ลิ้นของเขาเลื่อนลงไป จูบกลีบอวบอูมด้านล่าง และดูดเล็มปุ่มกระสันสีเข้มจนไอริสกรีดร้องด้วยความเสียว เธอทนต่อการรุกเร้าที่เร่าร้อนยิ่งกว่าไฟป่าแบบนี้ไม่ไหว ในที่สุดก็ปล่อยให้ราเชนทร์ ครอบครองเธออีกครั้งอย่างง่ายดาย
“เฮือก!! อ๊าาา…”
แก่นกายร้อนที่เต็มไปด้วยไฟราคะ โหมเข้ามาในร่องรักของเธอเต็มแรง มันเต็มไปด้วยความโกรธแค้น และต้องการลงโทษทัณฑ์ ตอนนี้ไอริสเริ่มรู้สึกว่า สติที่มีอยู่ใกล้จะหลุดลอยเต็มที หลังจากที่ถูกเขาโหมกระหน่ำ จุดเพลิงปรารถนาเข้ามาแทนที่
เธอมิอาจหลีกหนีความต้องการลึก ๆ ภายในใจตัวเองได้ แม้ว่าจะบอกว่า “ห้ามรัก” ผู้ชายคนนี้ก็ตาม เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันเกิดจากที่เธอ คิดจะเล่นกับไฟมาตั้งแต่แรก ตอนนี้เขาถอดเนกไทออกแล้ว เพื่อจะได้มองหน้าเธอชัด ๆ
“มองหน้าฉันด้วยสิไอริส นึกอยากจะร้องไห้ขึ้นมาแล้วหรือยัง อาา…. เสียวฉิบหาย”
“ไม่มีทาง อ๊าา!!”
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
“อึ๊ยย อ๊าาา อย่ากดนะ!”
เขารู้จุดอ่อนไหวของผู้หญิงดี เมื่อตอกเข้าไปสุดแรงจนมิดด้าม เอ็นร้อนที่หมุนควงอยู่ข้างใน กับนิ้วที่บดบี้อยู่หน้าถ้ำสวรรค์ ไม่นานไอริสก็ทนไม่ไหว สัญชาตญาณดิบของเธอถูกเขาปลุกขึ้นมา จนกระทั่งถูกเขากระแทกย้ำเข้ามาไม่ยั้งอีกครั้ง น้ำใส ๆ พวยพุ่งออกมา ทำเอามาเฟียหนุ่มที่โหดร้าย ครางออกมาราวกับราชสีห์กำลังคำราม
“อาาา…. ลูกแมวน้อย ยอมรับชะตากรรมซะเถอะ... เธอแพ้แล้ว”
ในที่สุดเขาก็ได้เห็นน้ำตาของเธออีกครั้ง ในอ้อมกอดของเขา ราเชนทร์ก้มลงซับหยดน้ำตา ที่เริ่มไหลออกมาเบา ๆ และจูบเธออีกครั้ง กลิ่นคาวเลือดยังคงอยู่เล็กน้อย เมื่อเขาเริ่มบดขยี้ริมฝีปาก และส่งลิ้นเข้าไปข้างใน เพื่อกอบโกยความหวานนั้นอีกครั้ง ราวกับบ่งบอกถึงความเป็นเจ้าของ แต่ตอนนี้ไอริส ไม่มีแรงเหลือที่จะต่อต้านแล้ว
“เลิกพยศได้แล้วเหรอ ก็ดี… ถ้าอย่างนั้นเราก็มาสนุกกันต่อเถอะ แค่รอบเดียวคุณก็รู้ว่าคนอย่างผม… ไม่มีทางพอ”
"ฮึก! อ๊าา…"
เมื่อแก่นกายร้อนกระแทกเข้ามาอีกครั้ง ไอริสก็ไม่ได้ตอบอะไรอีก เธอปล่อยให้ราเชนทร์ทำทุกอย่างตามใจ ความดุดันของเขาเธอรู้ดีว่า มันมีมากแค่ไหน หากเธอไม่สลบคาอก หรือเขามีธุระอื่นที่ต้องไปทำเสียก่อน คนอย่างราเชนทร์ ไม่มีทางปล่อยเหยื่ออย่างเธอไปแน่นอน
