Share

บทที่ 26

last update Last Updated: 2025-03-31 16:17:15

การถูกปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยจากเพียงดาว ทำให้บรูคลินกลับมาคิดทบทวนว่าเขาจริงจังกับความรู้สึกครั้งนี้มากแค่ไหน เขาพร้อมจะปล่อยเพียงดาวไปหรือหยุดทุกอย่างไว้เพียงแค่นี้

และคำตอบที่บรูคบินได้คือไปต่อ แต่เพราะงานที่กำลังทำอยู่ยุ่งแสนยุ่ง เนื่องจากกำลังมีโปรเจคที่ร่วมทุนกับลูกค้าต่างชาติ เขาจึงยังไม่มีเวลาปลีกตัวไปจัดการเรื่องนี้ แม้ทุกอย่างมันจะคอยกวนใจมากก็ตาม

ส่วนเพียงดาวก็กล้าๆ กลัวๆ ที่จะง้องอนชายหนุ่ม จึงทิ้งระยะเวลาเพื่อทดสอบความรู้สึกของตัวเองเช่นกัน ว่าหากผ่านไปสักหนึ่งอาทิตย์หรือมากกว่านี้ เธอจะยังคงอยากตามง้อบรูคลินอยู่อีกไหม

“ถ้าใช่ต่อให้นานแค่ไหนมันก็ใช่นั่นแหละ” เพียงดาวเอ่ยบอกตัวเอง เธอเหมือนเจ้าสาวที่กลัวฝนไม่มีผิด อยากมีความรักแต่อีกใจก็กลัว จึงเกิดความสับสนอย่างเห็นได้ชัด

ส่วนดรินทร์เองก็กำลังสับสน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังใจแข็ง เพราะไม่ต้องการให้อีกฝ่ายผิดสังเกต โดยดรินทร์บอกกับทุกคนว่าเธอจะกลับบ้านที่ปากช่อง แม้จะอยากรั้งตัวเธอให้อยู่ที่นี่ด้วยกันทุกวัน แต่สุดท้ายปรียาก็ทำไม่ลง นั่นเพราะไม่อาจเห
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 27

    “ไว้เจอกันครับ” เอ่ยจบชายหนุ่มก็เดินตรงไปยังรถที่จอดอยู่ โดยมีดรินทร์เดินมาส่ง กระทั่งรถของปุณณ์เคลื่อนตัวออกไปแล้วเธอจึงหมุนตัวกลับการมาของปุณณ์ทำให้ดรินทร์หวั่นไหว ยิ่งเขาพูดหรือทำดีด้วยแม้จะเพียงเล็กน้อย กลับยิ่งทำให้เธอรู้สึกประหม่าและใจสั่นอยู่เสมอขณะขับรถกลับเข้ากรุงเทพฯ ปุณณ์เองก็พยายามใช้เวลากับตัวเอง เพื่อคิดและไตร่ตรองกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น ว่าเขานั้นเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่าที่จะรักดรินทร์ เพราะเวลาของเขามันน้อยลงไปทุกที เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ก็ทำให้ปุณณ์เกิดความลังเลเพราะคิดไม่ตกต่างฝ่ายต่างปล่อยให้เวลาเป็นตัวพิสูจน์ กระทั่งผ่านมาเกือบหนึ่งอาทิตย์ที่ดรินทร์ไม่ได้ติดต่อหาปุณณ์ ทั้งคู่ไม่แม้แต่จะส่งไลน์หากันเลยด้วยซ้ำ แต่ความคิดถึงที่มีให้อีกฝ่ายนั้นกลับทวีคูณมากขึ้นตามวันและเวลาที่ห่างกัน จึงส่งผลให้ใครบางคนมาปรากฏตัวขึ้นที่หน้าห้องทำงานของดรินทร์ที่ปากช่องแบบไม่มีปี่ไม่ขลุ่ยมาก่อน“พี่ปุณณ์” ดรินทร์อุทานออกมาอย่างตกใจ ก่อนจะรีบเดินออกมาหาชายหนุ่ม เธอรู้สึกแปลกๆ ที่เห็นเขาตอนน

    Last Updated : 2025-04-01
  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 28

