LOGINShare
4.เส้นทางการเป็นคณิกาของเจียวลี่(4)NC25+
Last Updated:
2025-08-31 12:45:14ตอนที่ 4
“เจียวลี่ เจ้าหลับสบายหรือไม่” ถิงถิงเอ่ยถามทั้งที่ใบหน้าและขอบตาของเจียวลี่ก็บ่งบอกอยู่ “สบายที่ไหนกันข้านอนไม่หลับเกือบจะค่อนคืน” “เจ้าคงจะแปลกที่น่ะ อีกหน่อยก็ชิน” “เป็นเช่นนั้นที่ไหน ที่ข้านอนไปหลับเพราะเสียงเจ้าไงเล่าถิงถิง” “เช่นนั้นหรือ ข้าก็คิดว่าเจ้าหลับไปแล้ว” “.....” เจียวลี่ถอนลมหายใจยาว ถิงถิงจึงจับต้นแขนนางให้หันหน้ามา นางจ้องเข้าไปที่ดวงตาของเจียวลี่ “แล้วเจ้ารู้สึกเช่นไรบ้าง” “เจ้าหมายถึงอะไร” เจียวลี่เริ่มหน้าแดง “เสียงที่เจ้าได้ยินไง เสียงที่ข้ากำลังเสพสุขกับบุรุษ” ถิงถิงถามนางอย่างใคร่รู้ “ข้า…ข้า…” เจียวลี่เขินอายจนพูดไม่ออก “เจ้ารู้สึกกระสันหรือไม่” “กระสันหรือ” “ใช่ ข้าหมายถึงรู้สึกวูบวาบร่างกายร้อนผ่าว และอยากโดนกระทำเช่นนั้น” ถิงถิงอธิบาย ทำให้เจียวลี่นึกถึงภาพการร่วมรักนั่นขึ้น “.......ข้า..” “ไม่ต้องคะเขิน เจ้าบอกข้ามาเถิด" “ข้าก็รู้สึกอย่างที่เจ้าพูด” เจียวลี่ก้มหน้าทันทีที่พูดจบ “เจ้าอยากลองดูหรือไม่” “ข้า..ข้ากลัวเจ็บ” “ไม่เจ็บ แต่เจ้าจะมีความสุขมาก” “เป็นเช่นนั้นหรือ” “ใช่….” “อ๊ะ..เจ้าจะทำอะไรถิงถิง” เจียวลี่ตกใจที่อยู่ถิงถิงก็ปลดเสื้อของนาง “ไม่ต้องเขิน เราเป็นสตรีเช้นเดียวกันข้าจะสอนวิธีสร้างความสุขให้ตนเอง” ถิงถิงถอดเสื้อของนางออก “เต้านมเจ้าสวยมากเลยอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือเช่นนี้บุรุษชอบยิ่งนัก” ถิงถิงนางใช้มือกอบกุมเต้านมของเจียวลี่ ไม่นึกเลยว่ารูปร่างผอมบางเช่นนางหน้าอกจะใหญ่เช่นนี้ “อืมมม..ถิงถิง” “เป็นไงเพียง ข้าสะกิดที่ปลายเม็ดยอดถันเจ้าก็จะกระสันแบบนี้ และยิ่งมีบุรุษใช่ปากครอบดูด เจ้าก็จะยิ่งกระสันทั่วร่าง” “อืมม…ข้ารู้สึกเช่นนั้นจริง ๆ ซี้ด” ถิงถิงดันร่างบางของเจียวลี่จนนางนอนราบไปกับพื้นเตียงแล้วขึ้นคร่อม ทับร่างของนางไว้ “อ๊ะ…อืมมม” มือของเจียวลี่จิกที่นอนแน่น เมื่อถิงถิงนางครอบปากดูดปลายยอดถันของนาง สลับข้างไปมา “อืมมม ซี้ดด ข้ารู้สึกกระสัน อืมมม” เจียวลี่หลับตาพริ้มซี้ดปากครางเสียงกระเส่า ถิงถิงถอนปากออกจากเต้าสวย นางปลดชุดของเจียวลี่ออกทั้งหมด “ถิงถิงเจ้าจะทำอะไร” “ข้าจะสอนวิธีสร้างความสุขให้ไง เจ้าจะได้ไม่ต้องทนทรมานเวลากระสันและอย่างปลดปล่อย” “ทำ..ทำเช่นไรล่ะ” เจียวลี่ยันตัวขึ้นมานั่ง ถิงถิงก็จับขานางให้ตั้งฉากแล้วอ้าออก “เต้านมว่าสวยแล้ว เครื่องเพศของเจ้าสวยงามไม่แพ้กัน ขนอ่อนก็มีเพียงรำไรและกลีบเนื้อก็แนบสนิท” ถิงถิงมองจุดกลางกายของนาง แล้วใช้นิ้วนวดที่ติ่งกระสัน “ตรงนี้คือติ่งกระสัน แค่เจ้าเอานิ้วนวดเบาที่จุดนี้เจ้าก็จะสุขสมแล้ว น้ำรักแห่งความสุขออกมา “น้ำรัก …” เจียวลี่งงที่ถิงถิงพูด แต่พอนางนวดติ่งกระสันให้ ร่างบางของนางก็เสียวกระสันจนตาลอยเผลอครางออกมาอย่างไม่รู้ตัว “อ๊าา อืมม…ซี้ดด เป็นเช่นนี้นี้เอง เสียวเหลือเกิน” เจียวลี่เริ่มครางไม่ได้ศัพท์ ด้วยความช่ำชองของถิงถิง นางเล้าโลมจุดเสียวให้จนเจียวลี่เริ่มสติหลุดล่องลอย “เป็นเช่นไรบ้าง” “อ๊าา เสียว…เสียวเหลือเกิน ข้ารู้สึก ฮึก ๆ อร๊าย..” ร่างกายของนางสั่นกระตุกเป็นจัหวะ แล้วเป็นครั้งแรกที่เสร็จสม เจียวลี่หายใจหอบนางรู้สึกผ่อยคลายและเสียวซ่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน “ดูสิเจียวลี่ รูรักของเจ้าปล่อยน้ำมากมายเชียว เสียวมากใช่ไหม” “.....” นางพยักหน้ารับด้วยสีหน้าที่มีความสุข “แต่..ข้าเห็นชายคนนั้นแทงลำเนื้อเข้าไปที่รูรักของเจ้าด้วย ข้าอยากลองบ้าง”
Latest chapter
หอประโลมรัก 47.หอประโลมรัก
วันเวลาผ่านไปช้า ๆ แสงโคมไฟแขวนเรียงรายบนถนนทอดยาวราวสายดาวที่ส่องสว่างอยู่บนพื้นดิน ท้องถนนที่ครั้งหนึ่งเคยเต็มไปด้วยเสียงโห่ร้องของบุรุษเมามาย กลับแปรเปลี่ยนเป็นความครึกครื้นที่อบอุ่นและสง่างาม ผู้คนหลากหลายทั้งบุรุษและสตรี หลั่งไหลเข้ามาในหอประโลมรักไม่ขาดสายกลิ่นหอมอ่อนละมุนของดอกเหมยและโสมป่าคลุ้งอยู่ในอากาศ เป็นกลิ่นของ เครื่องประทินโฉมที่เจียวลี่คิดค้น จนสำเร็จ หลังจากหลายเดือนที่อดหลับอดนอน ทดลองสมุนไพรทีละชนิด ผสมจนลงตัว เครื่องประทินผิวที่ได้จึงกลายเป็นสิ่งที่ทุกสตรีใฝ่หา ไม่เพียงเพราะมันทำให้ผิวพรรณนุ่มนวลดุจผ้าไหม แต่เพราะมันเป็นสัญลักษณ์ของความภาคภูมิที่พวกนางมอบให้แก่ตนเอง“โอ้โห…นี่หรือคือสมุนไพรประทินโฉมของหอประโลมรัก”เสียงคุณหนูตระกูลใหญ่ร้องด้วยความประหลาดใจ พลางทาเนื้อสมุนไพรลงบนข้อมือขาวสะอาด“หอมละมุน ซึมไว มิใช่เหนียวเหนอะหนะเลย”สหายอีกคนยกแขนมาดูบ้างแล้วหัวเราะร่า“แท้จริงแล้วเจียวลี่แม่นาวผู้นี้นับว่ามีฝีมือเกินกว่านางคณิกาเสียอีก นี่มันสูตรล้ำค่าที่ควรขายในวังไม่ใช่หรือ”เสียงชื่นชมดังระงม แขกเหรื่อบางรายถึงกับยื่นเงินก้อนโตสั่งจองล่วงหน้า เกรงว่าหากมาช้าจะ
