นักรบ...
"นายอายุแค่สิบแปดทำไมถึงพกถุงยางมากขนาดนี้อ่ะ หรือที่โรงเรียนเค้าแจก" ยัยป้านี่ชักจะดูถูกผมมากเกินไปแล้วระดับผมอ่ะนะจะใช้ถุงยางแจกฟรีไม่มีทางและไม่เคยคิดที่จจะใช้ด้วยเพราะขนาดของผมมันเกินมาตรฐานชายไทยอย่างผมต้องของนอกเท่านั้นมันถึงจะฟิน
"โอ้ยป้าระดับผมไม่ใช้หรอกถุงยางแจกฟรีอ่ะมันไม่ฟิน"
"หมายความว่า..นายซื้อมาใช้เองงั้นเหรอ" ยัยนี่ทำตาโตแล้วถามด้วยน้ำเสียงตกใจ มันแปลกตรงไหนวะซื้อถุงยางมาใช้เอง ถ้าผมไ่ซื้อแล้วใครจะซื้อให้ ถามโง่ๆ
"แล้วมันแปลกตรงไหน ผมก็กลัวติดโรคป่ะ" ผมตอบกลับไป
"นี่นายเคย...เอ่อเคย...เคย..." เอาอีกละจากน้ำเสียงตกใจตอนนี้มาทำเสียงตะกุกตะกักติดอ่างเข้าไปอีกอะไรวะ หรือว่ายัยป้าคิดว่าผมไม่เคยเอากับใครงั้นดิ อย่าว่าอย่างงั้นอย่างงี้เลยนะผมเอาผู้หญิงตั้งแต่อายุสิบเจ็ดจนตอนนี้สิบแปดจะสิบเก้าแล้ว ไม่ต้องถามว่าเอามาแล้วกี่คนเพราะให้ยกนิ้วเท้ามานับก็ไม่พอ
"เคยเอากับผู้หญิงอ่ะเหรอ มันเรื่องปกติธรรมดาป่ะวะป้าผมจะสิบเก้าแล้วนะเผื่อไม่รู้ ว่าแต่ป้าถามแบบนี้หรือป้าไม่เคย??" ผมลองเชิงถามยัยป้านี่เพราะดูท่าทางจะไม่ค่อยรู้ประสา อายุเท่าไหร่แล้ววะอยู่ปีสี่นี่หว่าอายุน่าจะแก่กว่าผมสี่ห้าปีน่าจะเคยมีแฟนมาบ้างแล้วหรือเปล่าวะ อืมมหรือว่ายังไม่เคยวะ
"ฉันจะเคยหรือไม่เคยก็ไม่ใช่เรื่องที่นายต้องมารู้หรือมาถาม"
"ฮั่นแน่พูดแบบนี้แปลว่าไม่เคยอ่ะดิ"
"นี่นายนักรบ ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นนายนะจะมาถามอะไรเรื่องส่วนตัวแบบนี้ห๊ะไม่มีมารยาท"
"อ้าววว ไรอ่ะจู่ๆมาด่ากันว่าไร้มารยาททีป้ายังมาถามเรื่องถุงยางผมได้เลย"
"เอ่อ.." ยัยป้าพูดไม่ออกแถมยังทำหน้าเลิ่กลักจนผมอยากจะขำแต่ก็ขำไม่ออกเพราะง่วงอยากนอน
"ผมจะนอนสักงีบออกไปได้ละ อ่อทำอาหารไว้ให้ด้วยนะตื่นมาเผื่อหิว"
"อื้มม"
"ผมไม่ชอบกินเผ็ดนะ"
"แม่นายบอกฉันแล้ว"
"ดี งั้นก็ออกไปได้แล้วจะนอน ง่วง"
พอยัยป้านั่นเดินออกไปจากห้องผมก็กะว่าจะนอนเอาแรงเพราะเมื่อคืนไม่ได้นอนทั้งคืนแถมแม่ยังมาปลุกแต่เช้าเพื่อมาที่นี่อีก ผมวางมือถือไว้หัวเตียงก่อนจะดึงผ้าห่มมาห่มซึ่งผ้าห่มกลิ่นหอมสะอาดใช้ได้แปลว่ายัยป้านี่ต้องเป็นคนรักความสะอาดแน่ๆดีแล้วล่ะเพราะผมไม่ชอบความสกปรก
ครืดดด ครืดดด เสียงมือถือผมดังผมคว้ามือถือมาดูปรากฏว่าเป็นยัยลูกเกดเด็กมอห้าที่ผมคั่วอยู่และกำลังจะทิ้งเพราะยัยนี่เริ่มทำตัวไม่น่ารักชอบเซ้าซี้ผมกดวางสายก่อนจะทำการบล็อกเบอร์ หลังจากนั้นผมก็วางมือถือลงตามเดิมแล้วกำลังจะงีบหลับเพราะหนังตาจะปิดแล้วแต่มือถือก็ดังขึ้นมาอีก ใครแม่งโทรมาอีกวะตอนไม่นอนไม่ง่วงก็ไม่มีใครโทรมาพอจะนอนก็โทรมาไม่หยุด ผมบ่นคนเดียวเพราะคนมันง่วง ผมกะจะปิดเครื่องเพราะคิดว่าอาจจะเป็นผู้หญิงที่ผมมีเคยความสัมพันด้วยโทรมาเซ้าซี้อีกผมขี้เกียจพูด แต่พอเห็นหน้าจอเป็นชื่อของไอ้ซีเพื่อนสนิทผมก็เลยกดรับ
