เพลิงนักศึกษาแพทย์ ชั้นปีที่ 5 อายุ 23 ปี (อดีต) ลูกชายเพียงคนเดียวของคุณนายพิมพ์ภิรมณ์ เจ้าของธุรกิจนำเข้าเครื่องมือทางการแพทย์ และมีพ่อเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาให้เธอเป็นเพียงคู่นอน ติดอยู่ในความสัมพันธ์นั้นมาตลอดสองปี เขามีคนที่ตั้งใจจะใช้ชีวิตด้วยอยู่แล้ว เธอจึงเป็นได้แค่นั้น ต่อให้เป็นแค่คู่นอน ก็ต้องเชื่อฟัง ถ้ายังอยากได้เงินจากเขา หมวยเล็ก นักศึกษาคณะบริหาร ชั้นปีที่ 4 อายุ 22 ปี(อดีต) เขาเห็นเธอเป็นเพียงคู่นอน เธอก็เห็นเขาเป็นแค่ตัวเงินตัวทอง ที่จะทำให้ชีวิตตั้งตัวได้ หลังจากนั้นก็จะหายไป ไม่ให้เขาตามหาเจอ เมื่อเขามา เธอก็ไป แค่นั้น จบ!
View Moreบทนำ
“ก่อนออกไปช่วยกดยืนยันการโอนด้วยค่ะพี่เพลิงสุดหล่อ”
ดวงตาคู่สวยจับจ้องไปยังนักศึกษาแพทย์สุดหล่ออย่างยียวน เขาคือคู่นอนของตัวเองที่เพิ่งระบายความใคร่กับเธออย่างเมามันไปร่วมชั่วโมง ก่อนที่เขาจะมีสายเรียกเข้าจากใครบางคนจนต้องรีบอาบน้ำแต่งตัว ขณะที่ตัวเธอเองยังเปลือยเปล่าอยู่ใต้ผ้าห่ม นั่งอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ราคาแสนแพงในห้องนอนของเขา
ใช่ เธออยู่ห้องเขาเป็นเรื่องปกติ ถึงแม้จะมีสถานะแค่คู่นอนแต่กิจวัตรประจำวันส่วนใหญ่ของเธอก็เกิดขึ้นที่นี่มาปีกว่าเกือบสองปีแล้ว แถมบางครั้งยังรับบทแม่บ้านให้เขาอีกด้วย ไม่ใช่ว่าเขาขอ แต่เธอเต็มใจทำให้เพื่อตอบแทนอะไรหลายอย่างที่เขาให้เธอจนใช้ชีวิตดีๆ ได้อย่างทุกวันนี้
หมวยเล็กหรือมณฑิตา เป็นนักศึกษาสาวคณะบริหารธุรกิจชั้นปีที่สี่ เป้าหมายของเธอในแต่ละวันก็มีแค่ หาเงินเพื่อใช้ชีวิตดีๆ ในอนาคต
“จะเอาไปทำอะไรเยอะแยะ”
เขารู้มาบ้างว่าฐานะของหมวยเล็กไม่ได้ร่ำรวยอะไร เขาก็เป็นคนให้เธอเองแต่แรกเพราะความสงสาร ก่อนหน้าที่จะมาเจอเขาหมวยเล็กทำงานพาร์ทไทม์เป็นว่าเล่น แม้แต่ตอนนี้ก็ยังทำ ถึงน้อยลงบ้างแล้ว แต่เขาก็ให้เงินเธอมากกว่าที่รับจ้างคนพวกนั้นตั้งหลายเท่า เอาไปใช้อะไรนักหนา
เพลิงไม่เคยคิดสงสัย แต่ตอนนี้มันเริ่มจะเยอะไปทุกที เธอชอบอ้อนขอเงินเขาตลอดจนคิดว่าตัวเองเป็นชายแก่รุ่นพ่อ ทั้งที่เขาก็อายุห่างกับเธอแค่ปีเดียว ต่างกันก็แค่ฐานะทางการเงิน ซึ่งเขาใช้เท่าไรก็ไม่มีวันหมด
“มีเรื่องสำคัญต้องใช้”
“เรื่องอะไร”
ใบหน้าสวยมองชายหนุ่มที่มีคำถามนิ่ง ปกติแล้วเขาไม่เคยสนใจเรื่องของเธอ เพราะที่ผ่านมาเธอก็ไม่เคยก้าวก่ายชีวิตเขาอย่างที่เขาเคยเตือน เขาเองก็ไม่ได้ก้าวก่ายชีวิตเธอเช่นกัน
