공유

บทที่ 210

작가: จิ้งซิง
“ส่วนชื่อ...”

เวินซื่อหันไปมองเวินเยวี่ยที่นอนอยู่บนพื้น ซึ่งใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง จ้องมองนางอย่างไม่อยากจะเชื่อ แล้วค่อยๆ เอ่ยอย่างช้าๆ “ข้าจำได้ว่าเหมือนจะชื่อ...จินซือถู”

ตามด้วยชื่อที่ถูกเอ่ยออกมาจากปากของเวินซื่อทีละคำ เข้าไปในหูของเวินเยวี่ย

“อื้อๆๆ! อื้อ!”

เวินซื่อส่งเสียงร้องตะโกนด้วยความโกรธและตกใจ

น่าเสียดายที่ปากของนางถูกเวินซื่อปิดเอาไว้ จึงไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้

มิเช่นนั้นตอนนี้นางคงจะซักถามเวินซื่อว่า...

เหตุใดเจ้าถึงรู้จักคนคนนั้น?!

เหตุใดเจ้าถึงรู้จักรูปร่างหน้าตาของเขา แม้กระทั่งชื่อของเขา?!

อันที่จริงนางจำได้ว่าจินซือถูไม่เคยปรากฏตัวในเมืองหลวงมาก่อน ยิ่งไม่เคยพบกับนังสารเลวเวินซื่อคนนี้!

แต่เหตุใดนางถึงรู้จักจินซือถู?!

ลักษณะที่นางบรรยายออกมานั้น เหมือนกับว่าเคยเห็นจินซือถูกับตาตัวเอง แต่นี่มันเป็นไปไม่ได้เลย!

จินซือถูเป็นมือสังหารต่างเผ่าที่ท่านแม่ทิ้งไว้ให้กับนาง

เป็นไพ่ตายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนาง!

เพื่อซ่อนไพ่ตายใบนี้ นับตั้งแต่ที่นางกลับมาถึงจวนเจิ้นกั๋วกง นางก็ไม่ได้ติดต่อกับจินซือถูอีกเลย

เพียงแต่ตอนนี้คนพวกนั้นในจวนเจิ้นกั๋วกงหลุดจากการคว
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터
댓글 (1)
goodnovel comment avatar
WLFJ
แม่เวินเยี่ยเป็นใคร ทำไมมีคนช่วยเวินเยี่ยด้วย
댓글 모두 보기

최신 챕터

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 758

    “หลินเนี่ยนฉือ ข้าไม่เคยคิดเลยจริง ๆ ว่า เจ้าจะเป็นผู้หญิงที่ยินดีขายตัวเองเพื่อชื่อเสียงเงินทอง ชอบความฟุ้งเฟ้อแบบนี้”“ผัวะ!”ทันทีที่เวินจื่อเยวี่ยพูดจบ หลินเนี่ยนฉือก็ยกมือขึ้นตบเขาการตบครั้งนี้นางตบอย่างไม่ปรานีและยังทำลายเยื่อใยสุดท้ายที่มีต่อเวินจื่อเยวี่ยในใจของนางจนหมดสิ้น“เวินจื่อเยวี่ย ลองนึกถึงโอกาสที่ข้าเคยมอบให้ท่านสิ ในการเลือกหลายครั้งนั้น ท่านเคยเลือกข้าบ้างไหม?”หลินเนี่ยนฉือมองเขาด้วยความผิดหวังเป็นอย่างมาก “หากในตอนที่ข้าไปหาท่าน ท่านเลือกข้าโดยไม่ลังเลแล้วล่ะก็ ระหว่างเราคงไม่มาถึงจุดนี้”“ดังนั้นคราวหน้าหากท่านต้องการทำร้ายข้าด้วยคำพูดเหล่านี้ รบกวนท่านคิดให้ดีว่า เป็นท่านที่ละเลยข้า เช่นเดียวกับที่พวกท่านทอดทิ้งอาซื่อ ท่านเลือกเวินเยวี่ยเสมอมา ดังนั้น หากจะคลุ้มคลั่งก็จงไปหานางเถอะ”“และตอนนี้ ข้าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับท่านอีกต่อไปแล้ว”หลินเนี่ยนฉือพูดจบก็กำลังจะไป แต่เวินจื่อเยวี่ยไม่ยอมให้นางจากไปแบบนี้เขากางแขนทั้งสองออกมาขวางอยู่ตรงหน้าหลินเนี่ยนฉือทันที “ช้าก่อน เนี่ยนฉือ ตอนนั้นข้าก็ไม่รู้ว่าการเลือกที่เจ้าพูดถึงคือความหมายนี้ ถ้าข้ารู้ข้าต้อง