"โทรมาทำเชี่ยไรกูจะนอน"
"นอนเชี่ยไรเพิ่งหกโมงเย็น"
"เมื่อคืนกูได้นอนที่ไหนล่ะ"
"เออกูลืมไปว่าเมื่อคืนมึงไปห้องพี่แคทมา" พี่แคทที่ว่าเป็นรุ่นพี่ที่ผมรู้จักเมื่อวานวันเกิดเธอเธอชวนผมไปงานวันเกิดที่จัดขึ้นที่คอนโดของเธอเองและนี่คือสาเหตุที่ผมไม่ได้นอนทั้งคืน
นักรบ....สามปีต่อมา...หลังจากที่ผมเรียนจบผมตัดสินใจเปิดบริษัทเป็นของตัวเองซึ่งเป็นบริษัทเกี่ยวกับการลงทุนระหว่างประเทศซึ่งก็ได้พ่อผมเป็นที่ปรึกษาซึ่งตลอดสามปีที่ผ่านมาบริษัททำกำไรได้ดีมาโดยตลอด ผมมองสิ่งที่สร้างขึ้นมาด้วยความภาคภูมิใจ ส่วนไอเดียผมไม่ได้ให้เธอทำงานหรอกนะ หน้าที่ของเธอมีแค่ดูแลลูกเท่านั้นส่วนผมก็ดูแลเธอกับลูกอีกที ผมมีความสุขมากในทุกวันที่ตื่นนอนขึ้นมาแล้วมีเมียที่แสนดีมีลูกที่น่ารักอยู่ข้างๆ อ้อผมลืมบอกไปตอนนี้ผมย้ายคอนโดใหม่แล้วนะกว้างกว่าเดิมใหญ่กว่าเดิมหลายเท่าเพราะผมมีลูกถึงสามคน ที่ผมเลือกที่จะซื้อคอนโดแทนการซื้อบ้านเพาะผมเห็นว่ามันสะดวกและปลอดภัย แล้วอีกอย่างเราก็มีบ้านพ่อกับแม่อยู่แล้วไม่จำเป็นต้องซื้อบ้านหลังใหม่ซึ่งเรื่องนี้ไอเดียก็เห็นด้วย แต่เราก็ได้ทำการซื้ออีกหนึ่งหลังติดๆ กันเพราะเรามีลูกสามคน เราคิดเอาไว้แล้วว่า บ้านของพ่อกับแม่ผมซึ่งตอนนี้ท่านยกให้เป็นของผมแล้ว ผมก็เลยยกบ้านหลังนี้ให้กับน้องไรเฟิลลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของผม ส่วนบ้านของไอเดียเธอยกให้กับน้องไอวาลูกสาวฝาแฝดคนโต ส่วนหลังใหม่ที่เพิ่งซื้อเราสองคนยกให้กับน้องไอลินลูกสาวฝาแฝดคนเล็กตุ่บ ตุ่บ ตุ
วันต่อมา....หลังจากที่เราปลดปล่อยความต้องการกันมาทั้งวันทั้งคืนวันนี้ฉันตื่นก่อนนักรบเพื่อที่จะเดินไปดูลูกที่ห้องนอนของนักรบ ฉันค่อยๆเปิดประตูเข้าไปช้าๆเพราะกลัวว่าแกอาจจะยังไม่ตื่นแต่พอเปิดเข้าไปฉันก็พบแต่ความว่างเปล่าเพราะว่าแกลูกชายของฉันไม่อยู่ในห้องมีเพียงข้อความสั้นๆ ในกระดาษโน๊ตที่แปะไว้หัวเตียงว่า....แม่ขอพาหลานไปอยู่ที่บ้านนะลูก เราสองคนจะได้มีเวลาปรับความเข้าใจกัน... แม่อนงค์ปล. เพลาๆกันบ้างนะทั้งสองคนแม่เข้าใจว่าไม่ได้เจอกันนานหลายปีแต่ขอลดเสียงลงหน่อยนะลูกเสียงลูกดังมาถึงข้างนอกเลยพออ่านจบฉันอายแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี แล้วแบบนี้ฉันจะกล้าสู้หน้าน้าอนงค์ได้ยังไงเนี่ยท่านเพราะเมื่อคืนฉันไม่รู้ว่าเสียงดังแค่ไหน>ฉันกลับเข้ามาในห้องนอนของตัวเองอีกครั้งเพื่อบอกเขาว่าลูกไม่อยู่แต่ก็เห็นนักรบกำลังนอนเล่นมือถืออยู่บนเตียงอย่างสบายอารมณ์ฉันก็เลยเดินขึ้นมานอนบนเตียงแล้วนอนกอดเขาเอาหน้าซุกอกซึ่งเขาก็กอดตอบฉันแนบแน่นมันเป็นอะไรที่อบอุ่นมากๆ"แม่พาลูกไปที่บ้านแล้วนะ""อื้มมแม่ส่งข้อความมาบอกแล้วตั้งแต่เช้าแล้วแต่เค้าเพิ่งได้อ่าน""แบบนี้เราสองคนก็...." ฉันอยากจะปรับความเข้าใจกับเขา