เราต่างฝ่ายต่างหาผลประโยชน์ให้ตัวเอง
“อยากรู้เรื่องหมวยด้วยเหรอ รักหมวยแล้วป่ะเนี่ย”
“เพ้อเจ้อ” คนหน้าเข้มดุมองด้วยสายตารำคาญ ก่อนจะยกโทรศัพท์เครื่องแพงของตัวเองขึ้นมา
5/02/XX 22:29 บช X561189X เงินเข้า 30,000 บาท คงเหลือ 280,359.39 บ
ใบหน้าสวยระบายยิ้มเมื่อเห็นข้อความแจ้งเตือนเงินเข้าบัญชี แต่ขณะที่เธอยิ้มคนที่เสียเงินเพราะความเหงากลับทำหน้าดุใส่ แล้วถามเสียงเรียบ
“ไอ้กระเป๋าที่ว่านั่นก็ไม่ต้องเอาแล้วนะ”
“ไม่ๆ อันนั้นมันคนละส่วนกันนี่ พี่เพลิงโกงหมวยสิแบบนั้นน่ะ”
กระเป๋าที่ว่านั้นคือสิ่งที่เขารับปากจะซื้อให้ตั้งแต่เดือนก่อน หมวยเล็กยอมรับว่าความสัมพันธ์ของเธอกับเขามันขับเคลื่อนด้วยเงินเพราะมันคือสิ่งจำเป็นสำหรับเธอ เซ็กส์ที่แลกมาด้วยเงิน เขาก็มองเธอแบบนั้นมาแต่แรกแล้ว
“หน้าเงิน”
คนถูกต่อว่าไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระ ก่อนจะปัดมือไล่ให้เขาออกไป แต่เมื่อประตูปิดลงเธอกลับต้องสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดแล้วปล่อยมันออกมาทางรูจมูกยาวๆ
ใครว่าไม่เจ็บกับคำนี้ เธอก็คนมีหัวใจเหมือนกัน แต่ก็ยอมรับว่าเธอต้องการเงินเพราะเงินมันสำคัญ และไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเธอกับเพลิงมันจะจบลงตอนไหน แต่มีสัญญาณว่ามันคงจะเป็นเร็วๆ นี้ จะให้กลับไปตัวเปล่า กับหัวใจที่เจ็บปวดรวดร้าว เสียสาวไปฟรีๆ
มันคงจะดูโง่เกินทน
ตอนที่เธอกับเขาเจอกันและเริ่มความสัมพันธ์ทางกาย เธอรู้แต่แรกแล้วว่าเขาให้เป็นได้แค่ไหน เขามักจะให้ของราคาแพงกับเธอเป็นสิ่งตอบแทนพร้อมกับคำพูดที่บอกเป็นนัยย์ว่าเธอเป็นได้แค่คู่นอนของเขาเท่านั้น ไม่มีวันได้เป็นตัวจริง
เขามีผู้หญิงคนนั้น คนที่เขาเฝ้ารอให้เธอกลับมา
ไอ ไอรดา ผู้หญิงที่เพลิงเคยคบตอนเรียนมัธยม ผู้หญิงที่เป็นได้ทั้งเพื่อนและแฟนของเขา พวกเขาบอกลากันเพื่ออีกฝ่ายไปเรียนต่อต่างประเทศ พวกเขามีคำมั่นสัญญาที่ว่าวันหนึ่งหากกลับมา แล้วเพลิงไม่มีใคร พวกเขาจะกลับไปคบกันอีกครั้ง
หมวยเล็กสัมผัสได้ว่าผู้หญิงคนนั้นสำคัญกับเขามากแค่ไหน ตลอดเวลาที่ได้รู้จักเขา เธอก็ได้ยินเรื่องของผู้หญิงที่ชื่อไอจากปากเขาตลอด เหมือนเป็นการย้ำเตือนว่าเธอไม่มีทางที่จะได้เป็นมากกว่าคู่นอน
แล้วหมวยเล็กคนนี้จะโง่ให้เขาเอาฟรีๆ ไปทำไมกัน ในเมื่อเขามีอะไรให้กอบโกยเธอก็ต้องคว้ามันไว้ให้มากที่สุด!