    “ลินเคยบอกครับ” จู่ๆ ปุณณ์ก็เอ่ยถึงดรินทร์ขึ้นมาแบบดื้อๆ นั่นทำเอาเธอหน้าเหวอเล็กๆ“ป้าแก่แล้วก็จะเข้าหาแต่สิ่งที่ทำแล้วสบายใจ นี่ถ้าลินแต่งงานมีครอบครัว มีคนดีๆ มาคอยดูแล ป้าก็คงหมดห่วง ตอนนั้นก็ตั้งใจจะโกนผมบวชชีไม่สึก”“แม่...พูดแบบนี้อีกแล้ว” ดรินทร์เอ่ยขึ้นบ้าง นั่นเพราะไม่คิดว่าผู้เป็นแม่จะพูดอะไรแบบนี้ต่อหน้าปุณณ์“แต่ลูกสาวป้าคงขึ้นคานแน่ๆ แล้วละ เพราะอายุก็ป่านนี้แล้วยังไม่คบหาใครเสียที”“แม่ก็” คำแซวของแม่ทำเอาคนฟังหน้างอเล็กๆ ส่วนคนฟังอีกคนอย่างปุณณ์กลับยิ้มชอบใจอยู่เงียบๆ น่าแปลกที่เทียนแขกับปุณณ์นั้นเข้ากันได้ดีอย่างเหลือเชื่อ อาจเพราะเทียนแขกับปรียาแม่ของปุณณ์อายุไล่ๆ กัน ปุณณ์จึงพอจะรู้ว่าควรจะหยิบเรื่องไหนมาคุย ยิ่งรู้ว่าเทียนแขชอบเรื่องธรรมมะก็ยิ่งเข้าทางเพราะปุณณ์ก็บวชเรียนมาแล้วเช่นกันก่อนที่เทียนแขจะวกมาถามเรื่องที่ให้ดรินทร์ไปงานแต่งงานของดาวจรัส นั่นทำเอาเจ้าบ่าวถึงกับรีบหยิบน้ำขึ้นมาจิบแก้กระหาย

    Last Updated : 2025-04-02
  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 29

    “อืม...แต่ก่อนไปขอเคลียร์งานสักครู่สิ”“ไม่มีปัญหา” เจนนิสไหวไหล่รับ ก่อนจะเดินตามบรูคลินเข้าไปยังห้องทำงาน ซึ่งเธอเคยมาที่นี่บ่อยๆ เมื่อมาถึงเจนนิสก็หย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้รับรองแขก ในขณะที่เจ้าของห้องอย่างบรูคลินตรงไปยังโต๊ะทำงานปล่อยให้เลขาส่วนตัวยืนรอพูดอยู่หน้าห้องทำงานเก้อ เพราะไม่มีจังหวะได้บอกนั่นเอง“แล้วนี่นายกับคุณเพียงดาวเป็นยังไงบ้าง ปรับความเข้าใจกันหรือยัง”“ยัง...ที่สำคัญตอนนี้เธอหายไปจากชีวิตเราแล้ว”“จริง”“จริง...ไม่ติดต่อไม่อะไรกันมาจะหนึ่งอาทิตย์แล้วมั้ง”“แล้วทำไมถึงทิ้งช่วงขนาดนั้น ไหนบอกว่าชอบเธอมาก เราก็พิสูจน์ให้นายเห็นแล้วนี่ว่าคุณเพียงดาวเธอไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกันล้านเปอร์เซ็นต์” เจนนิสถอนหายใจออกมาเบาๆ นั่นเพราะไม่คิดว่าบรูคลินจะถอดใจง่ายๆ ถึงเพียงนี้ โดยหารู้ไม่ว่าขณะที่ทั้งคู่กำลังคุยกันอยู่ เพียงดาวกำลังยืนฟังอย่างเงียบๆ ด้วยหัวใจที่คล้ายจะถู

    Last Updated : 2025-04-03
  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 30

