ตอนพิเศษ ความหวานมิควรจางหาย

หลี่ชิงเหมียวมองดูร่างเล็ก ที่นอนอยู่ในเปล ด้วยแววตาอ่อนโยน ชีวิตนี้นางโชคดี ที่ได้มีโอกาส เฝ้ามองบุตรสาวเติบโต ยามที่ริมฝีปากเล็กนั้น คาบอยู่บนถันงามของนาง ให้ความรู้สึกทั้งจักจี้ และซึ้งใจ

การเป็นมารดานั้น แม้จะเริ่มต้นจากความยากลำบาก แต่ถ้าหากสามารถก้าวผ่าน การให้กำเนิดมาได้ ย่อมได้พบกับปลายทางที่มีความสุข

หลังจากที่นางพักฟื้นร่างกายจนมีเรี่ยวแรง นางก็เลือกที่จะให้นมหลัวลี่เซียนด้วยตนเอง แม่นมที่เคยให้นมคุณหนูน้อยช่วงแรกเกิดจึงไม่ได้ทำหน้าที่ต่อ จนบัดนี้บุตรสาวถึงวัยปิดนมแล้ว

“ซู่อิง... ท่านเขยใกล้จะกลับมาแล้ว เจ้าไปสั่งให้คนจัดอาหารขึ้นโต๊ะเถิด”

หลี่ชิงเหมียวหันไปเอ่ยกับซู่อิง สาวรับใช้คนใหม่ของนาง เพราะหลังจากอี้เหลียนออกเรือน นางอยากให้เวลาส่วนตัวกับสาวรับใช้คนสนิทมากขึ้น จึงได้รับสาวรับใช้ข้างกายมาเพิ่มอีกสองคน คนหนึ่งนั้นคอยช่วยอี้เหลียนรับใช้นาง ส่วนอีกคนคอยช่วยดูแลหลัวลี่เซียน

“เจ้าค่ะฮูหยินน้อย” ซู่อิงรับคำ จากนั้นจึงรีบออกจากห้องนอนของคุณหนูน้อย มุ่งหน้าไปยังโรงครัว เพื่อสั่งให้คนจัดเตรียมอาหารขึ้นโต๊ะ ก่อนที่นายท่านจะกลับมาถึง

หลี่ชิงเหมียวเดินกลับไปนั่งอยู่ที่ตั่งตัวยาว