แชร์

บทที่ 610

ผู้เขียน: จิ้งซิง
“เหอะ พี่สาม ใครทำให้ท่านตกใจกลัว เยวี่ยเอ๋อร์ในสภาพนี้น่ากลัวมากหรือ?”

เวินเยวี่ยหัวเราะออกมาโดยพลัน พยายามฉีกยิ้มมุมปาก ข่มเจตนาฆ่าในดวงตาเอาไว้

ฆ่าไม่ได้

อย่างน้อยก็ยังฆ่าไม่ได้ในตอนนี้

หากฆ่าไปแล้ว บิดาต้องสงสัยนางเป็นแน่

เดิมทีช่วงนี้บิดาก็ไม่พอใจในตัวนางเป็นอย่างมากอยู่แล้ว

ดังนั้นต่อให้นางต้องการฆ่าก็ต้องหาเวลาที่เหมาะสม

ถึงขั้นที่ว่า ยังต้องใช้คุณค่าสุดท้ายของเวินจื่อเยวี่ยให้คุ้มค่าสักหน่อย

ไม่เช่นนั้น นางเสแสร้งต่อหน้าเวินจื่อเยวี่ยเป็นเวลานานเช่นนี้แต่กลับไม่ได้อะไรเลย มันจะขาดทุนขนาดไหน?

หลังจากสงบสติอารมณ์ลงแล้ว เวินเยวี่ยก็ยกมือขึ้นแตะใบหน้าโชกเลือดของตัวเอง เผยความคับข้องใจออกมาเช่นเคยพลางเอ่ยว่า “อย่าบอกนะว่าพี่สามรู้สึกเยวี่ยเอ๋อร์เสียโฉมแล้ว ก็เลยไม่ชอบเยวี่ยเอ๋อร์แล้ว?”

“จะเป็นไปได้อย่างไร! ไม่ใช่นะ ข้าไม่ได้หมายความแบบนั้นแน่นอน!”

เดิมทีเวินจื่อเยวี่ยยังสะดุ้งโหยงกับสายตาของเวินเยวี่ยเมื่อครู่นี้ แต่ทันทีที่เห็นการร้องไห้อย่างคับข้องใจก็เปลี่ยนคำพูดทันที “ผิดที่เมื่อครู่พี่สามตาลายเอง เห็นสายตาของน้องหกไม่ชัดเจน พี่สามขอโทษน้องหก น้องหกอย่าร้องไห้เลยได้ไหม
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 834

    คาดไม่ถึงว่าเพิ่งจะนั่งลง ทางฝั่งของเวินซื่อก็เกิดเรื่องขึ้นเสียแล้วฟ่านชิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย น้ำเสียงดูเหมือนจะสุภาพนอบน้อมแต่กลับแฝงไปด้วยการซักไซ้“ข้าไม่ชอบดื่มชาแดง และก็ไม่ชอบชาที่คุณชายสกุลอื่นชงด้วยตนเอง”เวินซื่อกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชาใบหน้าของสาวใช้พลันซีดเผือดนางคาดไม่ถึงเลยว่าเวินซื่อที่ภายนอกดูอ่อนโยน จะมีนิสัยตรงไปตรงมาถึงเพียงนี้ ทั้งยังไม่ไว้หน้าคุณชายใหญ่ของพวกเขาแม้แต่น้อยหากรู้ว่าเป็นเช่นนี้ เมื่อครู่นางไม่ควรพูดประโยคนั้นออกไปเลยเมื่อฟ่านชิงเฟิงได้ยินดังนั้น เขาก็เหลือบมองฟ่านหลิงชางแวบหนึ่ง แล้วกวาดตามองสาวใช้คนนั้นอีกครั้ง ในใจคงจะพอเข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว จึงสบถด่าออกมาเบาๆ อย่างไม่พอใจ จากนั้นก็ปรับสีหน้าให้กลับมาสุภาพนอบน้อมดังเดิม“เป็นเช่นนี้นี่เอง เป็นฟ่านชีที่ดูแลไม่ทั่วถึง ธิดาศักดิ์สิทธิ์โปรดอภัย ข้าจะให้คนไปยกชามาให้ธิดาศักดิ์สิทธิ์ใหม่...”“ไม่จำเป็น”ยังไม่ทันที่ฟ่านชิงเฟิงจะพูดจบ เวินซื่อก็พูดตัดบทขึ้นมาอย่างเย็นชา“สกุลฟ่านของพวกท่าน ไม่มีชาที่ข้าอยากดื่ม”หากยกมาอีก ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นความหวังดีของใครอีก จะทำให้สูญเปล่าไม่ได้อีกสีหน้