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 757

    แต่ความจริงแสดงให้เห็นว่า เวินซื่อยังดีใจเร็วเกินไปเพราะข่าวร้ายต่อมา อารมณ์ของนางก็ดำดิ่งลงสู่ก้นเหวในทันที“เกิดอะไรขึ้นกับพระราชโองการฉบับนี้? เหตุใดฝ่าบาทถึงประทานพระราชโองการให้ข้ากะทันหัน?”เวินซื่อวางเรื่องหลินเนี่ยนฉือไว้ชั่วคราว ก่อนจะถามเรื่องพระราชโองการในมือของเป่ยเฉินหยวนพระราชโองการฉบับนี้อยู่ในมือเป่ยเฉินหยวนตลอดเวลาจริง ๆ สีเหลืองสดใสทำให้นางไม่สามารถละความสนใจได้เลยเป่ยเฉินหยวนไม่ได้อ่านพระราชโองการใด ๆ ให้เวินซื่อฟัง เพียงแค่ยัดใส่มือนาง ให้นางอ่านด้วยตัวเอง “เดิมทียังไม่ถึงเวลา แต่เนื่องจากสถานการณ์ในเมืองหลวงเปลี่ยนแปลงกะทันหัน หลินเนี่ยนฉือจึงขอพระราชโองการฉบับนี้จากฝ่าบาทแทนท่าน ให้ข้านำมาให้ท่าน”เป่ยเฉินหยวนมองดูเวินซื่ออย่างจนปัญญาพลางกล่าวว่า “ก่อนกลับเมืองหลวง ท่านต้องตามข้าไปที่ชางโจวก่อน”หลังจากอ่านเนื้อหาในพระราชโองการจบแล้ว เวินซื่อก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ“ถ้าอย่างนั้น คนที่ฟ้องร้องข้าเป็นพวกไหนกัน?”“สกุลอัน จวนเจิ้นกั๋วกง ยังมีขุนนางจากฝ่ายต่าง ๆ ด้วย รวม ๆ กันแล้วน่าจะมีประมาณสิบหรือยี่สิบคน”ทางฝ่ายทหารมีเป่ยเฉินหยวนนั่งบัญชาการอยู่ ไม่มีใ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 756

