เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 4 ทวงหนี้ 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-05 13:32:24วางสายไปแล้วก็สำรวจตัวเองอีกครั้ง สภาพยิ่งกว่าไปฟัดกับหมาที่ไหนมา ชุดที่นอนมาทั้งคืนยังเป็นชุดที่เธอใส่ไปเมื่อวาน ไวน์แดงที่หกรดหน้าอกจนถึงเอวยังเป็นคราบราวกับถูกฆาตกรรม นึกถึงพ่อที่เห็นสภาพเธอเมื่อคืนท่านไม่เอะใจสักนิดเลยใช่ไหม หรือเพราะมัวแต่เมาจนไม่ได้สังเกตสิ่งรอบข้าง
ถอดเสื้อผ้าชุดสวยราคาหลายพันที่เคยซื้อเมื่อหลายปีก่อนทิ้งถังขยะในห้องไม่คิดแม้จะเก็บไปซัก นอนแช่น้ำอุ่นอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงจนรู้สึกว่าร่างกายผ่อนคลายและท้องที่ร้องเรียกหาอาหารถ้านับจริงๆ อาหารเที่ยงเมื่อวานที่บ้านแม่เมย์คงเป็นมื้อสุดท้ายที่เธอได้กินจนถึงตอนนี้ กลับลงมาที่ห้องครัวในช่วงเย็นภายในบ้านที่เงียบเหงาเป็นเรื่องปกติ จะมีก็เพียงรูปแม่ที่ยิ้มให้เธออยู่ตรงห้องรับแขก ถ้าท่านไม่ด่วนจากไปเร็วเสียก่อนเธอคงจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ พ่อก็คงไม่เสียใจกินเหล้าจนเสียคน สุดท้ายก็ต้องลาออกจากงานตำแหน่งใหญ่โตในบริษัท เมื่อขาดรายได้ก็เข้าสู่วังวนการพนันเพียงเพราะหวังจะหารายได้มาจุนเจือครอบครัว แต่นอกจากมันจะไม่สร้างรายได้ยังทำให้รายจ่ายของเธอเพิ่มขึ้นกว่าหลายเท่าตัว ยิ่งเงินจากการเป็นดาราหาได้ง่ายก็หมดไปกับพ่อเธอได้ง่ายเช่นกัน บ้านราคาหลายล้านที่เธอเก็บเงินเพียงแค่สองปีหวังจะซื้อสด แต่เพราะต้องจ่ายหนี้ให้พ่อจึงทำให้เธอจ่ายได้เพียงเงินดาวน์ครึ่งเดียวและที่เหลือก็ต้องผ่อนธนาคารจนทุกวันนี้ ครั้นจะปล่อยยึดก็เสียดาย แม้แต่รถราคาหลายล้านนั่นก็เช่นกัน อาหารเย็นของวันจึงเป็นเพียงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแบบถ้วย แค่เติมน้ำร้อนก็พร้อมรับประทานให้อิ่มท้องอยู่ผ่านไปได้อีกวัน น้ำร้อนที่ใส่ถ้วยบะหมี่ไว้รอให้เส้นนิ่ม ยังไม่ทันจะได้กินให้หายหิว เสียงโวยวายหน้าบ้านพร้อมเสียงกริ่งที่ถูกกดจากประตูรั้วดังขึ้นหลายครั้งติดๆ ทำให้เธอต้องละจากถ้วยบะหมี่ไปที่หน้าบ้าน กลุ่มชายชุดดำ เธอจำได้ว่าคนที่กำลังกดกริ่งคือคนเดียวกับที่มันมาเมื่อวานตอนเย็น "มีอะไร" "พ่อคุณอยู่ไหน" "ฉันจะไปรู้ได้ยังไง" "เปิดประตูซิ" ไอ้คนที่เอาปืนจ่อหัวพ่อเธอสั่งเสียงเข้ม "ไม่เปิด พวกคุณจะมาหาพ่อ ก็โทรไปหาเขาเอา ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่บ้าน" "จะเปิดไม่เปิด" พราวฟ้ารีบเดินไปเปิดประตูรั้วให้อย่างรวดเร็วเมื่อเห็นไอ้คนที่สั่งเธอหยิบปืนออกมาจากด้านหลังเอว "ไปดูในบ้าน" "นี่ พวกคุณจะทำอะไร ฉันบอกว่าเขาไม่อยู่บ้าน" คนที่รับคำสั่งก็รีบเดินเข้าบ้านไม่สนใจเสียงห้ามของเจ้าของบ้านสักนิด "ฉันบอกแล้วไง ว่าให้จ่ายวันนี้ ถ้าพ่อเธอไม่จ่ายรู้ไหมมันจะเป็นยังไง" "ไม่จ่าย เมื่อวานฉันให้เงินพ่อไปแล้วนี่" "อ๋อ ถ้างั้นสงสัยพ่อเธอมันคงจะอยู่ที่บ่อนไหนสักแห่งสินะ ไปกลับ" ยังถอนหายใจไม่ทันจะสุดลม เธอก็ต้องตกใจร้องเสียงหลง เมื่ออยู่ๆ แขนสองข้างก็ถูกพวกมันล็อกเข้าอย่างแน่นหนาขยับไปทางไหนแทบไม่ได้ เสียงร้องแสบหูคงทำให้พวกมันรำคาญ ผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่จึงถูกตะปบลงที่ริมฝีปากอิ่มอย่างจัง พร้อมกับมือที่กดเอาไว้แน่นยังดีที่ตอนเธอถูกจับโยนเข้ามาในรถตู้คันใหญ่พวกมันยังยอมปล่อยปากเป็นอิสระ "พวกแกจะพาฉันไปไหน" สุดท้ายเธอก็ไม่ได้คำตอบ และทั้งยังไม่รู้อีกด้วยว่าถูกพาไปที่ไหน เมื่อต่อจากนั้นผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นถูกมัดเข้าที่ดวงตาและมือสองข้างของเธอก็ถูกล็อกไว้ด้วยกุญแจมือทั้งสองข้าง รถตู้คันใหญ่แล่นออกจากบ้านเธอมาร่วมหนึ่งชั่วโมง ไม่รู้ได้เลยว่ารถคันนี้พาเธอเลี้ยวไปทางไหนบ้าง จนถึงจุดหมายปลายทางพวกมันก็ดันให้เธอลงจากรถ ผ้าปิดตาถูกเปิดออกคงเหลือแค่กุญแจมือที่ยังใส่ไว้ จึงเห็นว่าข้างหน้าเป็นโกดังสินค้า แม้จะไร้ผู้คนแต่ก็ไม่ได้รกร้างน่ากลัวขนาดนั้น เธอถูกกระชากแขนอย่างแรงให้เดินตามไอ้คนถือปืนที่เดินนำเข้าไปก่อน ด้านในเป็นออฟฟิศคล้ายบริษัทและก็มีกล่องไม้ใหญ่ๆ เรียงเป็นจำนวนมากในนั้น เธอถูกพาเข้าไปในออฟฟิศที่เห็นนั่นแหละ "พ่อเธอมันนัดจะคืนเงินให้ฉันวันนี้ไม่ใช่หรือ" ชายวัยกลางคนหน้าตาน่ากลัวนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่เอ่ยขึ้นทันทีที่เธอถูกดึงให้ไปยืนอยู่ตรงหน้ามัน "ฉันให้เงินพ่อไปแล้ว แต่เขาไม่มาจ่ายฉันก็ไม่รู้" "พ่อเธอมันคงอยากตายซินะ หรือมันอยากให้ลูกสาวมันถูกขายซ่องล่ะ" "ฉันขอเวลาสักอาทิตย์หนึ่งได้ไหม ฉันจะหาเงินสามแสนนี้มาคืนเอง" "ฉันต้องการวันนี้" "คุณคงรู้ฉันเป็นดารา..." "ดาราแย่งผัวเขาอ่ะนะ สวยขนาดนี้ไม่มีปัญญาหาผัวเองหรือไง" พราวฟ้าได้แต่กัดฟันแน่น พยายามเอ่ยต่ออย่างใจเย็น "ฉันหมายถึงว่า ฉันเป็นดารา ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฉันสื่อต่างๆ คงหาข้อมูลกันสนุกสนานพวกนายคงไม่อยากเดือดร้อนใช่ไหม และพ่อฉันก็น่าจะรู้ว่าใครเป็นคนจับตัวฉันไป ฉันขอแค่หนึ่งอาทิตย์" พราวฟ้าพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่แสดงความกลัวให้พวกมันเห็นทั้งที่หัวใจเต้นรัวราวกับกลองเพล ต้องขอบคุณครูสอนการแสดงที่เคี่ยวเข็ญเธอมาอย่างหนัก และพอได้เห็นสีหน้าลังเลใจของมันก็ค่อยทำให้เธอใจชื้นขึ้นบ้าง "สามวัน ฉันให้แค่สามวัน ถ้าไม่ได้กูไม่สนเหี้ยอะไรทั้งนั้นแล้ว" "โอเค สามวัน"
บทที่เกี่ยวข้อง
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 5 หาเงิน
พราวฟ้าถูกนำตัวกลับมาส่งที่บ้านอีกครั้งพร้อมด้วยผ้าปิดตาเหมือนเดิม เพียงแต่ครั้งนี้เธอไม่ได้ถูกล่ามด้วยกุญแจมือแล้ว กลับมาถึงก็เกือบสองทุ่มมองเห็นถ้วยบะหมี่ที่อืดจนน้ำแห้งแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจหนักๆ กินบะหมี่เส้นอืดอย่างนั้นอีกทั้งสมองก็ครุ่นคิดวิธีที่จะเงินสามแสนให้ได้ภายในสามวัน หนึ่งวันที่ผ่านไปอย่างไร้ค่า ทำได้เพียงนั่งมองโทรศัพท์ในมือไถไปมาอย่างไร้จุดหมาย เบอร์โทรศัพท์ทุกเบอร์ที่ถูกบันทึกชื่อไว้ไล่ดูแล้วก็ไม่มีใครสักคนที่เธอจะกล้าโทรไปขอยืมเงิน หรือแม้แต่ข้อความแชตจากแอปพลิเคชันต่างๆ มีเพียงเบอร์เดียวที่เธอโทรออกไปหานั่นก็คือพ่อ แต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้ทั้งวัน มองสมบัติในบ้านถ้าจะขายก็คงจะต้องใช้เวลา ยิ่งตัวบ้านคงไม่ต้องพูดถึง จนสายตาเหลือบไปเห็นรถคันหรูที่ผ่อนมาได้ยังไม่ถึงครึ่งทาง ถ้าขายดาวน์ก็ไม่รู้จะได้ถึงสามแสนหรือเปล่า วันที่สองที่เธอตื่นขึ้นมาในช่วงสาย และตอนนี้ก็บ่ายสองโมงกว่าแล้ว ข้าวเช้าสักเม็ดก็ยังไม่ตกถึงท้อง มีเพียงกาแฟสำเร็จรูปที่ฉีกซองใส่น้ำร้อนแล้วกินได้เลยอยู่ในท้องเพียงแก้วเดียว บ้านขนาดเนื้อที่กว่าร้อยตารางเมตร แต่วันนี้เธอเดินวนอยู่ในบ้านคงมีระย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-05หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 6 อาการแปลกๆ 1
