LOGINShare
บทที่ 6.1 ลูกชายตัวดี
Last Updated:
2025-12-10 07:43:33บทที่ 6.1 ลูกชายตัวดี
ณัฐนิชาตื่นแต่เช้ามาเตรียมซุปแก้เมาค้างให้กับชายหนุ่มด้วยรู้ว่าเมื่อคืนเขาคงดื่มหนักพอสมควร คิมหันต์เดินลงมาที่ห้องอาหารหลังถูกมารดาส่งคนขึ้นไปตาม สภาพคือยังไม่ได้อาบน้ำ ไม่ได้เปลี่ยนชุด แค่ล้างหน้าแปรงฟันแล้วลงมาเลย หญิงสาวที่กำลังจัดโต๊ะหันมายิ้มเมื่อได้เห็นหน้าอีกฝ่าย
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่”
“ไงจ๊ะ ถ้าไม่ให้คนขึ้นไปตามก็ไม่คิดจะตื่นเลยสินะ”
คุณนายจิตตาแอบแขวะ มองลูกชายตัวดีที่ยังตื่นไม่เต็มตาด้วยความเหนื่อยใจ ยังไม่นับรวมปาร์ตี้เมื่อคืนที่ทิ้งเศษซากของความวุ่นวายเอาไว้ในสวนเยอะแยะนั่นอีก คนงานพากันเก็บกระป๋องเบียร์และขวดเหล้าแต่เช้า
“นาน ๆ ผมจะได้ปาร์ตี้กับเพื่อนนี่ครับ ขอกาแฟแก้วหนึ่ง”
ตอบมารดาเสร็จก็หันไปสั่งแม่บ้านแล้วนั่งรอกาแฟมาเสิร์ฟ คนตัวเล็กรีบเอาซุปที่ทำไว้มาวางตรงหน้าเขา
“กินซุปร้อน ๆ ก่อนนะคะพี่คิม จะได้รู้สึกดีขึ้น”
“ขอบใจ”
รับช้อนมาแล้วตักซุปเข้าปาก ตอนอยู่เมืองนอกเวลาแฮงเอ๊าท์กับเพื่อน ๆ เสร็จไม่เคยจะตื่นมาแล้วมีคนคอยดูแลอย่างนี้มาก่อน ณัฐนิชายืนมองด้วยความลุ้น
“อร่อยไหมคะ”
“ก็...พอใช้ได้”
ตอบเหมือนไม่ใส่ใจ เอื้อมหยิบขนมปังมากินคู่ไปด้วยกัน หญิงสาวเลื่อนเก้าอี้นั่งลงข้างคุณนายจิตตา นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้กินข้าวพร้อมกับคิมหันต์ การกินไปมองหน้าเขาไปมันคือความสุขสูงสุดในชีวิตเลย
“ผู้หญิงคนที่ลูกพามาเมื่อคืนคือใคร”
“แพรวาเหรอครับ ก็ไม่ใช่ใคร เป็นเพื่อนผมเอง”
คำตอบของลูกชายทำคนฟังถอนหายใจ เพื่อนภาษาอะไรกัน เท่าที่มารดาเห็นคือทั้งโอบทั้งกอดทั้งเลื้อยใส่กันเหมือนเถาวัลย์ ยังจะว่าเป็นแค่เพื่อนอีกหรือ
“ปกติลูกทำอย่างนี้กับเพื่อนตลอดเหรอ”
“โธ่ ไม่เอาน่าคุณแม่ สมัยนี้ไม่มีใครเขาสนใจหรอกครับว่าจะเป็นเพื่อนหรือมากกว่าเพื่อน พวกเราก็แค่ควงกันสนุก ๆ เท่านั้นเอง”
คุณนายจิตตาได้แต่ส่ายหน้า โชคดีที่ลูกของเธอเป็นผู้ชาย ถ้าเป็นผู้หญิงแล้วมีความคิดอย่างนี้ แม่อย่างเธอคงอกแตกตายกันพอดี
“แล้วเรื่องแต่งงานล่ะ ลูกไม่คิดจะหาแต่งงานกับใครสักคนเพื่อสร้างครอบครัวบ้างเหรอ อายุก็ใกล้เลขสามแล้วนะ แม่อยากอุ้มหลานด้วย”
“ผมเพิ่งจะเรียนจบและทำธุรกิจอย่างจริงจังไม่เท่าไหร่เองนะครับ คุณแม่จะให้ผมรีบสร้างครอบครัวไปเพื่ออะไร อีกอย่าง...ผมยังไม่เจอผู้หญิงที่ทำให้อยากใช้ชีวิตคู่ด้วยเลย”
ณัฐนิชาตาเป็นประกายเมื่อได้ยินอย่างนั้น ใจหนึ่งก็โล่งอกที่เขายังไม่มีผู้หญิงในดวงใจ ทว่าอีกใจ...
