หวงรักร้ายนายวิศวะ EP.3 ผู้หญิงเจ้าเล่ห์

@คณะบริหารธุรกิจ

ด้านโรราหลังจากที่พี่รามพาฉันซิ่งรถไปเอารายงานที่คอนโดแล้ว ฉันก็สาวเท้าวิ่งมาส่งงานเจ้อรอุมาที่ชั้น 4 ด้วยสภาพอย่างที่เห็นนี่แหละที่ตอนนี้เหงื่อท่วมตัวฉัน เมื่อกี้ฉันรีบมากจนเผลอวิ่งชนใครก็ไม่รู้ แต่จะให้กลับไปก็กลัวว่าจะส่งงานไม่ทัน

โรรามาถึงห้องพักของอาจารย์ประจำวิชา และวางเล่มรายงานลงที่โต๊ะในเวลา 14.57 นาที ด้านอาจารย์อรอุมาที่เห็นลูกศิษย์ส่งงานในเวลากระชั้นชิดเช่นนั้นถึงกับมองตาขวาง

"โรสิตา นี้เธอจะส่งงานวิชาของอาจารย์ช้าทุกครั้งเลยหรือลูก" อรอุมาเอ่ยถามกับลูกศิษย์

"หนูไม่ได้ตั้งใจจะส่งช้าเลยนะคะ แต่ลืมไว้ที่คอนโดนะค่ะ ถึงจะส่งช้า แต่หนูก็ส่งทันนะคะแม่ขา" โรราเอ่ยกับอาจารย์อย่างแก้ตัว

"เธอนี้จริงๆ เลย งั้นเอาชีทชุดนี้ไปแจกให้กับเพื่อนๆ อีก10 นาที อาจารย์จะตามไป" อรอุมาเอ่ยกับลูกศิษย์พร้อมกับยื่นชีทงานให้กับโรรา

"ค่ะ อาจารย์"

ด้านโรราหลังจากที่ส่งรายงานชิ้นโบว์แดงเสร็จสิ้นแล้วนั้น

"ให้ตายเถอะ รู้สึกโล่งเป็นบ้าเลย" โรราเอ่ยจบร่างบางก็เดินขึ้นบันไดไปยังชั้นห้าเพื่อที่จะไปเรียนวิชาเลือกเสรี เมื่อร่างบางเดินเข้ามาในห้องก็เจอกับมะปราง และข้าวตังที่มาจองที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว เพราะวิชาที่เราจะเรียนวันนี้ฉันลงเรียนกับคณะอื่น

"ไงแก ส่งงานเจ้อรทันไหม" ข้าวตังถามโรรามาด้วยสีหน้าเป็นห่วง เพราะกลัวว่าโรรานั้นจะไม่มีคะแนนเก็บในรายวิชานี้

"ระดับโรราแล้ว ทันสิจ๊ะ" ใบหน้าสวยใสหันไปฉีกยิ้มกว้างให้กับทั้งสองสาว

"ก็ดีฉันนิลุ้นกับแกแทบบ้า แล้วนี้แกกลับคอนโดยังไง" ยัยมะปรางเอ่ยถาม ฉันมา เมื่อโดนมะปรางถามเช่นนั่นโรราถึงกับเปลี่ยนสีหน้าทันที

"พี่รามพาไปหนะ แต่นี้ฉันต้องยกความดีความชอบให้แกเลยนะ" โรราหันไปเอ่ยกับมะปราง ที่เธอนั้นใช้ชื่อเพื่อนสาวคนสวยไปหลอกล้อพี่ชาย

"เกี่ยวไรกับฉัน" มะปรางถึงกับขมวดคิ้วถามด้วยสีหน้าสงสัย ซึ่งข้าวตังเองก็ไม่ต่างกัน

"ฉันยื่นข้อเสนอกับพี่รามไปเป็นเบอร์มือถือของแก ถ้าไม่พูดไปแบบนั้นพี่ชายฉันไม่มีทางขับรถพาฉันกลับไปเอารายงานแน่" โรราเอ่ยสารภาพกับมะปรางสาวสวยนัมเบอร์วัน ผู้ครองใจรามพี่ชายของเธอ

"ห๊ะ...เบอร์มือถือฉันนี้นะ"

"ก็ อืมดิ แต่แกไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฉันให้เบอร์แกไปแค่ 5 ตัวท้าย ไอ้พี่ราม ไม่มีทางโทรติดแน่นอน ฮ่าๆ..." โรราเอ่ยพร้อมกับหัวเราะออกมาด้วยท่าทีพอใจสุดๆ ทำเอาข้าวตังและมะปรางถึงกับส่ายหน้าให้กับความเจ้าเล่ห์และเหลี่ยมจัดของโรรา