อาหารค่ำของวันนี้ถูกจัดในห้องอาหารสไตล์การตกแต่งก็ยังคล้ายกับเมื่อวันนั้น ทั้งบอดี้การ์ดหลายคนรวมถึงแม่บ้านที่ยืนคอยรับคำสั่งไม่ห่างก็ยังเยอะเหมือนเดิม อาหารก็ยังเป็นอาหารฝรั่งคอร์สใหญ่ แต่วันนี้เธอได้กินจนครบเซต ตบท้ายด้วยการจิบไวน์ขวดละหลายหมื่น "ทำไมถึงไปแย่งสามีอลินาเขาล่ะ" คำถามของคนตรงหน้าจังหวะเดียวกับที่เธอวางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะพอดี ถ้าเขาเอ่ยถามตอนที่เธอกำลังจับมีดกับส้อมหั่นสเต๊กแสนอร่อยอยู่เธอคงได้วางมีดและหมดอารมณ์กินแน่ ไร้เสียงตอบจากคนตรงหน้า ฟาริสจึงได้เอ่ยถามต่อ "เธอก็จัดว่าหน้าตาดีนะ ทำไมคิดสั้นไปเอาผู้ชายอย่างไอ้สาธรนั่นได้ หรือเธอแค้นอะไรอลินาอยู่หรือเปล่า" "ทำไมฉันต้องแค้นคุณอลินา" "เพราะตอนนั้นฉันกลับไปคบกับอลินา เธอเลยแค้นเขางั้นซิ" "หึ คุณนี่ท่าจะหลงตัวเองน่าดูเลยนะคะ" ฟาริสไหวไหล่ไม่ได้สะทกสะท้านกับคำพูดของเธอสักนิด "ที่ฉันยอมนอนกับคุณครั้งนั้นเพราะคิดว่าคุณเลิกกับคุณอลินาแล้ว ถ้ารู้ว่าคุณแค่เฮิร์ตแล้วฟันผู้หญิงทิ้งเล่นๆ ฉันก็คงไม่นอนกับคุณหรอก อีกอย่างถ้าวันนั้นฉันไม่เมาฉันก็คงจะปฏิเสธคุณไปแล้ว" "แต่หลังจากนั้นเธอก็ไม่มีแฟนอีกเลยนี่ ลืมฉัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 6 อาการแปลกๆ 2
ไร้เสียงจะเถียงกับคนตัวใหญ่ตรงหน้า เมื่อริมฝีปากที่ถูกเม้มไว้แน่นอย่างพยายามกดอารมณ์บางอย่างเอาไว้ หนักเข้าเธอก็ถึงกับต้องกัดริมฝีปากตัวเอง ริมฝีปากที่แห้งผากก็ต้องใช้ลิ้นตวัดเลียเพิ่มความชุ่มชื่น แต่คนตัวเล็กคงไม่รู้ว่าภาพนั้นมันชวนให้เธอยิ่งดูเซ็กซี่ขึ้นไปอีก "วันนี้ฉันจะช่วยบริการก็แล้วกัน" ฟาริสลุกจากเก้าอี้ตัวเองตรงมาที่เธอ พูดจบเขาก็ก้มตัวช้อนเธออุ้มขึ้นลอยเดินกลับห้อง และถ้าเขาไม่ช่วยบริการอย่างว่าเธอก็ไม่รู้ว่าจะมีเรี่ยวแรงเดินกลับห้องได้หรือเปล่า ร่างอรชรถูกวางลงที่เตียงอย่างไม่เบามือนัก รอยแยกของกระโปรงตัวสวยเผยให้เห็นขอบบิกินีที่โคนขา จนฟาริสเผลอลูบมือลงตรงรอยแยกนั้น "คุณ..ฟาริส" พราวฟ้ารีบจับมือเขาไว้ทันที แต่ไม่ได้เป็นเชิงห้าม กลับรั้งให้คนตัวใหญ่เข้าใกล้ "หือ ทำไม" เขาแกล้งถามทั้งที่รู้อยู่เต็มอก "ชะ...ช่วยฉันด้วย...ฉันไม่ไหวแล้ว" "ขอถอดเสื้อผ้าแป๊บนึง" เสียงกลั้วหัวเราะของเขาจึงทำให้เธอยอมปล่อยมือที่รั้งให้คนตัวสูงขึ้นมาบนเตียง เห็นเขากำลังค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อช้าๆ เหมือนจะไม่ทันใจเมื่ออยู่ๆ เธอก็ชันตัวลุกขึ้นนั่งช่วยเขาถอดสายเข็มขัดออกจากเอว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 7 ฤทธิ์ยา
เสียงกระเส่าที่เอ่ยแทบไม่จบคำ เมื่อถูกเขารัวเร็วสะโพกเข้าใส่ยิ่งรู้ว่าเธอจวนเจียนจะถึงสวรรค์อยู่รำไรเขาก็ยิ่งเร่งเร้าจังหวะหนักๆ ส่งเธอให้ถึงฝั่งฝันไปเสียก่อน ยังไม่ทันที่เธอจะได้หายใจได้ทั่วท้อง ฟาริสก็รั้งเอวบางพลิกตัวเธอถูกจับนอนคว่ำ ทั้งที่แก่นกายอันใหญ่ยังเชื่อมต่อทั้งที่สะโพกมนยังไม่หายกระตุกถี่ตอนเสร็จสมเมื่อครู่ เขารั้งสะโพกกลมให้เธอคุกเข่า อัดกระแทกแท่งเอ็นอันใหญ่โตทะลวงลึกรัวเร็วอย่างที่คนใต้ร่างไม่ทันตั้งตัว มันทั้งลึกทั้งจุกและเสียวสะท้านไปในคราเดียวกัน ยิ่งฝ่ามือใหญ่ที่เอื้อมมาบดขยี้ยอดไตแข็งที่หน้าอกอิ่ม พร้อมทั้งขย้ำบีบเคล้นจนก้อนเนื้อสีขาวแดงขึ้นเป็นรอย "ฟาริส...บะ..เบาๆ มันจุก" เสียงเนื้อกระทบเนื้อผสานเสียงน้ำที่เอ่อนองตลอดเวลายามยิ่งถูกกระแทกกระทั้นหนักๆ เสียงลามกหยาบโลนก็ดังทั่วห้อง เตียงคิงไซซ์ขนาดใหญ่ดูแข็งแรงยังไหวยวบตามแรงกระแทก "อ๊ะ..." พราวฟ้าสุดจะกั้นเสียงซี้ดปากไว้ได้ เอ่ยเสียงประท้วงในคราแรกก็ไม่มีท่าทีว่าคนด้านหลังจะยอมลดละกลับยิ่งแรงขึ้นกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ "อื้อ...อีกนิดจะเสร็จแล้ว" เธอเพิ่งได้ยินเสียงเขาตอบกลับก็ตอนนี้ แต่กระนั้นร่อง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 8 เป็นข่าว 1