หอประโลมรัก 46.ไม่อยากหยุด 25NC+
ภายในห้องเล็กด้านหลังหอประโลมรัก กลิ่นหอมของสมุนไพรตากแห้งลอยอบอวลไปทั่ว ทุกมุมเต็มไปด้วยตะกร้าฟางบรรจุรากไม้ เปลือกไม้แห้ง กลีบดอกไม้สด และโถดินบรรจุน้ำมันหอมระเหย เจียวลี่นั่งอยู่เบื้องโต๊ะยาวไม้เนื้อแข็ง ใบหน้าซีดเซียวแต่แฝงประกายตั้งใจไม่ย่อท้อนางใช้สากตำสมุนไพรด้วยแรงแขนที่สั่นเล็กน้อยเสียงตึกตักของครกหินดังประสานกับลมหายใจถี่รัว สองคืนแล้วที่นางแทบไม่ได้ข่มตาหลับ ทว่าสายตายังคงเป็นประกายเหมือนเปลวไฟเล็ก ๆ ที่พร้อมจะเผาผลาญความมืดมน“ดอกเหมย กลีบหอมนี้ช่วยให้ผิวขาวละมุน รากโสมบำรุงโลหิตเ กสรบัวช่วยกักเก็บความชุ่มชื้น หากรวมเข้าด้วยกัน ผลจะเป็นเช่นไรหนอ...” นางพึมพำเบา ไป กับตนเองมือเรียวหยิบขวดแก้วเล็กใส่น้ำมันงาใสสะอาด หยดลงไปในครกแล้วกวนอย่างช้า ๆ กลิ่นหอมหวานของดอกไม้ผสานเข้ากับความเข้มข้นของสมุนไพร กลายเป็นกลิ่นละมุนชวนให้รู้สึกผ่อนคลายครู่ใหญ่ หญิงคนิกาสามสี่คนแอบชะโงกมองเข้ามา ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัยและสนใจ“แม่นางเจียวลี่...กำลังทำสิ่งใดหรือเจ้าคะ กลิ่นช่างหอมเหลือเกิน” น้ำเสียงใสเอ่ยถามอย่างเกรงใจเจียวลี่เงยหน้าขึ้น เหงื่อผุดบนหน้าผากแต่ยังคงยิ้มอ่อน“เป็นตำรับสมุนไ
หอประโลมรัก 45.ยิ้มออกอย่างภูมิใจ
@หลายวันผ่านไป แสงอรุณแรกคลี่ตัวปกคลุมหลังคากระเบื้องของหอประโลมรักให้ทอประกายละมุน กลิ่นน้ำค้างบนใบเหมยผสมกับไออุ่นจากครัวหลังเรือน ลอยปะทะปลายจมูกที่หน้าประตูไม้สลักลายเมฆและดอกไม้ ด้านในนั้น เสียงครกตำสมุนไพร ดัง ตึก ตึก ตึก ดังอย่างเป็นจังหวะ ขับกล่อมให้ทั้งหอค่อย ๆ ตื่นจากนิทราไปพร้อมกัน“ขิงแก่สับแล้วนะ!” ถิงถิงผูกผ้าเอวสีน้ำหมึก ตะโกนบอกขณะกำลังคนหม้อไหในครัว กลิ่นขิงกับพริกหอมร้อน ๆ คลี่ตัวขึ้นเหนือไอน้ำ เจือด้วยกลิ่นดอกเก๊กฮวยที่ชงพักไว้ในกาเหล็ก“ใส่ตะไคร้เพิ่มอีกสองท่อน” เจียวลี่ตอบ นางห่มเสื้อคลุมผ้าฝ้ายสีครีม แขนเสื้อพับขึ้นจนถึงศอก นิ้วเรียวไม่ได้อยู่บนพิณ แต่กำลังอยู่เหนือครกหิน บดเม็ดพริกไทยดำเม็ดใหญ่ให้แหลกจนได้กลิ่นเผ็ดหอมฉุนเล็ก ๆ “รูปและรสจะชัดขึ้น ผู้คนจะจำได้ว่ากลิ่นนี้เป็นน้ำแกงไก่ต้มสมุนไพรของเรา”“ของเรา…” ถิงถิงยิ้มกว้าง“ฟังแล้วอุ่นใจดีจัง”เช้านี้ในหอคึกคักเป็นพิเศษ ตั้งแต่มี เมนูของแต่ละคน เกิดขึ้น โต๊ะไม้ยาวจึงแปรสภาพเป็นโต๊ะทดลอง ฝั่งหนึ่งเป็นหม้อน้ำซุปกระดูกไก่เคี่ยว ฝั่งหนึ่งมีหม้อเต้าหู้ร้อน ๆ ขณะอีกมุมกำลังลองยำผักดองใส่ไก่ฉีกกับงาขาวคั่วถิงถิงถนัด