อยู่กับเขามาปีกว่าเกือบสองปีเธอมีเงินเก็บเกือบล้านแล้ว ถ้านับรวมข้าวของที่มีราคา ขายไปทั้งหมดนั้นก็คงล้านกว่า หมวยเล็กตั้งใจจะกลับไปทำงานอยู่ที่บ้านเก่าของยายหลังเรียนจบเพื่อช่วยแม่ดูแลยายอีกแรง เพราะอีกไปกี่เดือนน้าของเธอก็จะย้ายตามสามีไปทำงานที่ต่างประเทศแล้ว
เธอก็ไม่คิดจะเกาะเขากินไปตลอดหรอก การถูกต่อว่าเหยียดหยามมันไม่ได้ทำให้รู้สึกดีสักหน่อย ที่ยิ้มรื่นได้ก็เพราะแกล้งทำ ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธอมันอ่อนแออยู่ข้างใน
หมวยเล็กเอาเงินเก็บส่วนหนึ่งไปทำร้านบนที่ดินของยาย ซึ่งเป็นที่ดินที่ยายได้แบ่งไว้ให้ในส่วนของแม่เธอ ทำเลค่อนข้างดีเพราะอยู่ใกล้โรงพยาบาล สำนักงานและหน่วยงานของรัฐหลายหน่วยงาน
ติดกับร้านของชำของเธอจะทำเป็นห้องเล็กๆ เพื่อรับลูกค้าที่สนใจมาทำเล็บ ก็ตั้งแต่มาเรียนเธอก็ได้ฝึกทำงานหลายๆ อย่าง ช่วงนี้เธอกำลังเรียนทำเล็บและเป็นพนักงานให้กับร้านทำเล็บแห่งหนึ่งในห้างดัง เธอจะเอาความรู้และประสบการณ์พวกนี้แหละไปใช้เพื่อทำธุรกิจเป็นของตัวเอง
ตอนที่ 34 แค่เธอตลอดไปเพลิงตื่นตั้งแต่ตีห้าเหมือนอย่างที่เขาตื่นมาทุกวัน ถึงจะนอนดึกแค่ไหนเขาก็ยังคงตื่นเวลาเดิม ส่วนหมวยตอนนี้ยังคงหลับสนิท อาจเป็นเพราะเมื่อคืนเขาจัดให้หมวยยกใหญ่หลาย ๆ ยกเขาออกมาช่วยยายเปิดร้านก่อนที่พนักงานคนอื่น ๆ จะมา ไม่ได้มีอะไรให้ทำเพราะส่วนใหญ่เป็นงานในครัว ยายทำกับข้าวให้เขาก่อนเป็นพิเศษ ก่อนที่เขาจะอาบน้ำแต่งตัวเพื่อออกไปทำงาน“น้องหมวยไม่ตื่นเหรอวันนี้”“ยังเลย” ยายตอบแล้วหันมามองไอ้หมอหน้าดุที่กำลังมองยายสลับกับไอ้ช่างไฟฟ้านี่“มีอะไรกับหมวยเหรอ” เขาเดินไปถาม เห็นไอ้นี่มาหลายวันแล้ว ก่อนหน้านี้เขาไม่ถามมันเพราะกลัวหมวยไม่พอใจแต่วันนี้กูเป็นผัวหมวย ใครหน้าไหนก็ห้ามจีบ“อ้าวหมอ ถามทำไม อยากรู้ด้วยเหรอ”“ก็พี่ถามถึงเมียผม ก็เลยอยากรู้ว่าถามทำไม” เพลิงถามหน้านิ่ง จริงจังจนอีกฝ่ายหน้าถอดสีน้องหมวยมีผัวใหม่แล้วหรือผัวเก่าหมวยกลับมายายแอบฟังอยู่ตรงนั้น หัวเราะจนไหล่สั่นเพราะความหึงหวงของหลานเขยตัวดี ให้ค้างคืนกันคืนเดียวอ้างเป็นผัวเป็นเมียกันแล้ว ไอ้หมวยมันคงไม่รอดหมวยตื่นมาช่วงสาย ๆ พร้อมกับลูก อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกมาหน้าร้าน เวลานี้คนซาลงบ้างแล้วแต่เพรา