นางเอกดังขาลงดอดรับงานกินข้าว ข่าวว่าค่าตัวหลายแสน ข่าวพาดหัวตามสื่อบันเทิงเกือบทุกช่องทางตั้งแต่เมื่อคืนดูจะยิ่งเป็นที่จับตามอง ทั้งนักข่าวที่ต่างพากันหาข้อมูล หรือแม้แต่ชาวเน็ตที่ทำตัวเป็นนักล่าแม่มด และคนส่วนใหญ่เกือบจะร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ว่าได้ ต่างพุ่งเป้ามาที่เธอ พราวฟ้า (ไอ้พราว เอาไงวะ งานวันนี้แกจะยกเลิกก็ได้นะ เดี๋ยวฉันปฏิเสธให้ เพราะถ้าแกไปงานอีเวนต์เย็นนี้แกโดนนักข่าวรุมแน่) แม่เมย์รีบโทรมาแต่เช้าหลังได้ข่าวจากหน้าสื่อต่างๆ และทุกคนล้วนพุ่งเป้ามาที่เด็กในสังกัดของตัวเอง "ไม่เป็นไรแม่ อุตส่าห์มีงาน" (แกไหวนะ ยังไงฉันจะช่วยกันนักข่าวให้แล้วกัน) "ขอบคุณจ้ะแม่" วางสายไปแล้ว ก็ได้แต่นั่งถอนหายใจ เปิดเข้าไปอ่านคอมเมนต์ก็เห็นแต่ผู้คนด่า ทั้งหยาบคายทั้งสาปแช่ง ก่อนจะคว่ำโทรศัพท์ลงที่โซฟา เสียงแจ้งเตือนข้อความที่ดังตั้งแต่เช้ายังไม่มีทีท่าจะเงียบลง ทั้งข้อความจากคนรู้จัก จากนักข่าวหรือแม้แต่ข้อความจากโซเชียลที่ส่งเข้ามาด่า จนเมื่อเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอย่างคนหมดแรง "ค่ะพี่ธร" (พี่เห็นข่าวเรื่องรับงานอะไรนั่นน่ะ เลยเป็นห่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 8 เป็นข่าว 2
"ข่าวดาราขาลงรับงานกินข้าว มีแต่คนพุ่งเป้ามาที่น้องพราว น้องพราวคิดว่าไงคะ" "อืม...เรื่องธรรมดาค่ะ ที่คนจะมองแบบนั้น คงเพราะพราวไม่ค่อยได้รับงานช่วงนี้ค่ะ" ตุ๊กตาทองต้องเป็นของกู พร้อมรอยยิ้มหวานที่สาดให้ทุกคนก่อนจะจบลงที่คนถาม "น้องพราวหายหน้าไปไหนคะ ตั้งแต่ข่าวคราวนั้น" "ก็ยังอยู่นี่แหละค่ะ ใช้เวลาพักผ่อนบ้าง เดินทางบ้างตามประสา" "แล้วคิดจะกลับมาเล่นละครอีกไหมคะ" "ยังไม่มีแพลนช่วงนี้เลยค่ะ แต่ถ้าบทน่าสนใจก็โอเคนะคะ ผู้จัดติดต่อได้นะคะ พราวยังคิดถึงงานละครอยู่" "ข่าวว่างานกินข้าวหลายแสนเลย น้องพราวคิดว่าไงคะ" "โห หลายแสนเลยหรือคะ น่าสนใจ หยอกๆ ค่ะ" "แล้วช่วงนี้ความรักเป็นยังไงบ้างคะ" "โสดสนิทเลยค่ะ รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มไหมคะ" คำตอบของเธอสร้างเสียงหัวเราะให้พี่ๆ นักข่าวได้อย่างดี "ข่าวเมื่อครั้งนั้น ยังมีผลกับน้องพราวอยู่ไหมคะ" "เห็นคนด่าแล้วก็น่าจะยังมีผลกับทุกคนมั้งคะ แต่พราวมูฟออนแล้วค่ะ ตามที่เคยยืนยันไปครั้งนั้นแล้วว่าทุกอย่างไม่มีอะไร ตอนนี้ก็ยังยืนยันเหมือนเดิมค่ะรวมถึงข่าวในวันนี้ด้วย ทุกอย่างไม่มีอะไร แต่ถ้าอยากกินข้าวโทรมาได้นะคะ" เธอจบบทส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 9 คิวเต็ม