“อาา…. ลูกแมวน้อย เสียวมากเลย อูยยย หันหลังให้หน่อย อ้อลืมไปฉันทำเองดีกว่า”
เขามัดเธอเอาไว้ ดังนั้นตอนนี้ไอริส ไม่สามารถขยับตามที่เขาสั่งได้ ราเชนทร์ค่อย ๆ จับตัวของเธอพลิกหันหลัง เพื่อจะใช้ท่าที่เขาชอบมากที่สุด สะโพกกลมกลึงขาวเนียน ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะก้มลง เพื่อฝังหน้าไปสูดดม กลิ่นของเธอเย้ายวนใจ จนสัญชาตญาณสัตว์ป่าในกายเขา มันตื่นขึ้นมาอย่างรุนแรง เกินกว่าที่จะระงับอารมณ์และความต้องการได้อีกต่อไป
“อาาา…เสียวฉิบหายเลย ทั้งแน่น ทั้งหอม ทั้งหวานและน่ากิน อาา…ไอริส คุณนี่มัน.... สุดยอดไปเลย”
ยิ่งเขากระแทกเข้ามา แรงและถี่มากเท่าไหร่ ก็เหมือนจะยิ่งตอกย้ำให้ไอริสจดจำ วันแรกที่เธอได้รู้จักผู้ชายที่ชื่อ “ราเชนทร์” มาเฟียสุดโหด ผู้มีอิทธิพล ในธุรกิจทั้งขาวสะอาดจนไปถึงดำสนิท ภายใต้อำนาจของเขา ทำให้เธอก้าวพลาด ตั้งแต่คิดจะลองเล่นกับไฟ
ฉันไม่ควรเริ่มตั้งแต่แรก หากไม่เดินก้าวผิดไปวันนั้น วันนี้คงไม่ต้องเจ็บปวด เพราะหลงรักคนใจร้าย และโหดเหี้ยมอย่างเขา
ย้อนกลับไปเมื่อแปดเดือนก่อน / บาร์ชั้นหนึ่ง ในโรงแรม
“ดราย มาร์ตินี่ค่ะ”
สาวสวยในชุดเดรสรัดรูป อวดรูปร่างที่สมส่วน โดยเฉพาะรอยแหวกที่หน้าอกอวบ เอวคอดเล็ก สะโพกกลมกลึง รวบผมขึ้นและสวมเครื่องประดับเพชรแบบหลวม ๆ อวดท้ายทอยที่เซ็กซี่ เพียงแค่เธอเดินเข้ามาที่บาร์ ทุกสายตาก็หันมามอง ด้วยความสนใจทันที
“เฮ้อ…”
เสียงชงเครื่องดื่ม ดังพอ ๆ กับเสียงถอนหายใจ “ไอริส” มองไปที่ชั้นวางเครื่องดื่มที่หลากหลาย ซึ่งอยู่ด้านหลังบาร์เทนเดอร์ ไม่นานก็มาคนกระซิบบาร์เทนเดอร์รูปหล่อ เมื่อเขาเทเครื่องดื่มยื่นมาเสิร์ฟให้เธอ ไอริสก็เปิดกระเป๋าทันที
“ไม่ต้องครับคุณผู้หญิง เครื่องดื่มแก้วนี้ มีคนจ่ายให้คุณแล้วครับ”
ไอริส มองไปที่บอร์เทนเดอร์ และส่งยิ้มหวานที่สุดไปให้เขา
“นี่ไม่ใช่ค่าเครื่องดื่ม แต่เป็นทิปของคุณต่างหากล่ะ แล้วก็…. ฉันมีเรื่องให้คุณช่วยอีกเรื่อง”
เมื่อเห็นธนบัตรสีเทา บาร์เทนเดอร์หนุ่มก็ยิ้มออกมาทันที และพยักหน้าเมื่อไอริสพูดบางอย่างกับเขา
“แต่ว่า… คุณผู้หญิงครับ แบบนี้มันจะไม่…”
“บอกให้ทำก็ทำไปเถอะ ที่เหลือฉันจัดการเอง”
“ครับ”
บาร์เทนเดอร์เทวิสกี้สีเข้ม และส่งให้บริกรไปเสิร์ฟ ให้กับคนที่พึ่งจะเลี้ยงเครื่องดื่มของเธอ
ปึก!