ตอนที่ 33 รู้สึกเช่นเดิม“ห้ามเสียงดังนะ”“เข้าใจแล้วครับ”“พูดเพราะจัง”“ก็ดีใจไง” เขากระซิบข้างใบหูเธอ ได้กลิ่นอ่อนของโลชั่นจากตัวหมวยเล็กยิ่งกระตุ้นอารมณ์ความต้องการของเขาให้มันลุกโชน ก่อนอาบน้ำก็ว่าหอมแล้วหลงอาบน้ำทำเอาเขาแทบคลั่งเลยจะไม่ให้ดีใจได้ไงวะ หมวยเล่นบอกให้เขาว่า... ทำให้เสร็จหน่อย ให้กูช่วยหมวยจนกูตายไปวันนี้เลยก็ยอม กล้ามากหมวย กล้ามาก !“พี่เพลิงจะไม่ทำให้หมวยเสียใจแล้วใช่ไหม” เธอถามย้ำเรื่องนี้ก็เพราะกลัวว่าหากคืนนี้ผ่านพ้นไปแล้ว เธอคงให้เขาไปทั้งตัวและหัวใจที่ปั้นมันขึ้นมาใหม่ในระยะเวลาสองปีนี้อีกครั้งหากเขาทำลายมันก็คงแหลกละเอียดไม่เหลือชิ้นดี“พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้หมวยต้องเสียใจ จะไม่ทำให้หมวยต้องร้องไห้เลย” ยกเว้นตอนอยู่บนเตียง“งั้น...” เธอขัดเขินที่จะบอกว่า งั้นก็อนุญาตเขาก็คงรู้คำตอบของเธอดีเพลิงระบายยิ้ม ทิ้งมาดความหน้าดุของเขาทิ้งไปหมด เหลือแค่ผู้ชายหน้าหื่น ๆ อยู่ตรงนี้“คิดถึงเธอมากเลยรู้ไหม อยากทำ... ตั้งนานแล้ว”“พี่เพลิง”จมูกของเขาซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น มือซุกซนสอดเข้าไปใต้ชุดนอนบางเบาที่เขาเพ่งเล็งมันไว้ตั้งแต่หัวค่ำ บีบคลำเต้าทรวงทั้งสองข้างของหมวยที
ตอนที่ 32 ย่าของหลาน“หนูจะไม่หนีไปไหนอีกแล้วนะ และไม่รับเงื่อนไขอะไรทั้งนั้น” หมวยเล็กตอบกลับคำพูดนั้นของพิมพ์ภิรมณ์ด้วยความรู้สึกโมโหสุดขีดตอนนั้นที่เธอไม่สู้ก็เพราะไม่รู้ว่าจะสู้ไปเพื่ออะไร แต่ตอนนี้เธอจะไม่ยอมแพ้แน่ ๆ เพราะหมวยจะสู้เพื่อให้ลูกของตัวเองได้อยู่อย่างสงบสุขและมีชีวิตที่ดี“…”“ถ้าคุณอยากจะฆ่าหนูก็ฆ่าเลย หนูรู้ว่าคุณคงอยากให้หนูหายไปจากโลกนี้ด้วยซ้ำเพื่อไม่ให้หนูเจอเขา”“แต่หนูขอคุณแค่เรื่องเดียว”“…”“อย่าฆ่าคนที่เขามีเลือดเนื้อของพวกคุณอีกครึ่งหนึ่งเลย”“ฉันจะฆ่าหลานตัวเองทำไม แล้วจะฆ่าแม่ของหลานได้ยังไง คิดอะไรอยู่ ฮึ” พิมพ์ภิรมณ์หมดความอดทนเอาตามจริงนางก็เหมือนลูก