"หึ...แกเป็นน้องสาวที่ร้ายมาก" มะปรางว่าให้กับโรราพร้อมกับส่ายหน้าให้กับเพื่อน

"แน่นอน ทีฉันขอเบอร์พี่แทคิณ พี่รามยังไม่คิดจะให้ฉันเลย ทีใครทีมันสิ เรื่องอะไรฉันจะยอมให้เบอร์แกง่ายๆ ละ" ใบหน้าสวยเผยรอยยิ้มออกมาอย่างนึกสนุก

อีกด้านของดีเทลร่างสูงในชุดนักศึกษาที่ยืนแผ่นหลังพิงรถสปอร์ตคันหรู สวมทับด้วยแว่นกันแดดสีชา แผ่ออร่ารัศมีความหล่อเหลามาแต่ไกล

ดีเทลหลังจากที่ผมแยกตัวกับไอ้เจมส์ และไอ้ดีเอ็ม เพื่อที่จะไปรับพระพายที่คณะนิเทศ สมาร์ตโฟนของผมหน้าจอถึงกับแตกละเอียดและใช้งานไม่ได้ ร่างสูงขับรถมาจอดรอพระพายที่หน้าตึกเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง แต่ก็ไม่มีท่าทีจะเจอเธอ จะโทรหรือไลน์ไปก็ไม่ได้ก็อย่างที่เห็นว่าสมาร์ตโฟนของผมนั่นพัง

"ให้ตายเถอะเพราะยัยหมาบ้า นั้นคนเดียวเลยที่วิ่งมาชนและทำให้ผมพลาดนัดกับพระพาย" ดีเทลสบถออกมาด้วยท่าทีหัวเสียสุดๆ ปกติเขาไม่เคยรอใครถึงสิบนาที ถ้าไม่ใช่พระพายเขาคงไม่ทนรอนานๆ แบบนี้

ดีเทลยืนรออยู่เช่นนั้นแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าพระพายนั้นจะออกมาจากตึก เมื่อเป็นเช่นนั้นคนอารมณ์ร้อนถึงกับบรึ้นรถไปที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อไปซื้อสมาร์ตโฟนเครื่องใหม่ทันที

ขณะที่ดีเทลขับรถสปอร์ตคันหรูออกจากมหาลัยนั้น

"นอกจากจะพลาดนัดแล้ว ฉันยังต้องเสียตังซื้อสมาร์ตโฟนเครื่องใหม่อีก" ดีเทลเอ่ยคาดโทษกับตัวต้นเหตุ อย่าให้เจอตัวยัยกระเป๋าเป้สีฟ้า พวงกุญแจตุ๊กตาหมีสีขาวเถอะ ถึงเขาจะไม่เห็นหน้ายัยนั้น แต่ก็จำกระเป๋าและนาฬิกาข้อมือเธอได้ ดีเทลได้แต่เอ่ยคาดโทษตัวต้นเหตุ

ด้านโรราขณะที่ร่างบางนั่งเรียนฟังบรรยายจากอาจารย์ผู้สอนอยู่นั้น จู่ๆ กับมีแจ้งเตือนจากไลน์นั้นสั่นขึ้นมา

Line พี่ชายตัวแสบ [นั้นคือไลน์พี่รามนั้นเองที่ฉันตั้งเอาไว้]

Line พี่ชายตัวแสบ เบอร์น้องมะปรางอีก 5ตัวหน้า เร็วดิยัยตัวแสบ รออยู่นะโว้ย

Line Rora เอาเบอร์พี่แทคิณมาแลก

Line พี่ชายตัวแสบ เอาไปเพื่อ..? (จากนั้นพี่รามก็ส่งสติ๊กเกอร์โกรธให้ฉัน)

Line Rora งั้นก็อดค่ะ

Line พี่ชายตัวแสบ สติ๊กเกอร์โกรธ

รัวมาเต็มเลยค่ะ พี่ชายฉัน แต่นั้นใช่ว่าฉันจะสนใจ โรราเก็บสมาร์ตโฟนของเธอลงกลับที่เดิม

10 นาทีต่อมา

ด้านรามคนที่จะจีบสาวสวยดีกรีดาวปี 2 คณะนิเทศเพื่อนของน้องสาวตัวแสบหลังจากที่โดนโรราตัวแสบกลับคำพูดกับตน ถึงกับหงุดหงิดและหัวเสียสุดๆ ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับมีสีหน้าคิดหนัก

Line พี่ชายตัวแสบ ระหว่างเบอร์ไอ้แทคิณ กับไปปาร์ตี้วันเกิดไอ้แทคิณกับพวกพี่ จะเอาอันไหน เลือกได้เพียงหนึ่งอย่าง ยัยเด็กแรด