    เพราะเสียใจ ทำให้เพียงดาวขับรถไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีจุดหมาย มารู้ตัวอีกทีก็เลี้ยวรถเข้ามาจอดยังรีสอร์ตของดรินทร์ที่ปากช่อง ซึ่งทันทีที่เห็นรถของเพียงดาว ดรินทร์ก็ตรงมาหาพร้อมปุณณ์ที่ยังไม่กลับเข้ากรุงเทพฯ พอเจอหน้ากันยังไม่ทันจะได้พูดอะไรเพียงดาวก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก กว่าจะคุยกันรู้เรื่องก็กินเวลาเกือบชั่วโมง“พี่จะไปจัดการให้ เอาแบบไหนคางเหลืองหยอดน้ำข้าวต้มหรือจองศาลาเลย” เพราะไม่ค่อยชอบวิธีของบรูคลิน ทำให้ปุณณ์เองก็ไม่พอใจ พร้อมเอาคืนให้เพียงดาวเช่นกัน“จองศาลาเลยก็ได้ค่ะ”“เอ้า! นี่ก็ยุขึ้นอีกคน พอเลยทั้งคู่” ไปๆ มาๆ กลับกลายเป็น ดรินทร์ที่ใจเย็นที่สุด เพราะคอยห้ามทั้งปุณณ์และเพียงดาว แต่เหมือนปุณณ์จะยังไม่ยอม“แต่พี่ว่าสั่งสอนสักหน่อยก็ดี”“พี่ปุณณ์”“โอเคครับ โอเค” ปุณณ์จำต้องเงียบเมื่อเจอสายตาดุๆ ของ ดรินทร์ จะว่าไปเรื่องนี้ก็ผิดทั้งเพียงดาวทั้งบรูคลินนั่นแหละเ

    Last Updated : 2025-04-04
  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 31

    คืนนั้นปุณณ์ได้เบอร์โทรศัพท์ของบรูคลินมาอยู่ในมือ ซึ่งวิธีที่ได้มาก็แอบตื่นเต้นหน่อยๆ เพราะดรินทร์แอบเปิดหาจากโทรศัพท์ของเพียงดาวขณะที่เพื่อนกำลังหลับอยู่นั่นเองเช้ามาปุณณ์จึงไม่รีรอที่จะโทรศัพท์ไปหาเป้าหมาย โดยเริ่มจากการเอ่ยแนะนำตัวก่อน ว่าเขานั้นเป็นใครและเกี่ยวข้องอะไรกับเพียงดาว แม้จะแปลกใจที่จู่ๆ ก็ได้รับสายปุณณ์ แต่ถึงอย่างนั้นบรูคลินก็ตั้งใจฟังเช่นกัน“คุณจะเอายังไงกับน้องผม” น้ำเสียงห้วนๆ ดังมาจากปุณณ์ วันนี้ขอเล่นบทพี่ชายหวงน้องสาวเสียหน่อย“ผมชอบคุณกุ๊กไก่เธอมากครับ” บรูคลินสารภาพความรู้สึกของตัวเองออกไป ไม่แน่ว่านี่อาจเป็นการเข้าหาเพียงดาวทางหน้าต่างอย่างที่เจนนิสบอกก็เป็นได้“ถ้าแบบนั้นคุณก็ต้องพิสูจน์ตัวเอง”“ผมจะพยายาม”“ไม่ใช่จะพยายาม คุณต้องทำให้ได้”“ผมต้องทำให้ได้ครับ” น้ำเสียงของบรูคลินเอ่ยตอบกลับมาอย่างหนักแน่น“อืม...อันที่จริงผมไม่ควรเข้ามายุ

    Last Updated : 2025-04-05
  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 32

    “เออๆ สตรองก็สตรอง ไปกินข้าวกัน” เอ่ยจบดรินทร์ก็คล้องแขนพาเพียงดาวเข้าบ้าน เทียนแขนั่งร่วมโต๊ะกินมื้อเช้าด้วย ก่อนจะถามสารทุกข์สุขดิบของเพียงดาวเพราะไม่ได้เจอกันเสียหลายเดือนเพียงดาวยังคงสดใสไม่เปลี่ยน แต่ดรินทร์รู้ว่าภายใต้รอยยิ้มของเพื่อนมันดูไม่ปกติสักเท่าไหร่ หวังว่าเพียงดาวจะผ่านทุกอย่างไปได้ด้วยดีหลังมื้อเช้า ดรินทร์ก็เตรียมตัวจะออกไปตลาดเพื่อซื้อของสำหรับทำหมูแดดเดียวให้ผู้เป็นแม่ โดยปุณณ์อาสาขับรถให้ ส่วนเพียงดาวก็ขอติดรถไปเดินชมตลาดสดด้วยอีกคน พอถึงตลาดเพียงดาวก็ปลีกตัวไปซื้อของ ซึ่งสิ่งที่ได้มาคือช็อคโกแลตแล้วก็เค้ก เรียกได้ว่ากินของหวานดับความทุกข์เรื่องความรักขึ้นสุดแต่เมื่อกลับมาที่รีสอร์ตของดรินทร์ เพียงดาวกลับได้พบกับบรูคลินเข้า เธอถึงกับยัดเยียดบรรดาช็อคโกแลตรวมถึงเค้กที่ซื้อมาใส่มือดรินทร์แล้วเดินตรงไปหาบรูคลินอย่างกล้าหาญ ประหนึ่งกำลังจะไปออกรบ“หลงทางมาเหรอคะ” ยังไม่ทันไรเพียงดาวก็แขวะบรูคลินจนเลือดซิบ“เปล่าครับ ผมตั้งใจมาหาคุณกุ๊กไก่”