มันแปลว่าหล่อนเองก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของคิมหันต์เช่นกัน
“หนูนิชาไง เป็นแม่ศรีเรือนแถมยังเก่งไปหมดทุกอย่าง เรื่องนิสัยใจคอแม่รับประกันเองเลย”
“คะ...คุณป้า”
คนถูกชงตกใจไม่น้อย รีบมองหน้าเขาด้วยกลัวอีกฝ่ายจะเข้าใจผิดคิดว่าเธอขอให้คุณนายจิตตามาพูดให้ ดวงตาคมปรายมองหญิงสาวก่อนจะส่ายหน้า
“ไม่ไหวหรอกครับ ไม่ใช่สเปก ห่างไกลมาก ๆ”
“แล้วสเปกของแกเป็นแบบไหน แบบแม่หนูนุ่งน้อยห่มน้อยเมื่อคืนเหรอ แม่ไม่เอาหรอกนะสะใภ้แบบนั้น”
มารดาปฏิเสธเสียงแข็ง นอกจากจะถามเรื่องแต่งงานแล้วยังคิดไปไกลถึงการมีทายาทของเขาอีก คิมหันต์ยังไม่ทันคิดถึงเรื่องนั้นด้วยซ้ำ
“ไม่ใช่หรอกครับ”
“ถ้าอย่างนั้นเป็นแบบไหนล่ะ หนูนิชาก็ไม่ใช่ ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ใช่”
คนถูกถามไม่ได้ตอบ อันที่จริงตัวเขาไม่ได้วางสเปกไว้แบบชัดเจน แค่รู้สึกคลิกกับคนไหนได้ก็จะเลือกเข้าหาคนนั้นเสียมากกว่า
“พี่คิมอยากกินอะไรเพิ่มไหมคะ เดี๋ยวหนูทำให้”
“ไม่ต้อง”
เขาตอบกลับอย่างเย็นชา จัดการอาหารตรงหน้าที่มีอยู่จนหมดก่อนจะลุกขึ้นเพื่อกลับห้อง วันนี้ยังมีอะไรต้องทำอีกเยอะเพราะไม่ได้กลับมานาน บรรดาเพื่อนเก่าสมัยมัธยมต้นจึงอยากนัดเจอคิมหันต์หลายคน
“ลูกจะไปไหน”
“ผมจะออกไปข้างนอกครับ นัดเจอเพื่อนไว้หลายคน เย็นนี้คุณแม่ไม่ต้องรอทานข้าวหรอกนะครับ ผมกลับดึก”
พูดจบก็กลับขึ้นห้องไปอย่างรีบร้อน ทิ้งให้มารดามองตามด้วยความไม่พอใจที่เขาเอาแต่สนอกสนใจเพื่อนฝูง แทนที่จะอยู่กับแม่บ้าง ส่วนณัฐนิชาทำสายตาละห้อยเหมือนลูกหมาถูกทิ้ง
หล่อนอยากอยู่กับเขาให้นานกว่านี้ แต่อีกฝ่ายคงรู้สึกตรงกันข้าม สำหรับชายหนุ่มแล้ว การอยู่ไกล ๆ หญิงสาว ไม่ต้องได้เห็นหน้ากันคงเป็นเรื่องดีที่สุด
ฝากกดเข้าชั้นด้วยนะคะ
Latest chapter
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 17 ข้อแลกเปลี่ยน
บทที่ 17 ข้อแลกเปลี่ยนเหตุการณ์เมื่อคืนทำเอาอ่อนแรงจนไม่สามารถตื่นเช้าได้อย่างปกติ ณัฐนิชาลืมตาขึ้นมาในตอนสายของอีกวัน แสงจากพระอาทิตย์สาดส่องเข้ามาภายในห้อง สิ่งแรกที่หล่อนมองหาคือคิมหันต์ ทว่ากลับว่างเปล่าไร้ซึ่งเงาของอีกฝ่าย มีแค่เธอที่นอนหลับคนเดียวบนเตียงนี้หลงนึกว่าจะได้ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเขาเสียอีก...คนตัวเล็กลุกจากที่นอนเพื่อกลับห้องของตนเอง สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับคิมหันต์คงเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบของอีกฝ่ายบวกกับฤทธิ์แอลกอฮอล์เท่านั้น ความเศร้าเสียใจกับเรื่องของมารดาทำให้ชายหนุ่มขาดความยับยั้งชั่งใจ เพราะหากเป็นตัวเขาในแบบปกติ หล่อนเชื่อว่าเขาคงรังเกียจที่จะสัมผัสตัวของเธอณัฐนิชายืนมองเงาะสะท้อนของเธอในกระจก ยังคงหลงเหลือร่องรอยที่คิมหันต์ทิ้งเอาไว้ตามจุดต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นตรงไหน หล่อนล้วนจำทุกสัมผัสได้ดี มันถูกตอกลงในหัวใจและความรู้สึกจนยากจะลืมสำหรับเขาอาจเป็นความผิดพลาดที่จะเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวด้วยความเมา ทว่าสำหรับหญิงสาวแล้ว...มันคือการเต็มใจให้กับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นด้วย
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 16 ปลอบ NC
บทที่ 16 ปลอบ NCคิมหันต์ผละอ้อมกอดของคนตัวเล็กออก อาจเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หรือความอ่อนแอในหัวใจ ชายหนุ่มรู้สึกว่าคนตรงหน้าคือที่พึ่งสุดท้ายในตอนนี้ ดวงตาคมที่มักมองหล่อนอย่างดุดันเสมออ่อนลงกว่าเดิมเยอะ คนถูกมองใจเต้นระส่ำแม้จะรู้ว่าเวลานี้ไม่ควร ทว่าท่าทีที่แปลกไปของเขากลับสร้างความหวามหวั่นในใจไม่น้อย“พี่คิม...ทะ...ทำไมจ้องหนูแบบนั้นล่ะคะ”“เธอ...โตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”ถามเสียงเบา เอาแต่จ้องหญิงสาวไม่ละสายตาไปไหน เขาเอาแต่คิดถึงภาพของณัฐนิชาในชุดแต่งงาน ถึงจะพยายามปฏิเสธมาตลอดแต่ดูเหมือนตอนนี้คงได้เวลาต้องยอมรับความจริงเสียทีว่าหล่อนเติบโตมากพอแล้ว...หมับ...“พี่คะ...อื้อ...”มือแกร่งประคองใบหน้าเล็กเข้ามาจูบ คนถูกจู่โจมหลับตาปี๋แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนปล่อยให้ชายหนุ่มทำตามใจ ปากหยักค่อย ๆ แทะโลมทีละนิด ลิ้นชื้นชอนไชเปิดโพรงปากนุ่ม ไม่อาจห้ามความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นมาในตอนนี้ได้เลย เขารู้แต่เพียงว่าต้องการจะสัมผัสจนอดใจไม่ไหว“อื้อ…”
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 15 อ้อมกอด