ไอเดีย....."ยั่วเก่งนักนะยัยเมียตัวแสบมานี่เลย""อ๊ะ" ฉันร้องตกใจเมื่อเขาลุกขึ้นมากระชากเท้าทั้งของข้างของฉันให้เข้าหาเขาจากนั้นเขาก็สอดใส่ท่อนเอ็นเข้ามาในร่องรักของฉันแบบทีเดียวจบจนร้องกรี๊ดดอออกมาอย่างสุดเสียงเพราะมันทั้งจุกทั้งเจ็บและเสียวไปพร้อมๆ กัน"ซี๊ดดดด อ่าาาา โคตรแน่น จนอยากจะแตก อืมมมม" นักรบเงยหน้าหลับตาครางเสียงดังด้วยความเสียวจากนั้นเขาก็เริ่มขยับสะโพกไต่ระดับจากช้าๆ ก่อนที่เขาจะเพิ่มสปีดความเร็วปั่ก!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เสียว ฮือออ ฮืออออ เสียวที่รักขาแรงอีกค่าแรงอีก" ฉันบอกเขาให้แรงกว่านี้เพราะตอนนี้ฉันต้องการเขามากมากถึงมากที่สุดปั่ก!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!! เขากระแทกกระทั้นเข้าสุดออกสุดจนฉันแทบจะทนไม่ไหว"อ๊าาาา ผัวขาาา เมียจะเสร็จ ฮือออ ผัวขาาาา" พอเขารู้ว่าฉันจะเสร็จเขาก็รีบเปลี่ยนท่าทันที ตอนนี้ฉันอยู่ในท่าคลานเข่าอยากจะบอกว่าท่าคือเข้าลึกมากบอกเลย ฉันเตรียมรับแรงกระแทกจากเขาปั่ก!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!! เขากระหน่ำแทงท่อนเอ็นเข้ามาในร่องรักของฉั
ไอเดีย...."อื้อออออ" ฉันสะลึมสะลือเอามือลูบที่คอและเริ่มรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติบางอย่างฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ ก็เจอกับพ่อของลูกที่กำลังซุกไซร้ซอกคอฉันอยู่ ถามว่าฉันผลักเขาออกไหมไม่หรอกใครจะไปทำแบบนั้นกันฉันมีแต่จะเชื้อเชิญให้เขาทำได้ตามอำเภอใจเขาอยากซุกอยากไซร้อยากทำอะไรตรงไหนฉันยอมหมด"อื้ออออตัวเอง" ฉันลองเรียกเขาในแบบที่เคยเรียก เขาหยุดชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะก้มใบหน้าลงมาซุกไซร้ซอกคอของฉันต่อ"ตัวเองลูกอยู่ไหน""ลูกหลับแล้ว""แบบนี้ก็ทางสะดวกน่ะสิ" ฉันเริ่มทำเสียงอ้อนเขาแบบที่เคย"อืมมใช่ทางสะดวก" เขาพูดด้วยน้ำเสียงครางกระเส่า มือของเขาลูบไล้ไปทั่วร่างกายของฉันจนฉันเริ่มมีอารมณ์"ถ้างั้นคืนนี้เค้าขอกินน้ำตัวเองสักสามสี่น้ำจะได้มั้ยคะ" ฉันยั่วเขาด้วยคำพูด"สามสี่น้ำจะไปพออะไร""ผัวขาา เมียคิดถึงผัวจังเลยค่ะ""อ้อนเก่งนักนะรู้ใช่มั้ยว่ามีความผิดอยู่""ความผิดอะไรเค้าไม่รู้เรื่อง""เรื่องลูกไง""ถ้าเรื่องลูกเค้าก็บอกตัวเองไปแล้วไงค้าาา""ไม่รู้ล่ะฉันถือว่ามันเป็นความผิดของเธอ" จนป่านนี้เขาก็ยังคงเรียกฉันเรียกเธอไม่ยอมเรียกที่รักแบบเมื่อก่อน แต่ไม่เป็นไรเรามีเวลาด้วยกันทั้งคืนฉันจะ