    Last Updated : 2025-04-06
  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 33

    “พี่ปุณณ์!”“อะไร” เสียงเรียกของเพียงดาวทำให้ปุณณ์เกิดอาการสะดุ้งได้“ทำไมถึงโทรไปบอกคุณบรูคลินว่ากุ๊กไก่อยู่ที่นี่” เพียงดาวเท้าสะเอวถามลูกพี่ลูกน้องตาเขียวปัด นั่นเพราะเธอยังไม่พร้อมจะเจอ บรูคลินเวลานี้จริงๆ แต่ในเมื่อเขามาแล้วก็ปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไป โดยมีความรู้สึกของเธอนำทาง“พี่ก็แค่อยากให้ทั้งคู่เคลียร์ใจกันก็เท่านั้น”“ชิ...แล้วไปเอาเบอร์เขามาจากไหน”“ก็จากมือถือกุ๊กไก่นั่นแหละ แอบไปแฮ็คมาตอนเราหลับ” ปุณณ์สารภาพ“ร้ายนัก ว่าแต่เรื่องลินเถอะ ไปถึงไหนแล้ว”“เรื่อยๆ”“อะไรนะ เรื่อยๆ เหรอคะ” เพียงดาวส่ายหน้าให้ปุณณ์อย่างขัดใจ“อืม”“ทีเรื่องกุ๊กไก่ละรีบจัดการให้แล้วเรื่องตัวเองบอกเรื่อยๆ เนี่ยนะ”“พี่ไม่อยากเร่งลินเขา”“ค่ะๆ ไปดีก

    Last Updated : 2025-04-07
  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 34

    เพราะห่วงสุขภาพของปรียา ดรินทร์จึงหาเวลามาเยี่ยมเยียนบ้างตามโอกาส แต่เพราะเข้าใจรวมถึงไม่อยากทำให้เธอต้องลำบากใจปรียาก็แทบไม่ใช้อาการป่วยปลอมๆ ของตัวเองเพื่อรั้งตัวดรินทร์ให้อยู่ด้วยกันนานๆอีกอย่างตอนนี้เธอก็พอจะมองออกว่าปุณณ์นั้นเริ่มมีใจให้ ดรินทร์ ไม่อย่างนั้นคงไม่ไปปากช่องบ่อยๆ เช่นนี้ ซึ่งก็ดีไปอีกแบบทั้งสองจะได้ทำความรู้จักกันให้มากขึ้นส่วนเทียนแขนั้นก็มองเห็นความไม่ปกติเช่นเดียวกัน เธอจึงอยู่ที่รีสอร์ตให้มากขึ้นกว่าการไปวัด เพราะไม่อยากให้ลูกสาวเสียหายจากขี้ปากชาวบ้าน ที่เริ่มเอาดรินทร์ไปพูดในทางที่ไม่ดีแล้ว เหตุมาจากปุณณ์ที่ไปมาหาสู่บ้านเธอบ่อยๆ มาทุกอาทิตย์เลยก็ว่าได้ นับๆ ดูก็น่าจะสองสามเดือนเข้าไปแล้วที่ปุณณ์ทำเช่นนี้ไม่ขาด“ป้าถามสักนิด ปุณณ์คิดจริงจังกับลินมากแค่ไหน” คำถามของเทียนแขที่เกินขึ้นมาระหว่างนั่งกินมื้อเย็นด้วยกันทำเอาดรินทร์ถึงกับเกือบสำลัก“แม่”“เทียวไปเทียวมาแบบนี้ ลินจะเสียหายเพราะขี้ปากชาวบ้าน”“ผมรู