    เวินซื่อสะดุ้งเฮือกในใจ นางขมวดคิ้วมองไปที่พระราชโองการในมือของเป่ยเฉินหยวน ราวกับคาดเดาอะไรได้บางอย่าง “พระราชโองการฉบับนี้เกี่ยวกับข้าหรือ?”เป่ยเฉินหยวนพยักหน้า “ใช่”เมื่อได้ยินเป่ยเฉินหยวนพูดเช่นนี้ เวินซื่อก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกพระราชโองการประกาศออกมาแล้ว หมายความว่าเรื่องราวไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ข่าวร้ายที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้หนึ่งข่าว ในเมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับนาง นางจึงไม่จำเป็นต้องวิตกกังวลอีกเวินซื่อจึงบอกว่า “เช่นนั้นก็พูดเรื่องเนี่ยนฉือก่อนเถอะ นางเป็นอะไรไป?”หรือว่าคนในเมืองหลวงจะทนไม่ไหว กล้าโจมตีเนี่ยนฉือในเมืองหลวง?เป่ยเฉินหยวนกล่าวว่า “ข่าวหลินเนี่ยนฉือได้รับเลือกเป็นฮองเฮาแพร่กระจายไปทั่วทั้งเมืองหลวงแล้ว ในขณะเดียวกัน อันซินรุ่ย คุณหนูสามสกุลอันก็ได้รับเลือกเช่นกัน อีกเจ็ดวัน ในพิธีราชาภิเษกของหลินเนี่ยนฉือ อันซินรุ่ยจะเข้าวังในฐานะกุ้ยเฟย”“อันซินรุ่ย คุณหนูสามสกุลอัน?”เวินซื่อยังคงตกตะลึงอยู่ชั่วขณะก่อนจะตระหนักว่านั่นคือชื่อปัจจุบันของอันหลันซินทีแรกนางยังไม่เข้าใจว่าทำไมสกุลอันถึงเปลี่ยนตัวตนของอันหลันซินและให้นางกลับมาตอนนี้เมื่อได้ยิน

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 755

    เวินซื่อเอ่ยขึ้นทันทีว่า “ส่งคนไปตามล่าเขา ต้องจับเขาหรือไม่ก็ฆ่าเขาให้ได้ เขาคือชางชิงหลาน อ๋องชางแห่งราชสำนักต่างเผ่า”เมื่อได้ยินดังนั้น เป่ยเฉินหยวนก็ส่งกองทัพธงดำหลายหน่วยออกไปโดยเร็ว “อยู่ต้องเห็นคน ตายต้องเห็นศพ”“พ่ะย่ะค่ะ!”กองทัพธงดำที่อยู่ข้างหลังเขาไล่ตามไปอย่างรวดเร็วส่วนเป่ยเฉินหยวนก็ดึงเวินซื่อขึ้นหลังม้า พานางไปยังบริเวณสถานที่เคยยิงกำจัดราชากู่ชางชิงหลานไปก่อนหน้านี้“ท่านอย่าลงมา”เวินซื่อรีบกระโดดลงจากหลังม้า แต่ไม่ยอมให้เป่ยเฉินหยวนลงมาด้วย“ราชากู่ตัวนี้ไม่ธรรมดา รอข้าพบและปราบมันได้แล้ว ท่านค่อยลงจากหลังม้า”แม้ว่าชางชิงหลานจะหนีไปแล้ว แต่แมลงกู่ตัวนั้นก็ซ่อนตัวอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาเช่นกัน อาจจะเปิดฉากลอบโจมตีได้ทุกเมื่อเวินซื่อกลัวว่าราชากู่ตัวนั้นจะทำร้ายเป่ยเฉินหยวน ดังนั้นจึงอยากลงไปจัดการด้วยตัวเองก่อนเพราะถึงอย่างไรขอเพียงราชากู่ตัวนั้นกล้ากระโดดออกมาพบกับนาง นางก็สามารถจับมันโยนเข้าไปในมิติได้ทันทีแต่นึกไม่ว่านางยังไม่ทันได้เคลื่อนไหว เป่ยเฉินหยวนก็ลงจากหลังม้ามาแล้ว“ช้าก่อน ท่านระวังตัวด้วย”เวินซื่อยังพูดไม่ทันจบ ก็เห็นเป่ยเฉินหยวนชั