หอประโลมรัก 44.เจ้ายินยอมหรือไม่ NC25+
ในห้องชั้นบนของหออยามดึก เสียงขลุ่ยและพิณจากเบื้องล่างเริ่มแผ่วลง ท่ามกลางแสงตะเกียงที่ทอละมุน บรรยากาศภายในห้องของเจียวลี่อบอวลด้วยกลิ่นบุบผาแห้งผสมชาร้อนในกาน้ำเคลือบเก่าเสวียนอวี่นั่งนิ่งอยู่เบื้องหน้า นัยน์ตาลุ่มลึกทอดมองเจียวลี่ขณะกำลังรินชาอย่างสงบ ท่วงท่าของนางนุ่มนวล มั่นคง แม้สายตาจะไม่สบกับเขาโดยตรง“ดื่มชาเจ้าคะ”นางยื่นถ้วยชาให้ พร้อมรอยยิ้มบาง อย่างเป็นธรรมชาติ เขารับถ้วยไว้ ไม่ตอบในทันที กลับจิบอย่างช้า ๆบรรยากาศเงียบลงอีกครั้ง แต่ไม่ใช่เพราะไร้บทสนทนา หากแต่เป็นเพราะทั้งสองต่างเริ่มรับรู้ถึงบางสิ่งที่เปลี่ยนไป ในความนิ่งเงียบที่อบอุ่นนั้นเสียงฝนปรอยลงกระทบชายคาอย่างนุ่มนวล เหมือนสอดรับกับจังหวะของหัวใจที่เต้นช้าลงแต่หนักแน่นขึ้นทุกทีเจียวลี่ขยับเข้ามาใกล้เขามากขึ้น ระยะห่างระหว่างทั้งสองแคบลง จนนางสามารถมองเห็นเส้นขนตาของเขาได้ชัด หัวใจของนางเต้นไม่เป็นส่ำ เมื่อลมหายใจของเขาอยู่ใกล้จนแทบจะแตะปลายจมูก“คืนนี้ข้าอยากปรนนิบัติท่าน” เสียงเบา นางราวกระซิบ“เอาสิ” นิ้วมือของเขาแตะหลังมือนางอย่างแผ่วเบา และรั้งไว้เจียวลี่ไม่ปัดป้องความเงียบในห้องแปรเปลี่ยนเป็นบรรยากาศชื้น
หอประโลมรัก 43.เสียงพิณร่ายรำกระบี่
เช้านี้ทุกอย่างภายในหอกลับเงียบงันจนกระทั่ง เจียวลี่ปรากฏตัว นางสวมชุดสีขาวนวล เสื้อคลุมยาวปลิวไสวตามลมเบา ใบหน้านิ่งสงบ แต่ดวงตากลับแน่วแน่เยี่ยงผู้นำที่ผ่านการล้มสลายและฟื้นคืนมาแล้วหญิงสาวทุกคนรวมตัวกันกลางลานหอ บ้างเป็นคณิกาเก่า บ้างเป็นเด็กสาวหน้าใหม่ที่เพิ่งถูกช่วยมาจากตลาดทาส เจียวลี่ยืนกลางวง พูดด้วยเสียงชัดเจน“ต่อจากวันนี้...หอนี้ จะไม่เป็นแค่ที่ระบายราคะของบุรุษอีกต่อไป”“ผู้ใดอยากอยู่ต่อ ต้องเรียนรู้… ต้องมี ทักษะประจำตัว”เสียงซุบซิบดังแว่วขึ้น บ้างตกใจ บ้างไม่เข้าใจ นางพูดต่อ ดวงตาไล่มองพวกนางทีละคน“ไม่ว่าเจ้าจะมีเสียงไพเราะ หรือมือที่แตะพิณได้เพียงครึ่งบทจะกลั่นคำกลอนได้ หรือวาดภาพด้วยอารมณ์จะร่ายรำ หรือเจรจาเก่งกาจทักษะใดก็ได้ แต่เจ้าต้องมีสิ่งหนึ่ง ที่เป็นความภาคภูมิในตัวเจ้าเอง”เงียบแต่สายตาทุกคู่เปล่งประกายขึ้นทีละน้อย“หอแห่งนี้ จะไม่บังคับใครขึ้นเตียงกับแขกอีกต่อไป เจ้าจะเลือกผู้ที่คู่ควรกับเจ้าเอง”“ผู้ชายที่มา...