    Last Updated : 2025-04-08

Latest chapter

  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 50 (จบ)

    แต่ถึงอย่างนั้นปุณณ์ก็ยังไม่อาจเดินทางไกลๆ ได้ ทำให้ดรินทร์ตัดสินใจคลอดลูกคนแรกที่อังกฤษ อีกอย่างหากยังอยู่ที่นี่การติดตามอาการป่วยของปุณณ์ก็จะง่ายขึ้นตามไปด้วย กระทั่งคลอดลูกคนแรกได้สามเดือน ปุณณ์และดรินทร์ก็เดินทางกลับเมืองไทย โดยมีเพียงดาวและบรูคลินมารอรับถึงที่สนามบินปรียาและเทียนแขทำพิธีบายศรีสู่ขวัญให้ลูกๆ ทั้งสอง รวมถึงหลานชายตัวน้อยของพวกเขาด้วย “หมดทุกข์ หมดโศกกันเสียทีนะ” ปรียาเอ่ยเสียงสั่นเพราะพยายามกลั้นน้ำตาอยู่นั่นเอง “ขวัญเอยขวัญมา ขวัญกลับมาสู่เนื้อสู่ตัวลูกๆ ทั้งสองคนนะ” เอ่ยจบเทียนแขก็ผูกด้ายสีขาวที่ได้รับมาจากหลวงพ่อที่วัดบนข้อมือของปุณณ์และดรินทร์ เมื่อจบพิธีบายศรีสู่ขวัญแบบง่ายๆ งานเลี้ยงต้อนรับเล็กๆ ก็ถูกจัดขึ้น อาหารทุกอย่างล้วนแต่เป็นของที่ปุณณ์และดรินทร์ชอบทั้งนั้น และวันดีวันนี้ เพียงดาวก็ประกาศข่าวดีว่าเธอเองก็กำลังตั้งท้องเช่นเดียวกัน ก่อนจะมัดมือชกผูกดองกับลูกของปุณณ์และดรินทร์เสร็จสรรพ เพราะมั่นใจว่าเธอได้ลูกสาวแน่ๆ นอน ต่อให้คนนี้จะเป็

  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 49

    ดรินทร์เดินทางไปโรงพยาบาลทุกวัน ทำจนเป็นกิจวัตรรวมถึงหาอะไรดีๆ กินด้วย นั่นเพราะเวลานี้เธอไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว ทุกคนที่เมืองไทยก็ต่างส่งความห่วงใยมาให้ ยิ่งได้รู้ว่าเวลานี้ดรินทร์กำลังตั้งท้องก็ยิ่งห่วง แต่ไม่ถึงกับให้เธอกลับมาเมืองไทย นั่นเพราะพวกเขาต่างเข้าใจสถานการณ์ดีบางครั้งที่อารมณ์มันหม่นมากๆ ดรินทร์ก็ระบายด้วยการร้องไห้ออกมา เมื่อร้องเสร็จก็ปลุกใจตัวเองให้สู้อีกครั้ง ยังดีหน่อยที่เธอนั้นแทบไม่มีอาการแพ้ท้องเลย จึงไปไหนมาไหนสะดวก เวลานี้สองสิ่งที่ทำให้เธอเข้มแข็งคือลูกรวมถึงลมหายใจของปุณณ์ แม้เขาจะยังไม่รู้สึกตัวแต่ทว่าชายหนุ่มกลับไม่ได้ดูเหมือนคนป่วยหนัก เขาเหมือนคนที่กำลังนอนหลับเพื่อชาร์จพลัง หากเต็มเมื่อไหร่ปุณณ์ก็คงรู้สึกตัวนี่คือความหวังที่หล่อเลี้ยงหัวใจของดรินทร์ให้เต้นด้วยจังหวะปกติ หล่อเลี้ยงพลังงานชีวิตให้เธอก้าวผ่านช่วงเวลาที่ลำบากอย่างตอนนี้ไปให้ได้“พี่ปุณณ์ ได้ยินลินไหมคะ” ดรินทร์เอ่ยเรียกปุณณ์ด้วยความหวัง ให้เขาลืมตาขึ้นมาสบตาเธอเหมือนทุกๆ วันที่ได้เข้ามาเยี่ยม นั่นเพราะไม่อยากให

