารานักร้องนักเลย ลบคลิปทิ้งซะเนย อย่าเอาไปเผยแพร่ที่ไหนเชียวนะ ห้ามละเมิดความเป็นส่วนตัวของพวกเขา” สีหน้าของเขาดูตึงเครียดพอๆ กับเสียงที่พูดออกมา รีบปรามน้องสาวไม่ให้พลาดจนตัวเองเดือดร้อน

“เนยรู้ค่ะ ไม่ได้คิดจะเอาไปเผยแพร่ที่ไหนหรอก กะจะเก็บไว้เฉยๆ นี่แหละ”

“ลบเถอะ พี่ขอ มันไม่ใช่คลิปที่น่าดูอะไรเลย”

“ก็ได้ค่ะ ลบก็ลบ” หญิงสาวทำหน้ากระเง้ากระงอดใส่พี่ชาย แต่ก็ยอมลบคลิปออกจากโทรศัพท์แต่โดยดีโดยไม่เหลือทิ้งไว้ในถังขยะด้วยซ้ำ

“ดีมากที่เชื่อฟัง เอาไว้เดือนนี้จะมีโบนัสพิเศษให้”

“เนี่ย ชอบเอาโบนัสมาล่อ ไอ้เราก็ว้าวุ่นเลย สั่งอะไรต้องรีบทำตามทันที” เธอพูดติดตลกทำเอาพี่ชายหลุดขำ

“พวกนั้นไปกันแล้วค่ะ รีบลงรถกันเถอะ เดี๋ยวปรางกับพี่กรจะรอนาน” พอเห็นว่ารถหรูของนักร้องดังแล่นออกไปแล้ว คนเป็นน้องสาวจึงเอ่ยชวนแล้วเป็นฝ่ายเปิดประตูลงไปก่อน

นิธิโชติปัดความสนใจเรื่องของคนอื่นทิ้งไป เปิดประตูลงจากรถแล้วเดินตามหลังนลินรัตน์ไปห่างๆ สองพี่น้องขึ้นลิฟต์ไปยังห้องรับรองชั้นบนตามที่ปกรณ์บอกไว้ ในจังหวะที่เปิดประตูเข้าไปแล้วพบว่าใครคือว่าที่เจ้าสาวที่ต้องการสั่งเค้กจากทางร้าน ชายหนุ่มก็ชะงัก สีหน้าติดอึ้งอย่างชัดเจน

“คุณบัว” นิธิโชติพึมพำชื่อนั้น

“คุณ…” เธอเองก็จำเขาได้ตั้งแต่นาทีแรกที่พบหน้า