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 754

    เวินซื่อ “?”เมื่อเห็นภาพนี้เวินซื่อก็ถึงกับตะลึงไปชั่วขณะไม่ใช่ อ๋องชางชาวต่างถิ่นผู้สง่างาม เมื่อครู่ยังตะโกนให้จับตัวนาง ต้องการจะฆ่านางอยู่เลย ตอนนี้หนีไปแบบนี้อย่างนั้นหรือ?เวินซื่อมีหรือจะปล่อยเขาไปแบบนี้ นางตะโกนเรียกเสียงดัง “จู๋เยวี่ย!”หลังจากจู๋เยวี่ยดึงแส้ออกจากเอวก็สะบัดลงข้างล่างทีหนึ่ง หลังจากพันรอบเอวของเวิ่นซื่อแล้ว ก็ดึงเวินซื่อขึ้นมานางกระโดดพรวดพราดออกมา ยกเวินซื่อขึ้นบนหลังเรียบร้อย จากนั้นก็กระโดดออกไปอีกครั้งในขณะเดียวกันเวินซื่อก็สั่งการหัวหน้ากองทัพธงดำและพวกที่อยู่ด้านล่าง “พวกเจ้าเฝ้าอยู่ที่นี่ คุ้มครองลุงหลินให้ดี”เมื่อนางพูดจบ ก็ออกไปจากหุบเขาพร้อมกับจู๋เยวี่ยกลางหุบเขา หัวหน้ากองทัพธงดำและพวกรีบกลับไปที่ข้างรถม้าเพื่อเฝ้ายาม ในขณะที่แมลงพิษที่รอดชีวิตบนพื้นดินเหล่านั้นก็เฝ้าดูพวกเขาไว้เช่นกัน ป้องกันศัตรูจากภายนอก......ทางด้านนี้หลังจากเวินซื่อกับจู๋เยวี่ยไล่ล่าออกมาจากหุบเขาแล้ว เวินซื่อก็สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง ดวงตาทั้งสองของนางสว่างไสวขึ้นเล็กน้อยในขณะเดียวกัน ชางชิงหลานและเยี่ยนจือที่วิ่งหนีอยู่ด้านหน้าได้เปลี่ยนทิศทางอย่างกะทันหั

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 753

    ยังไม่ทันเริ่มต่อสู้ ก็รู้สึกว่าตัวเองชนะแน่นอนแล้ว“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว”ชางชิงหลานยอมรับอย่างไม่ถ่อมตัวสักนิด“วิชากู่ของข้าไม่มีใครเทียบได้ ไม่ว่าแม่นางจะใช้วิธีการใดปิดบังราชากู่ของข้าก็ตาม ถึงวันนี้ก็สิ้นสุดลงเพียงเท่านี้แล้ว”“ถ้าเจ้ายอมแพ้ตอนนี้ ข้าจะไม่มีทางแตะต้องเจ้าเด็ดขาด ว่าอย่างไรเล่า?”เมื่อเผชิญกับคำพูดหลอกล่อของชางชิงหลาน เวินซื่อก็ยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเผยสายตาดูถูกออกมา...“ยังไม่รู้ว่าใครจะชนะหรือแพ้ แทนที่จะพูดมากไร้สาระ สู้ลงมือเสียเลยดีกว่า”เมื่อชางชิงหลานได้ยินดังนั้นก็ถอนหายใจทันที “เอาล่ะ เช่นนั้นก็อย่าหาว่าข้าโหดเหี้ยมทำร้ายผู้หญิงก็แล้วกัน”ในขณะเดียวกัน แมลงทั้งสองฝั่งในหุบเขาก็เกิดอาการหงุดหงิดกระสับกระส่ายขึ้นมาทันที เข้ามารวมตัวกันภายในพริบตาบนพื้นดินและกลางอากาศ ทั้งหมดกำลังเข่นฆ่ากันมันน่าทึ่งยิ่งกว่าการต่อสู้ระหว่างผู้คนเมื่อครู่เสียอีกโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ภาพที่แน่นขนัดนั้น ทำให้ผู้คนรู้สึกขนหัวลุกอย่างช่วยไม่ได้ เห็นแล้วไม่สบายใจเป็นอย่างมากกระนั้นกองทัพธงดำและคนอื่น ๆ ยังคงเฝ้าอยู่ข้างกายเวินซื่อ ยังมีที่อยู่นอกรถม้าของหลินหงเหวินด้วย

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status