ไอริสนั่งอยู่ในบาร์ราว ๆ ครึ่งชั่วโมง จากนั้นเมื่อปรายสายตาไปรอย ๆ ก็ลุกขึ้น เพื่อจะเดินกลับไปที่ห้องพัก ซึ่งอยู่บนโรงแรมนี้ ไม่ลืมปรายตาไปมองที่โตะ ของคนที่พึ่งเลี้ยงเครื่องดื่มเธอเมื่อครู่นี้
“ได้เวลากลับแล้วสินะ”
หน้าลิฟต์
ไอริสรีบเดินออกมา เธอเริ่มเดินเซ หัวใจเต้นแรงผิดจังหวะเล็กน้อย เธอหันไปยืนพิงฝาผนัง เพื่อพยุงตัวเองเดินไปให้ถึงลิฟต์ให้ได้ หลังจากเดินออกมาจากคลับในโรงแรมหรู
“ร้อนจังเลย… ที่นี่ที่ไหน นี่มันเกิดอะไรขึ้น”
เมื่อพุ่งตัวเข้าไปในลิฟต์ได้ เธอก็ตัดสินใจโผเข้าไปกอดผู้ชายที่ยืนนิ่งอยู่ข้าง ๆ ทันที
“เฮ้ย! ใครวะเนี่ย บอสครับ!”
เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นข้าง ๆ แต่คนที่เธอกอดเอาไว้ ยังคงยืนนิ่ง เหมือนเป็นก้อนหินที่ไร้ความรู้สึก เธอได้ยินแค่เสียงพ่นหายใจเชิงรำคาญของเขา แค่เล็กน้อยครั้งเดียวเท่านั้น
“ชะ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยฉันด้วย”
“เธอ…. เป็นใคร ต้องการอะไร”
เสียงเย็นราวกับน้ำแข็ง ทำเอาคนที่กอดเธอไว้เกือบสร่างเมา เธอกอดเขาขนาดนี้ หัวใจของเขากลับไม่มีท่าทีเต้นรัวเลยสักนิด สายตาคมกริบด้วยความรังเกียจเล็กน้อย เริ่มดันตัวของเธอให้ถอยออกไป แต่ไอริสแค่ได้กลิ่นน้ำหอมจากตัวเขา ก็เริ่มมีปฏิกิริยาบางอย่าง
“ช่วยฉันด้วยค่ะ”
“บอสครับ… นี่เธอคงไม่ได้ถูกวางยามาหรอกนะครับ”
“วิธีอ่อยผู้ชายเก่า ๆ แบบนี้ ใช้กับฉันไม่ได้ผลหรอกนะ หลีกไป ก่อนที่ฉันจะโยนเธอออกไปเอง”
เธอไม่รอให้เขาผลักอีกครั้ง แต่เป็นฝ่ายผลักเขาออกไปเอง และยืนพิงผนังอีกข้าง คนที่ถูกผลักออก ยืนขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้สนใจเธออีก และรอให้ประตูลิฟต์เปิด
แคก แคก…
“ขอโทษค่ะ ฉัน... ผิดเอง ขอตัวก่อน แฮก แฮก”
เธอหันมาขอโทษเขาอีกครั้ง เมื่อพูดจบแล้วก็รีบเดินออกไปจากลิฟต์ทันที แต่ว่า...
“เอ่อ คุณครับ ระวัง!”
ตุบ!