อีกด้านของคฤหาสน์หลังใหญ่ภายในห้องทำงาน อธิปเดินเข้ามาถึงเห็นเจ้านายกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานตัวใหญ่พร้อมเอกสารกองโตตรงหน้า "คุณพราวฟ้าปฏิเสธรับงานครับ" ฟาริสชะงักปากกาที่กำลังเซ็นเอกสาร เงยหน้ามองลูกน้องคนสนิทที่ยืนห่างออกไปเพียงนิด "ทำไม เงินน้อยไปหรือ" ก่อนจะจรดปากกาลงที่เอกสารอีกครั้ง "เอ่อ...คุณพราวไม่มีคิวว่างครับ เห็นว่างานกินข้าวติดต่อมาเยอะมาก" คนฟังได้แต่ขมวดคิ้ว "อืม เข้าใจแล้ว แล้วเรื่องเงินกู้ที่ปล่อยไปเดือนหน้าครบกำหนดเยอะไหม" "เกือบสามสิบล้านครับ" "นายลงไปดูแลทีนะ ไอ้เข้มมันติดปัญหาอะไรหรือเปล่า เดือนที่แล้วก็มีจ่ายช้าใช่ไหม" "ครับ จ่ายดอกเบี้ยช้าไปล้านกว่าบาท แต่เงินต้นสิบห้าล้านได้ครบครับ" "ลงไปดูไอ้เข้มมันหน่อยแล้วกัน คนไหนปัญหามาก ก็ลองเรียกมาคุยกันหน่อย" "ได้ครับ" "อ้อ ลองเพิ่มค่าตัวให้ซิ" "เพิ่มค่าตัว ให้ใครครับ" อธิปถามขึ้นเพราะยังไม่เข้าใจว่าเจ้านายหมายถึงใคร คนถามก็ขมวดคิ้วมุ่น "ยายดารานั่นน่ะ" "อ๋อ...ครับ" เสียงลากยาวของลูกน้อง ทำให้ผู้เป็นนายเหลือบสายตามองอย่างไม่สบอารมณ์นักและเหมือนอธิปจะรู้ตัวรีบหายออกจากห้องไปทันที
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 10 ตำแหน่งใหม่ 1
พราวฟ้าถูกพากลับมาที่บ้านของฟาริสอีกครั้ง และครั้งนี้เธอได้นั่งรถตู้กลับมาพร้อมกับคุณอธิป ไร้ซึ่งพันธนาการที่ข้อมือและดวงตาก็ไม่ได้ถูกผ้าปิดไว้อีก จนเมื่อรถที่แล่นออกมาได้ครู่ใหญ่ๆ จึงรู้ว่าทิศทางที่เธอถูกปิดตามาทุกครั้งมันคือแถวไหน โกดังแถวชานเมืองเพียงแต่ยังรู้พิกัดที่แน่นอนเท่านั้นเอง เพราะไม่ค่อยได้มาแถวนี้สักเท่าไร เธอถูกพามาที่ห้องทำงานใหญ่ของฟาริส นั่งรอที่โซฟาตัวใหญ่ โดยมีคุณอธิปที่ยืนห่างออกไปเล็กน้อย พอเจ้าของห้องวางมือจากเอกสารตรงหน้าก็เดินมาที่โซฟานั่งตรงข้ามกับเธอ "ไหนว่าคิวเต็ม ยังเก็บได้ไม่ครบสามล้านอีกหรือ" ฟาริสรับรู้เรื่องราวจากลูกน้องคนสนิทที่โทรกลับมาบอกเรียบร้อยแล้ว คนถูกถามก็ได้แต่นั่งหน้าตึง เจ้าหนี้นอกระบบก็สำรวจคนตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า ใบหน้าใสขาวเนียนสิวฝ้าสักเม็ดก็แทบหาไม่เจอ ทั้งที่วันนี้เธอไม่ได้แต่หน้า เสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงผ้าขาสั้นธรรมดา จนเขาเดารองเท้าที่เธอใส่มาได้เลยแม้ว่าตอนนี้เธอจะสวมสลิปเปอร์ของบ้านเขาอยู่ก็ตาม "ฉันไม่ได้รับงานแบบนั้น" "ถ้างั้นจะเอาเงินสามล้านจากที่ไหนคืนฉันล่ะ หรือให้ฉันไปจับพ่อเธอมาดี เธอคงไม่รู้ว่ามีพวกผีพนั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08
บทล่าสุด
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนพิเศษ 2 (2/2)
ตอนเด็กชายราฟฟา อายุได้เกือบสองขวบ วงการบันเทิงก็มีข่าวใหญ่อีกครั้ง เมื่อสาธรประกาศแต่งงานรอบสองกับภรรยาคนเดิมอย่างอลินา ไม่ได้สร้างความแปลกใจให้ทั้งเธอและฟาริส สื่อต่างๆ อวยพรกันอย่างคับคั่งในวันแถลงข่าว แต่ก็มีสื่อบางสำนักที่ยังจำเรื่องราวในอดีตได้เป็นอย่างดี เอ่ยถามถึงเรื่องราวในครั้งนั้นทำนองว่าที่เลิกกันเป็นเพราะดาราสาวอย่างพราวฟ้า "สำหรับน้องพราว เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันครับ จริงๆ เธอเป็นน้องสาวของผม ลูกพี่ลูกน้องกันครับ พ่อผมกับแม่เธอเป็นพี่น้องคนละแม่ แต่ที่ตอนนั้นเราต้องปิดข่าวเพราะย่าผมไม่สบาย ท่านไม่เคยทราบเรื่องนี้มาก่อน" คำตอบของสาธร สร้างเสียงฮือฮาให้สื่อทุกสำนัก จากนั้นก็ยังมีคำถามอีกมากมายที่ตามมา (ถ้าอย่างนั้นเรื่องที่คุณพราวเป็นมือที่สามก็ไม่ใช่เรื่องจริง) "ครับ" (คุณอลินาไม่เคยทราบเรื่องนี้มาก่อนใช่ไหมคะ) "ใช่ครับ คุณอลินาไม่เคยทราบเรื่องนี้ เธอรู้เรื่องตอนงานศพย่าผมนั่นแหละครับ ได้เจอน้องพราวกันโดยบังเอิญในงาน" (คุณสาธรกับคุณอลินาเลยได้มีโอกาสกลับมาดีกันใช่ไหมคะ) "ครับ หลังจากนั้นผมกับอลินาก็ได้มีโอกาสกลับมาคุยกันอีกครั้ง จนถึงวันนี้ครับ