ต้องแลกเปลี่ยนไม่ใช่แค่ทองคำ แต่ต้องแลกด้วยความเคารพ”หญิงสาวบางคนเริ่มหลั่งน้ำตา ไม่เคยมีใครพูดกับพวกนางเช่นนี้มาก่อนทไม่เคยมีใครสอนให้พวกนาง เลือก
หอประโลมรัก 42.ขีวิตที่สวยงามและอิสระ NC25+
"เจ้าชอบท่านี้หรือไม่..." เขากระซิบเสียงต่ำ แล้วก็กระแทกเข้าไปจากด้านหลังในทันที!ปั่ก!"อ๊าสสส!!" นางครางลั่นจนเสียงแหบ เสียงเนื้อกระแทกกันจากด้านหลังนั้นรุนแรงยิ่งกว่าเดิม ทุกครั้งที่เขาดันเข้า นางถึงกับตัวสั่นเสียงครางเปลี่ยนจากหวามไหวเป็นสะท้านลึก... ร่องของนางชุ่มไปด้วยน้ำเมือกจากความเสียวก่อนหน้า ปากนางสั่นงึมงำเหมือนละเมอ"ขยับอีก... อย่าหยุด... กระแทกแรง ๆ ..." นางพูดอย่างไร้ยางอาย ปล่อยตัวปล่อยใจให้ร่างกายตอบสนองอย่างเต็มที่เมื่อเขาถึงขีดสุด แก่นกายร้อนกระตุกเกร็ง เขากระแทกเข้าสุดแรงครั้งสุดท้าย แล้วปลดปล่อยความร้อนลึกเข้าไปในกายนางเสียงครางต่ำในลำคอของเขาก้องกังวาน ขณะที่นาวกัดริมฝีปากตัวเองแน่นจนเจ็บเพื่อกลั้นเสียงสุดท้ายทั้งห้องมีเพียงเสียงหอบหายใจ หยาดเหงื่อ และความเงียบหลังพายุผ่านพ้นร่างกายนางนอนราบกับพื้น หอบหายใจเหมือนเพิ่งผ่านพายุ แต่เสียงหัวใจของเธอกลับยังดังสนั่นในอกเขานั่งอยู่ข้าง ๆ นาง ยังหอบเช่นกัน“เจ้ามีความสุขหรือไม่" เขาถามเสียงแหบพร่า มือสากลูบไล้แผ่นหลังเปลือยของนางเบา ๆ“เป็นข้า..เป็นข้าที่ต้องถามใต้เท้าเสียมากกว่า ว่าท่านมีความสุขหรือไม่”เขาหัวเรา
You may also like
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี
ทองประกาย159.4K viewsชายาแพทย์เสด็จ : ท่านอ๋องควรดื่มยาแล้ว
จิ้งเยี่ยน63.3K viewsพระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
กระดิ่งจันทร์325.3K viewsยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น424.4K viewsปราบพยัคฆ์ แม่ทัพตัวร้าย
l3oonm@8.1K viewsถังซูเจียว ฮูหยินที่ท่านไม่รัก
น้ำพริกหวาน12.8K viewsร้านแพรลับของคุณหนูสาม
พิมพ์สีทอง341 viewsเหมยฮวาฤดูหนาว
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้4.7K views