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 833

    เดิมทีฮูหยินผู้เฒ่าฟ่านคิดว่าเป่ยเฉินหยวนจะต้องหาเรื่องต่อแน่ แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะเปลี่ยนเรื่องไปที่การประลองเสียอย่างนั้นฟ่านเจินซื่อพลันเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นมาหลังจากขมวดคิ้วเล็กน้อย นางกำลังจะอ้าปากพูดอะไรบางอย่าง เป่ยเฉินหยวนก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ว่าอย่างไร โอกาสที่ข้าให้ไม่ต้องการอย่างนั้นหรือ ฮูหยินผู้เฒ่าฟ่านอยากจะเห็นเลือดตอนนี้เลย?”“ขอเตือนฮูหยินผู้เฒ่าฟ่านไว้สักประโยค หากข้าลงมือที่นี่ ในห้องโถงเล็กๆ แห่งนี้ เช่นนั้นเรื่องคงไม่จบแค่ที่นิ้วมือนิ้วเดียวแล้ว”คนในห้องโถงนี้ก็มีไม่น้อยเฉพาะคนรับใช้ที่คอยปรนนิบัติก็มีสิบกว่าคนแล้ว ไหนจะยังมีฟ่านเจินซื่อและฟ่านหลิงชางซึ่งเป็นสองบุคคลที่สำคัญที่สุดของสกุลฟ่านอยู่อีก ฟ่านเจินซื่อไม่กล้าพอที่จะเสี่ยงจริงๆนางรีบฉีกยิ้มประจบประแจง “มิกล้าเพคะ ในเมื่อท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนอยากไป หม่อมฉันย่อมต้องรีบจัดการให้ทันที หลิงชาง รีบไปจัดเตรียมที่นั่งที่ลานประลองยุทธ์ให้เรียบร้อย”“จริงสิ เช่นนั้นธิดาศักดิ์สิทธิ์...”“ข้าจะติดตามท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทน เขาไปที่ใดข้าก็จะไปที่นั่น”เวินซื่อกล่าวลอยๆ ออกมาหนึ่งประโยค

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 832

    “ท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์กล่าวเกินจริงไปแล้ว คำพูดเมื่อครู่ของข้าไม่ได้มีเจตนาเหน็บแนมใดๆ ทั้งสิ้น ขอท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนโปรดทรงพิจารณา ขอท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์โปรดทบทวนใหม่ด้วยเถิด!”ในตอนนี้ แม้ว่าฟ่านเจินซื่อจะอยากเสแสร้งแสดงละครตบตาต่อไปเพียงใด ก็ถูกคำพูดของเวินซื่อฟาดเข้าที่ศีรษะอย่างจังใครจะไปรู้ว่าเด็กสาวสกุลเวินผู้นี้ จะมีฝีปากคมกล้าถึงเพียงนี้ แค่หยิบยกคำพูดลอยๆ ของนาง และความผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ก็เกือบจะกระชากหน้ากากของพวกเขาสกุลฟ่านออกมาเสียแล้วดูท่าว่า สตรีผู้นี้คงไม่อาจนำมาใช้ประโยชน์สำหรับพวกเขาได้แล้วแววตาของฟ่านเจินซื่อเย็นเยียบลงในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ทำได้เพียงให้นางกลายเป็นหุ่นเชิดของสกุลฟ่านถูกต้อง คือหุ่นเชิดตั้งแต่แรก ฟ่านเจินซื่อก็คิดที่จะดึงเวินซื่อลงน้ำมาด้วยกันอยู่แล้วเพราะในตอนนี้ ชื่อเสียงของธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิง ใครบ้างจะไม่อยากหยิบยืมมาใช้?หากสามารถดึงเวินซื่อมาอยู่ฝั่งสกุลฟ่านของพวกเขาได้ พวกเขาไม่เพียงแต่จะสามารถอ้างชื่อธิดาศักดิ์สิทธิ์ในการกระทำสิ่งต่างๆ ในภายหลังได้เท่านั้น แต่ยังสามารถใช้นางเพื่อขัดแข้งขัดขาท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนได้

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 831

    ฟ่านหลิงชางที่อยู่ในห้องโถงพลันแสดงสีหน้าไม่พอใจออกมา “ท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์กล่าวเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร? ข้าไม่รู้ว่าอาหารที่ท่านย่าของข้าจัดเตรียมมีความบกพร่องอันใด แต่ในด้านวาจา ก็ไม่น่าจะมีส่วนใดที่ล่วงเกินทั้งสองท่านกระมัง?”“หลิงชาง!”ทันทีที่ฟ่านเจินซื่อได้ยินคำพูดของฟ่านหลิงชาง ก็รู้สึกไม่ดีในทันทีเป็นไปตามคาด หลังจากที่เขาพูดจบ เป่ยเฉินหยวนก็หัวเราะเยาะออกมา “ฮูหยินผู้เฒ่าฟ่านมิได้บอกว่าสกุลฟ่านของพวกท่านบูชาภาพของธิดาศักดิ์สิทธิ์มานานแล้วหรอกหรือ เหตุใดแต่ละคนถึงไม่ทราบอีกฐานะหนึ่งของธิดาศักดิ์สิทธิ์เล่า? อาหารของท่านผิดพลาดไปก็ช่างเถิด อย่างไรเสียคนก็แก่แล้ว ย่อมมีหลงลืมไปบ้าง ก็พอจะเข้าใจได้ แต่คุณชายสกุลฟ่านผู้นี้ หลานชายสายตรงผู้สูงส่งของสกุลฟ่าน หรือว่าสมองจะมีปัญหาไปด้วย?”ฟ่านเจินซื่อพลันถอนหายใจยาว พร้อมกับยิ้มอย่างจนใจ “ล้วนเป็นความผิดของข้าเอง เป็นข้าที่ก่อนหน้านี้บอกเพียงแค่ฐานะของท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์แก่หลิงชางเจ้าเด็กพวกนี้ แต่กลับไม่เคยเอ่ยว่าท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์เป็นนักบวช จึงทำให้เด็กคนนี้กล่าววาจาไม่เหมาะสมออกมา และล่วงเกินท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์เข้า”“หลิง