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนพิเศษ 2 (1/2)
"คุณพ่อคะ คุณพ่อคะ ไหวใช่ไหมคะ" เสียงร้อนรนของพยาบาลที่เอ่ยถาม ชายหนุ่มรูปหล่อที่อยู่ในชุดปลอดเชื้อสีฟ้าเช่นเดียวกับคนท้องที่นอนอยู่บนเตียงผ่าตัด ฟาริสรับแอมโมเนียมาแล้วก็ขยับตัวมานั่งที่เก้าอี้สำหรับคุณพ่อ บริเวณหัวเตียงอย่างเดิม "ไหวไหมคะ ฟาริส" พราวฟ้าเอ่ยถามสามี ที่มีใบหน้าขาวซีดราวกับไก่ต้ม "วะ..ไหว พราวเจ็บหรือเปล่า" เอ่ยถามคุณแม่ที่นอนยิ้มหวานอยู่บนเตียง ได้ยินเพียงเสียงหัวเราะเบาๆ ในลำคอ "ยังไม่เจ็บหรอกค่ะ" ตอนนี้ยังไม่เจ็บ แต่ไม่รู้ว่าหลังจากยาหมดฤทธิ์แล้วจะเป็นอย่างไร ตอนนี้รู้สึกเพียงเย็นๆ อยู่ที่หน้าท้อง เหมือนมีมือหลายมืออยู่ที่นั่น "ถ้ากลัวเลือดก็อย่าไปมองซิคะ" "ไม่ได้กลัวเลือด แต่กลัวพราวเจ็บ" เพราะภาพที่เขาเห็นเมื่อครู่หลังจากที่หมอกรีดมีดอันเล็กลงที่ผิวหนังหน้าท้องของภรรยา เลือดก็ค่อยๆ ซึมออกมาจากเล็กน้อยกลายเป็นแดงเถือก ความกลัวในชีวิตแทบไม่เคยเกิดขึ้นอยู่ๆ เขาก็แทบเข่าทรุดอยู่ตรงนั้น ไม่ใช่กลัวเลือด แต่กลัวว่าคนที่นอนท้องโตให้หมอกรีดมีดลงไปจะเจ็บ เธอต้องอดทนขนาดไหน แพ้ท้องก็แสนทรมาน ยิ่งภาพเมื่อครู่ทำเขารู้สึกสงสารเธอขึ้นมาจับใ
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนพิเศษ 1 (2/2)
เธอสวยกว่าทุกคนที่เขาเคยควง เธอน่ารักสดใสจนไม่อยากทำร้ายแต่ในขณะเดียวกันความเซ็กซี่ของเธอมันกลับเป็นตัวอันตรายที่ทำเขาอดใจไม่อยู่ไปพร้อมๆ กัน "อยากนอนกับฉันไหม" ใบหน้าหวานตื่นตกใจไม่น้อย แต่ตอนที่เขาจ้องมองเธอ ดวงตาคู่สวยกลับไม่ยอมหลบสายตา "เอ่อ..." เสียงครางในลำคออย่างคนที่ใช้ความคิด เธอคงกำลังตัดสินใจกับเรื่องตรงหน้า อย่างน้อยเขาก็ควรบอก "วันไนต์สแตนด์นะ" "เอ่อ..." เธอยังหาเสียงตัวเองไม่เจอ ไม่รู้ว่าตัดสินใจอย่างไร แต่ใบหน้านั้นหม่นลงเล็กน้อย "พอเดินได้ไหม เดี๋ยวฉันไปส่ง พักอยู่ที่ไหน" เห็นหน้าตื่นๆ ลังเลของเธอ เขาก็เลยยอมตัดใจ แต่พอคนตัวสูงลุกขึ้นยืน ข้อมือเขาก็กลับถูกรั้งเอาไว้ "ที่นี่หรือคะ" คำถามกล้าๆ กลัวของคนตัวเล็ก ทำความอดทนเขาขาดลงตรงนั้น ฟาริสนั่งลงที่โซฟาอย่างเดิม รั้งเอวบางของคนตรงหน้าให้ขยับตัวมาแนบชิด ฝ่ามืออีกข้างประคองท้ายทอยรั้งเข้าหา เขาจูบเธออยู่นาน จูบที่รู้ว่านั่นเป็นจูบแรกของเธอด้วยซ้ำ คนตัวเล็กที่จูบตอบกลับอย่างไม่ประสามันชวนให้อารมณ์แห่งความต้องการแสนดิบเถื่อนพลุกพล่าน ในคืนนั้นเขาจึงแทบจะไม่ได้อ่อนโยนกับเธอสักเท่าไร แต่กระนั้
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนพิเศษ 1 (1/2)
"พราว แกไปไหนมาอ่ะ หายไปตั้งนาน" น้ำขิงเอ่ยทักเพื่อน แต่พอมองแก้วกาแฟในมือพราวฟ้าก็ได้แต่ร้องอ๋อ "ไปซื้อกาแฟที่ตึกบริหารอีกแล้วซิ" น้ำเสียงล้อเลียน พลางหลิ่วตาใส่เพื่อนอย่างรู้ทัน "ก็เราชอบกาแฟร้านนี้ มันอร่อยดี" "แล้วได้เจอไหมล่ะ" "อื้อ" คนตอบได้แต่ทำเสียงในลำคอ ใบหน้าหวานเห่อแดงขึ้นทันตา คนที่อยากเจอก็ได้เจอ เพียงแต่เขาไม่เคยเห็นเธอก็เท่านั้นเอง ในทุกวันจันทร์เธอจะสามารถเห็นฟาริสได้ที่โต๊ะหินอ่อนใต้อาคารบริหาร ซึ่งร้านกาแฟร้านโปรดของเธอก็อยู่ใกล้ๆ ตรงนั้น ในทุกวันอังคารช่วงเที่ยงเธอจะเจอเขาได้ที่ห้องสมุดของมหาวิทยาลัย แอบรู้ทีหลังจากพี่สาวน้ำขิงว่า ฟาริสจะมีชั่วโมงว่างตอนเที่ยงซึ่งจะต้องเข้าคลาสอีกทีก็เกือบบ่ายสอง หลังจากกินข้าวเสร็จเธอก็จะเจอเขาได้ที่ห้องสมุดบ่อยๆ แต่เขาก็ไม่เห็นเธออีกเช่นเคย เพราะคนที่มาห้องสมุดก็แค่เพื่อพักสายตาเท่านั้น บนโต๊ะมุมด้านในไม่มีหนังสือสักเล่ม มีเพียงใบหน้าหล่อเหลาที่ฟุบลงบนแขนของตัวเอง หลับตาตากแอร์เย็นฉ่ำอยู่ด้านใน เธอมีโอกาสเจอเขาครั้งแรกที่นี่เมื่อเดือนก่อน เพราะต้องมายืมหนังสือเพื่อทำรายงาน ขณะกำลังเขย่งปลายเท้าเพื่อห