"แต่ว่า...""เอาล่ะไม่มีเวลาแล้ว ฉันจะรีบไปตอนนี้เลย ไม้คุยกันนะ"ไอริสคว้ากระเป๋า และเดินออกจากบริษัททันที เธอพยายามจะไม่สนใจได้ และหาทางออกให้บริษัทได้ แต่ทุกเส้นทางถูกดักเหมือนกับตาข่ายที่มองไม่เห็น ถ้าคนที่หว่านเอาไว้ไม่ใช่คนอย่างราเชนทร์ จะเป็นใครไปได้อีก ที่ล่อให้เธอเข้าไปหาเขา ครั้งนี้เธอจะยอมไปพบกับเขาสักครั้ง เพื่อดูว่าเขายังต้องการอะไรจากเธออีก10 วันต่อมา / เอตัน กรุ๊ป“คุณมาอีกแล้วเหรอคะ คือว่าบอสยังไม่ออกมาจากห้องประชุมเลย คุณจะรออีกเหรอคะ”ประชาสัมพันธ์ของบริษัท นึกเห็นใจไอริสอยู่ไม่น้อย เพราะเธอเห็นไอริสมาที่นี่ตลอดสิบวัน แต่ไม่มีสักครั้งที่ท่านประธาน จะให้โอกาสเธอเข้าพบ แม้ว่าจะมีอยู่สองครั้ง ที่ไอริสมีโอกาสได้เจอเขา แต่ราเชนทร์ก็เดินผ่านเธอไป เพื่อเข้าห้องประชุมกับลูกค้าคนอื่น โดยไม่ได้สนใจเธออีกเลย จนกระทั่งเลิกงาน“เธอยังไม่กลับไปอีกเหรอ”“ยังครับ ยังนั่งรออยุ่ข้างนอก บอสครับถ้าแบบนี้...”“รอได้ก็รอไปสิ เธออยากเจอฉันก็ต้องตามใจตลอดหรือไง ใครใช้ให้เธอยั่วโมโหฉันก่อนล่ะ ในเมื่อกล้าพยศกับฉัน ก็ต้องรับบทเรียนไปสักหน่อยสิ”“แต่ว่าตอนนี้ เหมือนเธอจะรอจนหลับไป ผมเห็นเธอนอน
“ครับบอส”ราเชนทร์เดินกลับไปนั่งคุยต่อที่โต๊ะไม่นาน แขกของเขาก็ขอตัวกลับ เมื่อคนที่นัดมากลับไปแล้ว เขาก็เดินมานั่งโต๊ะที่จะมองเห็นไอริสชัด ๆ ไม่นานเรวินก็เดินมาบอกเขา“บอสครับ”“ว่ายังไง”“คนที่มาส่งคุณไอริส คือบอสใหญ่ของบริษัทไอซีดีไซน์ เขาเป็นพี่ชายของหุ้นส่วนคุณไอริส และเป็นลูกชายคนเดียวของบรษัท CCO ที่เป็นสื่อยักษ์ใหญ่ครับ”“แค่หุ้นส่วนจริงเหรอ แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่ ไม่ใช่ว่าไอซีดีไซน์ จะรับแต่งานของเอตัน กรุ๊ป จนไม่มีเวลาไปหางานอื่นแล้วไม่ใช่เหรอ”“เอ่อ… วันนี้เหมือนว่าคุณไอริส จะมารับงานของโครงการเล็ก ๆ ที่อยุธยานะครับ”ราเชนทร์ฟังแล้วนิ่งไปทันที เขามองไปที่โต๊ะของไอริส ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนว่า ลูกค้าที่เธอนัดเอาไว้จะมาถึงแล้ว เขาได้แต่เหยียดยิ้มออกมา“นี่แสดงว่าตอนนี้ เธอรับงานอื่นแล้วจริง ๆ งั้นเหรอ ใช้ได้เลยนี่ไอริส สามารถหางานอื่นในเวลาสั้น ๆ แบบนี้ โดยไม่สนใจฉันเลย มิน่าล่ะถึงได้กล้าพยศฉันแบบนี้ ลูกแมวน้อย… คราวนี้เธอท้าทายฉันเองนะ เรวิน!”“ครับ”“ฉันต้องการรู้ว่า วันนี้ไอริสมาคุยงานกับโครงการไหน นายรู้ว่าต้องทำยังไงต่อ”“แต่ว่าบอสครับ ทำแบบนี้มันจะไม่…. ครับ ผมทราบแล้ว”เรวิน