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 830

    “หลิงชางคารวะท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทน ยังมี...ธิดาศักดิ์สิทธิ์”ฟ่านหลิงชางเดินเข้ามาในห้องรับแขก แม้สีหน้าจะจองหอง แต่เหมือนได้ยินเรื่องราวข้างนอกแล้ว ดังนั้นจึงทำความเคารพตามระเบียบอย่างว่าง่ายเพียงแต่ขณะที่เขาทำความเคารพ สายตาที่มองดูเวินซื่อมีเจตนาบางอย่างที่อธิบายความรู้สึกไม่ถูก ทำให้นางรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเวินซื่อเพิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย เป่ยเฉินหยวนข้างกายนางก็สังเกตเห็นทันทีสายตาของเขากวาดมองฟ่านหลิงชางวินาทีนั้น หลังคอของฟ่านหลิงชางเย็นเยียบ รู้สึกเหมือนถูกบางอย่างจ้องมองแต่เขาไม่ใส่ใจ เพราะอย่างไรที่นี่คือพื้นที่สกุลฟ่านของพวกเขาใครจะกล้าทำอะไรเขา?“เป็นที่ขบขันของทั้งสองแล้ว นี่คือหลานชายคนโตของหม่อมฉัน เป็นลูกชายคนโตของจงเอ๋อร์”“ไม่เป็นไร เด็กอายุยังน้อย”เป่ยเฉินหยวนเอ่ยคำว่าเด็กอายุยังน้อยเสียงเรียบ ทันใดนั้นทำให้สีหน้าฟ่านหลิงชางเปลี่ยนเล็กน้อยท่านอ๋องคนนี้กำลังเอาเปรียบเขาหรือ?ทั้งที่เขาอายุยี่สิบปีแล้ว เพียงมองดูก็รู้ แต่ท่านอ๋องกลับบอกว่าเขาเป็นเด็กอายุยังน้อย หากไม่ใช่เอาเปรียบเขา ก็คือกำลังดูแคลนเขา!ฟ่านหลิงชางแค่นเสียงฮึดฮัดในใจทันทีส่วนเวิ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 829

    ด้วยการนำของพวกฟ่านเจินซื่อ พวกเขาเดินผ่านถนนเส้นหนึ่งที่ยาวร้อยเมตร เพียงไม่นานก็มาถึงจวนหลังหนึ่งที่สร้างขึ้นอย่างยิ่งใหญ่อลังการทั้งที่อยู่ภายในถ้ำ ไม่รู้ว่าตกลงสกุลฟ่านทั้งตระกูลใช้วิธีการอย่างไร ถึงได้ก่อสร้างเมืองสกุลฟ่านแห่งนี้ออกมาอย่างสมบูรณ์ตลอดทางที่ผ่านมา บ้านเรือนแต่ละแห่งไม่ด้อยไปกว่าในเมืองข้างนอก กระทั่งหรูหรากว่าด้วยซ้ำจะบอกว่าเป็นแดนสุขาวดีคงไม่ถูก กลับเหมือนเมืองหรูหราแห่งหนึ่งในภูเขาอีกอย่างหากไม่มีผู้ใดค้นพบตลอดไป ต่อให้สกุลฟ่านก่อกบฏไม่สำเร็จ ที่แห่งนี้จะกลายเป็นแหล่งกบดานของพวกเขาแต่น่าเสียดาย ตอนนี้ที่นี่ได้ถูกค้นพบแล้วร่ำรวยช่างร่ำรวยเหลือเกินแม้แต่เวินซื่อที่หูตากว้างไกลมาแต่เด็ก ตอนนี้เมื่อเห็นเมืองหรูหราในภูเขาแห่งนี้ ก็ยังอดตะลึงไม่ได้ต่อให้เมืองหลวงมีผู้มากบารมีและร่ำรวยมากมาย แต่หากอยากสร้างเมืองเช่นนี้ขึ้น หรือต่อให้เป็นเมืองเล็กแห่งหนึ่ง คงเป็นเรื่องที่ยากมากจะเห็นได้ว่าสกุลฟ่านนั้นร่ำรวยมหาศาลแล้วแต่ความร่ำรวยมหาศาลนี้ กลับสร้างขึ้นจากชีวิตและเลือดเนื้อของผู้คนนับไม่ถ้วนคนที่ไม่รู้จะลุ่มหลงไปกับความอู้ฟู้ท่ามกลางนั้น แต่หากเป็นค

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status