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 34 เมียใหม่เด็กเก่า 2
สาธรรีบเดินมาต้อนรับพราวฟ้าผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องที่หน้าศาลา อธิปยื่นพวงหรีดขนาดใหญ่ส่งให้ สาธรรับไปแล้วก็เดินไปส่งต่อให้เจ้าหน้าที่ของวัดช่วยจัดการ เธอเข้าไปรดน้ำศพคุณย่าของพี่ธรเสร็จแล้ว ก็เดินเลยไปทางชายชราที่นั่งอยู่เก้าอี้ไม้ตัวใหญ่อีกฝั่ง โดยมีฟาริสตามประกบไม่ห่าง "สวัสดีค่ะคุณตา" "พราว...เป็นไงบ้างลูก" "สบายดีค่ะ" "นี่ใช่ไหม คุณฟาริสที่เป็นข่าวว่ากำลังจะแต่งงานกัน" "ครับ สวัสดีครับ" "สวัสดี ขอบคุณนะครับที่ช่วยดูแลยายพราวอย่างดี ผมผิดต่อแม่ยายพราวไว้เยอะทีเดียว" "เรื่องอดีตช่างมันเถอะครับ พราวเขาก็ไม่ได้ติดใจอะไร ดูแกยังรักพี่ธรเหมือนพี่แท้ๆ อีกต่างหาก" ขนาดยอมลงทุนให้ตัวเองถูกสังคมด่า แม้อยากจะพูดต่ออีกหลายคำ แต่ฟาริสก็เพียงละไว้เท่านั้น เพราะนึกเห็นใจคนที่เพิ่งกำลังสูญเสีย "ตาขอโทษนะ" "ไม่เป็นไรเลยค่ะ คุณตาทำใจให้สบายนะคะ แต่อีกเดี๋ยวสักพักพราวอาจจะต้องกลับก่อนนะคะ ไม่แน่ใจว่าจะมาได้อีกหรือเปล่าค่ะ เอ่อ..คือ พราวกำลังท้องน่ะค่ะ การเดินทางอาจไม่ค่อยสะดวก" "อ้าว..จริงหรือ ตาดีใจด้วย..แค่นี้ก็ดีแล้วลูก ลำบากแย่" "งั้นเดี๋ยวพราวขอตัวก
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 34 เมียใหม่ เด็กเก่า 1
แต่งฟ้าแลบ พราวฟ้า ประกาศสละโสดกับนักธุรกิจหนุ่มโพรไฟล์หรู ข่าวพาดหัวในเช้าวันใหม่ที่สร้างความฮือฮาให้กับวงการบันเทิงไม่น้อย ชื่อของฟาริส กลายเป็นที่กล่าวถึงไปโดยปริยาย หลายเพจข่าวที่ตีแผ่ประวัติแม้จะไม่ละเอียด แต่ก็พอรู้ว่าเขาเป็นใครมาจากไหน ที่สำคัญและดูผู้คนจะสนใจคงไม่พ้น ไอ้นามสกุลต่อท้ายที่ถูกสื่อตั้งขึ้นให้ ฟาริส นักธุรกิจแสนล้าน และดูคำนั้นจะไม่เกินจริงสักนิด เสียงโอ้กอ้าก ที่ดังมาจากห้องน้ำ หญิงสาวตัวเล็กยืนโกงคออยู่เหนือชักโครกโดยมีชายหนุ่มตัวสูงใหญ่ยืนลูบหลัง "เป็นไงบ้าง โอเคไหม พราว" "ดีขึ้นแล้วค่ะ" ใบหน้าหวานขาวซีด ท่าทางอ่อนเพลีย เพราะตั้งแต่เช้านี่เป็นรอบที่สามที่เธอต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ อาการแพ้ท้องดูจะเล่นงานเธอไม่น้อย "ไปกินข้าวกัน เดี๋ยวจะได้กินยา" "ข่าวออกแล้วหรือคะ" "อืม ออกแล้ว ทำไมครับ คุณแม่กลัวเรตติ้งตกหรือไงที่จะต้องแต่งงาน" "กลัวคุณสามีแห่งชาติจะถูกสาวๆ รุมต่างหาก" "อันนี้ก็อาจจะจริง" คนท้องได้แต่ส่งสายตาเขียวๆ "ไหนว่าไม่ชอบเป็นข่าวไงคะ" "ทำไงได้ล่ะ ก็ได้เมียเป็นดารานี่ ว่างๆ จะผันตัวเองไปเป็นอินฟลูเอนเซอร์แล้วเนี่ย" "ค
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 33 อิตาลี 2