  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 48

    เมื่อมาถึงโรงพยาบาลปุณณ์ก็ต้องตรวจเช็กร่างกายอย่างละเอียดอีกครั้ง โดยมีศาสตราจารย์ ดอกเตอร์วิลเลียมคอยดูแลอย่างใกล้ชิด รวมถึงแจ้งข่าวที่ทำให้ดรินทร์กับปุณณ์พูดไม่ออก“ผมอาจเสียความทรงจำไปบางส่วนเหรอครับดอกเตอร์”“ใช่...แต่เสียมากเสียน้อยอันนี้ผมก็ตอบไม่ได้ หรือบางคนก็ไม่สูญเสียความทรงจำเลยก็มี”“แต่ผมจะหายใช่ไหม”“คุณเชื่อในปาฏิหาริย์ไหม ถ้าเชื่อคุณก็ชนะ” ศาสตราจารย์ ดอกเตอร์วิลเลียมเอ่ยออกมาแค่นี้ก็กลับออกไปเพื่อเตรียมการผ่าตัด ปุณณ์กุมมือของดรินทร์ไว้แล้วสบตาเธอ“ถ้าพี่ลืมลิน พี่ก็จะทำทุกอย่างเพื่อจะจำลินให้ได้”“ลินก็จะทำทุกอย่างให้พี่ปุณณ์จำลินให้ได้เหมือนกันค่ะ” ทั้งคู่ให้คำมั่นสัญญากันและกันเมื่อประเมินอาการของปุณณ์แล้ว ทางศาสตราจารย์ ดอกเตอร์ วิลเลียมนัดหมายวันผ่าตัดทันที เพราะหากปล่อยไว้นานกว่านี้จะยิ่งเกิดผลเสียเพราะต้องเข่งกับเวลาทุกอย่างจึงเกิดขึ้นเร็วมาก ไม่นานปุณ

  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 47

    “ก็แค่อยากดูอะไรสักหน่อย เอาเป็นว่าผมจะรออยู่ที่นี่ ถ้าญาติของคุณพร้อมเดินทาง คุณก็พาเขามาหาผมได้เลย” ศาสตราจารย์ ดอกเตอร์วิลเลียมเลี่ยงที่จะไม่ตอบคำถามนั้นของเพียงดาวอย่างละเอียด เพราะบางครั้งการทดสอบความอดทนของใครบางคนก็ไม่ได้มีสาระสำคัญอะไร ที่สำคัญถ้าผู้ป่วยรายนั้นไม่สำคัญจริงๆ ว่าที่บ่าวสาวคงไม่มาหาเขาเพื่อขอให้ช่วยถึงที่นี่ อย่างหลังนี้กระมังที่ให้อะไรๆ เปลี่ยนไป“จริงๆ นะคะดอกเตอร์”“ครับ”“ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณมาก” เพียงดาวถึงกับยกมือไหว้ศาสตราจารย์ ดอกเตอร์วิลเลียม“ขอบคุณมากครับดอกเตอร์” บรูคลินเอ่ยขึ้นอีกคน“นี่คือของขวัญวันแต่งงานที่ผมให้พวกคุณได้ ขอให้มีความสุขกับชีวิตคู่” เพียงดาวถึงกับโผเข้าไปกอดศาสตราจารย์ ดอกเตอร์วิลเลียม นั่นเพราะของขวัญวันแต่งงานชิ้นนี้มันมีค่าเหลือเกินเพียงดาวและบรูคลินรีบบินกลับมาเมืองไทยเพื่อบอกข่าวดีนี้ให้ปุณณ์และดรินทร์ได้รู้ ซึ่งทั้งสองคนถึงกับน้ำตาคลอที่