ที่รามเรียกโรราเด็กแรดเพราะน้องสาวนั่นหลงไหลแทคิณเพื่อนแฮงค์เอ้าท์กลุ่มเดียวกับพวกเขาหัวปักหัวปำ นั้นคือชื่อที่พวกเขาตั้งให้แต่ส่วนมากแค่เขาคนเดียวที่เรียกโรราแบบนี้ จะเรียกก็ต่อเมื่อมาอยู่กันตามประสาพี่น้องเท่านั้น

ด้านโรราที่รามไลน์มาเช่นนั้น จากที่เก็บสมาร์ตโฟนไปแล้วนั้น มือเรียวหยิบขึ้นมาถึงกับตาโตขึ้นมาทันที

"เบอร์โทร กับเจอตัว ถ้าเป็นพวกแก จะเลือกอันไหน" โรราหันไปถามทั้งสองสาวอย่างมะปรางและข้าวตัง

"สำหรับฉัน เจอตัวก่อนแน่นอน พอเจอตัว เบอร์ก็ไม่จำเป็น" เมื่อมะปรางเอ่ยมาเช่นนั่น โรราก็ไม่รอช้า ถึงกับตอบพี่ชายกลับทันที

Line Rora ปาร์ตี้วันเกิด

Line Rora ฉันไปกับพวกพี่ได้ด้วยเหรอ

Line Rora พี่โรมไม่ว่าอะไรใช่ไหม

Line พี่ชายตัวแสบ ได้สิ

พอรามตอบกลับมาเช่นนั้น โรราที่ลืมตัวว่าตนนั่งเรียนอยู่ในห้องนั่น ถึงกับลุกพลวดขึ้นจากโต๊ะและกรี๊ดลั่นออกมาเสียงดังด้วยท่าทีตื่นเต้นสุดๆ ที่จะได้เจอแทคิณ

"กรี๊ด....ฉันจะได้เจอพี่แท..." โรราลุกขึ้นมากรี๊ดอย่างลืมตัว ทำเอาเพื่อนๆ ในห้องเรียน และอาจารย์อรอุมาที่กำลังสอนอยู่นั้นถึงกับตกอกตกใจไปตามๆกัน ทุกคนในห้องเรียนหันมามองใบหน้าสวยของโรราที่ลุกขึ้นยืน

!! ปรึก !! ฝ่ามือของอาจารย์อรอุมาถึงกับตุบลงที่โต๊ะเสียงดัง

!! เงียบ...!! ทุกคนในห้องเรียนถึงกับเงียบกริบ รวมถึงโรราถึงกับนั่งลงที่เดิมอย่างเงียบๆ ด้านมะปรางและข้าวตังรู้สึกอายแทนโรรามาก

"โรสิตา นี้เธอเป็นอะไร ไม่คิดจะฟังที่อาจารย์อธิบายเลยใช่ไหม...หรือเก่งแล้ว คณะสอบก็ใช่ว่าจะดี ตั้งใจหน่อย" อาจารย์อรอุมาเอ่ยมาเสียงดังลั่น ทำเอานักศึกษาในห้องถึงกับขนลุกไปตามๆ กัน โรราเองก็รู้สึกไม่ต่างอะไรจากเพื่อนๆ ร่วมคลาสเรียน

"ปะ...ป่าวค่ะ หนูแค่ตกใจ ที่แมลงสาบไต่ขาหนูค่ะ" โรราแกล้งโกหกคำโต จากนั้นเหล่านักศึกษาก็เริ่มมีเสียงแตกตื่นขึ้นมาอีกครั้งที่มีแขกรับเชิญเป็นแมลงสาบอยู่ในห้องเรียน

!! ตุบ !! อาจารย์คนสวยสายโหดตุบมือลงที่โต๊ะอีกครั้ง

"เงียบ"

"ไหนอาจารย์ไม่เห็นว่าจะมีแมลงสาบสักตัว"

"ไปแล้วค่ะ อาจารย์ หนูขอโทษด้วยที่ทำให้เพื่อนๆ และอาจารย์ตกใจ" โรราเอ่ยกับเพื่อนๆ มาอย่างแก้ตัว ฉันรู้สึกอายเพื่อนๆ มาก

ด้านมะปรางและข้าวตังที่รู้ทันถึงกับ กลั้นขำดีหน่อยที่โรราเป็นคนหัวเร็ว ที่เอาตัวรอดและแก้สถานการณ์ได้ เมื่อเหตุการณ์ในห้องเรียนสงบลงแล้วนั้น

"ให้ตายเถอะ เกือบโดนสายโหดเล่นงานแล้วไหม...ฉัน" โรราถึงกับฟุบหน้าลงกับโต๊ะ