หดคอกลับพร้อมสายตาเขียวๆ อย่างไม่จริงจังนัก แต่เมื่อเขาบอกให้อยู่เฉยๆ เธอจึงได้นิ่งค้างอยู่แบบนั้น ฝ่ามือใหญ่ปัดข้างแก้มเบาๆ แล้วก็อ้อมไปด้านหลังศีรษะ พลันของบางอย่างก็ร่วงจากมือมาอยู่ข้างลำคอ "อุ๊ย! อะไรคะ" อุทานด้วยความตกใจ แต่พอก้มมองสายสร้อยที่อยู่ตรงลำคอ และมืออีกข้างของเขาก็หยิบชายสร้อยอีกข้างขึ้นเพื่อติดตะขอให้เธอ "คุณฟาริส!!" เธอร้องด้วยความตกใจมากกว่าตอนอุทานเมื่อครู่เสียอีก เมื่อจดจำมันได้ว่าไอ้สร้อยเส้นนี้ก่อนหน้านี้มันยังวางโชว์อยู่ในชอป และที่สำคัญราคากว่ายี่สิบล้าน เธอจำได้เพราะตอนที่เดินผ่านแอบแวะมองมันเห็นราคาแล้วก็แทบจะคำนวณเป็นเงินไทยไม่ถูกเลยทีเดียว "จะร้องตกใจอะไร" "มันแพงมากเลยนะคะ" "ก็เห็นเธอไปยืนมองมันอยู่" "พราวแค่มองว่ามันสวยดี เห็นดาราเกาหลีใส่กันหลายคน เลยไปแอบมองราคาเฉยๆ" "ก็อยากซื้อให้เมียไม่ได้หรือไง" "คุณจะซื้อทุกอย่างที่พราวมองไม่ได้หรอกน่ะ งั้นถ้าพราวมองดวงจันทร์คุณไม่ต้องขี่จรวดไปเอามาให้หรือไงคะ" "ฉันจะไปนาซ่าให้เขาผลิตยานอวกาศให้" "คุณไปคนเดียวนะ พราวกลัวตาย" ฟาริสหัวเราะร่วนแล้วก็ดีดหน้าผากเหม่งของเธอไปเสียอีก
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 33 อิตาลี 1
จนมาถึงทางออกจึงได้เห็นเครื่องบินขนาดไม่ใหญ่เท่าเครื่องบินพาณิชย์ แต่ยี่ห้อที่ตัวเครื่องนกยักษ์ลำใหญ่แสดงบริษัทสายการบินระดับโลกอย่างผู้มีอันจะกินมักใช้บริการ เพราะมันคือเครื่องบินเช่าเหมาลำ นอกจากฟาริส คุณอธิป ก็ยังมีทีมบอดี้การ์ดอีกห้าคนที่ร่วมเดินทางในครั้งนี้ แม้เครื่องบินจะลำเล็กกว่าปกติมาก แต่เมื่อขึ้นลอยลำบนท้องฟ้าได้ ก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ภายในห้องโดยสารหรูหราไม่ต่างจากชั้นเฟิสต์คลาสสักนิด ลูกเรือสาวสวยสองคนที่คอยบริการตลอดการเดินทาง ดูจะพิเศษกว่าสายการบินปกติ กว่าสิบสองชั่วโมงในการเดินทาง แม้จะเหนื่อยล้า แต่เมื่อมาถึงวิลล่าหลังใหญ่ใกล้ทะเลสาบก็ทำให้เธอหายเหนื่อยได้ทันที แสงสะท้อนของดวงอาทิตย์กระทบผิวน้ำระยิบในช่วงเที่ยงของวันกับอากาศเย็นสบายแม้จะเป็นในช่วงฤดูร้อน "อ้าว มาถึงกันแล้วหรือ" เสียงทักเป็นภาษาไทยจากด้านหลัง พอหันไปเธอก็เห็นชายสูงวัยคนเดียวกับเมื่องานวันเกิดที่บ้านหลังใหญ่ "สวัสดีครับพ่อ" ฟาริสเดินเข้าไปสวมกอดคนที่เรียกว่าพ่อ ส่วนเธอเดินเข้าไปหาท่านพลางยกมือขึ้นไหว้ "สวัสดีค่ะ" "หนูเองหรือที่ช่วยจัดงานวันเกิดให้ฉัน ขอบใจนะ วันนั้นติ
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 32 เป็นแฟนกันไหม 2
พราวฟ้าถูกอุ้มขึ้นในท่าที่เธอยังคร่อมเขาอยู่ แต่ดูท่าฟาริสคงจะไม่ได้จับเธออุ้มแตงอยู่ตรงนี้ เมื่อเขาเดินไปทางชั้นลอยของเพนต์เฮ้าส์ เธอจึงได้รู้ว่าห้องนอนเขาอยู่ด้านบน เธอถูกวางลงที่เตียงใหญ่ ฟาริสก็จัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเอง ก่อนจะจับชุดเดรสตัวสวยของเธอถอดออกทางศีรษะ บราเซียเกาะอกไร้สายก็ถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว รวมถึงแพนตี้ตัวจิ๋ว ฟาริสประทับจูบมาอีกครั้ง ซุกไซ้ลำคอระหงหนักๆ คนตัวเล็กก็รีบเอ่ยห้ามอีกครั้งเช่นกัน "ไม่ทำคอเป็นรอยหรอก เดี๋ยวทำตรงอื่นแทน" ตรงอื่นที่ว่าคงเป็นหน้าอก เมื่อเนินอกอิ่มถูกเขาขบเม้มแรงๆ จนเกิดรอยแดง "ฟะ..ฟาริส" เสียงกระเส่าคล้ายเอ่ยห้าม แต่กระนั้นมันกลับยิ่งทำให้คนที่ยังดูดเม้มยอดอกยิ่งหื่นกระหาย ทุกตารางนิ้วที่ลิ้นร้ายตวัดเลียแผ่นหลังเนียนก็แอ่นลอยแทบไม่ติดพื้น หนวดเคราเขียวเป็นตอสั้นๆ ที่ครูดผิวอ่อนนุ่มยิ่งสร้างความเสียวซ่าน หน้าท้องแบนราบที่ถูกหนวดครูดผ่าน สะโพกมนก็แอ่นขึ้นเนินเนื้อโหนกนูนเสียดสีแผงอกล่ำสันอย่างไม่รู้ตัว "ขอทำรอยตรงนี้ด้วยนะ" "มะ...ไม่เอานะ อ๊า..." เนินเนื้อสามเหลี่ยมอวบอิ่มที่ถูกริมฝีปากหยักขบเม้มอย่างแรง มื