นักรบ...."พ่อ พ่อ พ่อ" เหมือนผมได้ยินเสียงเด็กที่ไหนมาเรียกพ่อพ่อผมหันซ้ายหันขวาจนกระทั่งรู้สึกได้ว่าชายเสื้อผมถูกกระตุกผมก้มลงไปมองกลายเป็นเด็กน้อยคนนั้นที่โบกมือให้ผมบนเวที"ลูกใครครับแม่" ผมถามแม่เพราะผมจำได้ว่าแม่คือคนที่นั่งใกล้แก"ลูกฉันเอง""ไอเดีย!!!" ผมยอมรับว่าตกใจมากที่เธอมางานรับปริญญา แต่ที่น่าตกใจกว่าก็คือเธอบอกผมว่าเด็กน้อยคนนี้คือลูกชายของเธอ นี่หมายความว่าเธอแต่งงานมีครอบครัวแล้วอย่างงั้นเหรอ ใจผมหล่นวูบเหมือนกำลังจะแตกสลาย"ลูก...ของเธอจริงๆ เหรอ" ผมถามย้ำเพื่อความแน่ใจเผื่อว่าผมจะหูฝาดฟังผิด"แกเป็นลูกของไอเดียจริงๆ ลูกชื่อว่า..." แม่เป็นคนบอกผมนั่นก็หมายความว่าแม่รู้มาตลอดเรื่องไอเดีย"ผมชื่อไรเฟิลค๊าบบบบบบบ คุณพ่อ^^""คุณพ่อ??" ผมแปลกใจที่ลูกของไอเดียเรียกผมว่าพ่อ หรือแกจะเป็นลูกของผม เพราะผมจำได้ว่าพักหลังๆ ผมไม่ค่อยป้องกัน แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงถ้าเธอท้องกับผมทำไมไม่บอกผมไหนจะแม่อีกถ้ารู้ว่าแกคือลูกของผมหลานของแม่แม่ก็น่าจะบอกผมแต่นี่ไม่มีใครบอกผมเลยสักคน"พ่อค๊าบเฟิลอยากกินติมพ่อพาเฟิลไปซื้อหน่อยได้มั้ยค๊าบบบบ" เด็กชายตัวน้อยอ้าแขนเหมือนรอให้ผมอุ้ม ผมทำอะไรไม่
สามปีต่อมา...ไอเดีย....ตอนนี้ฉันอยู่ที่ประเทศอังกฤษค่ะถามว่ามาได้ยังไงฉันมาเพราะน้าอนงค์พามาค่ะ วันนั้นที่ฉันตัดสินใจว่าจะเลิกกับนักรบฉันโทรบอกน้าอนงค์เพราะฉันไม่อยากให้น้าอนงค์มารู้ทีหลังเพราะถึงยังไงท่านก็มีบุญคุณกับฉันมาก ท่านถามว่าเกิดอะไรขึ้นฉันก็เล่าเรื่องราวทุกอย่างให้ท่านฟัง ท่านก็เลยบอกให้ฉันมาอยู่กับท่านที่อังกฤษเพราะท่านเห็นว่าฉันไม่มีใครตอนแรกฉันไม่อยากรบกวนท่านเพราะท่านก็ช่วยเหลือฉันมามากแล้วแต่ท่านก็ไม่ยอมท่านบอกว่าถ้าฉันไม่ยอมมาท่านก็จะโกรธฉันฉันก็เลยจำเป็นที่จะต้องย้ายมาอยู่กับท่านที่อังกฤษซึ่งท่านก็สัญญาว่าจะไม่บอกนักรบว่าฉันอยู่ที่นี่ และท่านก็ให้ฉันเรียกท่านว่าคุณแม่เพราะท่านคือแม่สามีและเป็นคุณย่าของลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของฉันเองใช่แล้วค่ะฉันมีลูกชายตอนนี้อายุได้สองขวบครึ่งแล้วแกชื่อว่าน้องไรเฟิลตอนนั้นที่ฉันตัดสินใจเลิกกับนักรบฉันไม่รู้ว่าตัวเองกำลังท้องมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่อยู่ที่นี่แล้วค่ะ อยากจะบอกว่าตั้งแต่ฉันเรียนจบเวลาที่ฉันกับนักรบมีอะไรกันบ่อยครั้งที่เขาจะไม่ใส่ถุงยางมันเลยเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันท้องน้องไรเฟิล ซึ่งตอนนั้นน้าอนงค์ท่านสังเกตว่าฉันกินเยอะกว่า