ถ้าไม่ถึงที่สุดก็ไม่อยากจะพูดอะไรให้มากหรอก มันรู้สึกเสียฟอร์มจะตายไป แต่ยัยลูกสะใภ้คนนี้ชักไปกันใหญ่แล้ว มองไม่ออกอีกรึว่านางมาดี“ก็คุณจะเอาเงินให้หนูทำไม”“ชดเชยที่ฉันกับเจ้าเพลิงมันไม่ได้มาดูแลไง ไม่สิ ที่แม่กับเพลิงไม่ได้มาช่วยดูแลหลาน” คุณนายพิมพ์รู้สึกกระดากปาก แต่พอพูดไปแล้วมันก็ไม่เลวเลย“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ”“กว่าจะรู้ว่าหมวยอยู่ที่นี่ กว่าลุงเจตเขาจะบอกว่ามีหลานก็ปล่อยให้ฉันเหงาอยู่คนเดียวตั้งนา
ตอนที่ 31 รักก็ว่ารักกลับจากเที่ยวก็ไปแวะที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อของใช้ให้ลูกแล้วค่อยกลับเข้าบ้าน กว่าจะมาถึงบ้านของหมวยก็ตอนหกโมงเย็น เพราะไอ้พี่เพลิงจริงจังกับการจะนอนกับลูกคืนนี้มาก เขาแวะไปเอาเสื้อผ้าตัวเองอีกเป็นกระเป๋า“เอามาทำไมเยอะแยะ หมวยให้นอนคืนเดียว”“เธอบอกว่าแล้วแต่พี่ พี่ถามลูกแล้วลูกให้นอนทุกคืน”“เพ้อเจ้อ” ลูกบอกได้ที่ไหน มากสุดก็แค่ตอบตกลง“มังกรให้พ่อนอนด้วยทุกคืนใช่ไหม” เขาก้มลงไปถามลูกแต่มังกรหลับอยู่บนตักของหมวย คาร์ซีทซื้อให้ก็ไม่ยอมนั่ง ร้องโวยวายใหญ่ สงสัยเขาต้องฝึกลูกเป็นเรื่องเป็นราวสักวัน“ไม่คุยด้วยแล้ว บ้าไปกันใหญ่ จะนอนกี่คืนก็แล้วแต่พี่ นอนนอกห้องนู่น” หมวยบอกแล้วทำท่าจะลงเขาก็คว้าแขนเธอไว้ อีกข้างเธออุ้มลูกอยู่“หมวย”“อะไรอีก”“รู้ไหมว่าสองปีมานี้ไม่มีวันไหนที่ไม่คิดถึงเธอเลย”“...” หมวยเล็กได้แต่เงียบ ไม่คิดว่าเขาจะมาพูดในเวลาแบบนี้ จอดรถไว้หน้าร้านแต่ก็ไม่ยอมดับเครื่องสักทีเพราะจะเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟังหรือไง“วันที่เธอหายไปพี่อยู่ไม่ได้เลย ยิ่งเธอปิดช่องทางติดต่อทุกทางก็ยิ่งเหมือนจะเป็นบ้าเลย ตอนนั้นแหละที่รู้ว่ารักเธอแล้ว รู้ตอนที่เธอไม่อยู่นั่
ตอนที่ 30 ให้โอกาสอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็มาจัดการกับลูกต่อ หมวยจับเจ้ามังกรแต่งตัวหล่อแล้วจึงพาไปขึ้นรถ ไม่ใช่รถหมวยหรอกแต่เป็นรถคนที่ขอไปด้วย บอกว่าจะอาสาขับรถให้ทั้งวันหมวยเล็กไม่ขัดเขาอยากไปก็ให้ไปบอกเขาไปตั้งนานแล้วว่า