สองวันถัดมาหลังจากที่ไอริสทะเลาะกับราเชนทร์ในคืนนั้น เธอก็ไม่ได้ติดต่อกับเขาอีกเลย ส่วนเขาก็ไม่คิดจะโทรง้อ ซึ่งนี่ถือเป็นสัญญาณที่เตือนว่า ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป จนกระทั่งวันนี้ ที่ริย่าได้รับสาย จากฝ่ายโครงการของเอตัน กรุ๊ป“ว่ายังไงนะคะ แต่ว่าโครงการนี้เราคุยกันจบแล้วนี่คะ เอกสารเรื่องแบบก็…ค่ะ ๆ ได้ค่ะคุณวิบูลย์ ฝากด้วยนะคะ”รีย่าวางสายจากคู่ค้าใหญ่ ซึ่งกำลังทำเรื่องโครงการใหม่ในเครือเอตัน กรุ๊ป นี่เป็นงานที่สามแล้วในเดือนนี้ ที่ถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด ด้วยข้ออ้างที่ว่า ตอนนี้บริษัทกำลังทำสรุปผลงานไตรมาส ทำให้ทุกโครงการ ต้องระงับไปก่อนอย่างไม่มีกำหนด และระงับการเซ็นสัญญากับคู่ค้าทุกโครงการ“เฮ้อ…. จู่ ๆ เกิดอะไรขึ้นกันละเนี่ย นี่ไอริสแกทะเลาะกับบอสใหญ่ของเอตันเหรอ เขาถึงได้เทงานเรา ทีละสามโครงการแบบนี้น่ะ”“เขาคงกำลังยุ่งอยู่ละมั้ง”“ไม่สิทำไมแกดูไม่โกรธ แล้วยังนั่งใจเย็นอยู่แบบนี้ล่ะ หรือว่าแก… จะรู้แล้วว่าเขาจะทำแบบนี้”“ฟินิกซ์เฮ้าส์ คือคู่ค้าคนใหม่ของเขา”“ฟินิกซ์เหรอ …เฮ้ย! ได้ยังไงกันล่ะ งานนี้พวกเราคุยก่อนมาตั้งนาน จู่ ๆ ก็มาปาดหน้าแบบนี้เลยเหรอ นี่มัน….”“ไม
ไอริสหันมามองหน้าเขา พร้อมกับยิ้มเยือกเย็นเหมือนกับที่เธอเคยทำเป็นประจำ ซึ่งเขาเองก็ชินแล้ว เวลาที่เธอโมโห ก็มักจะทำสีหน้าแบบนี้เสมอ“ฉันมีสิทธิ์แบบนั้นด้วยเหรอคะ สำหรับคุณแล้ว ฉันก็แค่คู่ค้าที่เอาตัวเข้าแลกกับงาน ที่คุณยินดีจะป้อนให้เท่านั้น ไม่ใช่เหรอคะ”เธอเดินไปที่หน้าประตู ราเชนทร์เดินไปดึงเธอ และดันไปติดผนังอีกฝั่งทันที แม้ว่าจะกลัว แต่สายตาที่เงยหน้ามองเขา เต็มไปด้วยความอวดดี และไม่ยอมเชื่อฟัง“ลูกแมวน้อยเริ่มพยศอีกแล้วเหรอ คุณแน่ใจนะว่า ต้องการเลือกเดินออกไปแบบนี้ ผมจะให้โอกาสคุณเลือกอีกครั้ง คืนนี้ค้างกับผมที่นี่ แล้วค่อยมาคุยกัน ว่าจากนี้เราจะร่วมมือทางธุรกิจกันต่อยังไงดี ไม่พูดถึงคนอื่นแล้วดีมั้ย”ไอริสโกรธที่เขาเลือกบริษัทคู่แข่ง คู่แค้นของเธอมารับงานโครงการใหญ่ของบริษัท ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์ที่จะคุยกับเขา ต่อให้ต้องการงานนั้นมากแค่ไหนก็ตาม เธอผลักเขาออกทันที“ไม่ค่ะ คืนนี้คุณได้ในสิ่งที่ต้องการไปแล้ว ฉันหวังว่าโครงการที่ยังเหลืออยู่ จะยังเดินหน้าได้ต่อจนจบ ส่วนเรื่องอื่นฉันไม่มีอะไรจะคุย ตอนนี้ฉันคงต้อง ขอตัวก่อนค่ะ”เธอหันไปคว้าลูกบิดประตู ราเชนทร์ได้แต่ยืนยกเครื่องดื่มสี