บทที่ 15 อ้อมกอดร่างของคุณนายจิตตาถูกนำใส่โลงสวยงาม เต็มไปด้วยดอกไม้มาวางไว้ที่สวนของบ้าน เพื่อให้ญาติพี่น้องและผู้คนที่ตั้งใจมาร่วมงานได้จุดธูปเคารพศพ ณัฐนิชาและคิมหันต์อยู่ในชุดสีดำคอยยืนไหว้แขกที่มา ใบหน้าหมองคล้ำเต็มไปด้วยความเศร้าโดยเฉพาะหญิงสาวที่ยังมีน้ำตาไหลนองหน้าตลอดเวลาร่มโพธิ์ร่มไทรของเธอจากไปแล้ว...ตอนรู้ข่าวจากทางโรงพยาบาลก็เหมือนวิญญาณถูกกระชากออกไป ไม่นานมานี้หล่อนยังยิ้มแย้มหัวเราะกับคุณนายจิตตาอยู่เลย ยังได้กินของอร่อยด้วยกัน ไปข้างนอกด้วยกัน อ่านหนังสือด้วยกัน ได้ทำหลาย ๆ อย่างด้วยกันจนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้ว การสูญเสียครั้งนี้หนักหนาพอๆ กับครั้งที่ณัฐนิชาสูญเสียมารดาไป“เสียใจด้วยนะคิมหันต์”ญาติพี่น้องพากันมองเขาด้วยสายตาเวทนา นอกจากจะเสียพ่อตั้งแต่ยังเด็ก ก็ต้องมาเสียแม่ต่อทั้งที่ชีวิตเพิ่งเริ่มต้น ชายหนุ่มไม่พูดคุยกับใครอีกเลยตั้งแต่มารดาจากไปเมื่อวานซืนเขายังปากดีต่อล้อต่อเ
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 14 แม่รักคิมนะลูก
บทที่ 14 แม่รักคิมนะลูก“หนูขอตัวก่อนนะคะ”เมื่อมาถึงบ้าน หญิงสาวก็แยกตัวกลับไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนทันที คิมหันต์เองก็เช่นกัน เขากลับขึ้นไปบนห้องของตนเอง ถอดสูทตัวนอกออกแล้วนั่งลงบนเตียงด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก ในหัวคิดถึงคำพูดของณัฐนิชาตอนอยู่บนรถ‘คนเราแค่เป็นหวัดยังรู้สึกเหนื่อยและไม่สบายตัวเลยไม่ใช่หรือคะ นับประสาอะไรกับโรคมะเร็ง...’เป็นคำตอบที่ไม่ได้อธิบายชัดเจนแต่กลับทำให้เขาเข้าใจได้ว่าที่ผ่านมามารดาต้องเจ็บปวดแค่ไหน ภาพตอนเด็ก ๆ เวลาชายหนุ่มไม่สบาย เป็นไข้ที่ถึงแม้จะเพียงน้อยนิด แต่ผู้เป็นแม่ก็คอยดูแลเช็ดตัวเป็นอย่างดีไม่เคยห่าง ทุกครั้งที่ลูกชายไม่สบาย คุณนายจิตตาจะแทบไม่ได้นอนนอกจากต้องคอยวัดไข้ป้อนยาแล้ว ยังต้องเช็ดตัวตลอดเพื่อให้ไข้ลด มันคือสิ่งที่มารดาของเขาทำเป็นประจำตั้งแต่คิมหันต์ยังเด็ก ทว่าเมื่อถึงเวลาที่ชายหนุ่มควรได้ดูแลเวลาแม่ป่วยไข้บ้างกลับไม่ได้ทำสิ่งนั้น ความคิดที่ว่าท่านคือบ้าน คือคนที่หันมาเมื่อไหร่ก็เจอเป็นความคิดที่ผิดแบบสุด ๆคิมห
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 13 แม่ของผม