  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 46

    “ไม่ค่ะ ไม่พูดแบบนี้ ลินยังไม่พร้อมที่จะฟัง” แม้จะเตรียมใจเตรียมตัวรับมือเรื่องนี้มาบ้าง แต่เอาเข้าจริงๆ ดรินทร์ก็ยากที่จะทำใจได้“แต่มันคือความจริงที่พี่หนีไม่พ้น พี่ไม่อยากให้มันเกิดเร็วขนาดนี้ แต่พี่ก็ควบคุมอาการป่วยไม่ได้ พี่อยากบอกให้ลินรู้ว่าพี่รักลินนะครับ”“พี่ปุณณ์” ดรินทร์ไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้อีกต่อไป ทั้งๆ ที่ก่อนจะเข้ามาในนี้เธอสั่งตัวเองไว้เสียดิบดีว่าห้ามร้องไห้ ก่อนจะรีบปาดน้ำตาแล้วเอ่ยขึ้น“ขอโทษค่ะ ลินขอโทษที่ร้องไห้” เอ่ยจบก็ส่งยิ้มให้เขา แม้จะยิ้มแต่ทว่าน้ำตามันกลับยิ่งไหลออกมา สุดท้ายดรินทร์ก็ปล่อยโฮอย่างไม่อาจกลั้นน้ำตาจากความกังวลอีกครั้ง“ร้องไห้เถอะครับ พี่เข้าใจ ถ้ามีหมอยอมรับผ่าตัดให้พี่ก็คงดี”“แต่หมอทุกคนบอกว่ามันเสี่ยงมาก เปอร์เซ็นต์ที่พี่จะรอดมันน้อยนิดไม่ใช่เหรอคะ”“พี่ถึงหวังปาฏิหาริย์ ว่ามันจะเกิดขึ้นกับพี่สักวัน” ก่อนหน้านี้การเข้าผ่าตัดไม่เคยอยู่ในหัวของ

  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 45

    เพราะอาการป่วยของปุณณ์ที่วันนี้ก็แสดงอาการออกมาอย่างกะทันหัน นั่นทำให้ปรียาพลอยได้รับรู้อาการป่วยของลูกชายไปด้วย เธอถึงกับเป็นลมล้มพับไปต่อหน้าต่อตาดรินทร์และเพียงดาวเหตุการณ์ชุลมุนเพราะญาติคนไข้เป็นลมเกิดขึ้นหน้าห้องไอซียู ก่อนที่พยาบาลจะรีบเข้ามาปฐมพยาบาลปรียา แล้วให้ไปนอนพักในห้อง“แก...หิวไหม” เพียงดาวหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ ดรินทร์แล้วเอ่ยถามขึ้น“ไม่”“แต่ก็ต้องกินไรสักหน่อย แซนวิชไหม เราไปซื้อให้”“เรากินอะไรไม่ลงจริงๆ กุ๊กไก่”“เรารู้ว่าแกต้องเข้มแข็งเพื่อพี่ปุณณ์ แต่กองทัพมันต้องเดินด้วยท้องนะเว้ย เกิดแกไม่สบายขึ้นมาอีกคน จะทำยังไง”“เรา...” ดรินทร์พูดไม่ออกนั่นเพราะรู้สึกจุกอยู่ในคอ เพราะเธอกำลังจะร้องไห้และไม่นานน้ำตามันก็ไหลออกมา เพียงดาวได้แต่นั่งปลอบ ส่วนดรินทร์ก็ร้องออกมาอย่างหนักราวกับเขื่อนแตก คงเพราะความกดดันความอัดอั้นกระมัง“เราเชื่อว่าแกต้องผ่านมันไปได้ลิน&rdq

  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 44

    “ได้สิ เลยถือโอกาสถายพรีเวดดิ้งที่นั่นเสียเลย”“ว้าว! จริงเหรอ”“อื้อ...ได้รูปสวยๆ แล้วจะรีบเอามาให้ดู”“จ้ะ” ดรินทร์พยักหน้ารับอย่างยินดี รู้สึกตื่นเต้นราวกับตัวเองเป็นเจ้าสาวเสียเอง ก่อนจะนั่งเหม่อจนเพียงดาวสังเกตเห็น“ใครจะไปคิดเนอะ เราสองคนโสดกันอยู่ดีๆ จู่ๆ ก็มีคู่ซะงั้น”“ใช่...ชีวิตมันไม่แน่ไม่นอนจริงๆ นั่นแหละ” ดรินทร์เห็นด้วยกับคำพูดของเพียงดาว หลายเดือนมานี้ชีวิตเธอผ่านอะไรมาเยอะมาก เยอะจนบางอย่างเกือบจะตั้งรับไม่ทัน“แกพูดเหมือนมีอะไรอยู่ในใจ”“อื้อ...มีเรื่องกังวลนิดหน่อย แต่ไม่มีอะไรแล้วละ” เวลานี้สิ่งที่ ดรินทร์กังวลมีแค่เรื่องเดียวเท่านั้น นั่นคืออาการป่วยของปุณณ์ ที่บางวันก็ทรุดจนชายหนุ่มลุกไปทำงานไม่ไหว บ่อยครั้งที่มีเลือดไหลออกมาจากจมูก เห็นแบบนั้นแล้วดรินทร์ก็ใจเสีย ก่อนจะปลุกพลังบวกในตัวเองขึ้นมาเพื่ออยู่เคียงข้างปุณณ์ให้ได้ในทุกสถานการณ์&