ผ่านเวลาไปเกือบหนึ่งชั่วโมง เมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากห้องประชุม จากนั้นไอริสก็เดินไปส่งราเชนทร์ถึงรถ“อย่าลืมว่าเรามีนัดกันนะไอริส”“ค่ะ”ราเชนทร์ใช้เรื่องงานบังหน้า เพื่อให้ไอริสมาบริการเรื่องบนเตียงให้เขาถึงที่ แน่นอนว่าเธอกลายเป็นผู้หญิงของเขา ในเวลาอันรวดเร็ว แต่เขาก็ไม่ได้ให้อภิสิทธิ์ใด ๆ ที่สำคัญกับเธอ แม้แต่ในฐานะคู่ควงออกงานเลี้ยง เขากับเธอพบกันเพียงแค่เรื่องบนเตียงเท่านั้น ซึ่งนี่เป็นกฎของราเชนทร์อีกเช่นกัน“มันจะมีประโยชน์อะไร ถ้าแกยังทำแบบนี้อยู่ โครงการศิวาลาของเขาก็ใกล้จะจบแล้ว หลังจากนี้แกกับเขา…”“อย่าลืมสิว่า ฉันเข้าหาเขาเพราะอะไร หากว่ามีเขาสักคนคอยหนุนหลัง ด้วยอิทธิพลและอำนาจในมือเขา ทั้งเรื่องบริษัทและแผนการของฉัน มันจะรุกคืบไปได้อย่างรวดเร็ว”“แต่แกถึงกับเอาตัวเข้าไปแลกแบบนี้ มันคุ้มแล้วเหรอ ว่าแต่... แกรู้ได้ยังไงว่า เขาจะสืบจนตามแกมาถึงที่นี่ได้”ไอริสหันมามองหน้าเพื่อนสนิท และหุ้นส่วนสำคัญของเธอ“เสือที่ได้ลองกินเนื้อกวางแล้ว ไม่มีเสือตัวไหนไม่ตามกลิ่นหรอก”ริย่าคิดไม่ถึงเลยว่า ครั้งนี้เพื่อนของเธอ จะถึงกับยอมเอาตัวเข้าแลก เพื่อให้ได้เข้าใกล้มาเฟียอย่างราเชนทร์“
ไอริสตกใจ จนทำแฟ้มและแบบปลิวตกลงที่พื้น ราเชนทร์ดึงเธอเข้ามาจูบ โดยที่ไม่รอสัญญาณ และไม่มีบอกล่วงหน้า ไอริสพยายามดันเขาออก และตั้งสติ แต่เขากลับมีแรงมากกว่า และดึงเธอเข้าไปจนชิด พร้อมกับกระซิบเบา ๆ ออกมาทันที“อย่าห้ามผม ไม่รู้เหรอว่าคนที่กล้าหนีผม สุดท้ายจะเป็นยังไง”“แต่ว่า อื้อ…”ตุบ ตุบเธอทุบไหล่ของเขาไปสองสามครั้ง มือหนารวบมือเธอไว้และจูบกลับไปอีกครั้ง ไอริสยอมแพ้ สุดท้ายก็ยอมจูบจนเขาพอใจ ราเชนทร์ลูบหน้าของเธอ และมองให้ชัด ๆ อีกครั้ง“ยังหวานและเร่าร้อนเหมือนเดิม ทำไมวันนั้นถึงหนีออกมาก่อนล่ะ ใจร้ายไปหน่อยมั้ย รู้มั้ยว่าผมเหนื่อยแค่ไหน กับการตามหาตัวคุณ”“ฉัน… ไม่คิดว่าคุณจะตามหา ฉัน…”“ในเมื่อรู้แล้ว จะทำยังไงต่อดีล่ะไอริส”เธอหันมาสบตาเขา ยอมรับว่าราเชนทร์เป็นคนมีเสน่ห์มากจริง ๆ เธอยิ้มและหลบตาเขาเล็กน้อย ทำให้เขาเริ่มทนไม่ได้ และกำลังจะจูบเธออีกครั้ง ไอริสดันหน้าอกเขาออกไปเล็กน้อย และรีบถามเขาทันที“คุณตั้งใจมาหาฉันที่นี่เหรอคะ หรือว่ามาเพราะ อยากจะคุยเรื่องงาน ระหว่างสองบริษัทเท่านั้น”“วันนี้ที่ผมมาที่นี่ แน่นอนว่าต้องรู้แล้วว่าคุณเป็นใคร แค่ต้องการคำอธิบายว่า คืนนั้นทั้ง ๆ