ต่างคนต่างทำหน้าที่พ่อและแต่ดูเหมือนไอ้พี่เพลิงมันจะเริ่มไม่อยากเป็นแค่นั้นแล้ว“แต่งตัวโป๊ไปหรือเปล่า”“ก็ไม่นะ เมื่อก่อนก็แต่งแบบนี้”เขาเงียบ อันนั้นยอมรับ เมื่อก่อนก็แต่งแบบนี้แต่ตอนที่ใส่แบบนี้เขาก็อยู่ด้วยตลอด ตอนที่หมวยไปข้างนอกไม่ได้อยู่กับเขาอันนั้นไม่รู้ว่าใส่ไหม แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้มันถึงไม่ค่อยชอบใจนัก“ลูกหนึ่งแล้ว เบาบ้างก็ได้”“เบาทำไม ไม่ได้หนักหัวใครนี่” เธอบอกแล้วหันหนีไปอีกทาง บนตักมีเด็กชายมังกรนั่งบีบของเล่นอยู่ด้วยเงียบ ๆ“…” เพลิงเป็นฝ่ายที่ต้องเงียบเถียงคำไม่ตกฟาก ไม่หนักหัวใครแต่หนักหัวกู ทั้งหัวล่างหัวบนเลยหมวย ทีกูมองบอกลามกแล้วไปให้คนอื่นดูฟรี ๆ ได้ยังไงวะ“ถ้าไม่สะดวกใจจะไปกับหมวยก็บอกหมวยจะไปกับลูกสองคน” หมวยไม่ง้อหรอก“สะดวก สะดวกมาก อยากใส่อะไรก็ใส่แล้วแต่เธอเลย”พูดจบก็เหยียบคันเร่งออกจากบ้าน เงียบตลอดทางเพราะเผื่อว่าหมวยจะง
ตอนที่ 29 อ่อยไม่ได้แปลว่ายอมเขายังคงตื่นเช้าเหมือนเช่นทุกวันเพื่อทำกิจวัตรประจำวันของตัวเองที่มันไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิมเลยตั้งแต่วันที่เจอกับหมวย มันไม่ได้น่าเบื่ออะไรเลยเพราะเหมือนกับว่าเขามีเป้าหมายในแต่ละวันว่าจะทำอย่างไรให้หมวยมันใจอ่อนกับเขาสักทีสามเดือนแล้ว…สามเดือนที่ได้ทำความรู้จักกับลูกและพยายามเข้าใกล้หมวย ถึงแม้ว่าหมวยจะยังคนทำเย็นชาใส่แต่เขาก็สัมผัสได้ว่าหมวยเริ่มยอมแล้วกับบางเรื่องในหนึ่งเดือนเขามักจะมีวันหยุดหนึ่งวันหรือแค่ครึ่งวัน ช่วงเวลานั้นแหละที่เขาพยายามเก็บเกี่ยวโอกาสของตัวเองให้ได้มากที่สุด“มาทำอะไรแต่เช้า” หมวยเอ่ยปากถามเพราะวันนี้เขาตั้งใจจะมาเล่นกับลูกทั้งวันในวันหยุด และการตื่นเช้าเป็นเรื่องปกติของร่างกายไปแล้ว เขาจึงออกห้องตั้งแต่ตีห้าเพื่อมาช่วยหมวยดูลูก“วันนี้ว่าง”หมวยเล็กไม่ได้แปลกใจที่เขาจะมีวันว่างขนาดนี้เพราะที่ผ่านมาเธอก็ไม่ได้เห็นว่าเขาจะว่างบ่อย ทุกวันเธอจะเห็นเขาแค่ตอนเช้า มากินข้าวที่ร้านแล้วก็ไปหาลูกสิบยี่สิบนาทีก่อนจะไปทำงาน ถ้าไม่มีเวรดึกเขาก็จะมาหาลูกช่วงเย็นอีกรอบพอสองทุ่มก็กลับห้องยอมรับว่าเธอเริ่มใจอ่อนกับการกระทำของเขา แต่ก็ยังไม่
Comments