บทที่ 13 แม่ของผมณัฐนิชาคอยดูแลปรนนิบัติคุณนายจิตตาเป็นอย่างดีหลังมาถึงโรงพยาบาลเพื่อทำการรักษา คนป่วยปลอดภัยแล้วจึงถูกย้ายมาห้องพักพิเศษ ก่อนหน้านี้ทนายไตรรัตน์โทรมาบอกหล่อนว่าคิมหันต์กำลังนั่งเครื่องบินกลับมาตามไฟลท์ที่เขาจองให้ อีกสักพักก็คงจะถึงโรงพยาบาลแล้ว หญิงสาวยังอยู่ในชุดแต่งงานอยู่เลย ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากเสียจนไม่มีเวลาแม้แต่จะเปลี่ยนชุดด้วยซ้ำ ส่วนเรื่องผมเผ้าไม่ต้องพูดถึง...เละเทะเหมือนคนไม่ได้แตะหวีมาสามชาติ“คุณแม่อยากดื่มอะไรหน่อยไหมคะ”“ไม่เป็นไรจ้ะ”เจ้าของใบหน้าซีดไร้เลือดฝาดตอบ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าเพราะยังเจ็บปวดใจกับเรื่องของคิมหันต์ไม่หาย วิกผมที่ใส่มาตลอดถูกนำออกไปแล้ว ตอนนี้บนศีรษะของคุณนายจิตตาจึงไม่มีผมอยู่เลยสักเส้น“พี่คิมกำลังจะกลับมาหาคุณแม่ ทำใจให้สบาย อย่าคิดมากและรอพี่คิมมาหานะคะ”“แม่ต้องขอบคุณหนูนิชามาก ๆ เลยน
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 12 ดื้อดึง
บทที่ 12 ดื้อดึง“แม่ขอโทษหนูนะลูก ที่ทำให้หนูต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ แม่สัญญา แม่จะทำให้พี่เขากลับมาแต่งงานกับหนูให้ได้”คุณนายจิตตาได้แต่มองดูณัฐนิชาด้วยความสงสาร คิดไม่ถึงเลยว่าคิมหันต์จะกล้าถึงขนาดเทงานแต่ง“อย่าเลยค่ะคุณแม่ หนูไม่อยากให้พี่คิมเกลียดหนูไปมากกว่านี้แล้ว”“เกลียดอะไรกัน แม่เป็นแม่ของตาคิม ไม่ว่าอย่างไรตาคิมก็จะต้องตกหลุมรักหนูอย่างแน่นอน เชื่อแม่สิ”คนฟังได้แต่ทำหน้าเศร้า ทั้งลังเลและไม่คาดหวังด้วย ผู้หญิงจืดชืดไร้เสน่ห์อย่างหล่อนไม่มีวันมัดใจผู้ชายไม้เลื้อยอย่างเขาได้อยู่แล้ว“คุณนายครับ ผมตรวจสอบดูเรียบร้อยแล้วนะครับ ตอนนี้คุณคิมหันต์ไม่ได้อยู่ในประเทศไทย”“อะไรนะ!”คุณนายจิตตาลมแทบจับ ก่อนนี้คิดว่าอย่างมากคงหนีไปนอนกกผู้หญิงอยู่ไหนสักแห่งในประเทศ ไม่คิดเลยว่าจะถึงขั้นหนีออกนอกประเทศอย่างนี้ สมแล้วจริง ๆ ที่เป็นลูกของเธอ วางแผนการไว้รอบคอบเพราะรู้ดีว่าถ้าหนีไปไม่ไกลพอคงถูกลากตัวกลับได้ง่าย ๆ“ต่อสายหาคิมหันต์เดี๋ยวนี้ บอกไปเลยว่า
You may also like
คลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์124.3K viewsแต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI61.1K viewsคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์75.6K viewsเรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C79.9K viewsค่าของหัวใจ
เค้กมัฟฟิ่นn350 viewsสัมผัสร้าย สัมผัสรัก
Yaygoh1.6K viewsพ่ายรักร้ายคุณชายตำรวจ
Kim Nayeol1.1K viewsดาวดามใจ
พะยูนยิ้ม2.3K views