  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 43

    ก๊อกๆ ก๊อกๆ“พี่ดาว ลินเองนะคะ เปิดประตูให้ลินหน่อยได้ไหม”“มีอะไร” น้ำเสียงห้วนๆ ของดาวจรัสดังขึ้นทันทีที่เปิดประตูออกให้ดรินทร์ เมื่อครู่เธอเห็นปุณณ์เดินออกไปส่งธีเทพแล้ว จึงสบายใจขึ้นมาหน่อยที่รู้ว่าเขากลับออกไปเสียที“ลินเอานมมาให้ค่ะ”“เอามาให้หรืออยากมาสมเพชฉันกันแน่”“เอามาให้จริงๆ ค่ะ”“อยากเข้าก็เข้ามาสิ นี่มันบ้านของเธอไม่ใช่เหรอ” เอ่ยจบ ดาวจรัสก็เดินกลับเข้าห้อง ส่วนดรินทร์ก็เดินตามเข้ามาก่อนจะวางแก้วนมลงบนโต๊ะ“เธอคงรู้แล้วสินะว่าชีวิตฉันต้องเจอกับอะไรมาบ้าง อยากหัวเราะเยาะฉันไหม เอาเลยสิ เอาเลย ได้ทีแล้วนี่” ดาวจรัสที่เวลานี้ยืนหันหลังให้ดรินทร์พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้อย่างหนัก ก่อนจะสะดุ้งเมื่อจู่ๆ ก็ถูกดรินทร์สวมกอด นั่นทำให้ความเข้มแข็งที่พยายามสร้างขึ้นพังทลายลงมาเป็นน้ำตา“ลินไม่ทำแบบนั้นค่ะ ลินสงสารและเข้าใจพี่ดาว” คำพูดของ ด

  • หลงรักเจ้าสาวผิดคิว   บทที่ 42

    ดาวจรัสยังคงตีมึนที่จะอยู่ในบ้านของปุณณ์ โดยหลักๆ คือยกเรื่องลูกในท้องมาเป็นข้ออ้าง ปุณณ์และดรินทร์อยากจะไล่เสียให้ขาดแต่ก็ทำไม่ลงเช่นกันกระทั่งเข้าสู่วันที่สามที่ดาวจรัสนั้นมาปักหลักอาศัยอยู่ที่บ้านของปุณณ์ราวกับเป็นบ้านของตัวเอง ก็มีผู้ชายคนหนึ่งซึ่งดรินทร์ไม่คุ้นหน้ามาขอพบดาวจรัส แต่เธอกลับไม่ยอมออกไปพบ กระทั่งชายคนนั้นตัดสินใจปีนข้ามรั้วหมายจะเข้ามาภายในบ้าน โชคยังดีที่แม่บ้านเห็นเข้าเสียก่อน จึงรีบห้ามเอาไว้ ส่วนดรินทร์เห็นท่าไม่ดีจึงตัดสินใจออกมาคุยด้วย“คุณมาหาพี่ดาวเหรอคะ”“ใช่...แล้วคุณละเป็นใคร ใช่เจ้าของบ้านหลังนี้ไหม”“ฉันชื่อลิน เป็นภรรยาเจ้าของบ้านหลังนี้ค่ะ” ดรินทร์เอ่ยแนะนำตัว“ผมชื่อไมค์เป็นสามีของดาว เป็นพ่อของลูกในท้องเธอด้วย” ธีเทพแนะนำตัวเองเช่นเดียวกัน แม้จะหงุดหงิดเล็กๆ ที่ดรินทร์ไม่ยอมเปิดประตูให้เขาได้เข้าไปหาดาวจรัส“คุณบอกว่าเป็นสามีของพี่ดาวเหรอคะ”“ใช

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status