บทที่ 1107

ชางชิงหลานมองไปยังเยี่ยนจือ

สีหน้าของเยี่ยนจือยังดีอยู่ เพียงกล่าวว่า “ถูกเล่นงานพ่ะย่ะค่ะ”

ชางชิงหลานได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้า “ไม่ตายก็ดีแล้ว ส่งคนพาพวกเขาไปหา ผู้อาวุโสใหญ่”

“พ่ะย่ะค่ะ”

เยี่ยนจือสั่งให้หลายคนพาผู้ติดตามทั้งหมดที่ล้มลงบนพื้นออกไปทันที

สุดท้ายก็เหลือเพียงสิบกว่าคนเท่านั้น

ชางชิงหลานเห็นดังนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เยี่ยนจือเดินไปยังข้างกายเขา ดูเหมือนจะคาดเดาได้ว่าเขากำลังกังวลเรื่องอะไร จึงเอ่ยถามว่า “ท่านอ๋อง จะให้ส่งคนเข้ามาเพิ่มอีกหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”

สายตาของเยี่ยนจือกวาดมองเวินเยวี่ยที่อยู่ตรงหน้าชางชิงหลาน

เห็นได้ชัดว่าความหมายคือ จะให้ส่งคนเข้ามา ‘คุ้มครอง’ เวินเยวี่ยเพิ่มอีกหรือไม่

แต่ชางชิงหลานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วส่ายหน้า

“ไม่ได้ วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดเสด็จพ่อ หากพาคนเข้ามามากเกินไป เกรงว่าพวกพี่ใหญ่จะต้องหาเรื่องยุยงต่อหน้าเสด็จพ่อเป็นแน่”

แม้ว่าบรรดาองค์ชายองค์หญิงอย่างพวกเขาจะสามารถพาผู้ติดตามและองครักษ์เข้าวังได้ แต่คนที่พามาด้วยต้องไม่มากเกินไป

มิฉะนั้นหากไม่ระวังก็มีโอกาสสูงที่จะถูกกล่าวหาว่าท้าทายเสด็จพ่อของพวกเขา

ท้ายที่สุดแล้วผู้ที่